(Beyler önceden yazıyordum hikayeyi. Başımdan tekrardan kötü olaylar geçti. Devam edemedim hikayeye. Ondan sonrada unutuldu gitti hikaye)

ilkokul ve ortaokulda sürekli sorunlu bir çocuk olmuştum. Daha o yaştayken öğretmenlerime kafa tutup naparsan yap sor bakiyim gibimdemi modunda dolaşıyordum. Ortaokulda 3 kere okuldan atılmakla karşı karşıya kalmıştım. Fakat rehber hocası sayesinde hiçbir sorunla karşılaşmamıştım. Öğrencimiz sorunlu biri eğer sizde sorunlu birine böyle davranırsanız gelecekte büyük bir sorun olacaktır gibisinden konuşuyordu. Kendisi şu gibtiğimin okul hayatı boyunca bana en çok yardımcı olan kişidir. Tekrar saygılarımı sunuyorum adama. Ortaokul hayatım ha şöyle ha böyle diye geçip gidiyordu. Sonunda liseye geçmiştim. Şehrimin iyi denebilecek bir okulunu kazanmıştım. Yeni insanlar, yeni kızlar ve saçma saçma gibik gibik yeni dersler olacaktı. Ailem bir çok kez beni pgiboloğa yollamayı denedi fakat orada bütün bir saat boyunca sessiz sessiz oturdum. Haliyle de pgibolog benle ilgili hiçbir şey yapamamıştı. Aslında sadece okulda böyle sorunlu biriydim. Mahallemde falan arkadaşlarımla gayet iyi anlaşırdım. Ama sevmediğim insanında dıbına koyardım. 3 aylık kimi iyi kimi kötü tatil günlerinin ardından liseye başlama vaktim gelmişti. Ailem çok konuştular. Oğlum sakın orada sorun çıkarma. Herkesle iyi geçinmeye çalış falan filan. Ama elimde olan bir şey değildi. Nefret ettiğim adamın dıbına koyardım dediğim gibi.

Öyle herkes dinlesin diye bir çabam yok. Şöyle sağlam bir anlatmak istiyorum şunları. Belki bir nebzede olsa rahatlatır.

Lisenin ilk günü geldi çattı. Hiçkimseyle muhattap olmamak ve en arkadan sınıfı izleyip kendime göre değerlendirmeler yapmak için en arka cam kenarına geçtim. Yavaş yavaş geliyorlardı sınıfa. Herkes yerini aldı. Kimse gelipte yanıma oturmadı dıbına koyim. Dışardan bu kadar mı belli oluyor dedim içimden. Bu kadar mı sorunluyum ben amk dedim. Neyse zaten kimseye ihtiyacım yoktu. Mahalledeki tayfam yeterdi bana. En azından kimseyle muhattap olmaz dersi dinler sonrada gibtir olup giderdim. Sırayla hocalar gelmeye başladı sınıfa. Hiçbirini sevmedim amk. Hepsi öğrencilerin kendine itaat etmesini isteyen egolu binlerdi. Bir de her gelen hoca yok efendim kalkın ayağa kendinizi tanıtın diyor duruyordu. Her seferinde de kısa cevaplar verip oturuyordum. Hele bir hoca geldi ki anlatamam. Sırf kısa cevap verdim diye daha ilk günden sorguya çekti. Fizik hocasıydı. Yok hangi okuldan gelmişim yok ailem ne iş yaparmış yok neden bu okulu tercih etmişim. Sanane dıbına koyim gel dersini anlat sonra gibtirol git şu sınıftan. En son ders kaldı. Dayan diyorum kendi kendime. Diyorumda nafile amk. Bu kadar saçma hocalar olamaz. Son dersimizde felsefeydi. Geldi hoca. Direk açık açık söyledi. Sabahtan beri gelen her hoca size kendinizi tanıtın dedi. Ben bunu söyleme gereği duymuyorum. Adım ... ... Umarım iyi bir sene geçiririz. Her türlü sıkıntınız olduğu zaman yanıma uğrayabilirsiniz demişti. Bir tek bu adam düşündü bizi. Bir tek bu adam fikirlerimize değer vermişti. Anladım ki lise hayatım boyunca bu adam bana hoca değil arkadaş gibi olacaktı.

