devam etsene hacı

sen adamsın panpa boşver diğerlerini

Okumayın beyler rehber hocası oldum

SuaRezzz

Ertesi gün okuldayız yine işte. Kız tekrar benle muhabbet etmeye başladı. Merhaba dedi. Yine giblemedim. Nasılsın dedi yine giblemedim. Okulu sevdin mi dedi yine giblemedim. Bir soru daha sorarken hay amk yüzsüz müsün dedim kıza. Kızda ben yüzsüz olabilirim ama sen niye bu kadar sorunlusun dedi. Beyler kız belli ki bir şeyler biliyordu. Tamam sorunlu olduğumu belli ederim ama o kadar da dışarıya vurmam kimse bana karışmadıkça. Ne demek istiyorsun dedim. Geçen yıl kuzenimle aynı okuldaymışsın. Senle ilgili her şeyi öğrendim dedi. iyi tak yedin dedim. Bana karşı bu kadar kaba olmana gerek yok dedi. Ben sana karşı kaba değilim kendim için kaba davranıyorum dedim.

rez mına koyim rez

Rez devamm

Haftasonu bizim tayfayla bir yerlere gittik dolaştık. Pazar günüde bütün zamanımı kendime harcadım. Bütün gün evde yattım. Dinlendim. Çünkü gibtiğimin okul haftası başlayacaktı. Neyse beyler pazartesi oldu okula gittim. Geçtim arkaya oturdum sıraya. 2. ders müdür geldi sınıfa. Yanında güzel bir kız vardı. Kız bizim okulu kazanmış ama bazı sebeplerden dolayı okula 1 hafta geç gelmiş. işte boş yer bul otur dedi müdür buna. Sınıfta bir tek benim yerim boştu amk. Mis gibi rahatlığıma sokacaktı kız resmen. Neyse geldi kız oturdu yanıma. Kız gerçekten güzeldi beyler. Ama hiç o sahalara girmeye niyetim yoktu. Denemiştim ortaokuldayken. Kız sorunlu birisin deyip ayrılmıştı benden. O da anlamıştı. Gerçi anlamaması çok zor değildi amk. Bu yüzden yeni bir ilişkiye ihtiyaç duymuyordum. Sorunlarım vardı. Başka birini de sorunlarıma ortak etmek istemiyordum. Tayfam ve ben kendi kendime yeterdim. Kız geldi oturdu işte. Benle muhabbet etmeye çalışıyor. Hiç kimseyi bu kadar giblememezlik yapmamıştım. Eğer kızla konuşsaydım kendimden emindim ister istemez buna aşık olacaktım. Sorunlarıma bir sorun daha eklencekti. Kız benimle muhabbet etmeye çalışıyordu. Sorular soruyor kısa cevaplar veriyordum. Sonra tutamadım kendimi biraz sussana dedim kıza. Kızda direk ilk günden bulduk sorunlu birini dedi dıbına koyim. Orada kendime ettiğim küfürlerin haddi hesabı yoktu. Yine yapmıştım yapacağımı. Neyse felsefe hocamız geldi son ders işte. Sordu ilk haftanız nasıldı. Neler yaptınız okulu sevdiniz mi falan. işte bu yüzden bir tek bu adamı sevmiştim. Fikirlemizi önemsiyordu. Bir tek bu adamın derslerini dinliyordum. Bir tek bu adamla yakın olmaya çalışmıştım.

devamı yokmu amk

ilk gün bu kadar taktan bir gündü anlayacağınız beyler. Bir tek olumlu yönü felsefe hocasıydı. Eve gidince ailem direk sorguya çektiler zaten. Yok okul nasıldı öğretmenlerin nasıl arkadaşların nasıl. Diyemiyorsun ki yüzlerine hepsinin amk. Hepsiyle sorun yaşayacağımı hissediyorum diyemiyorsun yüzlerine. Çünkü umutlular benle ilgili. Gelecekleri bana bağlı. Bende farkındayım bunun ama kendimi de düzeltemiyorum. Diğer günlerde yine boşboştu. Her hocadan gittikçe nefret ediyordum. Çarşamba günü de yannak gibi bir kimyacı girdi dersimize. Bir kadın bu kadar mı nefret ettirir kendinden amk. 2 ders bu kadına dayanmaya çalıştım. Sürekli derste kafamı sıraya yatırıp uyumaya çalıştım ama sürekli bana soru sorup durdu. Yok anlattıklarımı özetle yok şunu yap. Tamam dedim dıbına koyim. Sende girdin benim şu sorunlu listeme. Daha okulun 3. gününde 2 tane kişiye kafamı taktım. ikinizinde dıbına koyacam siz bekleyin dedim içimden. Geriye kalan günlerde taktan günlerdi. Yine aynı tipini gibtiklerim geldi. itaat et diye bağırdılar. Sonra gibtir olup gittiler sınıftan. Cuma günüde birazda olsa iyi geçmişti. Hem okulun son günüydü hemde felsefe dersimiz vardı. Gerçekten de doğru düşünüyormuşum. Şu felsefe hocası olmasa okulda bütün hocaların dıbına koyup kendimi de okuldan attıracaktım.

