selam binler. eski hesabımı unutmuşum amk, size başımdan geçenleri anlatıcam ki ibret alın biraz.

hikaye ilerledikçe kanıtlarla desteklenecektir. isteyen üç beş bin varsa başlıyorum, uzun sürer. 1 haftada falan bitmez.

şu an 25 yaşındayım, 18 yaşında başladı her şey. 3-3,5 yıl kadar sürdü ve 2 yıl pgibolojik tedavi gördüm.

inanmayan olacaksa şimdiden gibtirsin gitsin.

neyse beyler, ertesi gün oldu. sabah kahvaltı yaptık sonra cavit biraz köye gezdirdi bize. öğleden sonra saat 1 gibiydi. hoca çağırdı bizi. gittik yanına önünde birşeyler vardı. oturun oğlum dedi, aha dedim başlıyoruz sıçtık. neyse beyler oturduk.

ben, gökhan, cavit ve hoca çember oluşturacak şekilde oturduk. ortamızda şeffaf bir leğen vardı. hoca bir kağıda anlamadığım bir cümle yazdı. sonra elimize bi toplu iğne verdi, anlam veremeden baktım. amk parmağımızı delip ikimiz de kanımızı kağıda damlattık. kağıdı leğene koydu hoca sonra ... bitkisinin dövülmüş halini yani tozlarıyla leğeni daire içine aldı ve kağıdı leğenin içinde kül olana kadar yaktı. leğene su döktü sonra beyler, o küller kıl yumağı oldu aq. bildiğiniz bir avuç kıl yumağı olmuştu.

zütüm attı aq, yusuf yusuf oldum.

burda kendi kendime 5 uzun part attım amk, okuyan varsa ses versin. yarın devam ederim

o günden sonra hoca dışarı çıkmayın bir süre dedi amk. tatilimizi resmen cinli bir köy evinde kapalı kalarak harcıyorduk. semihe başımızdan geçenleri anlatmıştık, semih hocanın evine geliyordu ve dördümüz takılıyorduk. neyse beyler bir gün kahvaltı edicez, ekmek almaya gidilmesi lazım. yalvar yakar hocaya gökhanla çıktık evden fırından taze köy ekmeği alıcaz. yolda giderken bi dayı durdurdu bizi. şehre mi iniyonuz yoksa dağa mı çıkıyonuz yeğenim dedi. yok abi dedik ikisi de değil fırına gidiyoz biz ekmek alcaz.

la adam ters ters bakmaya başladı, dalga mı geçiyonuz yiğenim dedi şivesi falan zaten baya sertti. dedik yok abi ne dalgası fırına gidiyoz işte hadi allaha emanet dedik geçtik yanından gittik. la köşeyi dönüp köy meydanına çıkmadan arkaya bakacağım tuttu, bi baktım adam hala orda dikilmiş, bize bakıyo aq.

okuyan varsa kusura bakmasın yavrular, şehir dışındayım yazamıyorum.

-

sabaha kadar salonda yere oturdum beyler, kalkıp televizyonu bile açmadım. karanlığa bakıyorum boş boş bir yandan da korkuyorum amk. sabah ezanı okunmaya başladı, inançsız olsam bile o anda o kadar içten bi oh çektim ki anlatamam. hava iyice aydınlanınca kalktım tuvalete gittim, kapı açık işedim korkudan amk. aynaya bakmamaya çalışarak elimi yüzümü yıkadım, hızlıca bi duş aldım odama çıktım. üstümü başımı değiştim yatağa girdim biraz uyumak için. hava aydınlandığı için daha rahattım.

akşam üstü uyandım o gün, birşeyler atıştırdım doğruca gökhanın evine gittim. allahtan evdeymiş pekekent.

ulan dedim böyle böyle, neden yarak kürek şakalar yapıyorsun bin ödüm patladı falan. abi dedi, ben dün gece hiç evden çıkmadım bile neyden bahsediyorsun sen. o da hafiften tırstı, abi diyorum, nasıl olur. girdin o eve, bana uzak dur dedin bunadın mı olum?

yok birader, gökhan evden falan çıkmamış. annesi ve ablasıda onayladı dün gece hiç evden çıkmadığı. yine korktum, ulan gökhan değilse dünkü kimdi diye düşünmekten beynim uyuşmuştu

hoca dedi ki size ... kabilesinden ... , ... , ... , ... ,... musallat olmuş. en zorlarıdır bunlar oğlum ama kurtulacaksınız allahın izniyle dedi. şimdi size birşeyler vericem, onları kesinlikle yanınızdan ayırmayacaksınız oğlum dedi. tamam hocam dedik, ver bakalım da kurtulalım artık, bıktık. ikimize de muska ve bir yüzük verdi beyler ama değişik bir yüzük. içinde arapça birşeyler yazıyor, hoca okudu etti birşey yaptı. hoca yüzüğü elime verdi bi dumur oldum beyler. dallı budaklı kız yüzüğü gibi birşeydi ama zütü yamultmaktansa bunu takarım daha iyi aq diyip geçirdim parmağıma. yarın yüzüğün capsini atarım.

