reservbed

Kardesim 10 yasinda velet gibi betinlemeler kullanarak çok lavbali bi dille yaziyosun ilk hikayeni begenmistim ama bunda sıçmışsın resmen

Rezerved

Rezervasyon
edit: çok hızlı geçiyorsun olaylari amk detaya inmelisin sanki her gun zombi olduruyosun

rezerve

Kanka önceki hikayeni okumaya başladım çok güzel yazıyorsun kitap falan okudugun belli güzel cümleler kuruyon yaratıcı zeki bir bine benziyon uzat hikayeni yakından takip ediyom

seni kimse bilmiyor olm neyin artistligindesin amk

ne demek yarın devam edicem amk

devam pampa sardı gibi

merve´nin ehliyeti vardı bu yüzden bir tane kamyonet daha bulacaktık. daha sonra tüm kamyonetlere yiyecek stok edip ilk önce daha büyük bir şehir olan Antalyaya sonrada istanbula gidecektik. kamyonet bulmamız zaman almadı daha sonra diğer yiyecekleri alıp bağ evine gittik. köpeğim dumanı orda bırakmak canilik olurdu.

onuda aldıktan sonra Antalyanın yolunu tuttuk. yolculuk 12 saat falan sürdü. antalyaya vardığımızda ilk gittiğimiz yer Akdeniz Üniversitesi Tıp hastahanesiydi. hem benim ilaçlarımı alacak hemde diğer lazım olan malzemeleri toplayacaktık. fakat işler yolunda gitmiyordu hastahane bahçesinde çok fazla zombi vardı.

bu yüzden ilk önce Antalyayı gezmeye karar verdik çünkü birilerini bula bilirsek onların yardımıyla hastahaneye girmek daha kolay ola bilirdi. ilk gittiğimiz yer TerraCity´di. üstümüze güzel şeyler alıp teknosanın dıbına koyduk. beleş değilmi aldık tüm eşyaları. Terra City sonra kipaya ordan migrosa gittik.

daha şehir merkezine girememiştik dıbına koyim.en sonunda şehir merkezine girdik orda başka bir grupla tanıştık. 5 kişilerdi 3 kız 2 erkek. bize katılmalarını beraber daha rahat hayatta kalacağımızı söyledim. kabul ettiler. giderek büyüyen bir koloni gibiydik onları aldıktan sonra direkt hastahaneye gittik.

Tıp hastahanesi hem hastahane hemde üniversitedir. oldukça büyüktür. aşağı yukarı Fethiye kadar. şehir merkezinden aldığımız silahlarında yardımıyla hastahanenin acil kapısına zorda olsa geldik. arabaları orda bırakıp içeri girdik. içerisi cehennem gibiydi zombiler durmadan geliyordu. sol taraftan gidersek hastahaneye sağ taraftan ise acil bölümüne gidiyorduk.

biz sol taraftaki kapıyı kapatıp arkasına eşya yığdıktan sonra sağ taraftan acil bölümüne gittik.. acilde hiç kimse yoktu. ilaçları alıp hastahane telefonundan. hastahanede 4. sınıfta okuyan kuzenimi aradım. yaşıyordu. 7. katta ortapedi bölümünde olduklarını, yiyecekleri olmadığını ve kapıları zor tutuklarını söyleyip yardım istedi.

-içerik gizlenmiştir.-

Beyler okuyan varmı ona göre devam edeceğim.

zombiler sesi takip ediyordu ve saldırmaya çalışyırodu. hastahanede kan örnekleri bir borunun içinden geçen tüplerle sağlanıyor. bu tüplerin içine telefon koyup son ses müzik açarsak. zombiler sesi takip edicek. ancak çok sessiz olmamız gerekiyordu. yiyecekleri ise dışardan ip sarkıtarak yukarı taşıyacaktık.

planı uygulamaya başlamıştık.. işe yarıyordu. huur cocuklarının hepsi sese koşuyordu yavaşça merdivenlere gittik. yukarı gelirken merdivene bakan tüm kapıları kapadığımızdan. koşarak aşağı rahatça indik.

ordan acil bölümünün 2. katına doğrudan bağlantı vardı ordan geçtik hiç zombi yoktu. daha sonra kamyonete geldik. sarkıtılan ipe yiyecekleri bağlayıp tek tek yukarı çektik. 1 hafta yeticek yiyecek vardı. dumana biraz yem verdikten sonra rahat bir şekilde 7. kata çıktık. etrafta zombiler yoktu koşarak ortapedi bölümüne girdik ve kapıları kapattık.

artık 1 hafta buradaydık toplam 12 kişiydik, 3´ü doktordu.

artık 1 hafta buradaydık toplam 12 kişiydik, 3´ü doktordu.

bu bir hafta içinde kızlara silah kullanmayı bilmiyenlere silah nasıl tutulur ve nasıl kullanılır onu öğrettik. bu 3 doktor için de bu odaya kapadığımız zombiyi yakalayacaktık. işimiz zordu.

ilk önce işe kapının önündeki barikatları kaldırmakla başladık. sonra aramızda en hızlı koşan güven olduğu için onu gönderdik. güven kapıya vurup ses çıkardı sonra kapıyı açarak bize koştu. zombi dışarı çıkınca 3-4 fenerle tam gözüne ışığı tuttuk. zombie yere düşüncede kollarını ve bacaklarını kestik.

