Rizörvıd

bu olanlardan sonra ne o iki arkadaşımla, ne o konuştuğum kızla, ne batuhanla konuşmuştum. hepsi bitmişti benim için. sınıftaki bir arkadaşımla takılmaya başlamıştım, onların sakin ortdıbına girmiştim. cidden güzeldi. olanlardan sonra sessizlik ve sakinlik bana huzur vermişti. evden çıkmaya başlamış, dışarda insanlar olduğunun farkına varmıştım. bu zamanlar en çok dikkatimi çeken şey stresten kilomun 55'e inmesiydi. dört arkadaş adam gibi takılıyorduk, aramızdan su sızmıyordu ve kimse kimseyi satmıyordu. olanlardan sonra bu güven ortamı beni çok etkilemişti. bunlar olurken iki arkadaşım mesaj falan attılar batuhanın yalanlarından bahsettiler, batuhan benim huuryu gerçekten sevdiğini çektikleri videolarla gösterdiler. batuhanın attıkları iftiraların da iftira olduklarını bana kanıtladılar. iki arkaşımla da halen konuşuyorum, arada buluşur içeriz. bunlar oldukça hayat demek ki buymuş diyordum. bilmiyordum ki sorunsuz hayat diye bir kavramın olmadığını...

evin yakınındaki boş arsaya yöneldik ve baktım ki benim huur ve iki arkadaşı da orada. gidiyorum ben dedim, gitmeliydim. farkettiyseniz ben gitmem gerektiğini belirtmiştim fakat batuhan bekle konuşulacak falan dedi. dinliyorum dedim. geldi bana o kız için benden ayrıldın bilmem ne diye saçmaladı, yalancısın kıza da yalanlar söylemişsin falan diyerek beni kışkırttı. sus dedim susmadı. iyi ki yazmışım aranızı bozmuşum sana mutlu olmak haram dedi. özür dileyeceksin dedim, kızdan özür dileyeceksin. hala onu savunuyorsun falan diye viyaklayıp bana vurmaya başladı. tam atılacaktım ki batuhan beni tutup itti. sen kimsin lan anasını avradığını gibtiğimin oğlu diyerek seri şekilde karnını yumruklayıp huurnun kafasına bir tekme çıkardım. dua etsin tekme sıyırdı, sıyırmasaydı büyük ihtimal şu an laz burnuyla geziyordu. o sinirle hatırlamam zor ama bi ara kovaladım. bir daha hayatıma müdahale edersen aramızda geçenleri herkese anlatırım, bunu unutma dedim. çaresizce durdu bana sövmeye başladı yine anlatamazsın falan diye. o sırada orada beni görenler haklı bir şekilde eleştirdi. bir tane abi diyeyim geldi kıza el kalkar mı lan falan diye çıkıştı bana. yaptığını bilmiyorsun falan demiştim. bende seni böyle döveyim mi lan diye atarlanmıştı. huur yapma hayır ona dokunmayacaksın istemiyorum aramızdaki şeye karışma falan dedi. vur kardeşim bu kız kesinlikle hakediyor falan dedi gitti. bende hakaretlerini daha fazla dinlemeyip diğer taraftan sigara içmeye dönecektim ki bir tane huur evladı çıkıp bekle polisi çağırıyorum kıza vurmak neymiş anlarsın falan dedi. o halde ona da naptığını bilmiyorsun falan demiştim. en son çağır bekliyorum dedim sanırım ve yürüdüm gittim. arkamdan saydırıyordu hala anasını gibtiğimin iti. ama dışardan bakıldığında yaptıklarım hoş değildi tabii ki. hiç bir kıza da el kaldırmadım bu olaydan sonra.