yeni geldim eve beyler, yorgunum. hemen 1 ya da 2 part atıp gidicem okuyan kankalar kusura bakmasın.

gökhan bu işlere inandığı için, ona anlatmaya karar verdim
.
gökhan dedim, bak birader sözümü kesmeden dinle. o eve girdiğim ilk andan beri tuhaf şeyler oluyor. kaç gündür hayatım gibildi, korkudan uyuyamıyorum geceleri. evin kapısı üstüme kitlendi, evde pencere yoktu merdivenden düşüp bayıldım. inanmıyorsan git bak kapının orada ve merdivende 2 kere tahta göçtü basınca. ulan evin içine girince pencereler kayboldu, pencereler! şizofren olduğumu düşünüyorum artık. tam unuttum bu sefer de dün gece sen ya da senin görünümünde yarak kürek birşey girdi o eve, uzak dur dedi bana. sesi öyle değişikti ki kalp krizi geçirdim, sabaha kadar korkudan uyuyamadım lan bak şakaysa taka sardı hiç komik değil, bir son ver artık yoksa aklımı sıyırıcam!"

okuyan ses çıkarsın lan kendi kendime yazıyorsam ne anlamı var.

bahçede oturuyoruz, ama kimse yatmaya gitmesin diye içimden hatim indiriyorum. ama eninde sonunda gece yarısını biraz geçince herkes yatmaya gitmişti amk. gökhanla ikimiz oturuyoruz ama ikimizden de çıt çıkmıyor, zaten ikimizinde uykusu yok. olsa bile korkudan uyuyamazdık zaten.

ikimizde masada oturmuş, düşüncelere dalmışken gökhan sessizliği bozdu. hocayı napacaksın lan dedi. ne yapabilirim huur çocuğu, yarın sabah uyanır uyanmaz hocaya gidicez dedim, ağzımız yüzümüz yamulacak valla yoksa, gidelim birşey var mı yok mu anlarız dedim.

sen hocaya inanmazsın lan dedi. o bu olaylar olmadan önceydi kardeşim dedim. neyse, gel yatalım, sabah erken kalkarız dedim, sabah erken bir saate de telefonun alarmını kurdum. yine bahçede yattık, ama bu sefer züt züte değildik. aramızda biraz mesafe vardı.

ikimizinde hiç uykusu yoktu ama bir şekilde sağa sola döne döne uyumuştuk. sabah alarmı duyunca gözlerim saniyesinde açıldı, zaten uykum artık tavşan uykusu gibi birşey olmuştu. baktım gökhanda anında uyandı, onunda uykusu hafiflemişti sanırım.

yine tuvalete beraber gittik aq, çok hızlı bir şekilde işimizi halledip yola koyulduk. benim o zamanlar motorum vardı, atladık ona annemin söylediği adrese gitmeye başladık. çok uzak değildi zaten.

dinleyip dinlemeyecegimi sana mi sorcam aslanim

uyandığımda hava çoktan kararmıştı, gökhan çoktan uyanmıştı ve hala bizdeydi. annemlerle bahçede oturuyorlardı. kaş göz yaptım içeri çağırdım, annemlerin yanında tuvalete gidicem ama korkuyorum diyemezdim amk.

gökhan geldi, gel lan tuvalete giricem beni bekle dedim. gülmeye başladı şerefsiz, ben uyandığımdan beri tuvalete giremedim korkudan dedi ashshshsh.

neyse o girdi kapı açık işedi, elini yüzünü falan yıkadı bi, bende koridorda bekliyorum. sonra ben girdim o beklemeye başladı, tam işedim, elimi yüzümü yıkadım çıkıcam gökhan banyoya girdiği gibi kapıyı jet hızıyla kapattı amk.

noluyo lan dedim, hiç tepki vermedi. kapıya sırtını yaslamış gözleri kapalı dua ediyordu. aha dedim içimden, sıçtık yine. abi dedi, annen kapıdaydı dün geceki gibi gördüm dedi. olum dedim aç bak şu kapıyı, gibtirtme belanı birisi görücek rezil olucaz, adımız çıkacak. bunları söylerken içten içe korkudan içe doğru sıçıyordum, bildiğim bütün duaları da ediyorum. burda ölmesek bari, tak yolunda gidiyoruz aq diye düşünüyorum.

devam ediyorum yavrular.

