Sabah kalktığımda kahvaltı hazırlanmış, her şey yerli yerindeydi, güzelinden bir çay, yanında yumurta, bal, bir de yeni alınmış ekmek. Fişek gibiydi kahvaltı, bir yedim ki sormayın beyler, günün geri kalanını kendime dinlenmeye ayırdım, çekyatı açtım, uzandım, yanıma da yengenizi aldım tv izlemeye başladım, bunları o zamanlarda yapmak çoğu insan için züt isterdi, şimdi gene siz iyisiniz tabi, kapı çaldı hiç beklenmedik bir anda, acı bir haber verircesine çalıyordu, kapıyı açmaya gittiğimde Yasini gördüm, çocuk kan ter içinde kalmış koşmaktan, yüzüme baktı, gözleri doldu çocuğun, iki cümle dökülüverdi dudaklarından ; Emreye araba çarptı. Hastaneye kaldırdılar. Bütün dünyam ayaklarımın altından çekildi beyler bir anda. Can kardeşim, can yoldaşım, hocam, şu anda hastanedeydi..

Mahalleden bir abimiz vardı, Basri Abi. Taş gibi bir Tofaşı vardı simsiyah, her gün elleriyle silerdi, gene silerken bulduk, koşa koşa gittik yanına, anlattık durumu, atladık arabaya gidiyoruz, ulan girdik hastaneden içeri, almıyorlar bizi yanına, anası babası yok zaten buralarda. Çıldırdım hastane koridorlarında, hemşireye bağırıp çağırıyorum. O zaman anladım beyler, hastane koridorlarında edilen duaların önemini, herkes bir haber bekliyor, sonradan sakinleşince Elif bizi neden içeri alamadıklarını anlattı. Ameliyatmis. Benim bu deli kanı tuttuğu zaman hic bir şey anlamamak gibi bir huyum var aq, bu da ondan dolayı işte. Ulan saniyeler geçmiyor bırakın saatleri, o koridorda bildiniz ömrüm silindi aq yerinde. Çıldırdım bekliyorum, kimse bisey demiyor, elif yanımda sessiz sessiz ağlıyor kalan lavuklar zaten suskun birisi gülümsese aninda indiricem muallakleri..

Doktor bir çıktı, doktora en uzak benim ama bir fırladım beyler, ilk ben ulaştım, gittim yanına, nasıl dedim, iyi gibi dedi, ulan kadını bir kaldırdım kıyafetinden tutup, iYi Mi DEĞiL Mi diye, Elif bastı çığlığı, arkadan bizimkiler koştu rkostyle dur napiyosun diye, kadın şoka girdi herhalde gıkını çıkartamıyor, neyse bıraktım ben kadını, durumu daha iyiye gidiyor beyefendi diye, o sırada bunun pederi olacak lavuk geldi, gene ne yaptı bu Allahın cezası diye söylene söylene, döndüm herife, yakaladım sağ bileğinden, kıvırdım, gene bağırmaya başladım, ne dedim inan hatırlamıyorum, herif ne olduğunu anlayamadan bizimkiler ayırdı zaten, ben de yapacak bir şey yok oturdum, sonra çıkarttılar bizi hastaneden, neden bilemiyorum, bu babası denilen bin kurusu kaldı hastanede, ben döndüm eve, sinirimi biseyden çıkartmam gerek ama farkındayım, Elife dedim ben çıkıyorum. Usteleyemedi zaten hic bir şey demeden çıktım gittim ben de, Serkanı buldum dükkanında. Dedim beni gene zütür, hay hay paşam diye alaycı bir şekilde cevap verdi, içimden ya sabır çektim bindim arabasına, gitmeye başladık gene, içeri girince bu akşam başlangıçtan kimse yok başkası ile yapmayı kabul eder misin dedi. Niye olmasın diye cevap verdim ben de, iyi odana git yarım saat sonra hazir ol diye cevapladı. Geçtim odaya hazırlanmaya başladım..