Haftasonu bizim tayfayla bir yerlere gittik dolaştık. Pazar günüde bütün zamanımı kendime harcadım. Bütün gün evde yattım. Dinlendim. Çünkü gibtiğimin okul haftası başlayacaktı. Neyse beyler pazartesi oldu okula gittim. Geçtim arkaya oturdum sıraya. 2. ders müdür geldi sınıfa. Yanında güzel bir kız vardı. Kız bizim okulu kazanmış ama bazı sebeplerden dolayı okula 1 hafta geç gelmiş. işte boş yer bul otur dedi müdür buna. Sınıfta bir tek benim yerim boştu amk. Mis gibi rahatlığıma sokacaktı kız resmen. Neyse geldi kız oturdu yanıma. Kız gerçekten güzeldi beyler. Ama hiç o sahalara girmeye niyetim yoktu. Denemiştim ortaokuldayken. Kız sorunlu birisin deyip ayrılmıştı benden. O da anlamıştı. Gerçi anlamaması çok zor değildi amk. Bu yüzden yeni bir ilişkiye ihtiyaç duymuyordum. Sorunlarım vardı. Başka birini de sorunlarıma ortak etmek istemiyordum. Tayfam ve ben kendi kendime yeterdim. Kız geldi oturdu işte. Benle muhabbet etmeye çalışıyor. Hiç kimseyi bu kadar giblememezlik yapmamıştım. Eğer kızla konuşsaydım kendimden emindim ister istemez buna aşık olacaktım. Sorunlarıma bir sorun daha eklencekti. Kız benimle muhabbet etmeye çalışıyordu. Sorular soruyor kısa cevaplar veriyordum. Sonra tutamadım kendimi biraz sussana dedim kıza. Kızda direk ilk günden bulduk sorunlu birini dedi dıbına koyim. Orada kendime ettiğim küfürlerin haddi hesabı yoktu. Yine yapmıştım yapacağımı. Neyse felsefe hocamız geldi son ders işte. Sordu ilk haftanız nasıldı. Neler yaptınız okulu sevdiniz mi falan. işte bu yüzden bir tek bu adamı sevmiştim. Fikirlemizi önemsiyordu. Bir tek bu adamın derslerini dinliyordum. Bir tek bu adamla yakın olmaya çalışmıştım.

Kafam karışmış bir şekilde ben ne diyeceğimi bilmiyorum dedim. Yüzü asıldı birden. Bak Sinem dedim. Kafamdaki düşüncelerin hepsini anlattım ona. Onun başına bir şey gelmesinden korktuğumu söyledim. Saçmalıyorsun matador dedi. Şu ilk dönemde seninle çok yol katettik. Artık eski sen değilsin bu. insanlara karşı daha iyisin. Düzeleceksin dedi. Ve ben hep yanında olacağım bu zamanda dedi. Artık beynimle düşünmeye yorulmuştum beyler. O yüzden kalbimi dinledim. Seni seviyorum dedim. O an ki mutluluğu hiç kimsede olamazdı. Çok mutluyduk. Çok iyi gidiyordu her şey. Ama her şeyin bu kadar iyi gitmesinde bir sorun vardı.

Ertesi gün okuldayız yine işte. Kız tekrar benle muhabbet etmeye başladı. Merhaba dedi. Yine giblemedim. Nasılsın dedi yine giblemedim. Okulu sevdin mi dedi yine giblemedim. Bir soru daha sorarken hay amk yüzsüz müsün dedim kıza. Kızda ben yüzsüz olabilirim ama sen niye bu kadar sorunlusun dedi. Beyler kız belli ki bir şeyler biliyordu. Tamam sorunlu olduğumu belli ederim ama o kadar da dışarıya vurmam kimse bana karışmadıkça. Ne demek istiyorsun dedim. Geçen yıl kuzenimle aynı okuldaymışsın. Senle ilgili her şeyi öğrendim dedi. iyi tak yedin dedim. Bana karşı bu kadar kaba olmana gerek yok dedi. Ben sana karşı kaba değilim kendim için kaba davranıyorum dedim.

