0
özet geç diyeni giberim. okuyun bir şey kaybetmezsiniz.
hâlâ anlayamıyorum; üzerime boşalttığın şarjörden ağzı kulaklarında çıkan tavşanların
beni teğet geçip, dikkate almamasını.
öyle güzel hazırlamıştım ki kendimi oysa,
öyle güzel ölecektim ki;
sırf ıska geçme diye bu ömrü,
elleri kınalı bir geçmiş sürdüm boynuma!
susuz bir ırkın hücre çeperini yırtıpda geldim,
içinde bol sulandırılmış rakı ağaçlarını saklayan bahçeye.
beni gözünde yaş,
yüzünde anlayışla karşıla.
beni bağışla!
beni bağışla çünkü çok sek içtik,
yüksek viteslerimizle ilerlerken yollarda;
bir önceki arabadan aldığı rüşveti daha cebine atmamış,
görev başında bir polis memuru ezdik!
otoban çizgileriyle beraber
bir genç kızın ciksek çizgilerini ezdik!
bir gün fizik hocamı hatırlamak isteyip
kendimi negatif elektrikle çarpmaya kalkarsam
ve eğer toplamlarımdan geriye birşey kalırsa
toplardamarlarımda hâlâ can varsa
ve hâlâ iyiysem, kalanımı;
gözyaşı pınarları kurumuş gözlerine yerleşip duran,
ve tanrıların sivri olması gerektiğine inanan kabilelere bağışla.
ama beni bağışla!
en azından arka camımda yazan yazı için;
"dikkat arabada çocuklar var!"
bağışla!
bu gece çok içtik!
midem dedin.
ben kanlı bir imparatorluğu kusup ayaklarına serdim.
sadrazamlar gördün
antlaşma, barut kokusu ve cepheler..
gavur icâdı diye linç edilmiş bir fikir gördün.
ve özgürlüğe tutkun huur cariyeler;
onlar vermeye hevesli hallerini
bacak aralarına alıp yollara döküldü.
yollara biraz et
yollara biraz kudret.
yollara bol sulu biralar döküldü!
ben bir mendil gibi oturup teri bekledim
sırtımı geceye dönüp deli gibi sustum.
sana en gezgin yanımı kustum: affet!
bu gece çok içtik;
dört çeker yanımızla, şoför mahallinde bir tanrının oturduğu
mor bir mercedes geçtik.
mor perdeli yanan,
çatısı camdan olan bir ev seçtik.
bir gençlikten geçtik ışık hızıyla,
kendimizden geçtik!
ben senin hayallarinden yeryüzüne açılan lisan-ı bozuk bir kapıydım.
açıldım hâl bilmez, dümeni üflemeli uzaya doğru.
- pat!
- pat!
ah olmadı, buda ıska.
beni bağışla!
bu gece çok öldük,
bari çocuklar kurtulsa.