Beyler çıktım dışarı, girdim ringe, General lakaplı bir huur evladı geldi karşıma. Herif benle üç aşağı beş yukarı aynı vücuda sahip, ama benden daha deneyimli olduğu belli, o an gibimde değil ama, tek amacım huur evladından bütün hıncımı almak, paramparça etmek istiyorum muallakyi, öyle böyle değil ama. Bütün kinimi kusucam, bütün nefretimi, maça bir başladık beyler, ben bunun üzerine uçtum, o da benimle beraber geldi zaten, yere düştük aynı anda, şansa bir sekilde üzerine çıktım binin, vurdukça vuruyorum vurdukça vuruyorum ama lavuktan bir türlü çıkartamıyorum ofkemi, eleman üçüncü yumruktan sonra zaten bilinci kaybetti, ağzından burnundan kan gelmeye başlayınca çektiler beni üzerinden, kalktım ayağa, seyircinin döndüm aralarındaki Serkanı arayarak, bir tane daha yollayın diye bağırdım, ulan sanki bunu bekliyorlarmış gibi General çıktı biri daha girdi, lavugun adını duymadan bahisleri almadan ben gene uçtum üzerine, bu hazırlıklı çıktı yana cekilip diz kapağı arkasına vurdu, ben direkt yere dustum zaten o hizla beraber, tuttu ayaklardan, çekti, beyler size abartmıyorum herif iki ayağımı tutup beni en az bir metre havaya savurmustur, ulan kemiklerim kırıldı zannettim o an bir saniyeliğine, sonra aklima gene emre geldi gene çıldırdım ben yerden kalktığım gibi kucağına zıpladım huur evladının bu sefer de boynuna boynuna vurmaya başladım yenisinin, artık nakavta değil öldürmeye gidiyorum bildiğiniz kan hirsindan dolayı, aldilar beni herifin üzerinden korkudan, Serkan cebime 300tl koydu iste bugünün parasiyla haftaya kadar gibtir git gelme buraya da dükkanıma da dedi ve yolladı eve

Ulan uyuyakalmışız ayak üstü, beyler yarın şirket daha rahat olacak şirkette de yazabilirim yarın, elemanlar gelecek, bu arada ne iş yaptığımı soranlar olmuş yapay zeka yazıyorum kardeşim ben şu anda, kendime ait bir ekibim var, kod yazmak isteyen veyahut yazılım okumak isteyen kardeşlerim olmuş, tavsiye istemişler bakın beyler birinci olarak gittiginiz okulu umursamayin, gittiğiniz okul değildir önemli olan, önemli olan siz kardeşlerimin kendini nasıl yetiştirdiğidir

Hep bir şeyler öğrenmeye çalışın, bu işi kitaplardan öğrenmek zor olur, varsa şansınız internet kurslarına katılın code.org a bakın, işi ustalarından kapmaya bakın, yazılımın hangi alt dalına yönelmek istiyorsanız o daldaki haberleri araştırın, arkadaşlarınızla beraber çalışın, veya çalıştığınız kişilerle arkadas olun, freelancer isler alın, ve her zamanki söz, sabırlı olun. Saç baş yolmaya hazir olun, uykusuz günlere hazir olun, ben yarin tekrardan sirkette olucam, ama yarın şirkette de yazabilirim büyük ihtimalle, cümleten hayırlı geceler

Selamım aleyküm cümleten, yeni eve vardım. bir dus alıp başlıyorum

Ulan Allah var iyi yedim heee, geldim beyler başlıyorum beş dakikaya

Anneme kufur edenler olmuş primci diyenler olmuş, adreslerini verebilirlerse yardımcı olurum arkadaşlara

Ulan evde zaman geçmedi beyler, size yemin ediyorum orda evde. Emrenin durumundan da haberdar oluyorduk ara sıra ama sıkıntı çıkarttığım için hastaneye almadılar. Ben de o zamanı eve ufak bir tatil getirmeye uğraştım. Eve vantilatör aldım, deniz kokuları aldım, bulmaca çözmeye başladım, emekli albay gibi oldum bildiğiniz kendime meşgale aramaya başladım aq

Zaman geçirmek için her şeyi denedim beyler, rakı aldım eve geceleri, açık hava sinemasına gittim. Hiç bilmem ama balığa gitmeyi bile denedim sabahın korunde, koşu yapmaya çalıştım, ulan sonunda geçti bir hafta ama benim için kanser gibiydi be, döndüm sonunda Serkanın ofisine, bin gülümsemesini koydu ortaya, ölüm makinemiz gelmiş hoş gelmiş dedi, akşama maç varsa saat verin yoksa dönüyorum diyince "Evladım ne bu şiddet, az sakin" diye cevapladı. Ben senin evladın değilim, bana bir daha öyle seslenemezsin diye cevapladım. Beyler hiç unutmuyorum o günü, birazdan gelicem neden unutmadığıma...

