evin bahçesine kadar girdim beyler, kapı hafif aralıktı. ittim, telefonu aradım içeri girmek için cebimde ama evden bir anda çıkınca almadığımı hatırladım amk. geri de dönemezdim amk, arkamı dönmeye bile cesaret edemedim evin kapısını açınca.

"gökhan, bak birader şaka yapıyorsan giberim belanı, çık hadi uzatma" diye yarak kürek şeyler söyleyerek bakıyorum içeri. ama karanlıktan bir tak göremiyorum amk.

en sonunda içeriye doğru bir adım attım, bir yandan sıçışlardayım. bi pekekent çıkıp bö dese ölürüm kalp krizinden beyler.

Yaz güzel yazıyorsun

gözümü açtığımda salonumda, evimdeydim amk. gözlerimi açtığımda bin arkadaşlarımı başımda gördüm.

hakan ve diğerleri "ulan bi eve girdin bi ölmediğin kaldı yarak" gibisinden laflar ediyordu. ilk önce neyden bahsettiğini anlamadım, sonra kafamda şimşekler çaktı amk. neler olduğunu hatırladım.

doğruldum beyler koltukta. noldu lan bana diye sordum. evin kapısını ittin, birkaç dk kapıda dikildin, kendi kendine konuştun sonra da içeri girdin kapıyı kapadın. 10 saniye sonra kapıyı açtın ve açar açmaz bayıldın dediler amk.

ulan dalga geçmeyin giberim belanızı bak dedim. 5-10 dk böyle beni inandırmakla cebelleştiler, yeminler ettiler.

ulan diyorum nasıl olur. ben o eve girdim, kapı kendiliğinden kapandı. ayak sesleri vardı, merdivenlerden düştüm falan. bana uzaylıymışım gibi baktılar amk.

o bakışlardan sonra inandım doğru söylediklerine.

ee dedik telefonum nerde, aldınız mı? abi ne telefonu diyorlar yine. dıbına koyim merdivenden yuvarlanınca düştü, o gibim evde mi bıraktınız telefonumu diyorum. abi sen o eve giderken telefonun bahçedeydi, hatta sen bayılınca orda unuttuk amk dediler ve ahmet telefonumu bahçeden almaya gitti.

2 dakika sonra elinde telefonla döndü. ulan diyorum nasıl olur amk, bu telefonun burda olmasına imkan yok. o gün onları postaladım, kendi kendimi telkinliyorum, gündüz gündüz içtin biraları hayal gördün amk falan diyorum.

ama gidip kendi odamda kalmaya cesaret edemedim o gün, çünkü odamın camından o dıbına koyduğumun evi görünüyordu.

salonun ışıklarını açtım, televizyonu açtım yukarıdan yastık battaniye bile almaya çıkmadım korkudan, annem getirdi. o gün sabaha kadar gözüme uyku girmedi, salonda tetikte televizyon izledim ve düşündüm. o evin penceresi nasıl olmazdı, kapı nasıl açılmazdı, o sesler nereden geldi diye düşünmekten sıyırdım.

böyle paranormal gibimsonik şeylere alışık değildim amk, baya baya korktum.

Rezerve

isimler temsilidir, gerçek isimleri ifşa etmiyorum yavrular. kendi adım olarakta nickimi kullanıcam. ayrıca yıllar geçti, tüm olaylar tamamen gerçektir, sadece bazı yerleri süsleyerek anlatıcam. sonunda her gibi hatırlayamam amk.

