özlüyorum bazen kitaplarda anlatılan hiç yaşayamadığım o şanlı zamanları yaşamdığım halde özlüyorum sırf atalarıma güzelmiş türk toplumunda yaşamak şimdi ne var türkiyemde anlattı işte adam hırsızlık sadece kendini düşünen insanlık evet insanlık demeye bin şahit lazım insan olmak için paran olması lazım bu ülkede oda şerefli insanlarda hiç olmadı olmıcak keşke şerefin paradan değerli olduğu bi ülkemiz olsa o zaman mutlu olurduk

bir şey söyleyecek kimsenin olmaması vehameti gözler önüne sermiyor, çarpıyor adeta.

müstehak canım. müstehak.

medeniyet yoksunu insanlara medeniyetten bihaber insanlar komşu olmaya geliyorlar. güle oynaya geçinirsiniz artık.

kurban bayramlarında mezbahalarda değil de apartmanlarının önünde keserler kurbanlarını. ben kurban kesebiliyorum gösterişini yapabilmek için. bu kadar samimilerdir işte. etrafı kan gölüne çevirirler, hayvanlara eziyetin dik alasını yaparlar, ve bunları çocuklarına izletirler. çocuklarına daha çocuk yaşta caniliği aşılarlar. kendi ebeveynleri yapar bunu. ve bu çocuklar da büyüdüklerinde kendi çocuklarına aynı şeyi yaparlar. he sevap, he hayvan dostu, he gösterişsiz, he eziyetsiz, he hijyenik, he canım.

uzun uzadı yazmaya gerek yok aslında, çünkü buradaki koda göre uzun yazılar okunmuyor. hikayeler hariç. aslında bu da bir hikaye be, gerçekten. bir ülke nasıl yıkılır'ın, nasıl mahvolur'un, nasıl ağzına burnuna edilir'in hikayesi bu. ama okunmayınca okunmuyor, taklacı güvercininle beraber takla atsan ne çıkar. hadi, çağdaşlıktan, aydınlıktan, ışıktan nefret etmeye, karanlığa, ışıksızlığa, taka gömülmeye devam edin.

eleştiriye dayanamıyor insanımız, ben kimim ki? ben vatandaş mıyım? benim ne haddimeymiş ülkemi eleştirmek? gidip siyasi çobancıkların koyunu olmak varken ben neden ülkemi eleştiriyorum ki acaba. yoksa ben ülkemden nefret ettiğim için mi eleştiriyorum? dile getirdiğim gerçeklerden ötürü vatanından nefret eden, suratından irinler akan, her tarafı kıllı iğrenç bir yaratık gibi gözleniyorum. o ülkesini çok seven insanımız da her gün meydanlara çıkıp konuşuyorlar, bir şeylere çabalıyorlar ya. siyasilerin kirli ellerine bırakmıyorlar ülkelerini. bana burada laf söylüyorlar. bana hitap ederken siz diyorlar, ayrıştırıldığımızı anlamıyorlar. hepimizin aynı tak olduğunu söylüyorum, tabi insanımızın sıradan özelliği, kötü olur mu? eleştirilebilir mi? ne münasebet? otur oturduğun yerde, ağzını açma güzel bir koyun ol, belki bir gün makarnaları ve kömürleri görebilirsin. hayır canım, ben o zeka yoksunlarına, o hırsızlara köle de olmayacağım, saraylarındaki şöminelerine odun da. insanımız istediği kadar biat edip o mübarek ayaklarını öpebilirler haşmetlilerinin.

daha önceleri suçlu, hırsız, dinci, yobaz dolu ve ayak kokan, sığınak ibadethaneler artık suriyeli hırsızlar, yobazlar, dinciler, suçlular ile dolacak. başlarını eğdikleri seccadeye sinecek o hazıra konmuşluğun ve hainliğin şirret kokusu. öyle kokacak ki artık nefes alacak yer kalmayacak, onlar her yerde olacaklar, ülkenin insanlarına hiç bir yer kalmayacak.

bu tak çukurunda yok olmak hepinize müstehak. hiç biriniz güzel bir geleceği haketmiyorsunuz.

buradan kurtulmak isteyenler bir yolunu bulup kurtulsunlar ve bir daha sonsuza dek adım atmasınlar buraya. insan olduğunuzu farkettiğiniz ve huzuru hissettiğiniz an, işte o an geldiğinde bu tak çukurunda kaybettiğiniz her bir saniye için kendinize defalarca ve defalarca küfür edeceksiniz.