Sonra aklıma televizyon izlerkenki gece geldi aklıma. O gün sanki ben uyumadan önce biri öptü beni kimdi o dedim. Bilmem ki kimdi dedi. Hafif tebessüm etmişti. Sen miydin o dedim. Başka kim olucaktı dedi güldü. Her şey bu kadar güzel giderken karşıdan gibtiğimin kimyacısı geldi. Bu kadar samimi olduğumuzu görmüştü büyük ihtimalle ve bu isteyeceğim en son şeydi. Çok sevmezdik birbirimizi bu kimyacıyla. Bana kalsa hiç selam vermeden yolumu değiştirirdim ama Sinem ayıp olur boşver dedi. Yanımıza geldiğinde vay vay vay dedi. Yüzünde Sinem'le beni beraber görmenin şaşkınlığı vardı. Napıyorsunuz burda bakalım dedi. Sanane demek isterdim ama Sinem beni kadınla konuşturmamaya özen gösterircesine hızlıca cevap verdi. Hiç hocam öyle dolaşıyoruz dedi. Matadorla mı dedi. Sesindeki aşşağılama beni çok sinirlendirdi. Evet hocam ne varki bunda derken Sinem sözünü kestim. Söyle hocam seni dinliyorum ne demek istiyorsun dedim. Ne anladıysan o dedi kadın. Tutamadım kendimi. En azından benim kişiliğim yanımda başkalarının yürümesini engellemiyor fakat Gördüğüm kadarıyla sende tek başına dolaşmaya mahkum bir kişiliğe sahipsin dedim. Donup yüzüme bakakaldı.

Hastaneden çıkana kadar Sinem'i aramadım. Eve geldiğimiz zaman dayanamayıp aradım. Çünkü onu merak ediyordum. Telefonu açtığında sesinde burukluk vardı. Sinem biz döndük dedim. Evinizin yerini bilmiyorum dedi. Üstünkörü anlattım. Geliyorum oraya yaklaşınca seni geri ararım dedi. O gelmeden önce 2 komşumuz geçmiş olsun için gelmişlerdi bize. Eve yaklaştığı zaman tam olarak yerini tarif ettim ve sonunda bizim evdeydi. Kapıdan girer girmez bana baktı. Uzunca baktı. Dayanamadı ağlamaya başladı. Bende o sırada oturmaya çalışıyordum. Koştu bana doğru uzunca sarıldı. Omzumda ağlaması beni parçalamıştı. Seni çok seviyorum matador sözleri dökülüyordu ağzından. Sana bir şey olmasından korkuyorum diyordu. Sakın beni yalnız bırakma dedi. Bende seni seviyorum dedim. Beyler hayatımda ilk defa kendimi bildim bileli ağlamıştım o zaman. Onun bana sarılıp omzumda ağlaması beni sevdiğini söyleyip beni kaybetmekten korkması gerçekten kötü hissettirmişti bana. Bir kız hayatımı bu derece değiştirmişti. Benim Sinem'i, Sinem'inde beni bırakmasına izin vermemem lazımdı.

Beyler şu an arabadayım. Yanımda bilgisayar olmadığı için telefondan yazıyorum. Çok fazla entry giremesemde birazda olsa ilerleteceğim hikayeyi. Kusura bakmayın.

Kız biraz şaşırdı belli oluyordu. Nasıl yani anlamadım dedi. Boşver anlama dedim. Kız tekrar bir şey söylerken gibtiğimin fizikçisi arkadakiler diye bağırdı. Buyur hoca dedim. Yürek yemişim resmen amk. Hoca verdiğim cevapla bir an şaşırdı. Biraz sussanıza dedi. ikinci haftadan sorun istemiyordum ama tutamazdım kendimi. Tam cevap verecekken kız birden tamam hocam kusura bakmayın dedi. (Beyler sürekli kız kız demekten bıktım adı Sinem. içimde kaldı cevap veremedim hocaya.) Sonra döndüm Sinem'e işime karışılmasından nefret ederim dedim. ikinci haftadan başın belaya girmesin diye yaptım dedi. Belki belayı seviyorum dedim. Sevme o zaman dedi. Günün geri kalanında Sinem'le hiç konuşmadım.
Eve gidince ilk işim benimle ilgili Sinem'e konuşan lavuğun Facebook hesabını aramak oldu. En az 1 saat boyunca aradım ama bir şey bulamadım. Tam bilgisayarı kapatacakken bir arkadaşlık isteği geldi. Tahmin ettiğiniz gibi Sinem'dendi. Direk reddettim. Sonra mesaj attı. Reddetmene gerek yoktu. Sorunlu biri olduğunu biliyorum ama bunu asla kimseye söylemem o konuda rahat olabilirsin. Sadece seninle yakın olup sorunlarının üstesinden gelmene yardımcı olmak istiyorum. O yüzden bana bu kadar kaba olmak zorunda değilsin. insanları biraz kendine yakınlaştırmayı denersen sorunlarından birazını azaltmış olursun yazmıştı. Yine cevap vermeden bilgisayarı kapattım. Akşam boyunca bu sözleri düşündüm.

