çok geçmeden biri gözüktü o kalabalığın içinde.
onlardan olmadığı bir gerçekti.
bunu bir ölümlünün ayırt etmesine olanak yoktu.
herkes üstümdekilerden dolayı bana bakıyordu.
çok fazla dkkat çekiyordum.
adımlarımı hızlandırarak gördüğüm kişinin yanına gittim.

arkasını döndü ve

+merhaba mösyö konuşabileceğimiz bir yere gidelim ve sizi bu dünya'ya adapte edelim.
-beni tanıyor musun diye cevapladım.
+sizi tüm dünya tanıyor mösyö lakin bir hikaye olarak asıl siz onları tanıyor musunuz ve tarikatımıza katılır mısınız ?

gördüğüm değişik adamlardan biriydi.
kendi türümden gördüğüm ilk kişiydi.
sarı uzun saçları yeşil gözleri geniş omuzlar ve karakteristik bir yüzü vardı. adı ise armand'dı.

Bolmek yakısmaz ama baslık takip count bey

bir süre sonra kızın cesedini sokağın yanındaki kü.ük oyuğa atıp.
yürümeye devam ettim.
eskilerin atolarına benzer parlak ışıklı kocaman bir yere girmiştim.
içinde oda oda bölümlerin bulunduğu insanların elinde çantalarla dolaştığı değişik bir yerdi.
hepsi orada beraber yaşıyor olamazdı.

katolik kilise camiler ve din hakkında hemen her şey yüzyıllar öncesine göre çok fazla
evrimleşmiş ve değişik bir hal almıştı.
yağmurun altında gecenin karanlığında tüm bu düşünceler eşliğinde yürümeye devam ettim.
üstümde yüzyıllardır üstümde olan siyah ve uzun bir elbise vardı.
çok geçmeden tek başına yürüyen bir kadın gördüm.

sokak lambaları yeri aralıklarla aydınlatıyor, kadının giydiği ayakkabının topuğunun çıkardığı o tok ses sessizlikte yankılanıyordu.

çok geçmeden karşısında belirdim.
önce irkildi daha sonra ise ne istiyorsun dedi.

+önemli olan sen ne istiyorsun ölmek mi, yoksa yeniden doğmak mı ?
-ne dediğinizi anlamıyorum'' deyip hızlı adımlarla yanımdan yürüyüp gidiyordu ki

nazik ve kırılgan boynunu bir kere de kavrayıp dişlerimi geçirdim.
ahh tekrar hayata dönmüştüm işte.
vampir dişlerimin sağından ve solundan yola dökülen her bir kan damlası için acı çekiyordum.
susamıştım.

bu yeni dünya'DA DUYDUĞUM müzikler bile epey farklıydı.
değişik ve tiz ses çıkaran telli çalgılar ve o kocaman alanlarda kafalarını sallayan onbinlerce kişi vardı.
bu tuhaf şekilde hoşuma gitti.
tanrının ibadet için toplayabildiğinden çok daha fazla insan vardı.

http://www.youtube.com/watch?v=9lcqTmP_gqM

constantinapol ışıl ışıldı tabutumdan çıktığım ilk gün,
güneş doğana kadar yürümeye kararlıydım.
beslenmem gerekti sanki yüzyıllardır bir şey yemiyordum.
bu işin şakası.
bir şeyler yemeliydim.

benim adım vladislav tepes.
siz ölümlülerin bildiği haliyle count dracula.

yüzyıllardır süren uykumun ardından.
ayasofya'nın derinliklerinde hapsedildiğim tabutumdan nihayet çıkmayı başardım.

burnuma gelen kesif kan kokusu hiç bitmeyecekmiş gibi, ahh...

bu yeni dünya'da fazlaca yabancılık çektim.
insanların bindiği demir kutular ve birbiri ardına sıralı yüksek evler var.

aslına bakarsanız bu suni ışıklar epey rahatsız edici.

uyandığım bu dünya'da hakkımda anlatılan yüzlerce hikaye olduğunun farkına vardım.
sanırım bu yeni dünya'yı biraz sevdim.

türümden başka birileri olup olmadığı konusunda emin değilmdim.