rizorvıd

o aralar gerçekten mantıklı düşünecek bir kafada değildim ve ilk işim kızın benle konuşmayı kestiği akşam sonrası, yani okul günü eski sevgilime gözüm dönmüş bir biçimde saldırmak oldu. evet, ciddi saldırdım. bakın beyler o zaman 1.72 falandım en fazla fakat ne tür bir sinir krizine girmişsem beni sınıftaki 4 erkek birden tutuyordu fakat bazen tutamıyorlardı. sinir krizi geçirip bayağı bir ağladım, o gün içinde bir kaç kez daha saldırdım. sonra disipline gönderilince duruldum. rehberlik hocası yaptıkların yanlış falan diye zırvalıyor, olmayan beynimi gibmeye yelteniyordu. daha sonra okul bitti ve sakince çıktım. o arada batuhanın benim huuryla gittiğini görünce kan beynime sıçradı ve çantayı atıp son hız koşturarak yanlarına gittim o sırada huurnun bir arkadaşını düşürmüştüm, o derece bir hiddetle gittim. batuhana dönerek "eğer şimdi bununla gidersen, bir daha benimle konuşmana, buraya benim için gelmene gerek kalmayacak" dedim ve diğer yoldan gidip tenhada sigaramı içtim. biraz daha sakindim, belki okul dışında her dakikamı geçirdiğim evimde biraz daha sinirim yatışabilirdi fakat batuhan denen kitapsız zütveren kapıya geldi. açmadım fakat annem kapıyı açtı ve batuhanın beni çağırdığını söyledi. üzerimdeki ev tişörtümün altına kargo pantolonumu geçirerek evden çıktım.

ikisiyle de ayrı ayrı bir sürü sebepten tartışmalarım başlamıştı ve ardı arkası kesilmiyordu. sevgilimle kötü bir şekilde kavga ettikten sonra ayrıldık, ayrıldım. ve batuhana bir daha bir araya gelmeyeceğimizi söylemiştim, sürekli saçmalama falan diyordu fakat aramızı bozduğunu, sevgilime benim hakkımda olumsuz şeyler anlattığını biliyordum. ayrıldıktan sonra bir kızla konuşmaya başlamıştım. sevgilime nazaran çok güzel bir kızdı ve benim o yamuk tipli, giyinmeyi bilmeyen paspal halimle ayarlayacağım en iyi kızdı. telefon falan derken samimiyetimiz ilerlemişti. tabii olanları falan da anlatıyorum, yaşadıklarımı. kız gidip sevgilimin facebook hesabına arkadaşlık atınca olaylar karışmıştı.(huur konuştuğumuzu falan biliyordu, okul çıkışıma gelmişti. tabii bir da batuhan diye lakap taktığım yavşak oğlu yavşak "gibi kopan adam onu seviyor" gibi kışkırtıcı şeyler söylüyordu.) ben kıza eski sevgilimle aynı sınıfta değiliz demiştim fakat aynı sınıftaydık. huur cocuğu eski sevgilim her gün görüyorum barışı aynı sınıftayız vs gibi şeyler yazınca ve dıbına koyduğumun illet kızının ne tür bir bela olduğunu anlayınca benle konuşmayı kesti. benimde hatalarım oldu tabii, yalan söylememem lazımdı fakat aynı sınıftayız deseydim benle hiç konuşmazdı.

rezerve

huur çocuğunun yüzünden alkole ve sigaraya başladım o günden itibaren. hala da bırakabilmiş değilim. bu herifin bana hiç bir yararı olmadı tipini gibtiğimin karaktersiz yılanı. hala deliriyorum bunları yazarken fakat sevgilimle batuhanı seçmiştim çünkü bana iki arkadaşımdan biri hakkında "hep beraber kaldığımız gün sevgiline sulandı, pis şeyler söyledi" gibi şok edici şeyler söyledi ve o an iki huurnun gazına gelerek iki arkadaşımla muhabbeti kestim. aslında bundan sonra bir kaç ay güzel gibiydi, üç kişi hep geziyorduk falan filan. batuhanın evine giderdik hep, aramızda cinsel ilişki yine başlamıştı. her haftasonu ve ya bazen okul çıkışları kızı oraya zütürür ağzına eline iki üç posta patlar yollardım. güzel gibiydi. o zamanlar alkol almaya başladım diye kendimi bir tak sanmıştım mesela. ve sigara içiyorum diye. hayatımın çok alkol sigara, az ciks akımı bu şekilde başlamıştı ve batuhanın hala sevgilime ilgi duyduğundan süpheleniyordum. bunu test etmek için o odadayken sevgilimin ağzına veriyordum yatağın altında. ve gergin halleri cidden dikkatimi çekmişti.

