yeni doktorum

olan biten'de gördüm, bu tarz cevapların gelmiş olabilecegini bilerek de baslıgı actım okudum entry'leri.

@1 biz de hocalar hariç tüm büyüklere abi abla denilir o yüzden abi diye hitap edecegim ben de size, 5. sınıf öğrencisiyim 2 kez konjenital sebeplerden protez kapak operasyonları geçirdim.Ve bu bahsettigim zamanların ilki doğusta ikincisi ise ondan 10 yıl sonra oldu ki yıl olarak 1999-2000 yılları arasındaydı. Amcam doktor, gerçekten ailenin en varlıklısı en saygı göreni en sevileni ve en bilineni.O gelince herkes toparlanır agzından gibko bir cümle bile cıksa herkes güler severdi, babam bir nevi araba tamircisi, asla utanmadım tanıdıgım en çalışkan insan kendisi ki 50 yaşını geçip aslında hiç de tam saglıklı olmamasına ragmen yıllardır tek başına onlarca arabanın altında üstünde sogukta sıcakta çalışıyor. Ajitasyonun anasını gibiim amacım o degil neden bunları anlatıyorum, doktorların eskilerden bahsedilen paternalist ve tanrısal kuvvetlerinin toplum içinde abartılıp zor mesleklerinin haklarının da verilerek yüksek mevkilere sahip olmaları dolayısıyla şu an burada bundan itilen şikayet edenler de kabul edeceklerdir ki otomatikman onları daha önemli ve daha bilinir kıldı. Bugün burada bundan şikayet edenler soruldugunda eşlerinin, çocuklarının, damatlarının, gelinlerinin ya da aile dostlarının yakınlarının doktor olmalarını da isteyeceginden eminim, en azından yüksek bir cogunlugunun. Yani doktorları bu kadar yükselten halkın kendisi oldugu için yüzlerce kendisini halktan soyutlamış doktorlar var ve mesleklerini yapmanın yanında azımsanmayacak bir kısmının da karsısına gelen insanın sosyo-kültürel yapısına bakarak yaptıgı muameleler de hoş degil ve bunu biz de biliyoruz.

kalan bir bucuk yıllık ögrenim hayatımda elimden geldigince aldıgım medikal bilgilerimin yanında paramedikal tecrübelerimin de olgunlaşması için poliklinikler ve servislerde bir çok kez gözlemleme yaptım. Belki bende ilerde başıma geldigi için normalleşen bazı durumlar yüzünden duygusuz olmasam da duyarsız kalacagım belki ben de azımsanmayacak bir olayı basit bir şekilde anlatmak zorunda kalacagım kesin konuşmak yargılamak o yüzden hoş degil ama ben doktora yönelik olan tepkilerin bir kısmının da haksız olmadıgı düşüncesindeyim. Yani ateş olmayan yerden duman cıkmaz sözünü destekler şekilde lakayık ve acı tavırların bunlara sebep oldugunu düşünmekteyim. Buna kim sebep oluyor dersen biz, yani halk sebep oluyor. Doktor olana kadar sen de halktın, hoş hala halksın ama şu an doktor oldugun için o sınıflamaya sen de sebep olup karsı görüyorsun karsındakileri ama bizi biz kaldırdık, biz yeriyoruz düşürüyoruz. Kimseye kızmaya gerek yok bunun için ama birşeyleri değiştireceksek de bunu yaklasımımızı degil değişmez yargıları degiştirmeye calısarak denemeliyiz.Ne bileyim yani kimse dokunulmaz olmamalı, bir doktor gercekten de yaptıgı yanlıs birşeyin cezasını en azından komplikasyonlar ve olabilecekler haricinde kimi ihmalkarlık durumlarında cezasını cekmeli.Bir doktor gercekten de özel muayenehanesine hasta gönderememeli ben degişen bütün bunların dogru oldugunu düşünüyorum.Biz de ilerde işimizi yapmakta zorlanacagız ama aslında işimizi iyi yaptıgımız ve herşeyi düşündügümüz sürece zorlaşmış birşeyin olmadıgını geri kalan herşeyi de kendi içimizde kaldırarak yolumuza devam edecegiz diye düşünüyorum

iyi doktor, yani hastaya iyi görünen degil gercekten işini dogru yapan doktorun bırak da başı sadece küfürle agrısın, karsımızdaki insan onu anlayabilecek insan olsa küfür etmez hasta diye.Ama en azından biz işimizi düzgün yapalım kafamız rahat olsun sonucta karsımızdaki de insan elbet kendisine yapılan her müdahaleyi dogru ister ama güvenliğimiz için de hastane ve diger saglık birimlerinde artırılması gereken güvenlik örnekleri-xray cihazları vs olarak basvurularda bulunup en azından kafaları değişmeyecek düşünmeden yoksun insanlardan kendimizi uzak tutalım. Anlatmak yazmak istedigim bir cok sey vardı ama şimdi ben bile görsem " bu yazıyı kim okuyacak " derim. Konusmak da kolay anlasmak da, keşke herkesin aklına bir şekilde hitap edebilsek de ne doktor hastaya olan tavrında bir sıkıntı yaratmasa ne hasta doktora.

