yeter bende anlatıyorum

ben ne zamandır bu anı bekliyorum dedi, tabii ki gelirim dedi. alacaklarını aldı, el ele tutuştuk, çıktık evden. çıkmadan önce nuriye bi not bıraktım. "selma senin değil hiç olmadı, onu senin evinden gelip aldım. bu evi gördükçe aklına ben gelirim artık." yazılı bi not bıraktım. akşamı otobüse binip ıspartaya gittik selmamla. orda kaldığım evin ziline bastım, umut açtı kapıyı. bizi görür görmez, aşk diyince aklıma siz geliyorsunuz olm vallahi helal olsun dedi. hiç kimseye hiç bi haber etmeden 2010 haziran da üniversiteyide bitirdim, üstelik selmam yanımda. daha sonra ankaraya geldik. yalnız düşünmem gereken büyük bi sorun vardı, askerlik.

kapıyı çaldım. o an sanki herşey durmuştu sadece o kapı hareket ediyordu. kapı açıldı ve karşımda, uğruna ölebileceğim, o yosun gözlüm, o ince bellim, o güzel kokulum, selmam çıktı. abartısız 1 dakika falan gözlerim gözlerinde boğuldu. sesimizi çıkaramadık. dayanamadım sarıldım boynuna, kokusunu içime çektim. o da dayanamadı ellerini boynuma koydu. içeri girdim. bana ne oldu en baştan anlat selma dedim, anlat ben iyi değilim dedim. sen niye böyle zayıfladın falan dedi hasretinden falan dedim geçiştirdim. esrardan olduğunu bilse yüzüme bakmaz. herşeyi baştan anlattı. ailesi zorla vermiş, sana dokundu mu dedim. camda sana bişey söylemiştim hatırladın mı dedi, hatırladım dedim. ben seninim dedi, dokunamadı bile bana dedi. bütün herşeyini bırakıp benimle gel desem gelir misin dedim.

anlat panpa merakla bekliyoruz neler cekmissin allah yardimcin olsun bu arada hala devam ediyor musun mala?

selo hala gidik. onu yan tarafa aldım arabanın başına geçtim doğru selmaların evine. kapıyı çaldım açan yok yıktım açan yok, tam arkamı döndüm gidecekten selmam camdan bağırdı, ştt diye. selma diye bağıracaktım sus yaptı bana. kendini sakın benim için yıpratma ben öyle yada böyle senin olucam dedi. o gece benim için mükemmelliyete yakın bi gece oldu. ertesi gün oldu, bütün arkadaşları topladım, arkadaşlarım arkadaşlarını topladı. rahat bi 50-60 kişi varız artık ya nuriyi öldürücez yada vazgeçiricez. cafeye oturduk yarımız yarımız dışarda planımızı yaptık. nuriyi evinin önünden arabaya alıp, ıssız bi yerde öldürene kadar dövücez.

selma ile vedalaştık ve ben üniversite için ıspartaya gittim ekim 2008de. yerleştim, ettim derken başladık bi şekilde. selma ile sürekli telefonda internette görüşüyorduk. 2009 şubat ayıydı. selmaya mesaj attım, cevap vermedi. aradım açmadı. saatlerce mesaj attım aradım cevap vermedi. beynimden vurulmuşa döndüm amk. neler oluyordu acaba? hastaneden rapor aldım, okula verdim. otobüs biletimi aldım doğru selmanın yanına. ertesi gün kapısına dayandım. annesi çıktı. selma nerde dedim? kızımı bi alkolik ile görüştürmem ben dedi. selma alkolik olduğumu öğrenmiş. kimden mi, o huur çocuğu nuri abiden. nuri abinin yanına gittim, çok sakin bi şekilde naber abi dedim, vay seko iyidir sen naptın dedi görünmüyosun dedi. ne yaptığımı gerçekten bilmiyor musun abi dedim senin gibi bi adam dedim.

