Selamun aleykum incisozluk ailem , şuanda 26 yaşındayım ve Adana'da özel bir hastahane de hemşirlik yapıyorum. Yetimhanede yetiştim. Annem ve babam ayrılınca annem beni yetimhaneye vermek zorunda kalmış. Yalnızca kız kardeşime bakabilmiş. Bugünlere çok zor geldim sizlere yetimhane anılarımı, yaşadıklarımı ve o zor okul gunlerimi, komik anılarımı anlatacağım. Dinleyen iki uç kişi çıkar elbet. şuanda mobildeyim PC ye geçip seri seri yazmaya başlıyorum.

1989 Adana doğumluyum. Çocukluğunu ailesiyle yaşayamamıs yetimhanede büyümüş birisi. Çocukluğunu tam anlamıyla yaşayamamış birisi. Küçük yaşta sigara içen, ilki kullanan ama parasızlıktan sık sık içemeyen birisi. En baştan başlamak istedim kardeşlerim. Kısaca hayatın amıma koyuşu 'nu anlatacağım. Ben 6 yaşındayken annem ve babam ayrılmış. Aile içi şiddet olduğu için önce annem evi terketmiş, sonra olay mahkemede son bulmuş. Hakim bey amca beni anneme vermiş. Annem düzenli olarak babamdan aylık alıyormuş bize bakıyormuş. En başta demiştim birde kız kardeşim vardı. Kız kardeşime zorla bakabiliyormuş annem. Şimdi 24 yaşında Avukatlık yapıyor arada gelir annem ve benim yanıma. Buarada Adana'da anneme ben bakıyorum. Bakımı bana ait. Yanlış anlaşılmasın yaşlılık durumundan dolayı böyle diyorum.Bi sigara içeyim gelim devam edim beyler iki üç rez olsa fena olmaz boşa yazmiyim..

Neyse direkt olarak yetimhaneden başlayayim. Normalde çoğu insan çocukluğu gayet iyi yaşadığı için veya önemli anları bulunmadığı için hatırlamaz.Ama ben nasıl hatırlamayayimki. Yıllarım,çocukluğum taku takuna geçti dıbına koduğmun hayatında. Yetimhanede güzel günlerimde oldu, dayak yediğimizde oldu. Tabii ki bizde çok kaçtık diğer çocuklar gibi. Dışarda ne olduğunu bilmiyorduk çünkü. Hayatı kolay sandık.Ama her seferinde zütümüze baka baka geldik geri dıbınakoyim. Yetimhanede takıldığım 4 arkadaşım vardı. Gruptuk bildiğiniz. binlikler,para almalar(haraç o yaşta amk),adam dövmeler hepsi bizim gruptaydı.5 kişi yönetirdik yetimhaneyi. Tabi sonradan gelenlerden dayakta yedik amk onuda anlatacam :d neyse, öncelikle benden hariç 4 kişinin adını vereyim. Normalde kendi isimlerini söylicektim ama kullanmama kararı aldım. Özelden sorarsanız gerçek isimlerini veririm sorun değil. Gerçe napacaksınızki amk hehe..
Kendimden nickimyokki diye bahsedeceğim beyler. Öbür dört arkadasımdan 3'ü ile hala konusuruz görüstük 3-5 sefer ama birisinden hala haber yok,ne oldu bilmiyoruz onu bi aile almıştı biz oradan ayrılmadan önce. tatlı bi binti dıbınakoduğum.
-Ahmet
-Tayfun
-Muro
-ismail olarak 4 kisiydik, ismail muallaksi tatlı ve bin olan kişiydi giden o oluyor ilerde değinecem. varmı dinleyen amk

Neyse beyler hastahanedeyim yazivereyim , kendime geldiğimde yanı aklım ermeye başladığında hanı herkes sorgularya ben neden buradayım ,aileme ne oldu diye ben pek sallamamıştım. Galiba bu 4 yaşında yetimhaneye verilmem yüzündendi. Bir kere sormuştum orada bi ablamiz vardı çok severdi bizim bin grubunu oda bana annen ve baban ayrılmış, annen sana bakamamis o yüzden demişti.ben daha annemi tanımadan küsmüştüm beyler. Evet belki hiç hatirlamiyordum annemin yuzunu ama kırgınlık boyutum çok büyüktü. Hep özlem çekerdim aileme, aynı evde yaşamaya ama hiç dile getirip vurgulamazdim bunu. Zaten oradaki her çocuğun hayali budur. Hep bir aile isterler. Bizim 5li grupta bide korumacilik vardı. Bize kimse karışmazdı. Daha doğrusu karışamazdı giberdik. Bide korumacılığımız vardı, mesela her yetimhanede öyledir yeni gelen birisi olursa garibi ezerler, dıslarlar,döverler. Ama biz birisi yeni gelince korumaya alirdik,o kişiye karisani biz bi doverdik, zaten bizim korudugumuza iki kere felan çattılar ondada dayak yiyince birdahada korumaya aldığımız kimseye dalmadılar. Var mı dinleyen?

