Sondan başlayayım. Sorunların olması çözümden vazgeçmeyi elbette ki gerektirmez fakat insanoğlunun (kan bağı olmayan) bir canlıyı ya da olguyu sevmek için ilk başta ondan bir çıkarı olması gerekir.

Karşılıksız bir sevgi anlayışı yalnızca kan bağı olan kişilerde olur anne baba kardeş vb. Kimse bakkalını karşılıksız sevmez. Muhabbeti iyidir sever, indirim yapıyordur sever ya da eve servis getiriyordur ama bir şekilde çıkarı olduğu için seviyordur. Başka bir örnek ise elma seven biri elmanın yararlı olan vitamininden önce yerken verdiği tadı sevdiği için elma yer. O haz duygusu için. Aynı vitamin yer elmasında da vardır belki ama aynı tadı vermediğinden tercih edilmez.

insanların en belirgin özelliği de budur. ilkel dönem kabilelerinde de kan bağı vardı. Kabile içinden olmayan, diğer kabilelerden olan, kimseyle kan bağı olmayan diğer insanların vahşice öldürüldüğünü anlatan belgeseller var. Kaldı ki bahsettiğin ilkel kabilelerde, toplumlarda kan bağı olduğu halde belli bir takım testleri geçemeyen insanlar bile toplumdan dışlanarak kaderine terk ediliyor ya da testler sırasında aldığı yaralar yüzünden ölüyordu.

Bu bariz bir şekilde güçlü olan yaşasın gerisi ölsün kafası değil de nedir? Primatlarda da doğan zayıf yavru aynı şekilde kaderine terk ediliyordu verdiğin örnekte değil mi?

Günümüzün sosyal devletlerinde bu insani değerlerden adalet ile sağlanan “iyi insanlık” ne yazık ki Afrika’da hala geçerli değil... Demek ki iyi olmak kavrdıbının bir şekilde gelişmişlikle alakası var.

Mesela suç oranlarının düşük olduğu Avrupa’da, eski zamanlarda kötü insanlar vahşice cezalandırılıyordu. Toplumsal bilinç, iyi insan olma çabası gibi kavramlar uzun yıllar boyunca bu vahşi cezaların yarattığı bir etki olabilir. Aynı şekilde arap toplumlarında insanların suç işlemekten korkmalarının en büyük sebebi iyi olma isteği değil recm korkusu olması olasıdır.

Eski çağlar ya da yeni fark etmiyor insan, ilk anından günümüze kadar vahşiydi. Saldırgan kavga yanlısı, savaşçı, kan döken vb. iyilikten çok kötülük düşünen ve isterse yaptığı kötülükler için anında kendini ikna edebilecek bir sebep bulabilen bir canlı!

Her toplumda bulunan “ileri gelenler” ilkel zamanlarda kabile reisleri, sonra derebeyleri, şimdi belediye başkanları hep bir şey için vardılar. Toplumu kontrol altında tutmak. Gerektiğinde kötülüğü cezalandırmak. Fakat kendileri bile kötü olan bu insanların yargıları ne kadar doğru olabilir?

Hayvanların kendi aralarında yaşadığı bölge mücadelesi de insanların savaşları ile aynı mantıktadır. Beslenecekleri alanları sahiplenme amacıyla saldırgan olan hayvanlara karşılık daha iyisi olsun diye saldırganlaşan insanoğlu bence çok daha kötü.

Benim şahsi görüşüm