Beni bilen bilir gibi bir cümle ile başlamayacam panpalarım. Abin 2 senelik evli. Yengem ailesinden kopamadığı için ailesinin yakınlarında bir ev bulup taşınmayı istedi. Haliyle abimde hayir dedi kavga ettiler. Duydum ki annesi ve kardeşi olacak bülloş abimi tehdit etmişler.Üzersen kızımızı geri alırız diye.Bu arada beyler abim saygisindan sesini cıkarmamiş yoksa dıbına koyardı annesininde kardeşininde.

Ben bunu duydugumda tüm kanım bülloşumda toplandı bi osbir çekip tüm gücü beyine aktardım. Napsamda bunlara bir ders versem diye düşündüm. Aklıma bir binlik geldi.

Ertesi gün bu yengemin kardesinin çalıstığı dolmuş durağina gittim. Selamlastik muhabbet ettik.Abi peçete var mı sende? Diye sordum. Arabanin ön tarafında var al dedi. Fırsat bu fırsat şöfor koltuğuna japon yapıstırıcıyı sürdüm. Bunun kalkış sırasına 3 dakika vardı. Hemen 2 tane çay koydum arabada içeriz yol boyunca dedim.Çayın içinede koydum müshil ilacını.Bu koltuga oturdu beyler. zütü o kadar büyük ki hissetmedi japonu.Çayıda içti. Yarı yolda karnından sesler geliyor.

Ölüyorummm diye inliyor amk mandası. Arabayı sağa cek bi lavaboya gec dedim. Yolculae hayyddaaaaaa noluyo yav gibi cümlelerle kamçılıyor bunu. Kalkmaya calisti ama kalkmadi. Koltuğa yapısmıstı.En son tutamadı ve oldugu yere sıctı beyler. Piston aşşagıda oldugu gibi tüm yolcular haykirislar icerisinde dolmustan indi.En son giderken baktığımda ağlıyordu büllük ama hala sıçıyordu