reserved

reserved

böyle saçma sapan yaşarken benim yaptığımdan dolayı güç almış olmalı ki kız sürekli bir şey itiraf ediyordu. işte o gün batuhan(huur çocuğu öz kardeşim dediğim adam)ın evinde kaldık falan diye ama ses çıkarmıyorum çünkü ciddi yalnızım. aynı sınıftaydık, pek yokluk hissettirmiyordu bana ve bu sıralar cinselliğe dair bir faaliyette bulunmadığımızdan olmalı ki güzel gidiyordu. en son batuhan beni seviyormuş dedikten sonra kafamdaki bir kaç ip koptu. görüşmeni istemiyorum falan demiştim. görüşmem tamam demişti, bende salak gibi bir kız cinsine güvenmiştim. ilk kez bir kıza güvenmemem gerektiği halde güvenmiştim. bu sırada da diğer iki arkadaşımda konuşuyoruz falan. bir gün telefonuma bir mesaj geldi x yere gel konuşalım diye. o korkak halimle nasıl yaptım bilmeden gittim. batuhan oturmuş bekliyor, otur dedi. şerefini gibtiğimin evladına sövdüm baya bir ama oturdum. bira ve bir paket sigara almıştı. açtı içicez ve konuşucaz falan dedi. ne var lan anlat dedim. sevgilini gerçekten sevmiyordum sana bir oyun oynamaktı amacımız, sevgilin istedi vs vs gibi şeyler söyledi ve bir türlü(hala nasıl kandım bilmem) aklımı çeldi. içtik bir parkta puro aldık falan filan derken evlere dağıldık. iki arkadaşıma batuhanla barıştık, sizde barışın falan dediğimde sevgiline sulanan herifle nasıl barıştın falan filan dedi. batuhan, ben ve iki arkadaş bi saat tartıştık internet üzerinden ve seçim yapmam gerekti.

erkenden gidip oturdum. dağılmış bir haldeyim fakat evde bulduğum güzele yakın şeyleri giymiştim. saçlar, eh işte düzensizce uzatmışım ama göze batmaz. öylece gittim oturdum merdivenlerde beyler. sonra gelenlere baktığımda sevgilimle beraber üç yakın arkadaşımın da geldiğini gördüm. üzülmüştüm beyler, herkes bana gibtiri çekmişti ve ilk kez bu kadar ağır bir yalnızlık içindeydim. hepsine "bunları anlatacak, sırlarımızı dökecek kadar kalleş misiniz" demiştim ve anlatmamış lazımdı kız bilmeliydi gibi şeyler gevelediler. kız geldi, bana niye bunu yaptın bilmem ne dedi. ordan huur çocuğu "hadi x gidiyoruz, kafede oturucaz" dedi. kız dağıldığımı, paramparça olduğumu bildiği için dinlemek istedi. bir ara cidden hüngür hüngür ağladım. üçü de gibtirip gitti. sevgilime sarılıp çaresizce ağladım bi süre ve beni affetmesini istedim. bu sırada o karakterini gibtiğimin şerefsiz muallaksi sürekli kızı arayıp hadi gel diyordu. sonra o da gitti, giderken affetmiş gibiydi. olaylar falan oldu ve sevgilimle barıştık. ama ara sıra aramız bozuluyordu. kışa falan girmiştik, aklımda kaldığı kadarıyla yazıyorum buraları.

Sonu iyiye gitmiyor ama reserved bakalim lan

bir süre sonra dayanamayıp tekrar barıştık ve yakın arkadaşlarımın sevgilimle tanıştığını farkettim. bayağı buluşmuşlar, gezmişler falan. salak bir adamdım ben, hala öyleyim fakat artık bu salaklığı hissettirmemeyi öğrendim. Hayatım normal giderken öz kardeşim dediğim adamın yalanlarını ve bir kaç pisliğini yakaladım ve yüzüne karşı söyledim. bu muhabbet bitsin birbirimizi tanımamış gibi devam edecek her şey dedim eyvallah çektim ve muhattabı kestim. iki arkadaşım da bana sen gruplaşma yapıyorsun artık aramızda olamazsın deyip gibtir çekti. iyi dedim dıbına koyayım, üzdüm kendimi. ilkler her zaman tatlı olmaz, mesela ilk kazığımı ve şokumu yaşamıştım böylece. zor günlerdi, evden çıkmadım uzun süre. kendimi kötü bir şekilde sardım ve bunlar sevgilime de yansıdı. saçma sapan kavgalar olmaya başladı ve sinirlerimin artık kontrolü kalmamıştı. sonra bir gün aramız düzgün olmasına rağmen bana ters yapmaya başladı ve bende o an içinde bulunduğum pgibolojiden dolayı bunu kalayladım. bana yaşadıklarımızı niye yakın arkadaşına anlattın dedi. evet beyler, öz kardeşim diye bahsettiğim adama yaşadıklarımızı, sevgimizi, aşkımızı anlatırdım hep. ama o huur evladı sadece yaşadıklarımızı anlattığımızı söylemişti ve berbat bir şekle girdim. o iki yakın arkadaşıma da bir kaç şey anlatmıştım onlar da söylemişler ve kız iyice benden nefret etmeye başlamıştı. beni diğer gün bir yere çağırmıştı, hep vakit geçirdiğimiz bir yerin bahçesine. konuşalım, bana anlat dedi.