Rezzzzzzzz panpa, akıt gelsin

Lisenin ilk günü geldi çattı. Hiçkimseyle muhattap olmamak ve en arkadan sınıfı izleyip kendime göre değerlendirmeler yapmak için en arka cam kenarına geçtim. Yavaş yavaş geliyorlardı sınıfa. Herkes yerini aldı. Kimse gelipte yanıma oturmadı dıbına koyim. Dışardan bu kadar mı belli oluyor dedim içimden. Bu kadar mı sorunluyum ben amk dedim. Neyse zaten kimseye ihtiyacım yoktu. Mahalledeki tayfam yeterdi bana. En azından kimseyle muhattap olmaz dersi dinler sonrada gibtir olup giderdim. Sırayla hocalar gelmeye başladı sınıfa. Hiçbirini sevmedim amk. Hepsi öğrencilerin kendine itaat etmesini isteyen egolu binlerdi. Bir de her gelen hoca yok efendim kalkın ayağa kendinizi tanıtın diyor duruyordu. Her seferinde de kısa cevaplar verip oturuyordum. Hele bir hoca geldi ki anlatamam. Sırf kısa cevap verdim diye daha ilk günden sorguya çekti. Fizik hocasıydı. Yok hangi okuldan gelmişim yok ailem ne iş yaparmış yok neden bu okulu tercih etmişim. Sanane dıbına koyim gel dersini anlat sonra gibtirol git şu sınıftan. En son ders kaldı. Dayan diyorum kendi kendime. Diyorumda nafile amk. Bu kadar saçma hocalar olamaz. Son dersimizde felsefeydi. Geldi hoca. Direk açık açık söyledi. Sabahtan beri gelen her hoca size kendinizi tanıtın dedi. Ben bunu söyleme gereği duymuyorum. Adım ... ... Umarım iyi bir sene geçiririz. Her türlü sıkıntınız olduğu zaman yanıma uğrayabilirsiniz demişti. Bir tek bu adam düşündü bizi. Bir tek bu adam fikirlerimize değer vermişti. Anladım ki lise hayatım boyunca bu adam bana hoca değil arkadaş gibi olacaktı.

Dök içini panpa burdayız

(Beyler önceden yazıyordum hikayeyi. Başımdan tekrardan kötü olaylar geçti. Devam edemedim hikayeye. Ondan sonrada unutuldu gitti hikaye)

ilkokul ve ortaokulda sürekli sorunlu bir çocuk olmuştum. Daha o yaştayken öğretmenlerime kafa tutup naparsan yap sor bakiyim gibimdemi modunda dolaşıyordum. Ortaokulda 3 kere okuldan atılmakla karşı karşıya kalmıştım. Fakat rehber hocası sayesinde hiçbir sorunla karşılaşmamıştım. Öğrencimiz sorunlu biri eğer sizde sorunlu birine böyle davranırsanız gelecekte büyük bir sorun olacaktır gibisinden konuşuyordu. Kendisi şu gibtiğimin okul hayatı boyunca bana en çok yardımcı olan kişidir. Tekrar saygılarımı sunuyorum adama. Ortaokul hayatım ha şöyle ha böyle diye geçip gidiyordu. Sonunda liseye geçmiştim. Şehrimin iyi denebilecek bir okulunu kazanmıştım. Yeni insanlar, yeni kızlar ve saçma saçma gibik gibik yeni dersler olacaktı. Ailem bir çok kez beni pgiboloğa yollamayı denedi fakat orada bütün bir saat boyunca sessiz sessiz oturdum. Haliyle de pgibolog benle ilgili hiçbir şey yapamamıştı. Aslında sadece okulda böyle sorunlu biriydim. Mahallemde falan arkadaşlarımla gayet iyi anlaşırdım. Ama sevmediğim insanında dıbına koyardım. 3 aylık kimi iyi kimi kötü tatil günlerinin ardından liseye başlama vaktim gelmişti. Ailem çok konuştular. Oğlum sakın orada sorun çıkarma. Herkesle iyi geçinmeye çalış falan filan. Ama elimde olan bir şey değildi. Nefret ettiğim adamın dıbına koyardım dediğim gibi.

Öyle herkes dinlesin diye bir çabam yok. Şöyle sağlam bir anlatmak istiyorum şunları. Belki bir nebzede olsa rahatlatır.