-“ Annen?”

-“ Küçükken terk etmiş, hiç haber alamadım bu yaşıma kadar... ”

-“ Şimdi seni anlamaya başlıyorum.” Diyerek başını salladı beyefendi.

Hande’nin gözleri masaya kitlendi, düşünceleri ise başka bir aleme daldı.
Kısa sessizliği yine o bozdu.

“Annem... Biliyor musun, ismini bile unutmuşum... isimler konusunda zayıftım hep. unutmadığım tek bir isim var hafızamda.”

Dedi gözlerini kitlediği yerden alamayarak.

Beyefendi o ismin hande’nin babasına ait olduğunu anlamıştı.

-“ O öldü.Bu arada... ” diye sözünü kesti soru sormak üzere olan beyefendi’nin.

-“ Üzüldüm.” Diye cevapladı beyefendi.

-“ Öyle mi?” dedi hande ağzından hızlı bir nefes kaçırarak.

-“ Ben hiç üzülmedim. Acı içinde öldüğünü duyunca mutlu oldum.”

-“ Son saatlerinde yanında değildin galiba?” diye sordu beyefendi meraklı gözlerle.

-“ Basit bir nezleden ölmüş,ama nasıl olur bilirsin o haldeyken, nezle bile ... ”

-“ Ölümcül olabiliyor, evet ... ” diye tamamladı beyefendi hande’nin cümlesini.

Hande omuzlarını silkti.
.

-“ Devran,Beni merak etme sen... ” dedi ve göz kırptı.

-“ daha kötü ne olabilir, şuanki çukurdan başka?” diye ekledi.

-“ Kaç kere yalvardım sana,Kaç kere... ” dedi ve sözünü yarıda kesti devran.

-“ Neyse ,yine başlamıcam.” Dedi ve cigarasını küllükte öldürdü.




--- / YAZARIN NOTU /---

Buraya kadar okuduysan şu video'yu izleme hakkına nail oldun.

Devran karakter tema videosu ; https://www.youtube.com/watch?v=rYSL8RZlW9U
---

--- / YAZARIN NOTU /---

Buraya kadar okuduysan şu video'yu izleme hakkına nail oldun.

“Kof” karakter tema videosu ; https://www.youtube.com/watch?v=FqMfO3gaX78
---

--- / YAZARIN NOTU /---

Buraya kadar okuduysan şu video'yu izleme hakkına nail oldun.

Nedime karakter tema videosu ; https://www.youtube.com/watch?v=ad-whhcCjnI
---

2. bölüm sonu

-“ Önce, kardeşini öldürdüğüne inanmamış, inkar etmiş, Atanmış Naip kız için akıl sağlığı bozuktur diye rapor çıkarmaya yeltenmiş,ki öyleymiş, ancak mahkeme ileri tarihe ara vermiş.”

-“ Ee ?” diye kesti beyefendi.

-“ Eesi, ikinci celse’de kız herşeyi itiraf etmiş, Kardeşini öldürürken hiçbirşey hissetmedim felan diye bir ton sapıkça ifade vermiş mahkemede hakimin yüzüne,bak..”

Bilgisayarın başındaki sigarasından derin bir duman alırken beyefendinin mahkeme tutanaklarını okumasını bekliyordu.

-“ 8 sene yemiş mahkemeden, itiraf etmese raporla bir akıl hastahanesinde krallar gibi yaşayabilir, hatta bu gibik hukuk sistemin de şartlı tahliye bile alabilirmiş.”

Hande masanın üstündeki çakmayı alıp cigarayı ateşledi ve ardarda nefesler aldı.

-“ ilaçlarım bitmek üzere” dedi hande bir yandan öksürerek.

-“ Buluruz” dedi arkadaşı kanıksamış bir ses tonuyla.

-“ Sana çok yük oluyorum biliyorum,” dedi hande Soğuk bakışlarla, çocuk artık hande’yi iyi tanıdığından bu sahte nezaket cümlelerini tanıyabiliyordu.

-“ Bırak bunları şimdi, Kalacak yer mi lazım?” diye sordu çocuk.

