Her şey o kitapla başlamıştı, o kitapla bitirecektim.
Apartmana gidip bir çilingir çağırdım. Komşusu olduğumu, anahtarını evde unuttuğumu ve başka anahtar olmadığını söyledim ve kapıyı açtırdım. Kapıyı açtığında parasını verip gönderdim. içeri girdiğimde gene aynı boğucu ve soğuk havayla karşılaştım. Hiç oyalanmadan odasına gidip çekmeceden kitabı aldım. Odadan çıkarken siyah bir kedinin yatağın kenarından bana baktığını gördüm. Aldırış etmeden hızlıca odadan ve evden çıktım. Kitapla içeride durursam gene beni yakalayabilirlerdi ve kitabı alırlarsa bu sorunu çözemezdim. Bu yüzden parka gidip oturdum ve tenhalaşmasını bekledim.

Zaten fazla kalabalık bir mahalle değildi ve oturanların çoğu da yaşlıydı. Yiyişen birkaç çiftin de gitmesiyle park tamamen boşaldı. Vakti gelmişti, kitabı açıp sayfaları karıştırmaya başladım. istediğim şeyi bulamamıştım. internetten yardım almam gerektiğini düşündüm. Telefonumun internetine girip kitabın resmini çektim ve googlede arattım. Birkaç forumda inceledim ve yardım için çağırabileceğim birileri olduğunu öğrendim. internette söylenen sayfayı kitapta açıp yazarları okumaya başladım.

Panpalar geç geldim kusura bakmayın başlıyorum tekrar

Okudukça hava soğuyordu. Okumam bittiğinde karşımda iki tane varlık gördüm. Birisi beyaz tenli, siyah gözlü, kel ve kısaydı diğeri ise mor tenli, kahverengi golü, sarı saçlı ve diğerine göre daha uzundu. Uzun olan "Emredin!" dedi. Kendinizden bahsedin dedim. T... kabilesindeniz. Dinimiz Musevilik.
Bana yardım edebilir misiniz diye sordum. Sana hizmet edebiliriz cevabı aldım. Ben hizmetkâr değil arkadaş istiyorum dediğimde yardım edebiliriz arkadaş dedi kısa boylu olan.

Peşimdeki varlıkları biliyor musunuz dediğimde evet onlar k... kabilesinden dedi uzun boylu olan. Neden peşimdeler diye sorduğumda onları çağırıp gitmelerini istemene kızgınlar. Özellikle nas okuyarak onlara zarar vermen çok sinirlendirdi. Seni öldürmek istiyorlar dedi. Neden şimdiye kadar öldürmediler diye sorduğumda bu işler hemen olmaz. Kabile liderinin izni gerekir ve onlar bu izni sabah aldı cevabını verdi. Akşam ezanından sonra seni öldürecekler.
Bana yardım edin lütfen dedim. Aralarında bir süre bakıştılar ve anlamadığım bir dilde konuştular. Kısa süren bir konuşmanın ardından yardım edeceğiz, geceyi bekle deyip gözden kayboldular.

Yardım sözünü almak içimi rahatlatmıştı ancak internette bu varlıkların çok yalan söylediği yazıyordu. Onlara güvenebilir miydim bilmiyordum ancak güvenmekten başka çarem yoktu.

Saat 3'e geliyordu, zaman ne çabuk geçmişti. Artık eve gitme vaktim geldiğini düşündüm ve eve doğru yürümeye başladım.

Apartmana girdim ve merdivenleri çıktım. Bu kez Zehra teyzenin evinin önünde duman görmemiştim. Bu iyiye işaretti en azından ben öyle düşünmek istiyordum. Eve girdim ve oturma odasına geçip televizyon izlemeye başladım.

Televizyonu izlerken kanepeye uzanmıştım, uyuyakalmışım. Duyduğum bir ayak sesi uyanmama sebep oldu. Kapıya baktığımda mavi tenli olan varlığı gördüm. Yemyeşil gözleriyle bana dehşet saçan bakışlar atıyordu. Gözlerimi gözlerinden eline kaydırdığımda uzun ve bir o kadar da sivri olan tırnaklarını gördüm. Sonum gelmişti. Dua okuyamıyordum, kitlenmiştim adeta. Varlık giderek yaklaşıyordu, yavaş ama emin adımlar atıyordu. Beni korkutmak ona keyif veriyor gibi görünüyordu. Nefesini hissedebileceğim kadar yaklaştığında kapıdan 2 varlığın daha geldiğini gördüm.

