(Beyler önceden yazıyordum hikayeyi. Başımdan tekrardan kötü olaylar geçti. Devam edemedim hikayeye. Ondan sonrada unutuldu gitti hikaye)

ilkokul ve ortaokulda sürekli sorunlu bir çocuk olmuştum. Daha o yaştayken öğretmenlerime kafa tutup naparsan yap sor bakiyim gibimdemi modunda dolaşıyordum. Ortaokulda 3 kere okuldan atılmakla karşı karşıya kalmıştım. Fakat rehber hocası sayesinde hiçbir sorunla karşılaşmamıştım. Öğrencimiz sorunlu biri eğer sizde sorunlu birine böyle davranırsanız gelecekte büyük bir sorun olacaktır gibisinden konuşuyordu. Kendisi şu gibtiğimin okul hayatı boyunca bana en çok yardımcı olan kişidir. Tekrar saygılarımı sunuyorum adama. Ortaokul hayatım ha şöyle ha böyle diye geçip gidiyordu. Sonunda liseye geçmiştim. Şehrimin iyi denebilecek bir okulunu kazanmıştım. Yeni insanlar, yeni kızlar ve saçma saçma gibik gibik yeni dersler olacaktı. Ailem bir çok kez beni pgiboloğa yollamayı denedi fakat orada bütün bir saat boyunca sessiz sessiz oturdum. Haliyle de pgibolog benle ilgili hiçbir şey yapamamıştı. Aslında sadece okulda böyle sorunlu biriydim. Mahallemde falan arkadaşlarımla gayet iyi anlaşırdım. Ama sevmediğim insanında dıbına koyardım. 3 aylık kimi iyi kimi kötü tatil günlerinin ardından liseye başlama vaktim gelmişti. Ailem çok konuştular. Oğlum sakın orada sorun çıkarma. Herkesle iyi geçinmeye çalış falan filan. Ama elimde olan bir şey değildi. Nefret ettiğim adamın dıbına koyardım dediğim gibi.

Öyle herkes dinlesin diye bir çabam yok. Şöyle sağlam bir anlatmak istiyorum şunları. Belki bir nebzede olsa rahatlatır.

Lisenin ilk günü geldi çattı. Hiçkimseyle muhattap olmamak ve en arkadan sınıfı izleyip kendime göre değerlendirmeler yapmak için en arka cam kenarına geçtim. Yavaş yavaş geliyorlardı sınıfa. Herkes yerini aldı. Kimse gelipte yanıma oturmadı dıbına koyim. Dışardan bu kadar mı belli oluyor dedim içimden. Bu kadar mı sorunluyum ben amk dedim. Neyse zaten kimseye ihtiyacım yoktu. Mahalledeki tayfam yeterdi bana. En azından kimseyle muhattap olmaz dersi dinler sonrada gibtir olup giderdim. Sırayla hocalar gelmeye başladı sınıfa. Hiçbirini sevmedim amk. Hepsi öğrencilerin kendine itaat etmesini isteyen egolu binlerdi. Bir de her gelen hoca yok efendim kalkın ayağa kendinizi tanıtın diyor duruyordu. Her seferinde de kısa cevaplar verip oturuyordum. Hele bir hoca geldi ki anlatamam. Sırf kısa cevap verdim diye daha ilk günden sorguya çekti. Fizik hocasıydı. Yok hangi okuldan gelmişim yok ailem ne iş yaparmış yok neden bu okulu tercih etmişim. Sanane dıbına koyim gel dersini anlat sonra gibtirol git şu sınıftan. En son ders kaldı. Dayan diyorum kendi kendime. Diyorumda nafile amk. Bu kadar saçma hocalar olamaz. Son dersimizde felsefeydi. Geldi hoca. Direk açık açık söyledi. Sabahtan beri gelen her hoca size kendinizi tanıtın dedi. Ben bunu söyleme gereği duymuyorum. Adım ... ... Umarım iyi bir sene geçiririz. Her türlü sıkıntınız olduğu zaman yanıma uğrayabilirsiniz demişti. Bir tek bu adam düşündü bizi. Bir tek bu adam fikirlerimize değer vermişti. Anladım ki lise hayatım boyunca bu adam bana hoca değil arkadaş gibi olacaktı.

