herşey aslında yoğun ama güzel başlamıştı. gittim çok iş vardı en az 30 kişi harıl harıl çalışıyorduk. iş bitti herkes dağıldı sekreteri aradım bir sade kahve içtim sonra da sigaramı yaktım. tam o sırada çaaaaat diye bir ses geldi ve ardından çığlıklar. kadınlar koşarak odaya girip amy hanım koşun yetişin diye bağırıyordu. çıktım çıkarken masanın her tarafına çarptım tabi. bir gittim bizim oranın sarhoş alkolik ama vazgeçemediğimiz çilekeş adnan abisi sandalyeden kafa üstü düşmüştü. ulan herkes o kadar severdi ki adamı bir anda kalabalık oldu hemen ambulansı aradım adam git gide morarıyordu biri bağırdı şekeri düştü yine çabuk şeker getirin diye... gitti şeker getirdiler ama kimse vermiyor adama şekeri. ortalık kan oldu zaten. ben bir elimde ambulansla konuşuyorum bir yandan da elimde şeker adnan abimin yanına gittim. leş gibi kokuyordu. ama cidden leş gibi. sonra arkadan konuşmalara kulak verdim
- ayy çok pis kokuyor
- aaa amy elini ağzına soktu adamın ıııııyyyy
kan beynime sıçradı açın şurayı diye bağırdım. adamın o mosmor suratı kendine geldi sonra ambulans geldi zaten. adnan abi kimsesiz bir adamdı. bir tane oğlu varmış ama hep dövüyormuş bunu bu da oğlundan kaçıp banklarda yatıyormuş (huur çocuğu)
neyse ambulansa bitti gitti adnan abi. alışmış ambulans artık ama bu sefer durum ciddi kafası kanıyor , açık yarası var vs...
ama benim aklım hasta belki de o şekeri vermesek ölecek bir adama kokuyor diye yaklaşamamaları. insanlıklarını kaybetmişler diye düşündüm.
aradan yarım saat geçti tam çıkacağım bir adam girdi içeri ve direk ulan babama kim vurdu allah topunuzun belasını versin demeye başladı. adamı buyur ettim adam benim kolumdan tutup bana bir tokat atmasın mı ...
ben tekme , o tokat derken ayırdılar bizi polis geldi herkes yığıldı etrafımıza.
bana amy hanım isterseniz karakola gidelim isterseniz avukatınızla gelin dedi polis . ben yalnızım herkes yola gitti aradım milleti ama kimse yok avukatlarımız geldiler.
adam adnan abimizin oğlu çıktı iyi mi. şimdi nezarette hala ben morluklarımla eve döndüm.
iyilik yapıp denize atıyoruz ya , hah o deniz bizi sonra gibiyor işte. şimdi saatte 100 tane geçmiş olsun telefonu alıyorum ve elimde 3 gün iş göremez raporu var.
karakoldan çıkıp adnan abiyi ziyaret edip bugün evinde uyu huur çocuğu oğlun nezarette demek istedim ama eve dönmek zorunda kaldım ne yazık ki... dayak yedim ama iyi mi oldu hala anlayamıyorum.