ben daha 2 aylıkken babam vefat etti annemse beni ve ablamı geçindirmeye çalışıyodu tek başına, ki allah ondan bin defa razı olsun ki dünyanın en iyi anneliğini yaptı. 9 yaşımdayken elektrik faturasını ödeyememiştik dedemlerden para istedik onlar zengindi babannemler falan vermemişlerdi o gün ilk defa annemi çaresizlikten ağlarken görmüştüm ve hatırlıyorum demistiki "siz asla başkasına muhtaç olmayın" ablamda aglamıstı ama ben aglamamıstım. anneannemlerde kaldık 1-2 hafta. şuanda inşaat mühendisliği için zütümü yırtıyorum allah izin verirse kazanıcam herkese hakettiğini umduğunu verir allah inşşş.

ilkokulda top oynarken ayakkabilarimi yırtılmasın diye cikarirdim. Dışarı çıkarken onlukle çıkardım çünkü giyecegim başka bisey yoktu.

Edit: babam nasıl bir vurgun yaptıysa özel üni de okudum

Bilen bilir o zamanlar hafta sonu okulda hocalar ders verirdi kurs gibi bisey bende kuzenimle gidip gelirdim amcam olur yanimizda okul uzak olduğu icin o aralarda kuzenimin doğum gunu olmuştu iste ne aldiklarini anlatip hava atiyordu sonra bana donup sana ne aldilar dedi bisey almadilar dediğimde dalga gecip guldu ( uzerime giyicek elbisem yok hediyeden bahsediyor ) işin ilginç tarafi amcam bunu bildiği halde kuzenime bisey dememisti ben tek hediyemi 6 yasindayken ablam almisti oda ses cikariyor diye gece oynarken babam kafamda kırmıştı

ulan aklıma geldikçe üzülürüm lise 1. sınıfım okul izmire gezi düzenliyo tabi millet bi heyecanlandı ücretleri sorduk 110 lira gidiş geliş konaklama dediler bende gittim babama söyledim gezi varmış gidiyim mi diye git olum dedi kaç para diye sordu 110 muş baba git gel konaklama hepsi içinde dedim tamam oğlum ben sana yarın akşam veririm parayı dedi ben sonradan öğrendim aslında çok zor zamanlar geçiriyomuşuz neyse ertesi gün oldu babam verdi parayı bende hocaya verdim cuma yola çıktık annemde oğlum 50 lira yeter dimi zaten orda herşeyinizi karşılayacaklar dedi yeter dedim bende ulan yolda gidiyoruz izmirin girişinde durduk karnı aç olanlar burda yemek yesin dediler ben ne biliyim gittim 15 liralik yemek yedim sonradan öğrendim amk otelinde öğünler paralıymış her öğünde 1 tl lik poğaça aldım otelin karşısındaki bakkaldan onları yedim ulan bazı arkadaşlarım vardı harcamak için 150 tl getirdiler sonra bankadan da bi 100 daha çekmişlerdi ben gittim ne kendime bişey alabildim nede doğru düzgün yemek yiyebildim bi allahın kuluda gelip birader sen niye poğaça yiyosun diye sormamıştı

ilkokul 1deyim kurşun kalemim küçülmüş yazarken gözükmüyor o derece babam da aldı kalemi gitti bozuk tükenmez kalemin içine koymuştu az daha kullanayim diye vay amk

panpa çok anım var öyle ama şimdi moralimi bozasım yok.. şunu yazayım varlık içinde yokluk örneği şöyle başımıza geldi
arkadaşla dersaneden çıkmışız cepte minibüs parası yok yürüyerek eve gidiyoruz 8-10 km mesafe aq akşam vakti bu nasıl gördü bilmem yerde bi çeyrek altın buldu fakat akşam olunca ne işe yarayacak bozduramadıktan sonra, cepte altın var ama yine eve yürüye yürüye gittik(sonraki gün bozdurduk 50tl falandı o zaman)

Küçükken bi arkadaşımın doğum gunu vardi. Herkes hediye almis gidiyo. Bizde evin kirasini zor oduyoz o zamanlar. Ayip olmasin diye anneme anne evde hediyelik bisey var mi dedim. O da bana yeni aldigi atleti koydu. Gittim dogum gunune verdim hediyeyi. Herkes gulmustu huur evlatlari bilmiyolar ki babamin yol parasi olmadigi icin işe yuruyerek gittigini