ilk gün bu kadar taktan bir gündü anlayacağınız beyler. Bir tek olumlu yönü felsefe hocasıydı. Eve gidince ailem direk sorguya çektiler zaten. Yok okul nasıldı öğretmenlerin nasıl arkadaşların nasıl. Diyemiyorsun ki yüzlerine hepsinin amk. Hepsiyle sorun yaşayacağımı hissediyorum diyemiyorsun yüzlerine. Çünkü umutlular benle ilgili. Gelecekleri bana bağlı. Bende farkındayım bunun ama kendimi de düzeltemiyorum. Diğer günlerde yine boşboştu. Her hocadan gittikçe nefret ediyordum. Çarşamba günü de yannak gibi bir kimyacı girdi dersimize. Bir kadın bu kadar mı nefret ettirir kendinden amk. 2 ders bu kadına dayanmaya çalıştım. Sürekli derste kafamı sıraya yatırıp uyumaya çalıştım ama sürekli bana soru sorup durdu. Yok anlattıklarımı özetle yok şunu yap. Tamam dedim dıbına koyim. Sende girdin benim şu sorunlu listeme. Daha okulun 3. gününde 2 tane kişiye kafamı taktım. ikinizinde dıbına koyacam siz bekleyin dedim içimden. Geriye kalan günlerde taktan günlerdi. Yine aynı tipini gibtiklerim geldi. itaat et diye bağırdılar. Sonra gibtir olup gittiler sınıftan. Cuma günüde birazda olsa iyi geçmişti. Hem okulun son günüydü hemde felsefe dersimiz vardı. Gerçekten de doğru düşünüyormuşum. Şu felsefe hocası olmasa okulda bütün hocaların dıbına koyup kendimi de okuldan attıracaktım.

Öncelikle tüm panpalarıma anlayışlarından dolayı teşekkür ediyorum. Kafamı dağıtmam lazım beyler. Yazınca dağılır kafam umarım. O yüzden kısa kısa da olsa yazıcam hikayeyi.

Sabah okula gittim. Benden önce gelmişti bu sefer okula. Direk oturdum sırama. Hemen konuşmaya başladı benle. Dünkü mesajlarımı okumuşsundur umarım. Evet dedim. Cevap vermedin dedi. Gerek yoktu dedim. Ondan sonrada açtı ağzını yumdu gözünü. Okumuşssunda boş okumuşsun. Hiçbir faydası olmamış yazdıklarımın. Sorunluysan sorunlusun. Bu dünyada sadece senin mi sorunların var. Bir tek sen mi bu kadar kötü hissediyorsun. Emin ol bu gülen yüzümün ardına çok acı olaylar var. Ama bunları dışa vurarak insanları kendimden uzaklaştırmıyorum. insanlara insan gibi davranıyorum. Bu kadar kaba olup kimseyi üzmüyorum dedi. Doğrusunu söylemek gerekirse şok oldum beyler. Böyle bir çıkış beklemiyordum. Günün geri kalanında benle konuşma zahmetine girmedi. Bende bütün gün onun söylediklerini aklımda tekrar ettirdim. Ne yalan söyliyim kız haklıydı. Çok kötü davranıyordum. Ona karşı değil herkese karşı öyleydim. Ama bu kadar çabalamasına rağmen pes etmişti. Sadece hayatımda 2 kere sorunlarıma beyaz bayrak indirdim. Birincisi işte bu kız olmuştu. Bundan sonra ona istediği gibi davranacaktım. Ona insan gibi davranacaktım.