iphone 3 vardı o zaman bende, ekranı açtım ışık olsun diye içeri tutuyorum. çok aydınlanmamıştı ama yine de az da olsa görüyordum. merak ettim beyler, içeriye girdim. içerisi çok tuhaf birşey kokuyordu amk iğrenç bi kokuydu. meğer o kokan şeyler cin tırnağı ve soğan - sarımsak kabuğuymuş, bir de cin elması varmış evde. çok sonradan öğrendik.

bilmeyenler için cin tırnağı bir büyü malzemesidir beyler. ve rezalet kokan birşeydi. kahır büyüsü yapılmış cin tırnağı ile. soğan - sarımsak kabuğu ile cin çağırma büyüsü, cin elması ile de cin çarpılması büyüsü yapılır. inanmayanlar araştırabilir.

bu ara bilgiden sonra devam ediyorum. içeriye girdim, iğrenç kokuyordu. içerisi görebildiğim kadarıyla çürümüş tahtalar, çürümüş eşyalar ile doluydu. birkaç adım attım, bir yandan da tedirgin oldum, hava hala aydınlıkken bu gibko yer nasıl bu kadar karanlıktı amk.

çürümüş tahtalardan birine basmışım beyler, ayağım içine göçtü. orada bi kalp krizi geçirdim zaten amk. düşer gibi olunca bir anda geri çekilmiştim, sonra kendi kendime dedim. ulan neden ben merak ettim bu kadar, gibtir ol git başına bela alma. arkama döndüm beyler, elimi kapıya attım ve ikinci şoku yaşadım.

az önce kendiliğinden açık olan kapı kapalıydı ve kapanmasına dair bir ses bile duymamıştım.

neyse beyler, su falan içtim oturuyoruz, hala titriyorum korkudan. aziz hoca dedi, anlatın oğlum neyiniz var. nasıl başladığından itibaren her şeyi anlattık, hoca düşünceli bir ifadeye büründü amk, adam gözlerime baktıkça şekilden şekile giriyordu nedense, sanki azılı bir katilin gözlerine bakar gibi çekiniyordu, hissediyordum. garipsedim bu durumu ama üzerinde çok fazla durmadım, şu an onun derdine düşemezdim zaten.

bir 5 dk kadar hoca düşündü, bizde sessizce onu bekledik. en sonunda düşünmeyi bitirdi. oğlum dedi, siz saf, temiz çocuklara benziyorsunuz. normalde bu kadar büyük işlerle uğraşmam, çok tehlikeli ama size yardım edicem. şaşırdım, gökhan dedi ne büyük işi hocam ne tehlikesi, neyden bahsediyorsunuz dedi. anlayacaksınız dedi hoca, anlayacaksınız oğlum. yüzünde hüzünlü bir ifade vardı adamın, yalnııız dedi uzatarak, yarın hep birlikte asıl evime gitmemiz gerekir. uzun sürecek, bir süre eve gidemeyeceksiniz. size büyüler yapılmış oğlum dedi, en tehlikelileri musallat edilmiş size. nasıl olur hocam diyorum, kim bize musallat eder ini cini. oğlum dedi siz şimdi evinize gidin, birkaç parça eşya alın. yarın gidiyoruz. neyse beyler, kalktık eve gidiyoruz. bir yandan da düşünüyorum kara kara, ne olacak diye. annemlere de hocaya gittim onun evinde kalıcam diyemezdim aq, onlara da söyleyecek bir bahane arıyorum bir yandan. sessizce evimize geldik bu şekilde, gökhan kendi evine gitti ben kendi evime. akşam yemeğine kadar bahçede oturdum, annemlere arkadaşlarımla tatile gideceğimizi, üniversiteden önce ihtiyacımız olduğunu falan bir ton şey söyledim ki şüphelenmesinler. neyse, akşam yemeğinden sonra gittim duş aldım, ufak bir çantaya kıyafet falan koydum beyler. o gece de bahçede uyudum, olaysız bir gece geçirmiştim.

"tamam" dedim lan, "tamam allah belanızı versin giricem". bahçeden çıktım, bi yandan da içimden kendi kendime ulan altı üstü bir ev, zaten kilitlidir, en fazla bahçesine girer sonra kapı kilitli olduğu için geri dönerim. ne olabilir ki lan diyorum.

bahçe kapısına gelince bizim binlere baktım, hepsi bahçenin dışına çıkmış bana bakarak sırıtıyordu. sabır çekerek döndüm önüme, paslı bahçe kapısını açtım. herşey normal görünüyordu, sadece otlar bakımsızlıktan fazla uzundu.

evin kapısına kadar gittiğimde tedirgin olmuştum. içimden yine kendi kendime konuşuyordum, ulan dedim ne adamsın nikbar. kazık kadar herif oldun kıçı kırık bi evden mi korkuyorsun. zaten bu kapı kilitlidir, geri dönersin şimdi.