sevgilim çok güzel değildi fakat görünümü bana hoş gelirdi, minyon tiplerden hoşlanmışımdır hep ve bu hala böyle sürüyor. ilişki bittikten sonra tonla kızla beraber oldum ama hala orta ve uzun boylularla samimi olamadım. Böylece yuvarlanıp giderken bir yaz tatili son bulmuştu ve ben o zamandan bir şeylerin tersine akacağını sezmiştim. aşıktım diyorum ya, hiç bir kızla konuşmamıştım sevgilimleyken. okul açılmıştı ve ben hala sürekli yan yana olmaya alışamamıştım. evet, aynı sınıftaydık ve sürekli benim yanımda olmak, onun yanından ayrılmamam gibi sıkıcı şeyler istiyordu. ilişki ilk darbesini böyle almıştı. anasını gibtiğimin ilişkisi bundan sonra asla normal gitmedi. buna bir ay dayanabildim ve ayrıldım. içimde berbat bir pişmanlık vardı. normaldi yani, hazirandan kasıma haftada beş gün beraber geçirdiğin, saatlerce yatakta kaldığın, tenine doya doya dokunduğun kişinin gitmesi boşluk hissi bıraktı bende. bu sırada öz kardeşim dediğim adam sevgilimle hala iletişim içindeydi ve ara sıra buluşuyordu biliyordum. işte çok dağıldığını, kızın berbat halde ortada kaldığını falan söyleyip beni deli ediyordu. dünyanın en duygusuz ve salak adamı birden bire bilinçlenmişti.

artık içime işlemiş bu berbat rahatsızlığı azaltmak için buraya yazmak istiyorum. her gün aynı rahatsızlığı yaşamayı, nefesimin daralmasını, her yaktığım sigarada boş düşünceler çektiğimden dolayı bi nebze olsun terapi gibi görüyorum yazacaklarımı. okumak isteyen abiler ve ya arkadaşlar okuyabilir, ama varlığınızı hissettirirseniz daha büyük bir hevesle yazacağım. yoksa sadece dönüp okuduğumda yaşadığım sıkıntıları hatırlamak için yazacağım...

lise 2 gibi, lise 1 çocukluğundan çıkmış hafif boy atmış ve bir şeylere benzemeye, çocukluktan sıyrılmaya başlamıştım. lise 1 bittiğinde elimde hiç bir şey yoktu, üç kardeş ve bir sevgili. yazın başından sonuna, daha sonra da ara sıra hayatıma uğrayan bir sevgili. ilk ciddi kız arkadaşımdı ve ciddi değer veriyordum. aşıktım diyeyim, belki de hissetiğim aşk değildi ilk sevdiğim kız olduğu için olabilirdi. ve ya ilkler yüzünden diyeyim. çünkü ikimizde birbirimizin ilkiydik dıbına koyayım. acaip oranda da masumduk, zaten 15 yaşında iki sevgiliden ne beklenebilir ki? aslında masum görünebilirdi ama ilişkinin altında çift taraflı büyük bir cinsel açlık vardı.

cinsellikle böylece tanıştım beyler. karar, plan olmadan bir anda başladı ilişki ve önünü ikimizde alamadık yakınlığın. alamadıkça kendimizi daha da kaptırdık, kaptırdıkça aramızdaki şeyler sadece bu oldu. yaz boyunca geçirilen vakitten sonra elimizde kalanlar alışkanlıklarımız, yakınlığımız ve bağlılığımız oldu. bu satırlara kadar anlatmadığım bir şey var tabii ki. kardeşim, öz kardeşim dediğim insan da biz neredeysek oradaydı. o da benim ilk kardeşimdi. ilkler hiç bir zaman diğerlerindeki etkiyi vermez. çünkü ilkler zevkle ve merakla yaşanır. kısacık ömrümde öğrendiğim şey bu. biz paten sürüyorsak o da bizimle sürüyordu, biz geziyorsak o da bizimle geziyordu. belki de hata payının bir kısmı bendeydi. çünkü sevgilimle baş başa kalmak yerine üç kişi olmamızı hoş buluyordum. yaz boyunca üç kişiydik, ve diğer iki kardeşimle pek ilgilenememiştim.