Sonra sinem başını göğsümden çekip bana baktı. Cevap bekliyordu. Kalbim deli gibi atıyordu. Seviyorum de diyordu. Ama beynimde olacakları düşün dedi. Ona karşı sorunlu değilsin ama diğer insanlara baş kaldıracaksın istemeden. Ve sen bunları yaparken sürekli yanında olacak. Bunu göze alabilecek misin diyordu. Resmen tak gibi bir durumdaydım. Tam o sırada annemler dışarı geliyorlardı. Şu an kurtulmuştum ama eninde sonunda bir cevap vermek zorundaydım. Annemler gelip gidiyor muyuz dediler. Sinem'e baktım. Benle yalnız kalmak istiyordu belliydi. Bende siz gidin biz biraz sahilde dolaşacağız dedim. Tamam o zaman dediler. Sinemle sahile doğru yürümeye başladık. Sahile kadar hiç konuşmadık. Sonra sessizliği bozup matador senden bir cevap beklemiyorum ama yinede cevaplarsan mutlu olurum dedi.

Odamda uyandığımda herhangi bir ağrı hissetmiyordum. Odada annem ve babam vardı. Annem ağlıyordu. Sanırım anju işe yaramamıştı. Babam uyandığımı farkedince annemi uyardı. Annem gözyaşlarını sildi. Artık gerçekten üzülmeye başlamıştım. Çevremdekiler benim yüzümden üzülüyorlardı. Bu çok kötü hissettiriyordu. Babama sordum. Sanırım ameliyat çokta iyi geçmedi demi dedim. Babamda maalesef olmadı. Artık diğer yöntemi deneyecekler. Yıkıldım beyler. Hem kendim için yıkıldım. Hem ailem için yıkıldım. Hem de Sinem için yıkıldım. Herkes tekrar üzülecekti maalesef.

Okul başladığında Sinem'le yine aynı yere oturduk. ilk dönemi müdürle görüşmeden bitirmiştim. Fakat bu dönem öyle olmayacak gibiydi. Kimyacı derse geldiğinde direk bana baktı sinirli gözlerle. Sonra gözlerini Sinem'e çevirdi. Bana ne yaparsa yapsın zerre gibimde olmazdı ama Sinem'i buna karıştırmasına izin veremezdim. Büyük ihtimalle bu kadında bana olan sinirini atmak içinde Sinem'i kullanacaktı. Direk dersin başında Sinem sen ordan kalkıyorsun dedi. Sinem bana baktı sadece. Bir şey dememi istemiyor gibiydi ama diyecektim. Hayır kalkmıyor dedim kararlı bir sesle. Kararıma itiraz mı ediyorsun dedi. istifanı ne zaman veriyorsun dedim. Sanırım bu kadına gittikçe laf sokmaktan zevk alıyordum. Sen kendini ne sanıyorsun müdürün yanına diye bağırdı. Sinem ben demiştim diye baktı yüzüme. Madem olanlar oldu devam edecektim. istifanı benim huzurumda vermene gerek yok dedim. Yine bağırdı. Dışarı çıkarken müdürün yanında bekliyorum seni dedi. Gittik müdürün odasına. Şansıma felsefe hocasıda ordaydı.

Okula erkenden gittim diğer gün. Bugün Sinem'le ciddi ciddi konuşacaktım. Bana aykırı olan birşey ama yapacaktım bunu. Sırf bu kız için gibtiğimin okuluna erkenden gitmiştim. Ne oluyordu bana amk anlamıyordum ama kendime söz vermiştim bir tek Sinem'e insan gibi davranacaktım. Sinem geldi beni hiç giblemedi. Yüzüme şöyle bir baktı sonra arkadaşlarının yanına gitti. Sonra Yanıma geldiğinde başlarda giblemedim ama sonra pes etmişsin dedim. Pes etmedim bıktım dedi. Madem öyle istediğin gibi olsun dedim. Ne demek istiyorsun dedi. insanlarla yakınlaşma zamanım geldi dedim. Ama bu kişi sadece sensin. Bu sefer Sinem herşeyin başlangıcı vardır. Benle başlarsın böyle böyle herkesle yakınlaşırsın dedi. Hiç sanmıyordum ama itiraz etmekte istemedim. O gün konuştuk baya. Ama kendimi frenlemem gerekecekti. Yoksa gittikçe kendimi Sinem'e kaptıracak, sorunlarıma yeni birini ekleyecektim.

