yengem

emin, amcamın ölüsünü çobanlar, bir dere yata-

ğında bulmuşlar. göğsünden üç dom dom kurşunu

çıkmış. jandarma cipi, bizim evin önünde durdu,

içinden bir onbaşı dört de asker indi, kapıyı dövdü-

ler, akşam ezanı okunuyordu. babam, kapının önü-

ne çıktı, dışarda ne konuştularsa, içeri girdiğinde

yüzü kireç gibi bembeyazdı. ayakta zor duruyordu.

fidan yengem, "kaynım cendermeler niye gelmiş?"

dedi.. babam, "ne söyleyeceğimi bilemiyorum

gelin !"dedi.."başın sağolsun !" camdan, bakıyor-

dum. jandarma cipi uzaklaştı.

fidan yengemin nutku tutulmuştu sanki, evleneli

altı ay olmuştu. babamın yüzüne şaşkın şaşkın

bakıyordu. "kaynım, yoksa babamı mı vurmuşlar ?"

dedi.. babam birden hönkürdü, "aslan kardaşım !

gitti, koç yiğidim gitti !" diye elini çenesine zütüre-

rek ,ne ayağa kalka bildi ne de konuşabildi.

fidan yengem, " yoksa emini'me mi birşey oldu

kaynım !" dedi.. babam, hıçkırıktan konuşamıyordu,

ancak başıyla işaret ediyordu. yengem"emiiiin !"

diye saçını başını yolmaya başladı, ağıt sesine

anam da girdi içeri. ben de ağlıyordum. "n'oldu

fidan ? niye ağlıyorsunuz ? yengem, anama sarıldı

" emini'mi vurmuşlar !"dedi.. anam, "sabah tarlaya

gitmedi mi kaynım ?"dedi.. yengem, " gitti, erken-

den, moturu çıkardı, tarlayı sürmeye gittiydi...

oyyy ! yüreğim daralıyordu bir kaç gündür...

i̇smayıl'ın yeni yetmesi kör gözüne s... eli belinde

seyip geziyordu. en sonunda ocağımı yıktılar...

kör olası i̇smayıl, bende gözün vardı madem, erkek

çe gelsen ,babamdan isteseydin, bir kızı bin kişi is-

ter, birine nasip olur... ! emin'in ne suçu var bunda,

senden önce davrandı, istedi babamdan vardım...

yengemin göz yaşlarına dayanamadım... öfkeyle

amcamın yatak odasına girip, sandığın anahtarını

kilimin altından alıp, açtım, amcamın beratta marka

tabancası bir beze sarılı duruyordu. ellerim titreye-

rek, tabancayı aldım, ceketimin altına sakladım,

tam dışarı çıkarken, yengem, "fahri ,ceketinin altın

da sakladığın ne yengem !"dedi. kendimi kaybet-

mişim, " deli şefket'i de ben vuracağım yenge !"

dedim. yüzüme iki tokat attı. gözümden çıngı çıktı

sanki... " her şeyin bir sırası var !" dedi.."acımın üs-

tüne bir acı da sen ekleme !"

askeri cip, yine geldi, bir jandarma cipten indi

pencereden gördüm. "jandarmalar !"dedim. yen-

gem, tabancayı benim elimden aldı, içeri gitti.

babam, bitkin ayağa zor kaltı, gitti kapıya.

tekrar geldi, " jandarmalar, kardaşımın vurulduğu

yerde keşif yapacaklarmış !" dedi.."amcamın

ölüsünü ben de görmek istiyorum baba !"dedim

askeri cipe bindik, savcı bey, "tamam gidebiliriz"

dedi.. babam, "kardaşımı kimin vurduğu belli mi ?

savcı bey "dedi.. onbaşı, " vaka yerinde, şüpheli

birini yakaladık !" dedi. "sorguya çektik, emin'i

ben vurdum "dedi.."kardaşınızın borcu varmış ,bor

cunu vermediği için vurmuş... "

babam, " bu işte bir yanlışlık var onbaşım !"