-“ Evet, hem sana iyi bir haberim var” diye arkadaşının merağını uyandırdı.

-“ Hıhm? Neymiş?” dedi hande’nin uzattığı cigaradan bir nefes alarak.

-“ iş buldum kendime, Sigortalı... ” dedi gülerek.

Çocuğun gözleri güldü.

2 kat merdiveni çıktıktan sonra kapıyı açık bulan hande ayakkabılarını çıkarmadan içeri girdi.

Arkadaşı oturma odasında bir cigaralık sarıyordu.

-“ Hoşgeldin, kapıyı kapattın mı?” diye sordu hemen.

Hande arkadaşını selamlayıp dış kapıyı kapattı. Elindeli bavuldan kurtulup kendini arkadaşının karşısındaki kanepeye attı.

Arkadaşı Cigaralık sararken uzun saçları ona engel oluyor, hande de onun saçlarıyla mücadelesini izliyordu.

Etkileyici ses tonuyla, göz teması kurmadan;
-“ Bu sefer ne halt yedin?” diye sordu.

-“ Bir çocuğu daha kirlettim.” Dedi hande duygusuz bir ses tonuyla.

Arkadaşı önce cevap vermedi, dikkati hala elinde yumak ettiği ot’ta ve kağıttaydı.
Sigarayı diliyle yalayıp hande’ye uzattı.

-“ Çok şey söylemek istiyorum ama, artık bi taka yaramıyor madem,al... ” dedi arkadaşı.

Handeyle bu konuyu ateşli bir şekilde daha önce çok tartışmışlardı. Hande’nin Durumunu açıkladığı tek kişiydi bu çocuk. Telefon rehberindeki tek isim olmasının sebebi, hande’nin güvendiği tek kişi olmasıydı. Sonuçsuz çıkan yüzlerce kavga ve tartışmadan sonra, arkadaşı da artık hande’nin yediği haltları çaresizce kabullenmiş gibiydi ve ses etmiyordu.

hikaye hakettiği değerin ve ilginin 10da 1ini görmüyor amk. Wattpad denen ergen kız yuvasına mı açalım? zütünüzü cinler gibsin de kombo olsun huur evlatları 500 sayfa anlatırsınız

-“ Spekülatif, abartılmış,3. Sayfa köşelerinden adam bulman için tutmadım seni” diyerek ekrandan başını çekti beyefendi.

Bilgisayar başındaki sigarasını yerde söndürüp bekletmeden bir tane daha yaktı.

-“ Kız şizofrenik” dedi beyefendinin kaçan ilgisini çekmek için.

-“ Haber abartılmış ,doğru.Ama bir de şuna bak.” Dedi ve başka bir pencere açtı.
Eliyle beyefendiye gelmesini işaret ediyordu.

Yeni pencere’de Kız’ın çıkarıldığı mahkeme tutanaklarının bir kopyası yazılıydı.

-“ Hande’yi bulmadan önce bu kızla ilgileniyordum.” Dedi. Beyefendi adamın bulduğu aday’a son bir şans veriyordu.

Beyefendi önlüklü adamın son söylediğiyle Nedime’nin az önceki halini gözlerinin önüne tekrar getirdi.

Etkilenmişti. Nedime’yi iyice tanımak,ona olan merakını dindirmek için inanılmaz bir açlık hissetti.

Görevliler Nedime’yi tekrar yatağına bağlamak için içeri girdiklerinde Beyefendide girdi.
Kızcağız az önceki travmatik sanrısının etkisinde ,gözlerini bir noktaya sabitlemiş, odadakilerin hayal dahi edemeyeceği bir ruh halini yaşıyordu.

Beyefendi Nedime’nin önünde diz çöktü.Ürkütmemek için fazladan dikkat gösteriyordu.
Kızın Dizlerine bağlanmış ellerini avucunda birleştirip sıktı.
Gözlerinin içine bakarak ;

-“ Senin için tekrar geleceğim. Beni bekle olur mu?” diye sordu kibarca.