Artık eski ben olamazdım. Sorumluluklarım vardı. Herkesle iyi geçinmeye çalışmam lazımdı. Yoksa yine üzülen taraf ben değil Sinem olacaktı. Eve gittğimde annemle babam benim hakkımda konuşuyorlardı sanırım. Kapıdan dinleyince öyle anlaşılıyordu. Eve girince beni yanlarına çağırdılar. Burada olmayacaksın anjuyu dediler. Adana'ya gideceğiz orada iyi bir doktor varmış. Şimdilik bu bir seçenek. Sakın ümidini yitirme iyi olacaksın gibisinden konuşma yaptılar. Geri kalan zamanda duş alıp uyudum. istersen yarın okula gitme demişlerdi annemler ama gidecektim. Zaten ilk dönem bitmek üzereydi. Ertesi gün okula gidince Sinem erken gelmişti yine. Artık onu görünce bir başka mutlu oluyordum. Direk gittim yanına oturdum. Konuştuk baya. Bugün nasılsın falsn gibisinden. Ama her dakika yanımıza biri geliyordu. Matador geçmiş olsun iyi misin falan diyorlardı. Kısaca anlatıyorduk Sinemle. Tekrar geçmiş olsun diyorlar bende sağolun diyordum. O gün felsefe hocasına da dersimiz vardı. Hayırdır matador korkuttun bizleri. iyisindir umarım dedi. O hocayada kısaca anlattık. Geçmiş olsun. Yardıma ihtiyacın olursa yanıma gelmekten çekinme dedi. Seviyorduk bu adamı.

Sen ne dediğini sanıyorsun diye kızdı bana. istersen tekrar edebilirim dedim. Bu sırada Sinem beni çekiştirmeye çalışıyordu. Ama niyetliydim kadına cevap vermeye. Okulda görüşeceğiz dedi. Bende eğer iş hayatınla kendi hayatını birbirine karıştıracak kadar profesyonel değilsen istifanı ver okula dedim. Kadın deli oluyordu resmen. Cevap vermeden döndü gitti. Sonra Sinem matador sen kendinde misin neden böyle bir şey yaptın dedi. Sinem sorunlu biri değilim artık belki ama bu kadından nefret ediyorum kusura bakma. Bir tek bu kadına ve fizikçiye karşı böyle davranacağım. Bunun için kızacaksın belki ama kusura bakma elimde değil. Belli takacak bu hoca sana onu nasıl yapacaksın ben seni düşünüyorum dedi. Bende takarsa taksın umrumda değil dedim. Tamam matador nasıl biliyorsan öyle yap dedi.

Beden eğitimi derslerinde herkes gibi bizde hunharca maç yapıyorduk. Sinem derse girmeden önce bana çok yorma kendini demişti. Ders bitmeye yakınken sanırım durum 8-8di maçtaki 4 gol 2 asist benimdi. Resmen üstümde ronaldo havası vardı beyler. Bu sırada maçı Sinem ve yakın arkadaşları tribünde oturup izliyorlardı. Zilin çalmasına yaklaşık 6 dakika falan kalmıştı. Korner kazandık. Sınıfın en iyi korner kullanan Batuhan geçti köşeye. Geçmeden önce bana sana atıyorum top sende dedi. Tamam dedim. içeriye geçtim diğer çocuklara plan yaptık. Adamları üstlerine çekecekler bende boşta kalıp vuracaktım derken bin batuhan yüksekten bir orta açtı. Mahallede bizim tayfayla maç yaparken böyle bir orta gelmişti. Rövaşata ile çakmıştım kaleye. Zıplamaya gücüm yok denecek kadar azdı ama yinede son gol için çabalayacaktım. O an ronaldodan çıkıp ibrahimovic havasına girdim. Zıpladım ve gerisi yok beyler. Bayılmıştım. Daha fazla dayanamamıştım.