ilk gün bu kadar taktan bir gündü anlayacağınız beyler. Bir tek olumlu yönü felsefe hocasıydı. Eve gidince ailem direk sorguya çektiler zaten. Yok okul nasıldı öğretmenlerin nasıl arkadaşların nasıl. Diyemiyorsun ki yüzlerine hepsinin amk. Hepsiyle sorun yaşayacağımı hissediyorum diyemiyorsun yüzlerine. Çünkü umutlular benle ilgili. Gelecekleri bana bağlı. Bende farkındayım bunun ama kendimi de düzeltemiyorum. Diğer günlerde yine boşboştu. Her hocadan gittikçe nefret ediyordum. Çarşamba günü de yannak gibi bir kimyacı girdi dersimize. Bir kadın bu kadar mı nefret ettirir kendinden amk. 2 ders bu kadına dayanmaya çalıştım. Sürekli derste kafamı sıraya yatırıp uyumaya çalıştım ama sürekli bana soru sorup durdu. Yok anlattıklarımı özetle yok şunu yap. Tamam dedim dıbına koyim. Sende girdin benim şu sorunlu listeme. Daha okulun 3. gününde 2 tane kişiye kafamı taktım. ikinizinde dıbına koyacam siz bekleyin dedim içimden. Geriye kalan günlerde taktan günlerdi. Yine aynı tipini gibtiklerim geldi. itaat et diye bağırdılar. Sonra gibtir olup gittiler sınıftan. Cuma günüde birazda olsa iyi geçmişti. Hem okulun son günüydü hemde felsefe dersimiz vardı. Gerçekten de doğru düşünüyormuşum. Şu felsefe hocası olmasa okulda bütün hocaların dıbına koyup kendimi de okuldan attıracaktım.

Haftasonu bizim tayfayla bir yerlere gittik dolaştık. Pazar günüde bütün zamanımı kendime harcadım. Bütün gün evde yattım. Dinlendim. Çünkü gibtiğimin okul haftası başlayacaktı. Neyse beyler pazartesi oldu okula gittim. Geçtim arkaya oturdum sıraya. 2. ders müdür geldi sınıfa. Yanında güzel bir kız vardı. Kız bizim okulu kazanmış ama bazı sebeplerden dolayı okula 1 hafta geç gelmiş. işte boş yer bul otur dedi müdür buna. Sınıfta bir tek benim yerim boştu amk. Mis gibi rahatlığıma sokacaktı kız resmen. Neyse geldi kız oturdu yanıma. Kız gerçekten güzeldi beyler. Ama hiç o sahalara girmeye niyetim yoktu. Denemiştim ortaokuldayken. Kız sorunlu birisin deyip ayrılmıştı benden. O da anlamıştı. Gerçi anlamaması çok zor değildi amk. Bu yüzden yeni bir ilişkiye ihtiyaç duymuyordum. Sorunlarım vardı. Başka birini de sorunlarıma ortak etmek istemiyordum. Tayfam ve ben kendi kendime yeterdim. Kız geldi oturdu işte. Benle muhabbet etmeye çalışıyor. Hiç kimseyi bu kadar giblememezlik yapmamıştım. Eğer kızla konuşsaydım kendimden emindim ister istemez buna aşık olacaktım. Sorunlarıma bir sorun daha eklencekti. Kız benimle muhabbet etmeye çalışıyordu. Sorular soruyor kısa cevaplar veriyordum. Sonra tutamadım kendimi biraz sussana dedim kıza. Kızda direk ilk günden bulduk sorunlu birini dedi dıbına koyim. Orada kendime ettiğim küfürlerin haddi hesabı yoktu. Yine yapmıştım yapacağımı. Neyse felsefe hocamız geldi son ders işte. Sordu ilk haftanız nasıldı. Neler yaptınız okulu sevdiniz mi falan. işte bu yüzden bir tek bu adamı sevmiştim. Fikirlemizi önemsiyordu. Bir tek bu adamın derslerini dinliyordum. Bir tek bu adamla yakın olmaya çalışmıştım.

Ertesi gün okuldayız yine işte. Kız tekrar benle muhabbet etmeye başladı. Merhaba dedi. Yine giblemedim. Nasılsın dedi yine giblemedim. Okulu sevdin mi dedi yine giblemedim. Bir soru daha sorarken hay amk yüzsüz müsün dedim kıza. Kızda ben yüzsüz olabilirim ama sen niye bu kadar sorunlusun dedi. Beyler kız belli ki bir şeyler biliyordu. Tamam sorunlu olduğumu belli ederim ama o kadar da dışarıya vurmam kimse bana karışmadıkça. Ne demek istiyorsun dedim. Geçen yıl kuzenimle aynı okuldaymışsın. Senle ilgili her şeyi öğrendim dedi. iyi tak yedin dedim. Bana karşı bu kadar kaba olmana gerek yok dedi. Ben sana karşı kaba değilim kendim için kaba davranıyorum dedim.