Serkan orda bir bozuldu, gene gülümsemesini bozmadı ama, bir sigara yaktı, bana da ikram etti, içmedigimi tekrarladim, benim başlangıç ligine ait olmadığımı fark ettiğini söyledi, yeni bir lige bu kadar hızlı yükselen kişilerin az olduğunu ve sonunda lig Prestije geçtiğini de ekledi. Ben sadece para kazanmak istiyordum, lig Prestij zart zurtuydu umrumda değildi, tek isteğim prensesimi krallar gibi yaşatmaktı tatilde. Akşam gene alır ilker seni sekizde, aynı yerde olursun dedi, hic zaman geçirmeden eve kostum, akşamki maç için kendimi hem fiziksel hem de zihinsel hazırlamaya başladım, hazırlığımı yaparken bir yandan da eski taks ustalarının hareketlerini aklıma kaziyordum, kendi kendime kaçış yapıyor kontratak yapıyordum. Vakit geldi, ilkerle muhabbet ettik tekrardan, sevdiği kızı anlattı bana, onun hayatını dinledim, mutluluğunu dinledim, ne kadar maaş aldığını sordum, Serkan muallaksi buna babamın öğretmen maaşının iki katını veriyormus bildiğin, helâli hos olsun kardeşim yuvanı kur oturmaya bile geliriz diye cevapladım, uzatmaya gerek yok maç saati geldi, bu sefer karşıma lig atlamak isteyen birini getirdiler, başlangıçta yani çocuk, karşıma çıktı, beni de üç aşağı beş yukarı duymuş sanırım, önce o girdi, ardından benim adımı okudular, daha doğrusu okuyan adam SAMAEL diye gürledi beyler bildiğiniz, tabut taşır gibi nemrut bir ifade ile girdim içeri, çocuğun yüzündeki endişeyi anlayabiliyordum bildiğiniz, çocuğun adı Biruni konulmuş, eğer yanlış bilmiyorsam Biruni bir bilim adamıydı, çocuk yüz olarak benziyormuş sanırım yüzlerle aram pek iyi değildir, maç başladı klagib hazırlıktan sonra, ben çocuğun üzerine üç adım attım çocuk zaten aninda R çekti, duvara yaklaşınca artık yapacak bir şey olmadığını anladı sanırım hiç bir şey yapmamaktansa saldıralım diyip üzerime atıldı, bunu yaparken dengesini iki saniye kadar kaybetti bu arada açık verdi, sag yumruğumu ensesinin sol çaprazında tam kulağın bitistigi yere vurduğum gibi çocuk patates cuvali gibi yere yığıldı,

Üzerine eğilip nabzını kontrol eder gibi yaptım, ayağa kalkma kalkarsan bu sefer hastanelik olursun diyecekken birden dengem bozuldu, huur evladı birden ayağımı çekip beni yere fırlattı benim dikkatsizliğimden yararlanıp, üzerime uçtu herif bildiğiniz, ceneme bir tane patlattı ama çok işe yaramadı, kan beynime sıçradı amk, herifi üzerimden fırlatmaya çalıştım, o sırada yumruk atmaya calisiyordu ki dengesini kaybetti, bu sefer ben üzerine çıktım çocuğun, koltuk altlarına dizimle bastirarak yumruklamaya başladım beyler ama içimde nasıl bir nefret var, ben adama acımış ve yardim etmişim, lavuk bana kumpas kurmuş, bir yandan Emrenin de öfkesi var içimde, bütün gücümle saldırdım adama, ne var ne yok giriştim, nefes almadan girişiyorum ama bildiğiniz, çocuğun üzerinden kalktığımda çocuğa artık Biruni değil de deccal deseler daha doğru olurdu amk hahahahaha...

200 lirami alırken bir an refleks olarak kafamı kaldırdım, o an yıkıldım beyler, babam gözlerimin içine bakıyordu, belki bana bahis koymuştu, belki de kaybedeceğime inanmıştı, o an hiç bir şey bilmiyorum, o an işte benim için yok oluştu bildiğiniz, kalbim inkar etmek istedi, beynim kabul etti, serkana döndüm, bu adamı tanıyor musun diye sordum, ha Mehmet Bey mi, o bizim en iyi musterilerimizden biridir, baban değil mi zaten diyip bin bin siritti. Odama yolla dedim soğuk bir şekilde, hay hay dedi aynı gülümsemesi ile devam etti huur çocuğu..