Sahilde el ele dolaşırken telefonu çaldı. Arayan annesiydi. Sanırım kızıyordu. Saat çok geç olmuştu. Farketmemiştik. Annesi sanırım hemen eve gel demiş olacaktı ki matador benim gitmem lazım dedi. Kötü bir şey yok demi dedim. Yok annem çağırıyor dedi. Bende geleyim eve bırakayım seni dedim. Evine doğru gittik. Yürümekten yorulmuştum artık amk. Daha fazla yürüyemem derken geldik dedi Sinem. Ama tereddüt eder gibiydi. Sanırım annesinin ona kızmasından korkuyordu. istersen geleyim seninle kapıya bırakayım dedim. Gerek yok sanırım dedi ama yinede korkuyor gibiydi. Hadi gel gidiyoruz dedim. Apartmana girdik kapılarını çaldık. Annesi açtı kapıyı. Beni görünce şaşırdı. Merhaba efendim. Sinem geciktiği için sizden özür diliyorum. Bütün gün hastanede benim yanımdaydı. izin verdiğiniz için teşekkür ederim ama sanırım geciktik onun içinde kusura bakmayın dedim. Kadın birden ciddiyetlikten çıkıp hafif tebessüm etti. Geçmiş olsun umarım iyisindir dedi. Olacağım inşallah dedim. Adımı sordu söyledim. Tanıştığıma memnun oldum dedi bende dedim. Sinem içeri geçerken Sinem sanada teşekkür ederim. Yanımdan ayrılmadığın, beni yalnız bırakmadığın için sağol dedim. O sırada annesi içeri doğru gidiyorken sessizce iyi ki seni tanımışım dedim. Kapıdan el sallarken dışarı çıktım.

O haftada öyle geçti. Kimyayı okulda dinlemediğim için her Cuma Sinemlerin evine gidiyordum. Sinem orada bana anlatıyordu konuları. Annesininde haberi vardı bundan o yüzden bir sıkıntı yoktu. Bir gün dayanamayıp sordum. Sinem babanı hiç görmedim tanışmadık onla dedim. Keşke sormasaydım amk. Kızın gülen yüzü birden bire asıldı. Anladım ki babasıyla iyi birşeyler yoktu. Sinem özür dilerim anlatmak zorunda değilsin dedim. Boşver anlatayım iyi olur dedi. Meğersem babası tam bir huur çocuğuymuş. Annesine çok çektirmiş. Geceleri içip içip gelirmiş. Gereksiz yere bağırıp çağırıp etrafı kırıp dökermiş. Şimdi daha iyi anlıyordum beyler. Herkesin sorunu var ama bunu dışarıya vurup insanları kendinden uzaklaştırmıyorlar demişti Sinem. Şimdi daha mantıklı geliyordu sözleri. Sinem bunları anlattıkça erkekliğimden utandım beyler yalak yok. Nasıl böyle bir insan oluyordu. Gerçi sadece Sinem değil dışardaki bir çok insanın başında var böyle orul orul huur evlatları. Sinem bunları anlatınca istemsizce vay huur çocuğu dedim. Sonra pardon öyle demek istememiştim dedim. Boşver zaten içimdekiler bundan pek farklı değil dedi. Neyseki uzun zamandır musallat olmuyormuş bu adam. Adam demeye bile dilim varmıyordu ama lafın gelişi işte.

O an gerçekten anlatılmayak kadar muhteşemdi. Çok tutkulu ve zevkli geliyordu o an herşey. Artık film zerre umrumuzda değildi. Eğer o an isteseydim çok daha ileriye gidebilirdim. Ama aklımda Sinem'in annesinin söyledikleri tekrarlanmaya başladı. Sana güveniyorum matador. O an gibimle değil beynimle düşünmem gerekti. Ve doğru olanı yaptım. Daha fazla ileri gitmedim. Kendimi geriye çektim vay be dedim. O an muhteşem bir rüyadan uyanmış gibiydim beyler. Devam etsin isterdim ama vermiş olduğum bir söz vardı. Sinem'de sadece gülümsemekle yetindi. Gidip elimi yüzümü yıkadıktan sonra tekrar koltuğa uzandım. O da yanıma geldi. Şu an bir çok kişi vay aq salağı fırsata bak diyecek ama benim için birine verdiğim söz daha önemlidir beyler. Bana duyulan güveni sarsmamalıyım.