Ulan milletin ne derdi varmış be. Tamam öğretmen çocuğuyum 1.5-2'den aşağı gelirimiz olmadı Allah'a şükür. O kadar olmasa da ben de yoksul denilebilecek bir çocukluk dönemi atlattım ama birinde bile param olmadığı için maddi durumdan yoksun olduğum için bir kere bile hayıflanmadım takmadım. Babama sorardım paran var mı diye çıkarır verirdi 1 lira bazen 3-4 lira verirdi sevinirdim amk haftalık harçlığım hiç 5 lirayı geçmedi günlük alırdım ben. Şu an 11. sınıfım Ankara'da yurtta kalıyorum aylık harçlığım 100 lira bölersen haftalık 25 lira. Yolum 15 lira desen 10 lira haftalık düşünün 18 yaşımdayım (sosyal bilimler 1 sene hazırlık okudum) amk 10 lira haftalık alıyorum 1 kere bile hayıflanmadım kötü hissetmedim. Şimdi durumumuz daha iyi tabi ama Allah'ıma bin şükür hiç o kadar kötü hissetmedim millette neler varmış be

Ağlıcam şimdi.
Liseye yeni başladık bundan 6 7 sene önce giyicrk montum yoktu hani okullar ilk açıldığı zaman havalar 1 ay kadar güzel olur ya kimsenin gözüne batmıyodu yağmurlar sopuklar bi başladı ben hala hırkayla gidiyorum okula o hırkada komuşunun çocugunun verdiği hırka sınıfta herkes soruyodu montun yok mu senin falan diye diyodum hep erkek adam usumez falan ama amk her eve gittiğimde diyodum gitmicem amk okuluna diye neyse sonra zar zor bi yerden bi mont denk getirdim de onu 4 sene giydim şimdi çok şükür 300 liralık bi montum var çalışıp aldık

Amk bak abartisiz söylüyorum.

Cebimde 10 tl vardi o zaman 10 tl ye çok şey alinirdi ama izmire donmem içinde yetiyordu yani yemek yiycektim işte bi tane benim yaşımda çocuk da bana bakıyordu oda açtı galiba baktim cebime 10 tl 5 tlsi izmire donus dedim hay aq ya neyse ben yerken o bakamazdi dedim kanka gel beraber yiyelim demiştim israr ettim geldi sonra yedik ödedim izmire gittim hesap 9 tl tutmuştu 1 tl kaldi aq o gün izmire yürüyerek gitmistim 6 saat boyunca 6 saat yürüdüm amk ama olsun paylaşmayı şu yaşımda bile her zaman yaparim ikiye bölmeyi öğrenin panpalar

Hiç sıkıntı çekmedim babamın hakkını ödeyemem Allah kimseye de sıkıntı çektirmesin. 2002 ve 2008 krizlerinde babam çok zorlanmıştı ama cebimden harçlığımı önümden yemeğimi ekgib etmezdi Allah kimseye baba acısı yaşatmasın. Allah kimseye maddi manevi sıkıntı çektirmesin geçim çok zor biz de ilerde baba olacağız bakalım neler yaşayacağız

Arkadasımın bısıkletı vardı, o surerdı ben pesınden kosardım.

Sımdı sız varın dusunun ekmek almak ıcın para bulamadıgımda egılıp altına baktıgım koltukları, dusunun babasından bırsey ısteyemeyen cocugu, odenmeyen kırayı, ev sahıbını. Elektrıgı kesılen evı dusunun. Dogalgaz sobalı evı dusunun, got ıcı kadar salon, soba salonda. Benım odamsa salona en uzak yerde. Ikı kat battanıye, ıkı kat yorgan. Buz gıbı yatak gırdıkten sonra ısınana kadar beklemen gerek uyumak ıcın. Sımdı dusunun, elınızdekı ıphone 6 ları, cebınızdekı harclıgı, gıydıgınız nıke ayakkabıyı derı ceketı. Okuldan kacıp gıttıgınız kafelerı dusunun. Ne yaptıgınızı dusunun kı yarın cocugunuz olacak, ya okur meslek sahıbı olursunuz, ya okulu bırakır bı yerde meslek ogrenır calısırsınız. Ya da gıttıgı yere kadar baba parası yer, evlenıcem der babanızın parasıyla evlenırsınız. Ama babanızın parasıyla ev gecındıremezsınız. Sımdı dusunun, yarın cocuguna harclık verebılecek adammısınız? Dusunun faturanızı odeyebılecekmısınız, dolabınız dolu olacak mı? Dusunun kı omur boyu babanızın parasıyla gecınmeyeceksınız. Ya da dusunmeyın sız bılırsınız.