Nedime gözlerini sabitlediği noktadan aldı ve beyefendiye manalı ve derin bir bakış attı.
Beyefendi kızın avucunda yumruk haline getirdiği ellerini öptü. hafifçe sarstı ve bıraktı.
Görevlilere müsade edip kapıya yöneldi.

Nedime’yi ayaklarından ve ellerinden yatağına bağlarlarken, Kızcağızın gözleri hep beyefendinin üstündeydi.
Beyefendi ona son kez gülümseyerek yavaş adımlarla tekrar müdürün odasına yollandı.

Beyefendi, Ekrandaki bilgileri süzüyor, Bilgisayar başındakinin heyecanını anlamaya çalışıyordu.

Adam, Hande’yi bulmasıyla bu işteki yetkinliğini göstermişti. Ancak Beyefendi’nin Gördüğü ‘aday’, ilgisini çekmiyor gibiydi.

-“ Deli !” dedi Hayal kırıklığını belli eden bir tonda.

-“ Deli diyip kestirip atma, Bak şuna ;” dedi bilgisayar başındaki ve alt sekmedeki pencereye tıkladı.

Pencerede 1.5 sene önce Sultanbeyli’de işlenen bir kardeş cinayetinin haberi vardı.
Haberde ‘Aday’ın evde ebeveynleri yokken engelli kardeşini boğarak öldürdüğü, soğuk cesedinin başında Anne babası gelene kadar beklediği ve beklerken bir şarkı mırıldandığı yazıyordu.

Dehşete düşmüş aile’nin verdiği ifadelerden derlenen haberde, Katil’in 18 yaşlarında bir kız çocuğu olduğunu, kardeşini ise ondan utandığı için boğduğunu, öleceğini düşünmediğini söylediği yazıyordu.

-“ Şu an hapishanede yani?” diye sordu beyefendi sinirli bir edayla. Mapusta olan bir ‘aday’ isteyeceği son şeydi.

-“ Güzel olan tarafı da bu işte, hapiste değil... ” diye cevapladı bilgisayar başındaki adam.

Beyefendinin kaşları merakla istemsiz yükselmişti.

Mırıldandığı şey bir şarkıydı. Herhalde televizyon izletilirken denk geldiği bir kanaldan duymuş olmalıydı.En azından beyefendinin düşüncesi buydu
görevliye teşekkür etti başıyla ve tekrar müsade istedi.
Önlüklü kız ise yağmur yüzünden merkezin içine girmişti.
Nedime, Sakince ayağa kalktı. Yağmurun tıkırtıları hoşuna gidiyor gibiydi.Çünkü ayakta boşlukta birşeylere kulak kesilmişti.

Beyefendi başını sallayarak geçen sefer geldiğinde orda olmayan, duvara asılmış gazete küpürlerini gördü.

-“ Bunlar ne peki?” diye sordu bilgisayar başındakine eliyle işaret ederek.

-“ Onlar da ‘sayın 3 numara’.Ona da gelicez” dedi gülerek.

Beyefendi Bilgisayar başındakinin sıkı çalıştığını ve aldığını ücretin karşılığını verdiğini anlatır bir Şekilde göz kırptı ve birşey demeden molozların arasından adımlarına dikkat ederek çıktı.

Karşı taraf 3 tur çalındıktan sonra sakin bir sesle cevapladı.

-“ Efendim ?”

-“ Mekanı bıraktım, Sana gelebilir miyim?” diyerek direkt lafa girdi hande

-“ Sorman hata, Evdeyim ben, bekliyorum” diye cevapladı.

-“ Sağol” dedi hande sıcak bir tonda.

-“ Geliyorum.” Diyip kapattı.

Bavulunun askısı elini terletiyordu, Aklında beyefendiyle yaptığı konuşma dönüp duruyordu.
Arkadaşının evine doğru yollanırken arada cebinden kartı çıkarıp inceliyor, üzerinde yazılı tarihe, yerini bilmediği mekana ve giderse neler olacağına dair fikirler üretiyordu.
Kafasını binbir teoriyle doldurduktan sonra kendini bulduğu kapı,4 katlı eski bir apartmanın kapısıydı.