dedi. "kardaşımın kimseye borcu yok, az-çok köy-

de varlıklı üç aileden biriyiz... ! bu şaşırtmaca ben-

ce... !"

askeri cip, kanlı kayanın orada durdu. i̇ndik.

i̇ki jandarmanın arasında, elleri kelepçeli, sakalları

uzamış, siyah kasketli, kasketinin tepesi yırtık, şal-

varlı, kara-kuru bir adam, ürkek nazarlarla bize

bakıyordu. jandarma onbaşısı, "bu adamı tanıyor

musun ?" dedi babama. babam, "bizim köyden

değil !" dedi.. amcam, üstü gazete kağıtlarıyla

örtülü dere yatağında yatıyordu. yalınız ayakları

dışardaydı. amcamın ayaklarını tanıdım... uzun ve

taraklıydı . savcı bey, "bu adam, öldürdüğün emin'

in, ağabeyisi, kardeşinin kimseye borcu olmadığını

söyledi... bize doğruyu söyle, emin'i niye vurdun ?"

"karım' la yakaladım ikisini, çekip vurdum !

hiç pişman değilim, namsumu temizledim savcı

bey... ! i̇nsan, namusu için yaşar... "

"yalan söyleme... ! kardeşi, sabah tarlaya git-

ti dedi. adamın cesedini çobanlar dere yatağında

bulmuşlar... ! kim, azmettirdi seni !? "

adam, titremeye başlamıştı. "söyleyemem

söylersem, vururlar beni !"

savcı bey, "zütürün bunu !" dedi. "doğruyu

söyleyinceye kadar, nezarette kalacak... "

sonra, gazete kağıdını bir jandarmaya aldırdı

savcı bey... emin amcamın cesedi ortaya çıktı.

alnının tam oratsında, kurumuş bir koyu bir kan

lekesi göze çarpıyordu. kareli gömleğinin sol cebi

kan içindeydi.. gözleri sanki insana bakıyor gibiydi.

babam, jandarmaların ortasında giden adama

"tüh !allah belanı versin !" diye tükürdü. ağlamaya

başladım. savcı bey, "adli tıptan morg raporu gelsin

definine izin veririm !" dedi.. babam, "kardaşımı

morga mı kaldıracaksınız savcı bey !"dedi..

"evet... cinayet tam aydınlanmadı... çifte de

bulunamadı... balistik rapor, çobanların ifadesi de

alınacak... yalınız, saçmaların vücutta dağılmasın-

dan, çok yakından ateş edildiği anlaşılıyor... "

• * * *

amcamın katlil olduğu söylenen adam, duruş

mada, hakim beye, " emin'i ben öldürdüm, başka

bir şey söylemiyorum !" diye ifade verince, başka

kimse tutuklanmadı. yengemin, erkek kardeşi

hilmi, "bacımı zütürmeye geldim !" dedi.. babam,

"kızım, abin seni zütürmeye gelmiş, bizimle kalır-

san, başımız üstünde yerin var, yalınız, gençsin

sana, kardaşımın yasını tut dersem haksızlık ederim

karar senin " dedi..

yengem, göz yaşları içinde, "kırkı bile çıkmadı

eminin'im !" dedi."abim, çok sinirli biri, içim gitmek

istemiyor, ama bir tatsızlık ta çıksın istemem... !

kaderim, ne ise razıyım, allah sizden razı olsun

yemgem de sen de bir güne bir gün ,hatırımı kır-

madınız ! "dedi..

hilmi, yengemin gelinlik sandığını traktörün

vagonatına attı, sonra, yataklarını, kap-kaçak

eşyalarını yükledi, kendisi de vagonota bindi,

gitmeden önce, bana, anama sarıldı, ağladı.

sonra, babama" hakkınızı helal edin kaynım !" dedi.

babam,"helal olsun kızım !" dedi.

traktör, uzaklaşıncaya kadar pencereden

baktım.

camdan içeri girdim, baktım orda yengem uzanmış yatıyor

tuttum bacaklarını aldım omuzuma çat çut yardırdım anlıcağınız

hadi şimdi gibtirin gidin