okuyan varsa belli etsin kendini ona göre hızlı yazıcam

Liseye suratımda koca bir bantla başladım, herkesin başına gelmez böyle talihsizlikler,ama benimki talihsizlik değildi or*spu çocukluğuydu. bana yapılan muameleyi çekemiyordum. sınıfta gelen geçen suratıma ne olduğunu soruyordu. bant çıktığında bildiğiniz scarface oldum. herkes bana mafya babası gibi davranıyordu. korkuyorlardı,sanki onlarıda incitecekmişim gibi bakıyorlardı.bir ara arkamdan suratsız diye lakap takmışlardı,pek konuşmazdım,ama sağırda değildim.Bir iki kez daha lisenin ilk döneminden kavgaya bulaştım. insanları incittim, bana yakın davransalar onları kucaklayacaktım.
kızlarla konuşamazdım utanırdım, yanlarıma gelirlerdi kahve ısmarlardı, konuşurlardı, derdimi sorarlardı, anlatırdım. Erkekler beni sırf bu yüzden sevmezdi birinci sınıfta. Birinci sınıf bitince artık böyle olmayacağını anladım ve lise değiştirdim.

Bilader pardon ama senin babanın anasını bacısını ta 7 soyunu gibeyim deden hariç saygılar

Notlarım berbattı matematikte sınıfı bırak okulun en düşük notunu almıştım (12).notum açıklandığında bütün sınıf gülmüştü, çünkü sınıf ortalaması 60lardaydı. Ortalamanın çok altındaydım. Okuldan eve dönünce meraya gidiyordum, orda boş boş oturmak yerine kendime hedef koydum, derslerimi düzeltecektim. Meraya kitaplarımı zütürmeye başlamıştım, orada ders çalışmaya başlamıştım.

Kızlar canımı çok sıkmaya başlamıştı ilişki istemiyordum, çünkü ilişki sinirden başka birşey değildi benim için. Bilinçaltımı günyüzüne çıkarıyordu.

Ona durumu anlattım rahatsız olduğumu söyledim. direk "gitmeyeceksin!" demedim, çünkü kaybetmek istemiyordum onu.Bir süre tamam gitmem etmem dedi, aramız düzeldi.Çok geçmeden aynı konuları açıp beni kısıtlıyosun ediyosun dedi. Kavgalar işte o zaman başladı,ilk başlarda ufak çaplı sinir krizleri geçiriyordum. Duvarları yumrukluyordum ellerim paramparça oluyordu. kendime zarar vermeye başlamıştım yine. hiçbir derdimi anlatamıyordum ona bu kavgalar yüzünden,bu canımı yakıyordu.
Yazı zar zor geçirdim ve üniversite beklediğim gibi değildi. kız arkadaşımdan ayrı kalmıştım 3-4 haftada bir görüşüyorduk.bir süre sonra bu 3-4 hafta 2-3 ay olmaya başladı ve kavgalar iyice şiddetlendi. kız arkadaşıma ettiğim hakaretler yerini küfürlere bırakmıştı.Ben farketmeden babama mı dönüşüyordum?Bu olamazdı, izin veremezdim.Her kavgada deli gibi bağıyordum, ağzımdan tükürükler fışkırıyordu, suratım mosmor oluyordu bağırırken, kendimden geçiyordum. Güzelce konuşurken bile bir anda sinirleniyordum. Kız ne yapacağını şaşırıyordu.Bir sene böyle geçti... bana nasıl katlanıyordu? Yaşadıklarımı bildiği için mi bana bu kadar iyi davranıyordu, bilmiyorum.
ikinci senemizde kız arkadaşımda üniversiteye yerleşti,ama bana çok uzaktı 9 saat sürüyordu aramız ve yol pahalıydı. Bende ona yakın bir üniversiteye geçiş yaptım. aramız 2saate düşmüştü, herşeyin daha iyi olacağını sanıyordum. olmadı.
Üniversiteye alıştı tabi kız arkadaşım ortamı gördü,ona yavşayan abazaları gördü ve kafası çelindi. arkadaşlarına aramızdaki tartışmaları anlatmış arkadaşlarıda "bunu niye çekiyorsun sen 2 senedir" demişler. Buna akıl vermişler. Kıza hak vermiyor değilim ama o benim hayatımdayken birçok kız bana yavşamıştı ve hepsinin fiziği, yüzü kız arkadaşımdan daha güzeldi.Ben hiçbiriyle konuşmamıştım, gibimde değillerdi, fatmayı üzmek istemiyordum.ben onu fiziği için ya da yüz güzelliği için sevmiyordum. beni kabul ettiği için, beni ben yapmaya çalıştığı için seviyordum.

