yeraltından notlar

dostoyevski nin insanın en derin düşüncelerini, takıntılarını, paranoyasını vb anlattığı muhteşem kitabı

*

adamın kralı matematikçi panpam

bu kitabı okumayan ya huur çocuğudur ya da gavat.

okuduktan sonra aslında ben takıntılı bir adam değilmişim dediğim dostoyevskinin uzun olmamasına rağmen hiç bitmeyecek gibi duran kitabı.

"ben kötü bi adamım, hasta bi adam, huysuz.. "

karanlık ve sıkı bi kitap..

bunun tiyatrosunda payidar tüfekçioğlu oynuyordu (kurtlar vadisindeki ayı ibrahim)

10 numara performans binler, hala oynuyorsa mutlaka izleyin

Dostoyevski'nin en sevdiğim kitabı. Acayip güzel bi kitaptır. OKuyun lan.

orada leş gibi kokan iğrenç yeraltında, alaya alınarak güçlendirilmiş sıçancık yavaş yavaş kine; soğuk, zehirli, özenle sonu gelmez bir kine boğulur.
kinini kırk yıl en ince, en utanç verici ayrıntılarına dek anımsayacak; her anımsayışta kendinden daha bir yüz kızartıcı şeyler ekleyerek, bu uydurmalarıyla kendini yiyip bitirecektir.
bir yandan kuruntularından utanır; bir yandan da olanları anımsamaktan, yeni baştan kurcalamaktan, "olabilirdi" düşüncesiyle başka başka uydurmalar eklemekten kendini alamaz.
bağışlamak nedir bilmez.
belki öç almaya bile kalkışır, ama beceriksizce, miskin miskin, uzaktan uzağa, sinsice, ne öç almak hakkına, ne de başarısına inanmadan yapar bunu; öbür yandan öç almak istediği kimseden yüz kat fazla üzüleceğini, ötekinin kılının bile kıpırdamayacağını ta başta bilir.
ölüm döşeğinde bunları bir kez daha, bunca zaman birikmiş faizleriyle birlikte anımsayacak ve... bakın işte, bu soğuk, iğrenç yarı umutsuzlukla, yarı inançla, kahrından kendini bilinçli olarak yeraltına kırk yıl diri diri gömmede; zorlamayla yaratılmış durumunun yine de kısmen içinden çıkılabilir olmasında; bütün o içe işleyen doyurulmamış isteklerinin özünde; kesin olarak verilen kararla bunun peşinden gelen pişmanlıklar çalkantısında yatmaktadır o garip acı hazzının özü.

dıbına koyim.

ne desem bilemedim. en iyisi okumak

baylaaaaaaaaaaaaaaarrrrrrrrrrrrr

nickimin esin kaynağı lan bu kitap

@4 haklı beyler

inciyi böyle daha çok seviyorum smk

her akşam yatmadan önce tanri' ya bana bir bigiblet vermesi için dua ederdim. bir gün tanri'nin çalişma tarzinin bu olmadiğini anladim. ertesi gün gittim ve kendime yeni bir bigiblet çaldim ve her akşam yatmadan önce tanri'ya günahlarimi affetmesi için dua ettim".

al capone...

"ben hasta bir binim, ici ofkeyle dolu hasta bir pic" gibi bomba bi cumleyle baslayan cin ali serisinin son kitabi.

(bkz: fyodor dostoyevski)

ozet: tanim yaptim picler, entelim

uzuyor otlar