Evet madem yeri geldi bende anlatayım.
Bundan 7 sene önce daha lisedeyim, iflas edip batmisiz buhranli donemlerimden yeni cikmak uzereyim, arkadasim beni universitesinden bi cocukla tanistirdi. Liseliler iyi bilir, kendinden buyuk universiteli biriyle tanistiginda, bi de o cocuk yakigibliysa brad pitt bile tak yemistir. Cocugu ilk gordugumde vuruldum ve gorusmek icin numaralarimizi aldik. Aradan iki uc gun sonra bana mesaj atip benimle bulusmak istedigini soyledi. Saf temiz kizimiz ben heyecanla hemen atladim tabi. Ertesi gun onun surekli gittigini soyledigi bi kafede bulustuk. Aksama kadar da oturduk. Bu arada surekli masaya arkadaslari gidip geldi, onlarda yiyip icti. Aylardan da ocak, gotumuz donuyor disari burnunu uzatinca o derece. Neyse aksam oldu hava karardi benim eve vaktim geldi. Hesabi istedik. Bende cocuga ne ictiysem onu vermek icin elimi cantama attim. Bu arada benim brad pitt cepleri yokladi para yok, bulamadi. Hesaptaki para da tam benim cuzdanimdaki para. Ama eve doncek param kalmiyo, otobus kartimdada para yok. Yurusem 2 saat kisin sogugunda yol yurumem lazim. Napicam diye dusunurken bi erkege baska param yok diyemiycegim icin hesabi odedim ve kalktik. Cocuk beni gecirdi kapiya ve hesap icin ozur diledi. Ve ben o kisin sogugunda 2 saat yuruyerek eve dondum. Annemde deliye dondu. Sonrasinda bir hafta grip olup okula gidememistim. Cocukta bi daha beni aramadi bile. Bu da boyle bir anımdır iste.

Küçükken yerden bulduğum pringles kutusuna lays doldurmuştum o zamanlar reklamı vardı memur çocuğuyuz olumm gurur duyarım

ilk okuldayken ben annemden ders için malzeme istemiştim annem parası yetmediği halde bi yerden yaratip getirdi malzemeyi tabi çocuk kafası annem bizi doyurmak için hastalığı olmasına rağmen temizlik yapıp para kazanıyordu

Biri liseye
Diğeri ilkokula giden 2 cocuk. Devlet memuru baba.Ev hanımı anne. Babamın maaşı yanlış hatırlamıyorsam 500 600 lira felan. Eve hiç muz girmezdi. Anneme bazen "anne muz cikti mi diye sorardım. Daha mevsimi gelmedi oğlum derdi. Kayısı cilek, vizyona çıktıktan aylar sonra sadece 1 kereligine yarim kilo olarak eve girer. Herkes 2 ser tane yer ve o senelik cilek kayısı vb. Meyvelerin hevesi giderilirdi.
Siniftaki bi arkadasim ise kayısınin pazara düştüğü ilk gün okula cebinde kayısıyla gelir karşımızda yerdi.
Hiç yeni sezon spor ayakkabı giyemezdik.
Ayaklabicinin dükkanın önüne döktüğü , sadece birer çift kalmış olan fiyatı 20 lirayı gecmemesi gereken ayakkabilardan alırdık. Ben bunu begenmedim diyebilme şansım yoktu.
Hic bir zaman fiyatini sormadan bi ayakkabıyı ayağıma giyip deneme lüksüne erisememistim. Önce fiyat sorulur uyarsa denenirdi.
Gün oldu devran döndü. 200 liralik nike lerden dockers lerden aşağı ayakkabı giymez olduk.
Mevsim meyveleri dolaptan ekgib olmaz oldu.

Peki ya dışarda 8 10 yaşlarında, bedenlerinin 3 4 katı kağıt arabasının altinda ezilerek kağıt toplayan çocuklar icin devran ne zaman dönecek...

Ramazandayız tabiğ bende o zaman dombili bişeyim açlıpa dayanamam hiç oruç tutuyorum. Herkes bilir o zaman ki kuyrukları pide için nys pide alacağız sırada beklerken pidenin o kokusundan oruç başıma vurmuştu bayılmıştım amk

lisede okulara giderken annem ancak 2 lira veriyodu.o da sadece yol parasi. yanima suyumu, peynir ekmegimi alir giderdim okula. ayakkabim yirtik, pantolonum yamali. daha yeni sigaraya baslamistim.eve donerken o donus yol parasina da dal sigara alir sallana sallana kac km yol yurudum. suyumda okulda biterdi caktirmadan okulun tuvalet cesmesinden doldururdum. bazen yol parasini dayanamayip okulda cikolata falan alirdim. donuste de izmarit toplardim. sansima da hep yarim sigara bulurdum aq.hey gidi gunler

Entyri okuya okuya ciğerlerim soldu aq.

liseye giderken hergün 2 lira harçlık alırdım , 1 tl gidiş 1 tl dönüş parasıydı minibüsle gider gelirdim. her sbah kalktığımda ayakkabı dolabının üstüne bırakırdı parayı annem bir gün kalktım baktım dolabın üstünde para yok tereddütte kaldım acaba unuttular mı diye sabahında körü amk o saatte insan uyandırılmaz dedim herhalde paraları yok çıktım evden yaklaşık 1 saat yürüyecektim havada şansıma buz amk başladım yürümeye 200 300 metre sonra babam arkamdan koşarak geldi elini attı omuzuma baba oğul yürüyerek okula gittik ( babam işsizdi , evimiz kiraydı )