-

liseden yeni mezun olmuşum, hava cayır cayır gavur amı gibi resmen. bir akşam üstü beş bin bizim evin bahçesinde oturuyoruz, küçük bi havuzumuz var oraya girip zütümüzü serinletmeye çalışıyoruz. bizim sokakta evler müstakildi, gecekondu değil müstakil. 2 ya da 3 katlı evlerden oluşan bir sokaktı.

bizim sokakta gencinden yaşlısına herkes birbirini tanır amk. teyzeler dedeler falan her gün kapının önünde gıybet yapar, öyle saçma salak bi ortam.

neyse, klagib geyikler bitmiş konuşacak konu kalmamış ve herkes havuza girmekten de bıkmıştı. hakan denen dalyarak içtiği iki soda şisesinden birini alıp ortaya koydu "hadi lan şişe çevirmece oynayalım da makara olsun zaman geçsin." dedi.

başıma ne geldiyse bu oyunla geldi, allah belasını versin.

hakanı ve arkadaş grubunu tanıtayım biraz, hakanın yakışıklı denebilecek bir tipi, hafif sarı saçları vardı. izbandut gibi kaslı bi pekekentti ve çok yemek yerdi. cinlere perilere inanır, sürekli korkunç şeyler anlatırdı.
gökhan yeşil gözleri ve bembeyaz teniyle dikkat çekerdi. grubun en uzunuydu ve cindir peridir bu tür gibkolara hem inanır hem korkardı.
ahmet klagib bir türk genciydi, kahverengi saçlı kahverengi gözlüydü. boyu da tipi de ortalamaydı. dikkat çeken özelliği kıvırcık saçı olmasıydı. cin peri denen şeylere gözümle görmeden inanmam diyen bir tipti.
sinan da sapsarı saçı ve mavi gözlü, yakışıklı ve yıllardır su topu oynayan birisiydi. allahı var yakışıklı çocuktu ama mütevaziydi. cin peri denen şeylere inanır ama korkmazdı.
bende 1.90 boylarında sarı saçlı, renkli gözlü insanların yakışıklı olduğumu iddia etmesine rağmen yarak gibi olduğuma inanan biriyim. ağzım gözüm orantısız bence amk. allah kitap cin peri gibi inancım yoktu. allah kitap hala muallakta indir cindir falan her gibko şeye inanıyorum artık şerefsizim. ağzımın laf yapmasıyla, biraz da yavşaklığımla diğerlerine göre daha ön plana çıkardım.

beşimiz de çocukluktan beri arkadaştık ama hakan denen dalyarak dördümüze, özellikle bana yıllarca içten içte kin beslemiş pekekent.

neyse yavrular, içimde bi sıkıntı vardı amk. o gibim oyunu oynamak istemiyordum ama mecburdum. yoksa on yıl taşak konusu olurdum şerefsizim. zaten işsiz binler olduğumuz için yapacak başka birşey yoktu, herkes kabul etti ve daire oluşturuldu.

bizim şişe çevirmecelerimiz hep rezil geçer beyler, bi keresinde sahilde donla koşturmak zorunda kalan olmuştu amk.

içimden bana gelmesin diye hatim indirdim amk, ama gibtiğim şişesi eninde sonunda beni gösterdi. soran hakandı. cesaretlilik demiştim, olacakları bilsem cesaretlilik demeyi bırak oyunun baş harfini geçirtmezdim amk.

bizim mahallede bi ev var, bildim bileli ev boş. dışarıdan aman aman eski bir görüntüsü de yok, oturulacak gibi görünüyordu amk evi. bizim bahçeden görülüyordu ev. hakan denen dalyarak oraya girmemi istedi. kafamı çevirip eve bakar bakmaz içimdeki sıkıntı büyüdü amk.

"hayır lan, başka bişey iste pekekent." dedim ve saniyesinde taşak geçmeye başladılar, korktun mu soruları havada uçuyordu amk.

Rezzzzzz

Allah kitaba inanmıyormusun o zaman neden yazıyorsun dıbını gibtigimin. Gavur gavati keske cinler seni öldürseydi

R allahin kuluna inanıyorsun yarattıcisina mi inanmiyon

Her ne gibimsen yaz okuyorum

yaz haydi 1 saat oldu

Rezervasyon

ulan dedim, in cin falan mı musallat oldu bize? iyi de naptık ki musallat olsun. oturduk kara kara düşünüyoruz amk, ya ikimiz de şizofren oluyoruz ya da harbi harbi bi gibim dönüyor ortada.