9 yaşında büyüdüm ben. hiç istemesemde büyümek zorunda kaldım. babam ben 6 aylıkken ölmüş, annem başka birine gitmiş ve kardeşimle beni 1 yaşında babanneme bırakmış. o baktı bize. ben babanneme anne dedeme baba diyerek büyüdüm. yalnız 9 yaşındayken babam bildiğim dedemide kaybettim. işte o zaman anladım bu hayatın yamuğunu.

ya da taku nasıl hayat ettiğini.

saat çok geç oldu kankalar, yarın haziran 2010 ve nisan 2013 arasını anlatıcam. dinlerseniz mutlu ederseniz, iyi geceler.

reserved

eger anlattıkları gercek degılse o zaman kutlarım bu adamı nasıl bı beyın varmısta uydurmus derım amk Fılm seneryasu olur lan bu hıkayeden

derken selmanın en yakın arkadaşı gül geldi aklıma. ailesi ile kalmıyordu. orda üniversite okuduğu için arkadaşlarıyla kalıyordu. gecenin 2sinde kapısını çaldım. çaldım çaldım, en sonunda uykulu bi şekilde kapıyı açtı, sen kimsin dedi anlattım böyle böyle ben selmanın erkek arkadaşıyım. selmadan haber alamıyorum. bi kaç defa onu buraya bırakmıştım ben güle gidiyorum diye. ordan biliyorum burayı bana yardım et nolur çok kötü durumdayım dedim. ne yardımı ne diyosun gece gece falan dedi dedim allah aşkına git yüzünü yıka bi açıl bana anlat neler olduğunu. içeri girdim kız ayıldı, demek selma düğününden önce bu yüzden ağlıyordu dedi. ağlıyomuydu dedim hemde nasıl dedi. nerde şimdi dedim nasıl ulaşabilirim ona istanbula taşındılar dedi. adres falan var mı nedim yok dedi öğrenebilir misin dedim yarın öğrenirim dedi.

@56 @57 tamamen gerçektir. bu saatte böyle bişey beynimi yoracak kadar beynim yok.

ertesi gün gül istanbuldaki adresini bana mesaj attı. akşamı otobüse binip istanbula gittim. gece boyu adresi aradım, oraya sordum taksiye bindim, yürüdüm, otobüslere bindim. en sonunda kağıttaki adresi buldum. oturdum tam karşına bakıyorum biri çıksa etse diye ama o saatte uyumuşlar heralde. şubat ayı hava buz gibi sabaha kadar bekledim. sabah oldu, kapıdan huur çocuğu nurinin çıktığını gördüm. kan beynime sıçradı. sakin ol dedim kendi kendime arabasına binip işe gitti sanırım. gider gitmez apartmana girdim. kapıları okuyarak çıkıyorum. sonunda buldum, 11 numara. kapıyı çaldığımda karşıma selmam çıkacak eminim. ama diğer türlüsünede alıştırdım kendimi, ya küçük bi çocuk çıkarsa? düşünmek bile istemem.

vay amk çok deli hikaye umarım güzel devam ederde kesin askerlik doğuya çıkacak söylemedi demeyin

2 gecede bir esrar içiyorduk diğer gecelerde alkol. artık gözlerimin altı siyahlaşmış nefes almakta zorluk çekmeye başladım. ama bi sorun vardı. selma. selmayı unutmuştum. şubat 2010 15 tatil oldu, hemen memlekete. eve gittim annem tanıyamadı, çöp gibi olmuştum gözlerim simsiyah damarlarım belli oluyordu. noldu sana dedi bişey yok selmaya gidiyom ben dedim. gittim ki, selma evlenmiş. evi değiştirmiş. nuri ile evlenmiş lan. arkadaşlarımın hiç biri kalmamış. herşey o an anlamsız geldi. ne nuriyi bulabılıyorum ne selmayı ne cemile teyzeyi ne cevat amcayı hiç kimse yok. sadece evlendi taşındılar diye bi komşu söylentisi var aklımda. gece 1 cumhuriyet parkına oturdum içiyorum. düşünüyorum nereye gidebilir ne olur niye böyle oldu.

reserved

rezerved yaz panpa ~~

hadi panpa çok yavaşsın yatıcaz şimdi

Amk bıtmemıs hıkayeyı okumak da ıskence ama ıyı yazıyon panpa devam

4 araba 2 tane transit 50-60 kişi doluştuk. selonun arabada ben varım cengiz var adamı biz alıcaz evinin önünden diğerleri ormanda bekliyor. kahveden çıktı diye mesaj geldi. hazırlığımız yaptık zaten 10 dakika sonra geldi nuri. arabayla yanına yanaştık içeri aldık, cengiz bıçağı böğrüne dayadı sesini çıkarma sakın dedi. bende arkamı döndüm, nuri gittiğimiz yerde iki ihtimalin var; ya selmadan vazgeçeceksin, yada öleceksin. seçimini yap. gidene kadar vaktin var. kem küm bişeyler dedi. neyse ormana geldik arkadaşlar ateş yakmış dıbına koduklarım cehennem gibi yapmışlar.