Evet varmış dinleyen devam ediyorum beyler, Yetimhanedeki çocuklarda hep bir aile özlemi bulunurdu.Bu bendede vardı ama herkestekinden daha az bi özledim. Yinede özlerdim ama büyük kırgınlığım vardı. Bana bi kız kardeşim olduğunu dahi belirtmemişlerdi yetimhanedekiler. Bizim grup çok bilinirdi beyler. Çok sevilirdi oradaki ablalar tarafından. Aramızda anlaşmazlık çıkmazdı. Mesela ahmetle ismail kavga etse hemen muro ben tayfun dalardık ikisine birden dıbınakoduklarım mecbur anlaşır barışırlardı. Tam hatırlamıyorum ama galiba 4 kez çıktık kaçtık dışarı. Böyle belirli saatlerde bi bahçemiz vardı orda oyun oynanırdı. Ama ne gezer bizde oyun oynayacak bir ruh. giberim oyunları derdik derdimizmi yoktu sanki. Oynamazdık oyun felan bizim grup toplanır otururduk kavga felan ederdik o yaşta dıbınakoyim. neyse. ilk kaçışımızı anlatayim bazı isimlerin gerçeğini kullanmayacağım zaten tam hatırlamıyorum ama yağmur abla vardı onu hiç unutmam gerçek ismide yağmur. Yaşıyosa Allah ömür versin Ölmüşse Allah rahmet eylesin hep o korurdu beni ,çok severdi beni dıbınakoyim beni ben bile sevmezdim amk. Biz hemen hemen hergün çıkardık o oyun oynama alanına bahçe diyelim ,bahçede yine birgün oturuyoruz yeni gelen muallakler felan var, artık bıkmışız kapalı kalmaktan çıkmaya karar verdik ama bi pürüz vardı dıbına koyim

Bu dıbınakoyduğmun bin ismaili korkuyordu. Gelmem diyordu. beyler orada bulunduğumuz müddette sokağı pek görmemiştik. Bi kaç kere gelen aileler olmuştu 1 hafta felan misafir olduğumuz aileler vardı, bide gezi yapmışlardı iki kere dıbınakoduklarım tak tak birisi piknikti diğeride piknikti dıbınakoyim. Neyse bu ismail bini çıkmam diyordu korkuyordu, e bizde gruplaşırken söz verdik hep beraberiz diye. Bu dıbınakoduğmun çocuğnu 2 günde ikna ettik dıbınakoyim. Hatta ikna edemedik , en son gelme dıbınakoduğmun salağı biz bugün gidiyoruz deyince gibtiğmin bini tamam bende geliyom demişti, o zaman ona attığım bakışı şahin k. görse benden daha gibici bu çocuk derdi amk. Neyse galiba günlerden hatırlamıyorum amk :d bi gündü işte, çıktık yine bahçeye oyun felan oynuyorlar tabi dışarı çıkmak mümkün değil dıbınakoyim. Bi güvenlikçi dayı var bide etrafta bize bakan teyzeler var dıbınakoyim. yannan çıkarsınız yani dışarı kokusu var etrafta. Ama biz biniz siz hayırdır amk aklımızda hemen fikirler canlandı tartıışmaya başladık nasıl kaçalım diye amk. Tabi benim fikir seçildi ve işe yaradı... Benim fikrim dışarı top atmaktı dıbınakoyim. Evet evet çok yaratıcı dimi? ama çocuktuk işte en manyak fikir bu gelmişti. Hemen ismail binine dedim yağmur abladan top aldı. Yağmur abla çok şaşırmıştı ilkkez oynuyorduk amk. Bahçe küçüktü yani büyüktü ama futbol oynanacak bir alan yoktu. Ama biz oynardık amk. Kurduk kalemizi. Kalemizde kaldırımlar renkli ya beyler iki mavi bir beyaz felan, onları ayarladık pek gibimizde değil zaten kaçacaktık amk. Neyse normal yapıyoruz tek kale. Yağmur ablada seviniyor bizi izliyor dıbına koyim. nasıl bi boşluk yaratsak diye düşünürken sanki Allah o an bize yardım etti kırmadı bizi , çocuğun biri kaydırağın merdiveninden düştü onun yanına koştular ve tam zamanı geldi. giberim topu dedim fırlattım, yakalanırsak topu almaya kaçıyoruz mantığındaydım. Attım topu dışarı..

yolla panpa gelsin

reserved

beyler şansınızı gibebilirim isterseniz misafir geldi dıbınıza koyim gelirim bikaç saate orucum belki az birşey uyurum giderlerse amk

rezerved

anlat beklemedeyiz

Anlat kardeş akşama hepsini okuyup şukunu vercem.

anlat panpa (yetim veya öksüz olmak çok zor hele küçükken.)

Rezervuar

rizörvıd devam üstad

gönder bekliyoruz

rezzzzzzzzz

taam panpa bekliyoz

bekliyoruz reyiz

Beyler iftardan sonra saat 9:39 gibi gelecem seri seri uzun uzun yazacam. kusura bakmayın orucum ,Adana'da çok sıcak zorluyor oruç, bide sigara icemiyoruz ,söz gelecem iftardan sonra okumayanlarda okusun baştan itibaren ,pişman olmazsıniz