o gün gökhan onlarda kalmamı teklif etti, birşey olursa da beraber olalım dedi. kabul ettim, akşam yemeğini yedik, salonda oturuyoruz. ikimizden de çıt çıkmıyor, gökhan, ben, annesi ve ablası televizyon izliyoruz sözde ama benim aklım televizyonda değildi. bakmış olmak için bakıyordum. içim içimi yiyordu, bu gece birşey olursa ne tak yeriz ne yaparız diye düşünüyordum. annesi kalkıp yatmaya gitti, içimden nasıl dua ediyorum ablası da gitmesn diye amk. yoksa biz iki deli başbaşa kalınca daha çok korkacaktık. bi yarım saat sonra falan ablası da ben odama geçiyorum dedi kalktı gitti amk.

gökhanla göz göze geldik, ama ikimizde gölgemizden korkuyoruz resmen. biz kazık kadar iki herif dip dibe oturduk, ışıklar açık televizyon açık oturuyoruz amk. geyik falan yapmaya çalışıyoruz ama ikimizde içten içe korkuyoruz.

gece 2 falan yavaş yavaş bize ağırlık çökmeye başladı beyler, ikimiz de uyuya kalmışız koltukta oturduğumuz yerde.

bir süre sonra sesler duymaya başladım beyler, gözlerim açıldı. hava daha karanlıktı, çok az uyumuşum. sanki gülmeyle karışık dua sesleri geliyordu, ve o anda kafamdan dannkkk diye bir ses geldi. gökhan gece annemi ya da ablamı gülerken görüyorum demişti amk. korkudan içimden resmen hatim indirmeye başladım, bir yandan da ne olacaksa olsun diyip hafif hafif kafamı çevirmeye başladım, hiç olmazsa neyle karşı karşıya olduğumu göreyim.

ilk önce gökhanı gördüm, kafayı bana doğru çevirmiş gözleri sımsıkı kapatmış kısık sesle hızlı hızlı dua ediyordu. bunu böyle görünce iyice korktum amk, son bir cesaretle kafamı kapıya çevirmemle hızla diğer tarafıma dönüp gözlerimi kapamam bir oldu amk.

kapıda gökhanın ablası dikiliyor ama gözler parlak kırmızı gibi bir renk, dişler sivri ve tuhaf bir sırıtış ile birlikte gülme sesi. akıl sağlığımı kaybettim amk, delirdim. bir dua okuyuşum var, hayatımda ilk defa o kadar fazla dua etmişimdir herhalde. gökhanın koluna sıkı sıkı yapıştım korkudan, ben ona yapışınca o da bana yapıştı. züt züte dua ediyoruz amk ama gülme sesleri geçmiyor, sabah ezanına yakın azalarak yok oldu sonunda.

kalbim o kadar hızlı atıyordu ki, göğsüm 1 metre ileri fırlıyordu sanki her attığında. gökhanla kol kola züt züte koltuğa büzüşmüş oturuyoruz amk. sabah ezanını duyduk, göz göze geldik. ikimizde de biraz rahatlama olmuştu.

ayağa fırladım, kalk abi dedim, kalk. ben burda bir dakika daha durursam aha şurada ölür kalırım ben. koşa koşa evden çıktık, bizim eve geçtik. yine züt züte bahçede oturduk hava iyice aydınlandı, insanlar sokağa çıkmaya başlamıştı artık. deniz çok yakın bize, millet plaja gitmeye başlamıştı yavaş yavaş.

dedim gökhan uyu abi, uyanınca birşeyler düşünürüz. uykusuz kalırsak daha çok yıpranıcaz. bahçede züt züte uyumuşuz amk, uyanınca bizim diğer 3 bin ve benim ailem dalga geçti birde amk gay misiniz diye.

Pnp ben okuyom

Tutar rez

Panpa bu hikayenin efso olması lazım olmazsa haksızlık amk gerçekten inci sözlükte sabit olarak ilk sırada trendlerde yer alması lazım mk okuyom panpa sadece benim için bile yazarmısın?

Rezerve

Rezervasyon