Beyler bugünlük bu kadar yeterli. Kusura bakmayın devam etmek isterdim ama yarın hastaneye gitmem gerekiyor. iyi akşamlar.

Beyler şu an arabadayım. Yanımda bilgisayar olmadığı için telefondan yazıyorum. Çok fazla entry giremesemde birazda olsa ilerleteceğim hikayeyi. Kusura bakmayın.

Kız biraz şaşırdı belli oluyordu. Nasıl yani anlamadım dedi. Boşver anlama dedim. Kız tekrar bir şey söylerken gibtiğimin fizikçisi arkadakiler diye bağırdı. Buyur hoca dedim. Yürek yemişim resmen amk. Hoca verdiğim cevapla bir an şaşırdı. Biraz sussanıza dedi. ikinci haftadan sorun istemiyordum ama tutamazdım kendimi. Tam cevap verecekken kız birden tamam hocam kusura bakmayın dedi. (Beyler sürekli kız kız demekten bıktım adı Sinem. içimde kaldı cevap veremedim hocaya.) Sonra döndüm Sinem'e işime karışılmasından nefret ederim dedim. ikinci haftadan başın belaya girmesin diye yaptım dedi. Belki belayı seviyorum dedim. Sevme o zaman dedi. Günün geri kalanında Sinem'le hiç konuşmadım.
Eve gidince ilk işim benimle ilgili Sinem'e konuşan lavuğun Facebook hesabını aramak oldu. En az 1 saat boyunca aradım ama bir şey bulamadım. Tam bilgisayarı kapatacakken bir arkadaşlık isteği geldi. Tahmin ettiğiniz gibi Sinem'dendi. Direk reddettim. Sonra mesaj attı. Reddetmene gerek yoktu. Sorunlu biri olduğunu biliyorum ama bunu asla kimseye söylemem o konuda rahat olabilirsin. Sadece seninle yakın olup sorunlarının üstesinden gelmene yardımcı olmak istiyorum. O yüzden bana bu kadar kaba olmak zorunda değilsin. insanları biraz kendine yakınlaştırmayı denersen sorunlarından birazını azaltmış olursun yazmıştı. Yine cevap vermeden bilgisayarı kapattım. Akşam boyunca bu sözleri düşündüm.

Beyler sizden 5-6 saat zaman istiyorum kusura bakmayın. Doktordan çokta iyi haberler almadım. Moralim pert şuan.

Öncelikle tüm panpalarıma anlayışlarından dolayı teşekkür ediyorum. Kafamı dağıtmam lazım beyler. Yazınca dağılır kafam umarım. O yüzden kısa kısa da olsa yazıcam hikayeyi.

Sabah okula gittim. Benden önce gelmişti bu sefer okula. Direk oturdum sırama. Hemen konuşmaya başladı benle. Dünkü mesajlarımı okumuşsundur umarım. Evet dedim. Cevap vermedin dedi. Gerek yoktu dedim. Ondan sonrada açtı ağzını yumdu gözünü. Okumuşssunda boş okumuşsun. Hiçbir faydası olmamış yazdıklarımın. Sorunluysan sorunlusun. Bu dünyada sadece senin mi sorunların var. Bir tek sen mi bu kadar kötü hissediyorsun. Emin ol bu gülen yüzümün ardına çok acı olaylar var. Ama bunları dışa vurarak insanları kendimden uzaklaştırmıyorum. insanlara insan gibi davranıyorum. Bu kadar kaba olup kimseyi üzmüyorum dedi. Doğrusunu söylemek gerekirse şok oldum beyler. Böyle bir çıkış beklemiyordum. Günün geri kalanında benle konuşma zahmetine girmedi. Bende bütün gün onun söylediklerini aklımda tekrar ettirdim. Ne yalan söyliyim kız haklıydı. Çok kötü davranıyordum. Ona karşı değil herkese karşı öyleydim. Ama bu kadar çabalamasına rağmen pes etmişti. Sadece hayatımda 2 kere sorunlarıma beyaz bayrak indirdim. Birincisi işte bu kız olmuştu. Bundan sonra ona istediği gibi davranacaktım. Ona insan gibi davranacaktım.

