yaşamaya tahammülüm kalmadı artık

@26 bak kardeşim bu geç kalınmışlık aynen bendede var umutsuzluk diz boyu nerden ne kazanırsam gözüm doymuyo bi anda hepsini kaybediyorum ayna karşısına geçmeyi bırak haftada 1 kez ahmet kayadan fazla sakallarımı keserken zorunlu olarak geçtiğim aynanın karşında deli oluyorum etmediğim küfür yok aynaya bende küsüm adaletsizlikler var evet ama parayla çözülceğini umuyorum herşeyi bırakıp parayı düşünmelisin son zamanlarda onunla meşgul ediyorum kendimi eğer başaramazsam o kabarık intihar duygusu tekrar canlanıp beni benden alıcak... hayata tutunma amacını o nirvanayı hala bulabilmiş değilim ama karaterine uygun olan bişeyle meşgul olmalısın intihar duygumuzu bastırmalıyız

gittiğim kursta böyle biri var lan anlatıyodu amk hastanede yatmış baya düzelmiş sonra adamla taşşak geçiyom arada ama anlamıyo andaval

çoğunuzun yaşamaya değer bir hayatı var zaman zaman şikayet etsenizde bir sekilde devam ediyorsunuz yaşantınıza dimi. çok özeniyorum size. ben de birçok kez denedim yaşama dört elle sarılmayı mutlu olmayı. yaşamaya değer birkaç şeyin olduğuna inanmak istedim sürekli. ama hayat herkese adil davranmıyor. pgibolojik bir kaosun içindeyim sanki. küçük yaslardan itibaren sorunlu bir hayat geçirdim. geçirmeye de devam ediyorum. 22 yaşındayım hala bu problemlerle uğraşıyorum. ne mi bu problemler depresyon, dismorfofobi ( ayneye sürekli bakma problemi) panik atak, takıntılar, sosyal fobi, asosyallik... işin ruhsal boyutu tabi bunlar birde bunların insanda bıraktığı fiziksel problemler var. pes ettim mi hayır. mücadele verdim. herseye rağmen bu lanet hastalıktan kurtulmak için elimden geleni yaptım. tedavi aldım yaşama tutunmayı arzuladım sürekli. baktım olmadı. hastalığımı kendi kendime yenmeye uğraştım ama artık buna da inancım kalmadı. bu hastalığın insanın karakter yapısına bağlı oldugunu düşünüyorum uzun bir süredir ki aslında gerçek te bu. yani benim normalde bu sekilde yasamayı kabullenmek gerekiyor. siz olsanız ne yapardınız bu durumda. yaşamın mutluluk değil de acı getirdiğinizi bir düşünün. gün geçtikçe mutsuzluğa tahammülünüz kalmıyor inanın. bütün zamanınızı evde yalnız basına pc de vakit oldurerek geçirmeyi bi deneyin ne kadar dayanabilirsiniz. üstelik geleceğiniz karanlıksa. sevgiden dahi nasip alamamıssanız. neden yaşarsınız

@14 aldığım tedavilerde de bir takım teknikler kullanılıyor. ama ayna acımasız gerçekleri yüzüne yüzüne vuruyor. karsındaki sensin. ya kabulleneceksin ya da ölüceksin. bu kadar basit aslında.

@19 malasef o insanları gördükçe ben de üzülüyorum. ama insan bence böyle bir durumu bastan kabul etmemeli. hayata hiçbir zaman 1-0 geride baslamamalı. ötenazi yasal olsaydı eminim o ve birçoğu bu yöntemi seçerdi.

@19 malasef o insanları gördükçe ben de üzülüyorum. ama insan bence böyle bir durumu bastan kabul etmemeli. hayata hiçbir zaman 1-0 geride baslamamalı. ötenazi yasal olsaydı eminim o ve birçoğu bu yöntemi seçerdi.

@18 açılmıyor bu arada

bak kardeşim. ben kendimi dünyanın en mutlu adamı gibi görüyorum, belki öyleyimdir. belki değilimdir. ama en azından mutluyum. giblemiyorum. bu giblemeyişim hayatımı mahvetme derecesinde değil. çok güvendiğim bir adam bana kazık mı attı. gibimde olmuyor. çok sevdiğim bir kız beni terk mi etti. kendi bilir.

