saçma sapan televizyon programları, şuursuz televizyon dizileri, futbol maçları, futbol takımları. uyutuluyorsunuz ve uyuduğunuz için farkedemiyorsunuz.

2015 yılına gireceğiz, az kaldı. insanlarımız hala spor takımı kavgası ve fanatizm yapıyorlar. o kazansın, bu kaybetsin, şu berabere kalsın. çok yararı oluyor ya sana.

bir insanın başına gelebilecek en kötü şey buralara yolunun düşmesidir. turistler buraya gelirler, kazık yerler. sarkıntılığa uğrarlar bir ülke dolusu ciks düşkünü tarafından. misafirperverliğinden bile bir çıkarı vardır insanımızın, para. parayı, hele dövizi o kadar sever ki insanımız, bir gibke için bütün ülkesini satabilir.

kurban bayramlarında mezbahalarda değil de apartmanlarının önünde keserler kurbanlarını. ben kurban kesebiliyorum gösterişini yapabilmek için. bu kadar samimilerdir işte. etrafı kan gölüne çevirirler, hayvanlara eziyetin dik alasını yaparlar, ve bunları çocuklarına izletirler. çocuklarına daha çocuk yaşta caniliği aşılarlar. kendi ebeveynleri yapar bunu. ve bu çocuklar da büyüdüklerinde kendi çocuklarına aynı şeyi yaparlar. he sevap, he hayvan dostu, he gösterişsiz, he eziyetsiz, he hijyenik, he canım.

zorbalık yapmayı sever insanımız, birisinin tepesine çıkmayı, haksızken iğrençleşerek hak iddia etmeyi. okullarımızda da çok olur bunlar, okul diyebilirsek o okullara ne ala. kaprisli öğretmenler, gerizekalı öğrenciler, kibirli idareler, ezberci bir eğitim sistemi. lise mezunu olan biriyle ingilizce konuşamıyorsun, aval aval bakıyor ve cahil sırıtmasını yapıyor suratına. onlara hiç bir şey öğretemeyecek yabancı dil kurslarına dünya parayı bayılıp öğrendiği yabancı dilin yerli konuşanıymış edalarıyla etrafta dolaşıyorlar. her şeyi kibir için, gösteriş için yapıyorlar. topluma bir faydası olsun diye değil, sadece ve sadece gösteriş için. ve sonra sınavlarda hüsrana uğruyorlar, çünkü öğrendiğini sandığı her şey aslında sadece ona ezberletilmiş oluyor. tecrübe etmiyor. ezberci sistem üniversitelerde de devam ediyor tabi ki. üniversite diyebilirsek onlara. eğitim seviyesi sıfırın altında, burnu havada akademisyenler, ve tekrardan gösteriş. bir de ilköğretim var ki, çocuklar ilim öğrenmesi gerekirken başlarını bağlayanlar, dünyadan koparanlar, gerizekalı bir nesil yetiştiren insanlarımız. çok kötü bir yer burası, gerçekten kötü bir yer. bunu düzeltmek için kimsenin bir şey yapmayacak olması da burayı daha kötü bir yer, daha kötü bir tak çukuru haline getiriyor.

müstehak.

etrafımızda dolaşıyor hayatın anldıbını çözmüş edasıyla sığ insanlar, dip yobazlar, dinciler. kibrin büyüğünü yapıyorlar birisiyle tartışırlarken, tartışamazlarken. kaynağı belirli olmayan sözde kanıtlar sunuyorlar sana. kendileri inandıkları dinin gereklerini tamamen yerine getirmedikleri halde iki namaz bir ilahi bir mum dik oluveriyorlar sana bir din adamı. ortada var olan şeyin sadece onları birbirine düşürmek için var olduğunu görmüyorlar. şöyle şöyle de böyle böyle olmuş önceden diyor, aman da bizleri öldürmüşler gavurlar diyor, vah vah, kanıt olarak da bir kitabı gösteriyorlar. sığ bir insanın düşüncesidir bu. körü körüne, araştırmadan, sorgulamadan bir şeye inanmak. böyle sömürülüyorsunuz işte, böyle duygularınız ile oynuyorlar. he sen dünyanın en aydın insanısın, he inanmayan hiç bir tak bilmiyor, he senin düşündüğün gibi düşünmeyen gerizekalı, he inanmayan ölmeli, he sen yaşanan her şeyi gördün, he hep siz mağdurdunuz, he siz çok hoşgörülüsünüz ki öldürmeyi savunuyorsunuz, he dünyaya savaştan başka bir sürü yararın oldu, he canım. elçiliğine inandığınız o sözde emin insan bu zamana kadar bu sebepten dolayı can vermiş her bir masum insanın vebalini taşıyor. ölümü, insan hayatını bu kadar basitleştirebilen bir dine ve düşünce yapısına sahip insanlar içinde yaşıyorsunuz, evet bütün insanlarımız böyleler. bir insanın hayatını, ölümü bu kadar ayak altına alıp basitleştirebilen bir insan topluluğunun yarın senin hayatın üzerine karar verip son vermeyeceği ne malum. zaten görmüyor musunuz uzun zamandır kimin yaşayıp yaşamaması gerektiğine karar verdiklerini. inanmayanları öldürelim, asalım keselim, abdülhey, efendim abi, bu atayiz bize yamuk yapıyor, sık de sıkalım gevura abi, aslansın abdülhey. dini bütün insan timsali oldunuz bir inanmayanı öldürerek, tebrik ederim.