Okula erkenden gittim diğer gün. Bugün Sinem'le ciddi ciddi konuşacaktım. Bana aykırı olan birşey ama yapacaktım bunu. Sırf bu kız için gibtiğimin okuluna erkenden gitmiştim. Ne oluyordu bana amk anlamıyordum ama kendime söz vermiştim bir tek Sinem'e insan gibi davranacaktım. Sinem geldi beni hiç giblemedi. Yüzüme şöyle bir baktı sonra arkadaşlarının yanına gitti. Sonra Yanıma geldiğinde başlarda giblemedim ama sonra pes etmişsin dedim. Pes etmedim bıktım dedi. Madem öyle istediğin gibi olsun dedim. Ne demek istiyorsun dedi. insanlarla yakınlaşma zamanım geldi dedim. Ama bu kişi sadece sensin. Bu sefer Sinem herşeyin başlangıcı vardır. Benle başlarsın böyle böyle herkesle yakınlaşırsın dedi. Hiç sanmıyordum ama itiraz etmekte istemedim. O gün konuştuk baya. Ama kendimi frenlemem gerekecekti. Yoksa gittikçe kendimi Sinem'e kaptıracak, sorunlarıma yeni birini ekleyecektim.

Günler günleri kovaladı beyler. Sinemle gerçekten çok yakınlaştık. Ne yalan söyleyeyim kaptıracak gibiydim kendimi. Ama yinede hiçbir şekilde belli etmeyecektim kapılsamda. Bu sırada Sinem bana gerçekten çok yardımcı oldu. Onun sayesinde çoğu kişiyle normal bir arkadaşlık kurabiliyordum. Ama hala 2 öğretmenden nefret ediyordum. Bir gün derste kimyacı yazı yazmadığımı görünce çok kızdı. Yok neden yazmıyormuşum falan. Ama beyler ilk defa zevkimden yazmamazlık yapmıyordum. Göğsümde hafif bir ağrı hissediyordum. Sinem bir sorun olduğunu farketmişti ama belli etmiyordum. Sordu neyin var falan ama iyiyim sorun yok diye geçiştiriyordum. Gün boyu bir ağrı hissettim. Çıkışta direk eve gittim. Normalde Sinem'le bir şeyler konuşacaktık. Ama eve gidip dinlenecektim. Kendi kendime dün çok ağır maç yaptık ondan dolayıdır falan diye düşünüyordum. O yüzden aileme herhangi bir şey söyleme gereği duymadım. Sabahta uyandığımda ağrı biraz vardı ama genel olarak geçmişti. Ama meğersem futbol oynadığım için oluşan ağrı olmadığını 3 gün sonraki beden eğitimi dersinde anlayacaktım.

Beden eğitimi derslerinde herkes gibi bizde hunharca maç yapıyorduk. Sinem derse girmeden önce bana çok yorma kendini demişti. Ders bitmeye yakınken sanırım durum 8-8di maçtaki 4 gol 2 asist benimdi. Resmen üstümde ronaldo havası vardı beyler. Bu sırada maçı Sinem ve yakın arkadaşları tribünde oturup izliyorlardı. Zilin çalmasına yaklaşık 6 dakika falan kalmıştı. Korner kazandık. Sınıfın en iyi korner kullanan Batuhan geçti köşeye. Geçmeden önce bana sana atıyorum top sende dedi. Tamam dedim. içeriye geçtim diğer çocuklara plan yaptık. Adamları üstlerine çekecekler bende boşta kalıp vuracaktım derken bin batuhan yüksekten bir orta açtı. Mahallede bizim tayfayla maç yaparken böyle bir orta gelmişti. Rövaşata ile çakmıştım kaleye. Zıplamaya gücüm yok denecek kadar azdı ama yinede son gol için çabalayacaktım. O an ronaldodan çıkıp ibrahimovic havasına girdim. Zıpladım ve gerisi yok beyler. Bayılmıştım. Daha fazla dayanamamıştım.

Beyler devam etmemi ister misiniz? Yarın mı devam edeyim?

