yaşadığımız saçma sapan anları yazalım

yine anaokulundaydım. benden bi yaş büyük bir kız vardı. güya ablalık rolünü üstleniyor orada. bir de benden bi yaş küçük bi üçüz tayfa vardı. neyse. bu abla olan kız üçüzlerden birine bisküvi yediriyordu. o sırada ben de onları izliyorum. dalmışım. bisküviler bitince çocuğun ağzından düşen kırıntıları da toplayıp yedirmeye başladı buna. benim de bir anda midem kalktı. çat diye kustum.

geçen gün bir mekanda oturmuyoruz. sıkıldık artık mekanda oturmaktan. öyle amaçsızca dolanıyoruz ortalıkta.
öyle işte saçma oldu baya :/

yine ilkokuldayken kızın birisi tam oturacakken sırasını çektim. kız yere düşerken sırtını sıranın ucuna çarptı. ağlamaya falan başladı. herkes başına toplandı falan. öğretmen geldi. kız bir süre yerden kalkamadı. kıpkırmızı olmuştum lan.

@25 aynısı bana onlarca kez oldu :d durun lan aklıma geldi bi tane daha anlatıcam bi sonraki entryimde

sanırım 5. sınıf falandım. o aralar anne uyarılarını dikkate alıp müstehcen konular açıldığı zaman arkadaşları susturuyordum ayıp diye. sonra bir gün arkadaşın evine gittik. arkadaş çıkardı bir cd taktı bilgisayara. ferreymuş meğer. ben de tabi "uslu çocuk" olarak biliniyorum ya yalandan tepki göstermem lazım. ya olum kapat şunu ya falan dedim arkadaşa. ama bi yandan da merakla bakıyorum. ve feci bir şekilde azmıştım. taş gibi olmuştu benim malafat. ama çaktırmamaya çalışıyorum. elimle gizlemeye çalışıyorum falan. neyse bi şekilde cdyi çıkarttı bu. biraz dışarı çıkalım dedik ama ben coşmuşum bi kere inmiyor benimki. dedim arkadaşa ben bi tuvalete gireceğim sen bekle aşağıda. ev de yakındı zaten. gittim tuvalette attırdım. sonra tekrar indim aşağıya.

@35 şansını gibim panpa nasıl uyuya kalıon be

reserved..

başka zaman olsa yığınla aklıma gelir

@37 şuku *

@36 kanka bu çok aşırı saçma oldu ama ahaha

@46 çünkü en saçma anılar o zamanlar yaşanıyor galiba.

@43 yetersin panpa da ne kadar okuyan olursa o kadar yazan olur ne kadar yazan olursa başlık okadar tutar başlık ne kadar tutarsa o kadar çok okunur
anladın mı döngüyü

okuyan yok mu huur çocukları boşuna yazmayalım

ananokulunda herkesin sandalyesi olurdu. benim mavi sandalyem vardı. sınıfta da uzun sıralar var 3 tane u şeklinde dizilmiş. biri benim sandalyemi almış. ben bi bağırdım tuttum masa örtüsünü bi çektim bütün oyuncakları yere döktüm. tabi toraman bir şeydim o zamanlar hayvan gibi dağıldı eşyalar. milletin kafasına gözüne falan gelmişti

3.sınıfta babamın tayini çıkmıştı ankaraya. neyse herkesle vedalaşcam son gün. gittim resim defteri kağıdı aldım. bütün herkesin ismini yazıp karelere ayırdım. 60 kişiydik zaten. herkes imzaladı. 3 kişi ekgibti. onların yerine 3 farklı kişi "ben xx'in imzasını biliyorum" diyip imzaladı. nerden biliyorlarsa artık binler, hayatlarında imza atmamış veletler milletin imzasını biliyor. neyse işte o kağıdı lise 2'ye kadar saklamıştım. bi gün baktım "bu ne gibik bir şey lan, ne diye yaptıysam" diyip çöpe atmıştım. şimdi pişman oldum güzel bir anıydı. öyle taktan bir anı işte

ayrıca rizorvıd

kapın şukunuzu oçları
ben çıkıyorum yarın devam ederim takibe

@9 saçma anılarımı anlatıyorum amk. ne düzgünü.

devam beyler takipteyim aklıma gelirse yazıyom bende :d

eskiden lise anıları paylaşılırdı şimdi ilk okul yarra yedik