Bu yazının altına imzamı atarım

dünyada bir hindi kadar değer görmediğiniz için mutlusunuzdur umarım.

huzurun h'si yok buralarda.

dünyaya savaştan ve kandan başka hiç bir şey getirmemiş ataları ile övünen ve hala onların hatıralarıyla yaşayan insanlarımız kendilerini onların torunları addediyorlar. üstün ırk olduklarını düşünüyorlar. üstün ırk falan yoktur. iyi insan ve kötü insan vardır. ve bizim insanımız kötüdür, hem de nesillerdir. dünyaya hiç bir yarar sağlamamış, sadece yemiş, içmiş, öldürmüş, çalmış, yan gelip yatmış, kibirlenmiş, tüketmiş, tükenmiştir bizim insanımız. gerizekalıdır bizim insanımız. ve dünya öyle bir yer ki, en sonunda insanımızı bu tak çukuruna hapsetmiştir, ve başlarında dünyanın en arsız, zeka yoksunu ve en doymaz hırsız yöneticileri vardır. cezasını böyle çekiyor insanımız işte, zamanında başkalarına yaptıklarına maruz bırakılarak.

görünüşe göre hala herkes halinden memnun. ne güzel, bu yaptıklarınızın ve yapmadıklarınızın getirisi ve zütürüsü çok olacak, acılı olacak.

yaşamak ve yaşadığımı hissedebilmek istiyorum diyen var ise bir an önce terketsin bu tak çukurunu.

zaten yurtdışında olan şanslı insanlar da eğer gerizekalı ve şuursuz değillerse dönmesinler bu iğrenç cehenneme.

zorbalık yapmayı sever insanımız, birisinin tepesine çıkmayı, haksızken iğrençleşerek hak iddia etmeyi. okullarımızda da çok olur bunlar, okul diyebilirsek o okullara ne ala. kaprisli öğretmenler, gerizekalı öğrenciler, kibirli idareler, ezberci bir eğitim sistemi. lise mezunu olan biriyle ingilizce konuşamıyorsun, aval aval bakıyor ve cahil sırıtmasını yapıyor suratına. onlara hiç bir şey öğretemeyecek yabancı dil kurslarına dünya parayı bayılıp öğrendiği yabancı dilin yerli konuşanıymış edalarıyla etrafta dolaşıyorlar. her şeyi kibir için, gösteriş için yapıyorlar. topluma bir faydası olsun diye değil, sadece ve sadece gösteriş için. ve sonra sınavlarda hüsrana uğruyorlar, çünkü öğrendiğini sandığı her şey aslında sadece ona ezberletilmiş oluyor. tecrübe etmiyor. ezberci sistem üniversitelerde de devam ediyor tabi ki. üniversite diyebilirsek onlara. eğitim seviyesi sıfırın altında, burnu havada akademisyenler, ve tekrardan gösteriş. bir de ilköğretim var ki, çocuklar ilim öğrenmesi gerekirken başlarını bağlayanlar, dünyadan koparanlar, gerizekalı bir nesil yetiştiren insanlarımız. çok kötü bir yer burası, gerçekten kötü bir yer. bunu düzeltmek için kimsenin bir şey yapmayacak olması da burayı daha kötü bir yer, daha kötü bir tak çukuru haline getiriyor.

karanlık bir gelecek, insanlarımızın daha göreceği ve deneyimleyeceği çok kötü şeyler var. kim olursa olsun, bu ülkedeki herkes kendi çıkarını düşünüyor. çünkü onlara da aynısı öğretiliyor. işte bu yüzden gelecek her zaman daralıyor onlar için, işte bu yüzden hep küçük düşünüyorlar, eziliyorlar ve mağdur kalıyorlar. kendi kendilerini mağdur ediyorlar. ve hayatlarından iğrenç bir şekilde memnunlar. ah vah etmeyi o kadar çok seviyorlar, o kadar çok hoşlarına gidiyor ki. neden bu kadar gerizekalı insanlarımız var, neden göz göre göre kendilerini mahvediyorlar? hepiniz birer makine gibisiniz. sadece emirleri uygulayan bir makine. aklınızın çalışmaması özelliğiniz yüzünden kullanılıyorsunuz yaşadığınızı sandığınız aslında sömürüldüğünüz hayatınızın her bir alanında. ve böyle de devam edeceksiniz.

bu tak çukuru sonunuz olacak. buna karşı olana hayat yardım etsin.