Uyandığımda hastanedeydim beyler. Tekrar bi ağrı olmuştu. Yanımda ailem, Sinem bir de Batuhan vardı. Annemle Sinem başucumda oturuyorlardı. Babamlada Batuhan olayı konuşuyorlardı. Gözümü açtığımı ilk Sinem farketti. Ağlamıştı. Bana seslenişinden belliydi. Üzgün masum bir ses. Annem babam Batuhan direk yatağın yanına geldi. Çok korkuttun dedi Batuhan. Noldu dedim. Maçta bayıldın dediler. Çok yordum kendimi ondandır derken içeriye doktor girdi. Annemle babamı dışarıya çağırdı. Gittiklerinde Sinem konuşmaya başladı çok korkuttun matador dedi. Korkmana gerek yok iyiyim ben dedim. Söylemiştim yorma kendini demiştim dedim. Tamam ya çıkıcaz şimdi zaten dedim. inşallah dedi. Beyler yüzüne baktıkça içim parçalanıyordu. Çok kötü oluyordum.

Yatakta yavaş yavaş kalkmaya hazıranıyordum. Sinem beklesene matador doktor gelsin dedi. Ya bişeyim yok iyiyim ben derken doktor geldi. Seni bugün burada tutacağız dedi. Beyler kötü bir şey vardı belli oluyordu. Annemlerin yüzü asıktı. Doktor ekg ultrason falan çekeceğiz dedi. Ya gerek yok iyiyim ben diye diretiyordum yinede. Genç adam yanındaki kızı ve aileni üzecek misin diyince doktor 3'ününde yüzüne baktım. Benim için endişeleniyorlardı. Kabul ettim. Her şeyi yaptılar. Sinem yanımdan hiç ayrılmıyordu. Ailenin haberi var mı diye sorunca babangil aradılar dedi. Tamam ama gecikme sakın diyince buradan beraber çıkacağız dedi. Gerçekten bu kız benim için üzülüyordu ve bu beni daha çok üzüyordu. Batuhan,ben ve Sinem odadayken doktor annem ve babam geldiler. Tahmin ettiğim gibi kötü bir şey vardı ve ailemin yüzünden düşen bin parçaydı.

Beyler uyumayıp okuyan varsa devam edeceğim. Belli edebilirler mi o kişiler kendilerini?

Doktor öncelikle kesin bir şey olduğunu bu yaptığımız testlerle söyleyemeyiz. Ama kalbinde bir sorun var. Bunu da tam olarak anlamamız için eko yapmamız gerekecek dedi. Beyler o an yıkıldım. Gerçekten çok kötü hissettim. Annemin suratına baktım ağlıyordu. Belli etmemeye çalışıyordu ama ağlıyordu. Sineme baktığım zaman çok kötü görünüyordu. Daha fazla dayanamadan dışarı çıktı. Arkasından bakakaldım. Ayaklanmaya çalışınca doktor nereye gidiyorsun genç adam dedi. Batuhan'da tamam matador sen kal ben giderim peşinden dedi. Kafamın içinde kabul etmiyordum doktorun söylediklerini. iyiyim ben diyordum sadece çok yoruldum maçta diyordum ama mantıklı düşününce doğru olabilirdi. Son zamanlarda göğsümde oluşan ağrılar ve bugün olan bayılma. Kalbimdeki sorun doğru muydu bilmiyorum ama Sinem'i çok merak ediyordum. Ve sanırım gittikçe de kendimi ona kaptırıyordum.

Tamam dedim doktora ama önce biriyle görüşmem lazım dedim. Doktor sanırım Sinem'den bahsettiğimi anlamış olacak ki burada bekliyor olacağız dedi. Odadan dışarı çıkınca önce şöyle bir etrafa baktım. Sonra göremeyince dışarıya doğru çıktım. Hava almak istemiş olabilirdi. Fakat dışarıda da göremeyince iyice kuşkulanmaya başladım. En son umut olarakta lavaboların yanına gittim. Batuhan kızlar tuvaletinin yanında bekliyordu. Sinem nerde diye sorunca içeride çok çağırdım ama çıkmıyor bir türlü dedi. Kapıya tıklattım ve Sinem diye hafifçe ses çıkardım. Duymasını ümit ediyordum ve içerden ağlama sesi geliyordu. Beyler resmen yıkılıyordum. Çok kötü bir durumdaydım. Ama o benden dahada kötü bir durumdaydı. Tekrar kapıya tıklattım ve bu sefer biraz daha güçlü bir sesle Sinem diye seslendim. Ağlama sesi biraz hafifler gibi oldu. Ama yine kapıyı açan olmadı. Bu sefer tekrar kapıyı tıklattığımda içeride başka birinin olup olmaması umrumda değil eğer kapıyı açmazsan içeriye giriyorum dedim. Bu sefer Sinem tamam geliyorum dedi o üzgün sesiyle. Hagibtir dedim içimden. Çok kötü oluyordum beyler. Sonra elini yüzünü yıkamış olacaktı ki dışarı geldi. Gözleri kıpkırmızıydı. Göz göze geldik ve tekrar ağlama başladı. Bana doğru geldi ve sarıldı. Bende sarıldım. O an gerçekten içinde yaşadığımız tüm kötü olaylara rağmen çok muhteşem bir şeydi. Sıkı sıkı sarıldım. Kokusunu içime çektim. Elimde olsaydı bu anın bitmemesi için her şeyi yapardım. Ama eninde sonunda bitecekti. Ve ben şunu anladım. Sinem'e gerçekten bağlanmıştım.

