Rezerve

Rez okurim

Yaz hadi hazırlığı yaparsın sonra

Rezerve

Rez devam devam

uzun uzun 7 part yazdım beyler, bugünlük bu kadar yeter. belki gece yine yazarım, korkmaya hazır olun binler

ben geldim binler, şehirdışındayım şu an. çok fazla yazamıycam.

-

5-6 gün geçti, herşey normaldi amk. bende unutmuştum, günlük gibimsonik hayatıma geri dönmüştüm. bir gece bu binlerden başka arkadaşlarımla dışarı çıkmıştım, gece 2 gibi eve döndüm. odama çıktım, baya yorulmuştum beyler direk yarak kürek soyunup yatağa girdim. yüzüm cama dönüktü, içim geçmeye yakınken camda bi hareketlilik dikkatimi çekti amk.

o gibim eve doğru yürüyordu biri. tam seçemedim karanlıkta. yatakta doğruldum, pür dikkat izliyorum amk. arkadan biri höt dese sıçardım o an. kalktım pencerenin önünde dikiliyorum beyler. o dikiliyor, ben dikiliyorum.

bi anda arkasını döndü dalyarak, göz göze geldik korktum amk. bizim gökhanmış. o an bana bi rahatlama geldi. şaka yapıyor sandım ama öyle değilmiş amk. birkaç saniye bana baktı sonra tuhaf bir ifadeyle güldü ve o gibim eve girdi. bu saatte o gibim eve hangi akıllı girer amk.

camda dikiliyorum, bir yandan da yanına gidip gitmemek arasında kararsız kaldım. bir tarafım şaka yapıyordur bu yarak, diğer tarafımda ya başına birşey gelirse diyordu.

ilk önce gitmemeye karar verdim ama birkaç dakika sonra şüphelendim amk. bu dalyarak indir cindir bunlara hem inanır hem korkar çünkü. bu saatte öyle bi evde kalamaz o mal.

üzerime gelince fırlatıp bi kenara attıklarımı hızlıca geçirdim ve sokağa çıktım amk. bir yandan zütüm atıyor bir yandan dua ediyorum. şakaysa da onu nasıl döveceğimi hesaplıyorum, aklımdan yarak kürek şeyler geçiyor yani.

evin bahçesine kadar girdim beyler, kapı hafif aralıktı. ittim, telefonu aradım içeri girmek için cebimde ama evden bir anda çıkınca almadığımı hatırladım amk. geri de dönemezdim amk, arkamı dönmeye bile cesaret edemedim evin kapısını açınca.

"gökhan, bak birader şaka yapıyorsan giberim belanı, çık hadi uzatma" diye yarak kürek şeyler söyleyerek bakıyorum içeri. ama karanlıktan bir tak göremiyorum amk.

en sonunda içeriye doğru bir adım attım, bir yandan sıçışlardayım. bi pekekent çıkıp bö dese ölürüm kalp krizinden beyler.

amk böyle bir iki adım attım ama bir yandan 2 saniye de bir kapıyı kontrol ediyorum açık mı diye. kapıya çevirdim başımı, 1 saniye içinde tekrar evin içine doğru bakmaya başladım. önüme dönmemle gökhanı dibimde görmem bir oldu amk. kalp krizi geçirdim beyler, ömrümden 2 yıl eksildi orda.

yine bir ton küfür ettim, herif beni gibine takmadan sadece yüzüme bakıyordu amk. en sonunda yanımdan geçti gitti evden çıktı. anlam verememe rağmen arkasından bende fırladım, bu gib yerde bir daha kilitli kalamazdım.

dalyarak gökhan bahçenin tam çıkışında bir anda durdu, sırtına çarptım şerefsizin.

"uzak dur." dedi sadece, ama orada da ömrümden 2 yıl daha gitti amk. bu ses gökhanın sesi değildi, sanki birşeye kin dolu öfke dolu biri konuşuyordu ve gökhanın ses tonu böyle değildi amk.

son bir cesaretle koşa koşa evime gittim, salonda yere oturdum sabahı ettim amk. korkudan altıma edecek durumdaydım.

hatta evin içine koşarak girince gürültüme babam uyandı, bir de fırça yedim amk.

Yaz güzel yazıyorsun

okuyan varsa kusura bakmasın yavrular, şehir dışındayım yazamıyorum.

-

sabaha kadar salonda yere oturdum beyler, kalkıp televizyonu bile açmadım. karanlığa bakıyorum boş boş bir yandan da korkuyorum amk. sabah ezanı okunmaya başladı, inançsız olsam bile o anda o kadar içten bi oh çektim ki anlatamam. hava iyice aydınlanınca kalktım tuvalete gittim, kapı açık işedim korkudan amk. aynaya bakmamaya çalışarak elimi yüzümü yıkadım, hızlıca bi duş aldım odama çıktım. üstümü başımı değiştim yatağa girdim biraz uyumak için. hava aydınlandığı için daha rahattım.

akşam üstü uyandım o gün, birşeyler atıştırdım doğruca gökhanın evine gittim. allahtan evdeymiş pekekent.

ulan dedim böyle böyle, neden yarak kürek şakalar yapıyorsun bin ödüm patladı falan. abi dedi, ben dün gece hiç evden çıkmadım bile neyden bahsediyorsun sen. o da hafiften tırstı, abi diyorum, nasıl olur. girdin o eve, bana uzak dur dedin bunadın mı olum?