Bunlar öğlen yardım edeceklerini söyleyen varlıklardı. Gerçekten geldiklerini görünce bana bir güven geldi ve mavi tenli varlığın yeşil gözlerine bakıp "Sana gitmeni söylemiştim." dedim. Tırnaklarını saplamak için elini geri çektiğinde tekrar ileri zütüremeyeceğinin farkında değildi. Beyaz tenli olan varlık elini tutarken diğeri arkasından tutmuştu. Benden uzaklaştırdılar ve beyaz tenli olan bir şeyler söylemeye başladı. O konuştukça bana düşman olan acı çekiyordu, beyaz tenli varlık korkunç bir hale dönüştü. Tamamen alevlerden oluşan bir varlığa dönüşmüştü. Elini kaldırdı ve mavi tenlinin boğazına zütürüp iyice sıktı. Bıraktığında mavi tenli de aldığı son nefesi bırakmıştı...

Alev topuna dönüşen varlık tekrar eski haline döndüğünde yanıma gelip korkmama gerek olmadığını söylediler. Teşekkür ettim ve bir tane daha düşman olduğunu söylediğimde ikisi de aleve dönüşüp hızlıca oturma odasından çıktılar. Onlar çıkar çıkmaz aramaya gittikleri varlık da koltuğun arkasından çıktı. En başından beri orada saklanıyormuş. Bana doğru hızla yaklaşmaya başladı. Hissedebiliyordum, bu kez gerçekten sonum gelmişti.

Boğazımdan tutup havaya kaldırdı beni. Kısa ve ufak tefek olmasına rağmen çok güçlüydü. Arkadaşım senin yüzünden öldü deyip boğazımı sıkmaya başladı. Sıkma şiddeti giderek artıyordu, o sırada aleve dönmüş olanlardan birisi odaya geri dönüp bizi o halde görünce müthiş bir hızla yaklaştı ve bana saldıranı fırlattı. O fırlatılınca ben de yere düşmüştüm. Bana saldıran varlık da aleve dönüştüğünde büyük bir kavga başladı. Birbirlerine alev atıyor, anlamadığım bir dilde bağırıyor ve vuruşuyorlardı. Bana saldıran diğerinin üstüne atladı ve onu altına aldı. Dostum olan bir türlü kurtulamıyordu, alevli elini dostumun yüzüne doğru zütürdüğünde bir şeyler yapmam gerektiğini anladım.

Yerimden kalktım ve bana saldıran varlığın karnına sağlam bir tekme attım. Temas etmemle beraber ayağım yanmaya başladı ancak buna değmişti. Tekmeyi yiyen varlık dostumun üzerinden yere yuvarlandı ve dostum kalkıp üstüne geçti. Onun yapamadığını yapıp elini yüzüne yapıştırdı. Diğer varlık sanki ruhunu birisi çekiyormuş gibi titremeye başladı ve orada can verdi. O da ölünce dost varlık eski haline döndü. Beyaz tenli olandı bu. Bana teşekkür edip hayatımı kurtardın dediğinde sende benimkini dedim. Gülümseyip tehdit bitti sayılır ancak bu gece burada kalmamız daha iyi olur. Tabi yine de sen bilirsin deyip kalmalarını isteyip istemeyeceğimi sordu. isterim tabiki dediğim sırada mor tenli varlık da içeri girdi. Neden bu kadar uzun süredir gelmediğini sorduğumda başka birini daha buldum, öldürmeyi denedim ancak kaçmayı başardı dedi. Beyaz tenli olan uyuyabilirsin artık dediğinde yatağıma yatıp gözlerimi kapadım ve uykuya daldım.

Panpalar yanlış saymadıysam seri sayılabilecek bir şekilde 20 part attım. Çok hızlı atamıyorum çünkü telefondan yazıyorum ve kafamda tam olarak planlı değil. Ben yazarken keyif aldım umarım siz de okurken keyif almışsınızdır. Beklediğinize değdi mi değmedi mi entry girerek belirtirseniz sevinirim. Ben artık yatıyorum yarın çok önemli bir gün. Sevdiceğimin doğum günü o yüzden de saat 2'den önce part beklemeyin. Hepinizi seviyorum iyi geceler tatlı kabuslar (:

Beklettiğim için hepinizden özür dilerim. Kızı saat 2:40 gibi bıraktıktan sonra biraz dolaştım çocukken oynadığım tepelerde falan o yüzden anca şimdi gelebildim. Şu an pc'deyim hızlı hızlı yazacağım.

Bir de prim diyen arkadaşlar olmuş. Ben sizden şuku istemedim ya da haber vermeden çekip gitmedim. Hep haber verdim ve işim uzadığında sözlüğe girme imkanım olduğunda uzadığını da söyledim. Buna rağmen prim diyenler okumayabilir, kimseye zorla okutmuyoruz.