Ama ben yine de ne bileyim yani basıma birşey gelmedi azarlama dışında, yine de birşey de olsa görevimden karsıma gelen hastaya yapacagım müdahaleden ödün vermek istemem.Biz işimizi düzgün yapalım abi de gerisi bir şekilde yoluna girer.

Ayrıca sunu da söylemek derim yukarda söylerken yarım kaldı, ben bu mesleği gercekten göründügünden kat kat zor bilseydim yazmazdım, hoş yazma cık demek de kolay ama yolun başında degilim ki senin bir cümlede işine gelmiyorsa yapma demeni uygulayayım. Aldıgımız para yaptıgımız işin hakkı degil cünkü insan hayatıyla ugrasıyoruz ve hata kabul etmiyor aslıyla.Sen kendi yaşdıbına paha bicebiliyorsan buyur benim maaşıma da biç, dünyaları istemiyorum alacagım para gercekten azımsadıgım bir para da degil ama "aldıgınız para size yetiyor diyen arkadasım o parayı sadece küfür yemek zorluguyla aldıgımızı" düşünüyorsa ona hayatında başarılar dilerim. Herkes çalışıyor herkes çabalıyor ben de biliyorum herkesin sınavı zorlugu kendine göre en zor ama kimi insanlar bazı şeyleri başından beri feda ederler. Sizin için bunu söylemek kolaydır ama ben yapmak istedigim bir cok seyden mahrum kaldım en mahrum kalmayanımız bile sizin yanınızda gercekten daralmıştır o yüzden meseleyi sadece bir 6 yıllık lisans, 4-5 yıllık uzmanlık olarak görmeyin. Yola çıktıgımız andan itibaren fedakarlık yapıyoruz biz, insan saglıgı şakaya gelmez oldugu için daha fazla okuyoruz, o yüzden saclarımız dökülüyor ve elimiz para tuttugunda yaşlanıyoruz.Ben bütün bunları böyle bilseydim aileme çok daha saglam bir isyan bayragı cekerdim. Kimse kendi rahatını bozmazken yaptıgım işten rahat olmayacagım ama ömrümü verecegim bir hayat ben de istemezdim ama yine de pişman degilim meslegimi şimdiden seviyorum, gercekten Allah herkese ama başta bize kolaylık versin.

Son birşey daha yazmak istiyorum bunu okurken aklıma gelmişti, 2. sınıftayım ev arıyorum tcdd'de bir abi vardı sagolsun yakın bir akrabam vasıtasıyla zamanında tcdd lojmanlarında bir yer ayarlamak için tanışmıştık. Ailem gelmişti bizi konuk etmişlerdi doktorlardan konu acılmıstı kendisinin kavgacı oldugundan övüncle bahsediyordu abi ( bir ayagı da sakat bu arada, ampute yani) işte bebekleri hastalandıgında hastaneye zütürmüşler ve aynen şöyle anlatıyordu.

-işte cocugu zütürdük, dedi ki kan almamız lazım baktım çocugun ayagını actı topuğuna igne batırıyor oradan kan almaya çalışıyor bir tuttum bunu yakasından bir yumruk attım burnuna kırıldı burnu topuktan ne kanı alıınırmış kol ne güne duruyor!

Topuktan kan alma ise yaşına girene kadar çocuklarda kan analizlerinin yapılma yeridir, yani adamın sandıgının aksine aslında normal bir işlemdi ve adam bana bunları anlatmıştı.O an başımı kaldırdım baktım adama, dedim ki abi bu işlem zaten yapılıyor bebekte koldan kan almak daha zor oldugu için topuk kanı alınıyor dedim. Olur mu öyle şey falan diye diretti sonra o zamanki ufacık bir iki bilgimle anlattım sonra gözlerine baktım zerre pişmanlık yoktu yine.
Seni annen baban ilkokuldan itibaren üzerine titreyerek okutuyor, orta okul lise üniversite uzmanlık falandı derken doktor oluyorsun adamın birisi gelip sana bilmediig birşey için burnunu kırıyor ve sonra pişmanlık duymuyor.

Aklımdan binlerce soru geçti o an, o doktor sana cevap da verebilirdi ama sakatsın diye senin verdigin tarzda bir yanıt vermemiş, seni dava edebilirdi etmemiş ki sonuna kadar haklı, utanmadan küfür etmişsin onca insanın yanında ve sana tek birşey dememiş demişse bile ne demiş olabilir ve şimdi bunu dinlerken bile haksız oldugunu düşünmüyorsun.Sen yarın bana gelsen sana bakar mıyım diye düşündüm. Uzun bir süre gibimde olmaz yapacagım bir kac beklenen hareketten baskası için kendimi bile kasmam ölsen takmam dedim. Sonra ben pişman oldum. Karsımdaki insan aptal olsa bile ona bakmayacak mıyım?

Neyse amk giberler, kimse kimsenin umrunda degil abi sen kendin ol karsına da adamlar gelir umarım daha mutlu olursun.Biz herşeye ragmen mutlu olalım tartısmaya gerek yok kimseyi kırmaya üzmeye de