zombinin üzerinde araştırma yapmaya başladılar.. bunlar araştırma yaparken benim aklıma ilginç sorular geliyordu. "nereye işeyip sıçıcaz biz?, acaba genel evde hayatta kalan var mıdır?" böyle gibko gibko şeyler düşünürken motor sesi geldi dışardan. ben hemen tüfeği alıp cama yapıştım. hırtonun biri dışarda ki motorumuzu çalmaya çalışıyordu.

sürmeyide bilmiyor dıbına koduğumun dümbüğü. ben hemen yasladım tüfeği omzuma bir vurdum ıska iki vurdum ıska üçüncüde bir vurdum tak! benzin deposuna adam havaya uçtu. kimdir bu neden sadece bizim motoru çalmaya kalktı diye sorarken. birden önümden zombi düştü. adeta zombi yağıyordu. sesi duyan zombiler camlardan atlayıp sümük gibi yere yapışıyorlardı.

Beyler rez leyelim lütfen.

Devam iyi yazıyorsunuz rez

bu benim aklıma süper fikir getirmiştifikir oldukça basitti. hastahanede ki tüm zombileri öldürmesekte bir kısmından kurtulmuş olacaktık.

dışarda otoparktaki arabaları 7. kattan tüfekle benzin deposundan vuracaktım. gta´dan hatırladığım kadarıyla işe yarayacak ve araçlar infilak edicekti. böylelikle zombiler sese doğru gitmek için camlardan atlıyacaklardı. hemen işe koyulmalıydım sırayla başladım. en yakın araç taksi durağında ki taksiydi. tak tek vuruşta dıbını dağıttım. araba alev almıştı 5 saniye geçmeden patladı. ve azcık beklediğimde zombi yağmaya başlamıştı. yarım saat arayla bunu yapmaya devam ettim.en sonunda artık zombi düşmemeye başlamıştı.

kuzenimin yanına gidip bir gelişme olup olmadığını sordum. "henüz bir şey yok inceliyoruz." demişti. ben yanıma 4 kişi alarak sırayla 8 ve 9. kata bakmak için merdivenlere gittik. belki yaşıyan birileri vardır diyekordidorlar bomboştu ne zombi nede insan vardı. merdivenlere geldik ve 8. kata çıktık. etrafı kolacan ettikten sonra bağırarak ses çıkarmaya başladık. hiç ses seda yoktu. ne zombi vardı ne insan. ben son bir kez "höeaaeağğp. kimse varmıağğ" diye bağırdım. bir yerden alçak ve ağlamaklı bir sesle "yardım edin" dedi biri.

ses yukardan yani 9. kattan geliyordu. orası çocukların yattığı kattı. ben heycanlandınım ve hemen merdivenlere gittim koşuyordum. 9. kattaki kapıya omuz atarak girdim.

sanki orada zombi yokmuş gibi...

girdiğim gibi zombi sürüsünün içinde kalmıştım saniyeler saat gibi geliyordu. sanki hayat yavaşlamıştı zombiler afallamıştı. sonra birde herşey hızlanmaya başladı kalp atışlarım çok hızılıydı.

ani bir deparla merdivenlere geri döndüm. merdivenleri 5 er 5 er atlıyordum güvene kaçın diye bağırdım. ortopediye geri kaçtık. en az 30 zombi vardı altıma sıçmıştım. zombiler ortopedinin kapısında toplaşmışlardı.

daha sonra yaralara sürmek için kullanılan alkol gözüme ilişti.. hemen bir şişe alıp ucuna gazlı bez iliştirdim. her ihtimale karşı yangın hortumunuda çıkarttık. çakmakla gazlı bezi ateşledim ve kapıları açtık. tüm zombiler üstümüze koşuyordu hemen molotofu attım dıbına koduklarım liseli kız amı gibi yanıyordu kalanları silahla vurduk ve hemen ateşleri söndürdük.

ben direkt 9. kata tekrar koştum bu sefer daha dikkatliydim. çocuk endoklioji bölümünden ağlama sesi geliyordu. tüm odalara baktım kimse yoktu sonra nerdesin diye bağırdım. çamaşırların konulduğu sepetten küçük bir kız çocuğu çıktı.

küçük kız kanserdi... saçları ve kaşları yoktu hemen kucağıma aldım. çok kötü olmuştum. zombi istilasından kurtulmuştu fakat tedavi olamıyacağı için sonunda ölecekti. hemen kuzenimin yanına zütürdüm. biraz baktı muayane etti ve yukarı çıkıp çocuğun dosyasını almamızı istedi. çıktım dosyasını buldum. sonra aşağı indim.

kuzenim ve diğer doktorlar bakıyordu tıp dilinde bişeyler diyorlardı bizde bir tak anlamıyorduk. sonra kuzenim gülerek "kızın tedavisi zaten bitmiş. artık tedavi olmasına gerek kalmamış" dedi. kız bir şey anlamamış ağlıyordu hala. ben ise son 1,5 haftadır ilk kez gülüyordum.. çocuk sakinleşince ismini sordum "Sena" dedi. işte ailen nerde filan dedim bilmiyorum gibi işaret yaptı. senayla konuşurken kuzenim geldi. "kızın tedavisi bitmiş ancak hap kullanması gerekiyor" dedi. bende "nerden bulabiliriz hapı" dedim. yüzünü biraz buluşturarak -1 de ilaçlar saklanıyor yalnız ilaçlar çok karışık. benimde sizin gelmem gerek dedi.