O gece sorunsuz bir uyku çektim. Sabah 11 gibi kalktım ve dolaptan peynir, zeytin alıp kahvaltımı yaptım. Kendimi güvende hissediyordum. Bilgisayarın başına geçip oynamaya başladım. Bugün 3. gündü, saat 3'e yaklaştığında annem odamdan içeri girdi. Farkedince zili çalmadın mı diye sordum. Anahtarla açtım cevabını aldım ve Zehra teyzenin durumunu sorduğumda iyi dedi. Yorgun görünüyordu, ben içeri geçip yatacağım deyip odamdan çıktı. Bilgisayarı oynamaya devam ettim.

Birkaç saat sonra kapı zili çaldı. Bakmak için bilgisayarın başından kalktım ve kapıya doğru yürümeye başladım.

Not: Tıkanma yaşadım biraz o yüzden geç geldi kusura bakmayın

Yav panpalar kusuruma bakmayın da bi türlü yazamıyorum şu hikayeyi. Tıkanma geldi amk deniyorum ama olmuyo normalde takır takır yazan ben silip silip tekrar yazıyorum ve onu da beceremiyorum. Akşam 8 gibi deniycem tekrar biraz kafamı dinlemem gerek hepinizden özür dilerim hala yazabilirim aslında ama kaliteli olmaz ve ben kaliteli olmasını istiyorum :(

Panpalar bağdayım şu an çok şimşek çakıyo interneti kapatıcam birazdan. Yarına hazırlık yapıcam bu gece. Özür dilerim çok beklettim ama buna değecek

Kapıyı açtığımda karşımda Zehra teyze vardı. Çekmecelerimi mi karıştırdın diye sordu. Evet dedim ama sadece kıyafet bulmak içindi. Seni aptal dedi ne yaptığının farkında mısın? Kabileden iki cini öldürttün şimdi büyük bir kabile savaşı başlayacak. Serseri herif! Beni rahatsız ediyorlardı, kurtulmak istedim dedim. Kitap nerde diye sorduğunda onu odama zütürdüm.

Geldim ve ilham da var bugün bitiririm hikayeyi serice

Çekmeceyi açıp kitabı verdim. Eline alıp sayfaları karıştırmaya başladı. Hangi sayfayı okudun dedi. Yardım için mi yoksa ilk gelenler için mi?

ilk gelenler için dediğinde kısa bir arama sonucu o sayfayı buldum ve gösterdim. Bunlar saygın bir kabile ancak çok güçlü değiller. Diğer sayfayı göster dedi. Emretmesi hoşuma gitmemişti ama suçlu sayılırdım bu yüzden sayfayı açtım. Bu kabile çok daha güçlü ancak pek saygın değil. Sana yardım etmelerine şaşırmamak lazım. Diğer kabileyi yenip saygınlık kazanmak istiyorlar. Cinler karşılıksız yardım etmez.

Bu cidden mantıklıydı ama o kadına güvenebilir miydim bilmiyordum. Nasıl bitiririz bu savaşı dediğimde barış için görüşebilir iki kabile ancak iki tarafın da çok kızgın olduğunu duydum. Kimden duydun sorusunu sorduğumda senin kitabı aldığını söyleyenden dedi.

Barış yapmak mümkün değilse ne olacak diye sordum. Çok basit, iki taraftan birisi kazanacak. Kitaptan birkaç sayfa okuduğum için özür diledim. Önemli değil dedi bunu yapman için kitap seni çekmiş olmalı. Tıpkı bana yaptığı gibi deyip anlatmaya başladı.

Daha o zamanlar genç bir kızdım. 20 yaşında sıradan bir kız. Annemler beni bir adamla görücü usulü evlendirdiler. Benim sevdiğim vardı, bunu onlara söyledim ancak fakir diye reddettiler. Beni verdikleri adamın adı Mahmut'tu. Mahmut ilk bir ay çok iyi davrandı bana ama sonra o iyi halinden eser kalmadı. Her gece eve sarhoş geliyor, beni dövüyor ve eve kumar arkadaşları çağırıp bana onlara hizmet etmemi söylüyordu. Bu olaylar bir süre sonra dayanılmaz bir hale geldiğinde bir sabah o kahveye gitmişken ben de köyde adı cinci olan bir kadına gittim. iki katlı, ahşap, penceresiz bir evi vardı. Kapısını yarım saat boyunca tıkladım ancak açan olmadı. Ben de kapıya bir omuz darbesi atıp kırdım zaten çürük bir kapıydı. içeri girdiğimde leş gibi kokuyordu. Gündüz olmasına rağmen içerisi çok karanlıktı. Zar zor gördüğüm merdivenlere doğru yürürken ayağım bir şeye takıldı ve yere düştüm. Yere düştüğümde kıpkırmızı bir çift gözle karşı karşıya kaldım.