Arkadaşı onu gelince zile basmaması gerektiğini söylerdi hep. Bunu hatırlayınca tekrar aradı.

-“ Geldim ben..” diye lafa girdi. karşıdaki de bunu duyup cevap vermeden telefonu kapattı.
Önünde durduğu kapı elektrikle birden açıldı.
Hande, içeri girdiğinde yüzüne vuran serinlikle ferahlamıştı.

-“ Orta şekerli,oza varsa iyi olur, yoksa mehmet efendi” diye verdi siparişini beyefendi .Bir yandan elindeki gazetenin manşetlerine bakıyordu.

Son yıllarda Halk bazında popüleritesi artmış, medyatik tavırlarıyla ve verdiği okkalı demeçlerle ön plana çıkan milletvekilinin haberini okuyordu.

‘ ilginçtir ki son zamanlarda devletimin söylediği hiçbir şeye inanmıyorum’ diye bir söylemde bulunmuştu milletvekili, altında kadraja gülümseyen fotoğrafı bulunuyordu.
Beyefendi milletvekilinin ismini yuvarlak içine alıyordu.

Cenk Karlı. Beyefendi onun gülümseyen pozuna gözlerini dikmiş, nefeslerini düzensiz almaya başlamıştı.

Garson çocuk beyefendinin kahvesini getirdi. Kahvesini yudumlayıp yanında getirilen lokumdan bir ısırık aldı.

Gazetenin sayfasını çevirdi. Taksimde Polisle çatışan marjinal gençlerin haberine göz gezdirdi.

Fotoğrafta polisle kafa kafaya vermiş yüzü maskeli gencin jenerik pozu barınıyordu.
Beyefendi çenesini ovarken;

‘ Sen misin bu şehri ateşe vericek fedai?” diye düşündü.

Hande kahvaltısını yeni bitirmişti. Beyefendi’nin bıraktığı Tabağa biraz göz diktikten sonra, hesabı ödemeye kasaya yöneldi.

Elini çocuktan çaldığı cüzdana zütürüyordu ki;

“ Ödendi, hanımefendi..Az önceki beyefendi ödedi.” diye gülümseyerek engelledi onu kasadaki yaşlı amca.

Hande, kaşlarını kaldırmış ,ne diyeceğine karar verememiş , zoraki bir gülümsemeyle kasadaki amcaya iyi günler diledi ve masanına geri dönüp, duvara dayadığı eski püskü bavulunu alıp pubtan çıktı.

Öğle sıcağı deri ceketinin altındaki narin vücudunu yakmaya başlıyordu. Eski model cep telefonunu çıkarıp rehberde kayıtlı olan tek numarayı aradı.

-“ Önce bakırköy kadın ve çocuk tutukevine yollanmış,ama orda rahat durmamış, Müdürü bezdirmiş herhalde ki raporla postalanıp erenköy ruh ve sinir hastalıklarına kendine özel bir odada cezayı hizmete uygundur damgası yiyene kadar misafir edilmeye yollanmış.”

Bilgisayar başındaki cümlesini bitirdikten sonra suratını aptal bir sırıtışla doldurdu.

-“ 1 ay kalması planlanıyordu raporla,4 ay geçmiş” diyerek güldü.

Beyefendi’nin merağı iyiden iyiye debeleniyordu ancak hala bu aday’a şüpheli bakıyordu.

-“ Zor bir davaymış hakikaten de... ” dedi ani bir nefes vererek.

Biraz düşündükten ve nefeslendikten sonra;

-“ Ziyaret etmek istesem ?” diye sordu

Bilgisayar başındaki başını salladı.

-“ Sıçış ihtimali olmayan, gizliliği gibip atmayan bir giriş planı istiyorsan... ”

-“ Tam da onu istiyorum” dedi beyefendi.

-“ Zaman alır,ama ayarlayabilirim. Belki sahaya inmem gerekir. Düşünücem..” dedi.