ne kadar ayıplasanız da,yaşanmışlıkarın önüne geçilmiyor.

başka bir şekilde başlasaydım hayata nasıl olurdu bilmiyorum ama bu benim hayatım ve anlatıyorum.

anlatacaklarımın odak noktası olan olaylardan ilk hatırladığımla başlıyorum.

sene 1998 marmaris. ailemin bana öğrettikleri sayesinde aile kavramı benim için değerliydi ve aynı sınıftaki kuzenimi hep korur kollardım.

ailemin bir araya gelmesi için birçok sebep vardı, amcamla babam emlak işiyle uğraşıyorlardı.bu sebepten dolayı iki aile sürekli görüşürdü.

ilkokula kayıt için gittiğimizde kuzenimle aynı sınıfa kayıt yaptırıldı.
kayıt yaptırıldıktan sonra babam beni bir kenara çekip kuzenimi korumamı kollamamı söyledi,ne de olsa erkek olarak onu korumam gerekirdi, yıllarca bize biçilen görev buydu.
ve onu o dönemde kardeşim olarak görüyordum.

okula başlamamızın üzerinden birkaç ay geçmişti ki onu savunmamı gerektiren ilk olay meydana geldi.

her sınıfta olan haşarı çocuklardan bizim sınıfımızda da vardı. olayın olduğu gün sınıftaki haşarı çocuk(murat) yine ortalıkta koşarken kuzenime çarpmış ve kuzenim(cemre)i düşürmüş.
ben bahçede kola tenekesiyle top oynuyordum, cemrenin arkadaşlarından biri geldi ve bana olayı anlattı, cemrenin ağladığını söyledi.
ben de babamın bana söylediklerini hatırladım ve sınıfa koştum.

sınıfa girdiğimde cemrenin ağladığını gördüm ve sinirlendim, gidip kimin yaptığını sordum. muratın yaptığını söyledi.
hem muratı sevmediğimden hem de cemreyi ağlattığından çok sinirlendim ve murata doğru giderken masada bulduğum suluğu kaptım ve kafasına vurdum.
bunlar olurken öğretmene haber vermişler ve öğretmen sınıfa geldi.

edit:hikaye kuzenimle yaşadıklarımızı anlatıyor, biraz rezden sonra devam edecem.