öncelikle nötr olmayı öğrenmelisin. yürürken, yemek yerken, yalnız kaldığında, uyandığında illa bir şey hissetmek zorunda değilsin. nötr ol. ne mutlu ne mutsuz. yapman gerekenleri yap. hatta bugün en iyi ne yapabilirsin ona bak. insanların ne kadar adi olduklarıyla ilgilenme. ya da hayat şöyledir böyledir diye sıyrık sıyrık gezme. kendini tedavi et.

kimseye karşı duygusal bir beklenti içerisinde olma. kendinden başkasının ne parasına puluna güven, ne varlığına ne de ilgisine.

yaşamaya değer bi gib çoğu kez olmaz o kısmını anlarım da yaşamamaya değer olan nedir? yani içindeki karşı konulmaz ölmek düşüncesine seni iten nedir?

git sokaklara çık. kendini keşfet. ben bir kaç sıfır yenik durumdayım şu an emsallerime göre. ama öyle kral hayallerim var ki. çok sağlam planlarım var bro, her gün biraz daha yaklaşıyorum onlara. ve bu beni hem motive ediyor hem de zevk almamı sağlıyor. o hayallerime ulaşamasam bile hayatı ıskalamış olmayacağım.

sen ne istersin bu hayattan? buna bi cevabın yoksa henüz kendini keşfedememişsindir. varsa git o amacına ulaşmak için çalış, araştır, yol yordam öğren. bunu bulamadıysan yazık sana. hiç mi bi film izlerken bi sahneye özenmedin. git o sahneyi bul, yaşa!

the.don. juan@hotmail.com bu msnim. istersen ekle.

güzelleş be olum. şimdilik ölümüne kadar hayattasın...

@24 uzun uzun yazmıssın sağol. vaktini aldım. belli ki tecrübelerin benden daha fazla. okuyunca biraz olsun rahatlıyor insan ama ben biraz geç kaldım sanırım. dediğine katılıyorum beklentilerim ne isteklerim ne bilmiyorum. ama bunları düşünmeden önce insan kendisiyle barısık olmalı ilk önce. benim mutsuzluğum yataktan kalktıktan sonra ayna karsısına geçer geçmez baslıyor. bilmiyorum anlatabildin mi. yazmakta güçlük çekiyorum inan. uzun uzun yazmak isterdim .

ajdar, fatih ürek, arto vs. vs. gibi insanlar yaşayıp hayatına devam edebiliyor
bu embesiller yapabiliyorsa bunu senin neyin ekgib az diren panpa düzelirsin.

hatta bide şöyle bişi var http://www.youtube.com/watch?v=vWqBR_R7j2g bak ve ibret al amk

gibtirtmeyin belanızı yaşayın amk.. sana bi tavsiye pandazar.. kafan karışırsa becer

okuyan seni gibsin

@1 panpa ben on sekiz yaşındayım. bundan iki sene önce major depresyon hastalığım vardı. üstüne obsesif kompulsif bozukluk vs.ara ara kontrole gidiyordum sonra bıraktım. bıraktığım sene içerisinde intihara teşebbüs ettim. daha sonra bipolar bozukluk tanısı koydular. intihara teşebbüs ettiğim zamanla mukayese edersem hayatım tak gibi. birçok yetimi kaybettim. eski ben değilim.ilk yatışımda bir ay tedavi gördüm.iki kez pgibiyatride yattım.

@13 gibtir et özeti. okuma zaten sıkılırsın

@12 başka bi komplikasyon olabilir Tabikide ama önemli olan kasmamak sende boylesin işte amk zorla deil ya

tiner iç.

adamı kimse giblememiş ama bu lafları yazan adamın pgiboloji harbi gibiktir.Ne diyek mutlu olmaya çalış dicemde gibtir et mına koyim bu dünyanın mutlu fln olunmaz ak

olur da bi gün kurtulursan bu dertten kart at panpa.

@5 normal hayatta da giblenmiyorum zaten. alışığım yani