Boğuk bir sesle Sinem lütfen bırakma beni dedi. Saçmalama Sinem dedim burdayım bir şeyim yok. Sadece ufak bir sorun. Herhangi bir şey olmayacak bana dedim. Ama beynim bana nerden biliyon la yapram dercesine meydan okuyordu. Seni bırakamam dedi. Şşşt dedim. Konuşma bunları. iyiyim ben dedim. Ama şu an doktora gidiyoruz diyince tekrar bir ağlayacak gibi oldu ama izin vermeyecektim. Benim için yeterince üzülmüştü ve daha fazla üzülmesine gerek yoktu. Hadi bakalım gir koluma tek başıma gidemiyorum dedim. Hafif bir tebessüm kondu o masum suratına. Tamam o zaman dedi. Ailemin yanına gittiğimizde doktorla konuşup bilgi falan alıyorlardı sanırım. Çünkü biz içeri geçince direk sustular. Doktora hazır olduğumu söyledim ve eko için başka bir odaya geçtik. Beyler gerçekten kalbimde bir sorun varmış. Kalbimde delik varmış. Tam olarak hatırlamıyorum ama 3 veya 4 delik varmış kalbimde. Bunlardan 2si önemsenecek büyüklükteymiş. Doktor ilk başta benimle konuştu. Genç adam olaylar böyle. içerde seni seven ailen, arkadaşın ve bir kız arkadaşın var. Onlar için sürekli iyi olmalıyım diye düşüneceksin. Ve ilk aşamada anju denilen bir yöntemi deneyeceğiz. Eğer ki bir sonuca varamazsak ameliyata başvuracağız. Şimdi içeri gidelim ve ailenle detaylıca konuşalım bunları dedi. içeri girdiğimizde Sinem annemin yanında oturuyordu. Birbirlerine moral vermeye çalışıyorlardı. Doktor her şeyi baştan sona anlatmaya başladı. Kalbinde delik var kısmına gelince annemde Sinem'de fenalaştılar. Ama çokta kötü durumları yoktu. Ben babama Sinem'i dışarı çıkarıyorum dedim o da zaten üstelemeden tamam diye işaret verdi kafasıyla. Daha fazla üzülmesini istemiyordum. Çıkarken Batuhan gelmek istersen gel dedim. O da sıkılmış olacak ki tamam geliyorum dedi. Sinem bana yaslanıyor, Batuhan'da bizim yanımızda bizle geliyordu.

Dışarı çıkınca Batuhan'a kardeşim her şey için teşekkür ederim. Yanımızdan ayrılmadın destek oldun sağolasın dedim. O da her zaman burdayız kardeşim. Eğer bir sorunun olursa yardıma ihtiyacın olursa burdayım bilesin dedi. Eyvallah dedim. Sonra şimdi gideceğim ama kalmamı isterseniz kalırım sorun değil dedi. Sağolasın eve git sizinkiler merak etmiştir dedim. Tekrar geçmiş olsun diyerek evine gitti. Sinemle yanyana kalmıştık. istersen kafeteryaya geçebiliriz dedim. Yok istemiyorum dedi. O zaman dolaşalım böyle dedim. Tamam dedi. Benim kolum omzunda onun eli belimde dolaşıyorduk hastane etrafında böyle. Sonra sessizliği bozup iyi misin diye sordum. Sanki hasta olan oymuş gibiydi. iyiysen iyiyim dedi. O zaman ikimizde iyiyiz dedim. Sonra birden durup bana baktı.