Babam odaya girdi, bu akşam eve gel konuşalım dedim, çıktım odadan yüzüne bakmadan, ulan züt kadar çocuğuz aslında babam bana vursa geriye karşılık bile veremem, aslında veririm ama saygıdan dolayı yapamam yani, eve koşa koşa gittim bu sefer arabayla bırakmasını istemedim ilkerin, kostukca sanki içimdeki acı azalıyor gibiydi, kostukca sanki kendimi biraz daha rahatlatıyor gibiydim beyler, attım kendimi eve, eve girmeden de Eliflere ugradim, babam eve geliyor bu akşam yokum diyip geçtim eve duş aldım, bir yandan da ne diyeceğimi dusunuyorum içimden de plan yapiyorum, duştan çıktım meze falan hazırladım, biliyorum çünkü babam rakısı olmadan gelmeyecek, her şeyi hazır ettim babamı bekliyorum, kapı çaldı, gidip açtım Yasin, Emrenin durumundan haberdar etti, tamam diyip gibtirettim, oturdum TV izlemeye basladim, babamın gelişini anahtarin açılış sesinden anladim, kendine has bir anahtar acısı vardı babamin, o geldiğinde anlardim ben..

Tuvalete girdi rakıyı masaya bıraktığı gibi, doldurdum iki dubleyi, babam oturmadan bir yudum alayim dedim, sonra rakı adabina uymaz diye dusunup vazgectim, oturdu karşıma bir sigara yaktı, bir tane de bana uzattı, neden bilmiyorum alıp ben de yaktım sigarami, gözlerimin içine bakarak seninle gurur duyuyorum oğlum dedi bana, ulan yıllardır hayal ettiğim cümleyi duymuştum sonunda babamdan, buruk bir gülümsemeyle karşıladım, evet bu cümleyi bekliyordum belki ama, bu cümleyi bu kosulda beklemiyordum, bu şekilde beklemiyordum işte beyler+feminist ruh (hikayemi okuyan tek kadın yazar sanırım). Sigaradan başarısız bir iki duman çekmeye çalıştım, ise yaramadı, bir dikişte koca bardağı indirdim bi anlık cesaretle, masanın obur ucundan kolunu uzattı kafama sağlam bir tane patlattı babam, ulan it herif anlatmadik mi adabını, adam gibi iç şunu diye bağırdı birden, sığır gibi içtiğimi anlayıp özür diledim ben de, birer sigara daha yaktık, alışmıştım artik sigaraya zaten tek tük içiyordum ama tam başlamamıştık işte, kac maç yaptin diye sordu, kaç tanesini izledin diye sordum, ilk gün haric her birini izledim, neden yapıyorsun ki bu işi diye sordu, anlattım özetle, Serkana güvenme para için anasını bile satar diye devam etti, fark ettim bunu diye cevaplayinca birden oğlum anana mi çektin bu ne küstahlık dedi, birden evin içindeki buz gibi olan hava ısındı ve biz kahkahalar atmaya başladık

Beyler+feminist ruh son parti atıp yatiyorum, basım çok agriyor amk sabahtan beri üç toplantı yaptık kalan vaktimde de full pc başındaydım o yüzden kusura bakmayın

Babam gitti Orhan gencebay açtı, ama yok öyle bir ses, ben hala turkiyede Orhan gencebay kadar iyi sesi olan insanların çok nadir olduğuna inanırım, çok dinlemem fakat sesi benim için tamamen ayrı bir konudur, sonra maçlarımın kritigini yaptik biraz, surda şöyle yapayım burda boyle yapayım tarzında, sonrasinda babamı bir hüzün tuttu, odasına gitti bir saz aldı geldi, başladı söylemeye

Gelini gelini kardaş, kürdün gelini diye, bir söylüyor ama benim de ciğerimi dağlıyor içimden, sonra bir kızıl goncaya benzer dudağını söylemeye başladı, adamın sesi de efsane gibi geliyordu bana o zamanlar, ki eminim, babam da bir kaset yapsaydi zamanında belki biz şu anda bu noktada olmazdik, belki de ben paramı kazanmak adına her gün it gibi çalışmaz olurdum, kim bilir belki ölü bile olabilirdik, su anda burdayim, halimden şikayet ediyor değilim, sadece bazen düşünüyorum da, hayatta farkında olmadan yaptığımız secimler bizi nerelere goturuyor, bir dakika geç veya bir dakika erken işte, her şey bunlara bağlı, hatta dakika değil saniyelere

Beyler bir buçuk saat sonra sizinleyim, bugün biraz daha uzuyor şirkette işim

Bir buçuk saat dedik ve geldik, hazır mıyız gençler?