yok birader, gökhan evden falan çıkmamış. annesi ve ablasıda onayladı dün gece hiç evden çıkmadığı. yine korktum, ulan gökhan değilse dünkü kimdi diye düşünmekten beynim uyuşmuştu

gökhan bu işlere inandığı için, ona anlatmaya karar verdim
.
gökhan dedim, bak birader sözümü kesmeden dinle. o eve girdiğim ilk andan beri tuhaf şeyler oluyor. kaç gündür hayatım gibildi, korkudan uyuyamıyorum geceleri. evin kapısı üstüme kitlendi, evde pencere yoktu merdivenden düşüp bayıldım. inanmıyorsan git bak kapının orada ve merdivende 2 kere tahta göçtü basınca. ulan evin içine girince pencereler kayboldu, pencereler! şizofren olduğumu düşünüyorum artık. tam unuttum bu sefer de dün gece sen ya da senin görünümünde yarak kürek birşey girdi o eve, uzak dur dedi bana. sesi öyle değişikti ki kalp krizi geçirdim, sabaha kadar korkudan uyuyamadım lan bak şakaysa taka sardı hiç komik değil, bir son ver artık yoksa aklımı sıyırıcam!"

gökhan bembeyaz olmuştu, nikbar dedi. bunları anlatmasaydın bende kafayı yediğimi düşünürdüm dedi. noluyor lan dedim.

"1 haftadır her gece aynı sabah ezanından yarım saat kadar önce uyanıyorum, bazı geceler kapıda annemi ya da ablamı görüyorum. tuhaf bir biçimde gülüyorlar, hiç konuşmuyorlar. sabah sorunca da hiç kalkmadım diyorlar. geceleri tuvalete girince kendi adımı duyuyorum sanki abi" dedi. "bazen birşeyler yapıyorum ama hatırlamıyorum, başkası söyleyince fark ediyorum." dedi. tepki veremedim amk, korktum. çok korktum.

ulan dedim, in cin falan mı musallat oldu bize? iyi de naptık ki musallat olsun. oturduk kara kara düşünüyoruz amk, ya ikimiz de şizofren oluyoruz ya da harbi harbi bi gibim dönüyor ortada.

o gün gökhan onlarda kalmamı teklif etti, birşey olursa da beraber olalım dedi. kabul ettim, akşam yemeğini yedik, salonda oturuyoruz. ikimizden de çıt çıkmıyor, gökhan, ben, annesi ve ablası televizyon izliyoruz sözde ama benim aklım televizyonda değildi. bakmış olmak için bakıyordum. içim içimi yiyordu, bu gece birşey olursa ne tak yeriz ne yaparız diye düşünüyordum. annesi kalkıp yatmaya gitti, içimden nasıl dua ediyorum ablası da gitmesn diye amk. yoksa biz iki deli başbaşa kalınca daha çok korkacaktık. bi yarım saat sonra falan ablası da ben odama geçiyorum dedi kalktı gitti amk.

gökhanla göz göze geldik, ama ikimizde gölgemizden korkuyoruz resmen. biz kazık kadar iki herif dip dibe oturduk, ışıklar açık televizyon açık oturuyoruz amk. geyik falan yapmaya çalışıyoruz ama ikimizde içten içe korkuyoruz.

gece 2 falan yavaş yavaş bize ağırlık çökmeye başladı beyler, ikimiz de uyuya kalmışız koltukta oturduğumuz yerde.

bir süre sonra sesler duymaya başladım beyler, gözlerim açıldı. hava daha karanlıktı, çok az uyumuşum. sanki gülmeyle karışık dua sesleri geliyordu, ve o anda kafamdan dannkkk diye bir ses geldi. gökhan gece annemi ya da ablamı gülerken görüyorum demişti amk. korkudan içimden resmen hatim indirmeye başladım, bir yandan da ne olacaksa olsun diyip hafif hafif kafamı çevirmeye başladım, hiç olmazsa neyle karşı karşıya olduğumu göreyim.

ilk önce gökhanı gördüm, kafayı bana doğru çevirmiş gözleri sımsıkı kapatmış kısık sesle hızlı hızlı dua ediyordu. bunu böyle görünce iyice korktum amk, son bir cesaretle kafamı kapıya çevirmemle hızla diğer tarafıma dönüp gözlerimi kapamam bir oldu amk.

kapıda gökhanın ablası dikiliyor ama gözler parlak kırmızı gibi bir renk, dişler sivri ve tuhaf bir sırıtış ile birlikte gülme sesi. akıl sağlığımı kaybettim amk, delirdim. bir dua okuyuşum var, hayatımda ilk defa o kadar fazla dua etmişimdir herhalde. gökhanın koluna sıkı sıkı yapıştım korkudan, ben ona yapışınca o da bana yapıştı. züt züte dua ediyoruz amk ama gülme sesleri geçmiyor, sabah ezanına yakın azalarak yok oldu sonunda.

kalbim o kadar hızlı atıyordu ki, göğsüm 1 metre ileri fırlıyordu sanki her attığında. gökhanla kol kola züt züte koltuğa büzüşmüş oturuyoruz amk. sabah ezanını duyduk, göz göze geldik. ikimizde de biraz rahatlama olmuştu.

ayağa fırladım, kalk abi dedim, kalk. ben burda bir dakika daha durursam aha şurada ölür kalırım ben. koşa koşa evden çıktık, bizim eve geçtik. yine züt züte bahçede oturduk hava iyice aydınlandı, insanlar sokağa çıkmaya başlamıştı artık. deniz çok yakın bize, millet plaja gitmeye başlamıştı yavaş yavaş.

dedim gökhan uyu abi, uyanınca birşeyler düşünürüz. uykusuz kalırsak daha çok yıpranıcaz. bahçede züt züte uyumuşuz amk, uyanınca bizim diğer 3 bin ve benim ailem dalga geçti birde amk gay misiniz diye.

okuyan varsa ses etsin amk

Pnp ben okuyom

Reserved

Yaz artik aq