ülkemi eleştirdiğimde beğenmiyorsan defol git diyorlar da, ülkeleri nasıl bir tak çukuru ve ne halde dönüp bakmıyorlar bile. her şey güllük gülistanlık, hiç bir sorun yok ki böyle şeyler söyleyebiliyorsunuz bana. yok arkadaş, ülkemi sonuna kadar en ağır şekilde eleştiririm, istersem yerin dibine sokarım, ama sen bana defol git diyemezsin, bu ülkenin geleceği ve aydınlığı için hiç bir şey yapmıyorsan diyemezsin. ağzını açamazsın.

konuşulan konular, gündem, ülkedeki var olan her şey o kadar iğrenç ki, düzeltilemeyecek derecede. hiç bir zaman değişmeyecek insanımız, aynı körlüğe ve gerizekalılığa devam edecekler. hiç biriniz kardeşçe ve mutlu yaşamayı haketmiyorsunuz. hakettiğiniz şeyi de az değil, kısa bir zaman dilimde alacaksınız zaten. aşık olduğunuz katilleriniz yapacak size bunu. o zaman minnet duymanın ne demek olduğunu anlayacaksınız. iş işten geçtikten sonra ne kadar faydası olur bilmiyorum. ama tarih sokacak doğruları gözünüze gözünüze. pişmanlıklar içinde, içiniz yana yana ağlayacaksınız görmezden geldiğiniz her bir doğru için. müstehak.

acaba bu duruma gerçekten üzülen insanlar var mıdır. gerçekten acınası bir haldeyiz çünkü.

görünüşe göre herkes halinden memnun. ne söylenebilir ki, müstehak. hepiniz hakediyorsunuz bu berbat geleceği.

ne zaman kendinizden başka birisini, vatandaşınızı, vatanınızı düşündünüz ki. bu tak çukurunda sonsuza dek yaşayacak, ve hatta yaşayamayacaksınız. cezanız bu, hepinizin yüzünden.

müstehak.

karanlık bir gelecek, insanlarımızın daha göreceği ve deneyimleyeceği çok kötü şeyler var. kim olursa olsun, bu ülkedeki herkes kendi çıkarını düşünüyor. çünkü onlara da aynısı öğretiliyor. işte bu yüzden gelecek her zaman daralıyor onlar için, işte bu yüzden hep küçük düşünüyorlar, eziliyorlar ve mağdur kalıyorlar. kendi kendilerini mağdur ediyorlar. ve hayatlarından iğrenç bir şekilde memnunlar. ah vah etmeyi o kadar çok seviyorlar, o kadar çok hoşlarına gidiyor ki. neden bu kadar gerizekalı insanlarımız var, neden göz göre göre kendilerini mahvediyorlar? hepiniz birer makine gibisiniz. sadece emirleri uygulayan bir makine. aklınızın çalışmaması özelliğiniz yüzünden kullanılıyorsunuz yaşadığınızı sandığınız aslında sömürüldüğünüz hayatınızın her bir alanında. ve böyle de devam edeceksiniz.

yaşamak ve yaşadığımı hissedebilmek istiyorum diyen var ise bir an önce terketsin bu tak çukurunu.

zaten yurtdışında olan şanslı insanlar da eğer gerizekalı ve şuursuz değillerse dönmesinler bu iğrenç cehenneme.

hiç bir şeye değer ve önem göstermemeye, küçük görmeye, ve özellikle sizin gibi olmayanı dışlayıp küçümsemeye devam edin. kendi sonunuzu günden güne adım adım hazırlıyorsunuz. en acı şekilde çekeceksiniz kendi meydana getirdiğiniz sonuçları.

sahip olduğunuz büyük ve mide bulandırıcı kibir yüzünden belki de bu doğruları ve gerçekleri de kabul etmiyorsunuzdur. o kötü gelecek geldiğinde ne kibriniz, ne de cesaretiniz kalacak. söylediğim her şey bu tak çukurunun acı ve iğrenç gerçekleridir. bunu ister bilin, ister görmezden gelin. tarih sizleri yok edecek.

bu ülkede hiç bir zaman hiç bir insan bir insana insan olduğu için değer vermeyecek. hor görecek kendi gibi olmayanı. pislik ve kibir akıyor her bir sokaktan, her bir insanın ağzından. iğrenç, gerçekten huzur yok buralarda.

hep birilerini küçük düşürmeye çalışacaklar kendi eğlenceleri için, ama bu tak çukurunun sonu geldiğinde o kahkahalar yerlerini çığlık ve feryatlara bırakacak. o bir türlü hissedemediğiniz minnet duygusu var ya, ona bile muhtaç olacaksınız.