elimi evin çürümeye yüz tutmuş tahta kapısına atmam ile şok olmam bir oldu beyler. kapı açıktı. kapının açık olmasına ihtimal dahi yoktu, çünkü %10000 fark edilirdi. mahallenin veletleri her bulduğu eski eve girerdi, mutlaka buraya da girilirdi.

neyse, o şaşkınlıkla kapıyı açtım biraz. içerisi zifiri karanlık görünüyordu, nasıl oluyorsa dışarıdaki güneş ışığından etkilenmiyor gibiydi. o an bu gibim ayrıntıyı da sorgulamadım amk. sadece arkamı döndüm, bizim binler de şaşırmış görünüyordu. onlar da kilitli olacağını düşünüyordu sanırım.

-

okuyan varsa ses etsin binler, yeni partı yazarım birazdan. sıkıcı oldu ilk partlar, bir ekşın yok çünkü. ve ilerleyen zamanlarda bu evin capsini paylaşıcam sizlerle yavrular.

o anda banyonun ışığı söndü amk, ışık söner sönmez gökhanı kapıdan çektiğim gibi kapıyı açtım ve neredeyse ışık hızında koşa koşa aşağı inmeye başladım amk. gökhanda bana yetişmiş, kolumu tutmaya başlamıştı. ikimizde aynı anda kol kola bahçeye fırlayınca bahçedeki herkes bize baktı aq rezil olduk.

neyse, hiçbir şey yok gibi bizde diğerlerinin yanına oturduk ama ikimizin de aklında az önceki şey olduğu belli. anne dedim, bize yiyecek birşeyler ayarlar mısın? mutfağa gidip atıştırmaya korkuyorum diyemezdim ya amk.

annem geldi, dedim anne tanıdığın iyi bir hoca var mı? annem tuhaf tuhaf yüzüme baktı amk, sen böyle şeylere inanmazsın nikbar, hayırdır bir sıkıntın falan mı var? dedi. ne alaka anne ya dedim, kaç zamandır inanmıyorum bir anda mı inanmaya başlayacağım. bir arkadaşım sormuştu, onun için sordum allah allah diye atar yaptım ama inanmaya başlamıştım bile amk.

annemden bir hocanın adresini aldım, gökhan kaş göz falan yapıyor. dudaklarımı oynatarak sus dedim, anlatırım, sus şimdi.

uzun uzun 7 part yazdım beyler, bugünlük bu kadar yeter. belki gece yine yazarım, korkmaya hazır olun binler

biz yemeği bıraktık korkudan tabi kimsenin aklına gelmedi. hoca ve cavit koştura koştura birşeyler alıp geldiler amk yine daire şeklinde oturduk. ortamızda da malzemeler var. hoca yine kağıda anlamadığımız birşeyler yazıp hepimize verdi, eğer ben hızlı hızlı okumaya başlarsam sizde başlayın onun haricinde dua okumayı bırakın, ses bile çıkarmayın bir şey bile düşünmeyin içinizden dedi. anasını avradını beyler biz yusuf yusuf x10

neyse sonra hoca kendisi hariç etrafımıza ... bitkisinin kurutulup dövülmüş tozlarından karışım gibi bir gibko dökerek etrafımızı çevirdi. ortaya düz birşey koydu ve etrafına daire şeklinde 5 mum yerleştirdi. mumların ortasına bir yüzük ve bir muska koydu.

Harika bi hikaye okumaktan hic sıkılmıyorum

amk böyle bir iki adım attım ama bir yandan 2 saniye de bir kapıyı kontrol ediyorum açık mı diye. kapıya çevirdim başımı, 1 saniye içinde tekrar evin içine doğru bakmaya başladım. önüme dönmemle gökhanı dibimde görmem bir oldu amk. kalp krizi geçirdim beyler, ömrümden 2 yıl eksildi orda.

yine bir ton küfür ettim, herif beni gibine takmadan sadece yüzüme bakıyordu amk. en sonunda yanımdan geçti gitti evden çıktı. anlam verememe rağmen arkasından bende fırladım, bu gib yerde bir daha kilitli kalamazdım.

dalyarak gökhan bahçenin tam çıkışında bir anda durdu, sırtına çarptım şerefsizin.

"uzak dur." dedi sadece, ama orada da ömrümden 2 yıl daha gitti amk. bu ses gökhanın sesi değildi, sanki birşeye kin dolu öfke dolu biri konuşuyordu ve gökhanın ses tonu böyle değildi amk.

son bir cesaretle koşa koşa evime gittim, salonda yere oturdum sabahı ettim amk. korkudan altıma edecek durumdaydım.

hatta evin içine koşarak girince gürültüme babam uyandı, bir de fırça yedim amk.