Zamanla tipim düzeldi. Daha önce hiç birini seveyim edeyim gibi bir derdim olmamıştı. büyüyordum kızlar bana ilgi duyuyordu, bende kızlara ilgi duyuyordum ama hiç biri gelsin hayatımda kalsın hiç çıkmasın diye düşünmedim. çünkü biliyordum, hiçbir kız, hatta hiçkimse yaşadıklarımı unutturamazdı bana. Biri gelir biri gider kafasındaydım.ilk ilişkim 3hafta sürdü boynuz yedim kızın arkasından tonlarca küfrettim, garip olan şudur ki ben hiç o zamana kadar ağzıma küfür almayan bir velettim. Noluyordu bana? Nasıl bir anda bu kadar çabuk sinir olabiliyordum, nasıl ağzımdan o iğrenç sözcükler döküldü. babama benzemeyeceğim ben diyordum ama kavgam küfrüm ekgib olmuyordu artık. susmayı denedim, hiç konuşmamayı o da olmadı. sakinleştiriciler kullandım.bi nebze geçirdi agresifliğimi ama ortalıkta aptal gibi dolanıyordum. uyuşturucu müptelaları gibi sakinleştirici alıyordum. Kısa bir süre sonra sigaraya başladım, parayı nerden buluyorsun diyeceksiniz, çalıyordum.babamdan çalıyordum hemde. bir kere çalıyordum yüklü bir şekilde. sonra babam direk bana geliyordu parayı direk benim çaldığımı biliyordu sövüyordu dövüyordu ama ben çalmadım diyordum hep direniyordum. yürüyemeyecek hale gelene kadar bacaklarıma vurdu ilk yaptığımda ama yine ben çalmadım diyordum. vermeyecektim artık o paraları çünkü o paralar benim hakkımdı diye düşünüyordum

Kusura bakmayın yatakta yazıyordum uyuyakalmışım birşeyler atıştırıp devam edeceğim

ilk aylarımız çok güzeldi , hatta mükemmel denecek seviyedeydi. ancak kız arkadaşım anne ve babasının boşanması yüzünden kendini kaybetti, bütün dengesi bozuldu, öyle bir dağıldı ki kırılan parçalarını toplamak çok zaman aldı ve hala bir parçası ekgib yaşıyor. herneyse ygs heyecanı felan zaman çok hızlı geçti.. ardından lys..
Ben *** üniversitesi hukuk fakültesine yerleştim. kız arkadaşımsa haftaiçine kaldı.
Üniversiteye yerleştiğim yaz izmire xxx restoranda çalışmaya başladım artık babam denilen o haysiyetsiz herifin eline bakmayacaktım. üniversite için para biriktirdim. hayallerim bir yandan gerçek oluyordu diğer yandan yıkılıyordu. kız arkadaşımı canımı, yüreğimden bir parçayı arkamda bırakmıştım. ilk kez biri bana onun gibi sevgiyle sarılmıştı. nasıl bırakabildim onu arkamda..
Herşey o restoranda çalışmaya başladığım zaman başladı. kız arkadaşımla daha önce hiç uzun süre ayrı kalmamıştık.Bu çok farklıydı.Ben orda çalışırken o arkadaşlarının doğum günü partilerine (berkecanların bulunduğu) gidiyor, sabah akşam geziyordu.Onu kısıtlamak istemiyordum ama gavat gibi susmakta istemiyordum.

Arkadaşlar lise yıllarımda çok fazla talihsizlikle karşılaştım hepsini yazmıyorum direk asıl olaya geçicem bu gece bitirmeyi umuyorum, babamdan abimden çektiklerimi yazmıyorum, artık onları biliyorsunuz.

Bu kadar süre beklettiğim için özür dilerim arkadaşlar devam ediyorum.

Kız önümde ip atlarken donakalmıştım. Yıllar önce çağla toplarken inekleri tarlaya kaçırdığımda, babamın beni o dağın başında bıraktığı gün gördüğüm rüya gerçekti.Bu nasıl mümkün olabilirdi? Dudaklarım titremeye başladı. Albümü aldım,ve hemen oradan uzaklaştım. Gözlerim doluyordu,ama dişlerimi sıkıyordum o anda kayıtlı olmayan bir numara beni aradı. Açtım efendim dedim. "Nasılsın oğlum." dedi. Sesini gibeyim bu babamdı. Ulan herif ilk kez bana hayatında oğlum dedi lan. hayatında ilk kez bana oğlum nasılsın dedi. Hıçkıra hıçkıra ağladım oracıkta, düştüm kaldım. Albüm elimden düştü, içinden de bir cd... Albüme verdiğinde göz gezdirmiştim,ama cdyi görmemiştim. hemen kaldığım aparta gittim, taktım cdyi, kalbim çok hızlı çarpıyordu, heyecandan nefesim kesiliyordu. Ekranda fatma vardı kendini çekmiş bana veda konuşması yapmış.Ama videonun sonunda bana "hastalığını bensizde atlatırsın, üzgünüm sana daha fazla yardımcı olamam... " Cdyi kırdım sinirden.Ne demek istemişti bana ne hastalığından bahsediyordu?

Resmen 2 yılın sonunda birbirimizden kopmuştuk .Her yeni gün aramız düzelir diye umdum. Okula gitmedim, sakinleştiricilerle aram iyiydi. Derslerim iyice taka sardı,bir dönemim sarktı, daha 2. sınıftan bir dönem uzatmıştım.Bir umutla hep beni arar diye bekledim. Tüm günümü evde sakinleştiricilerle geçiriyordum devletten aldığım burs vardı ve bazı yerlerden burs ayarlamıştım.650 lira burs alıyordum ve bu bana yetiyordu, evden dışarı çıkmıyordum.
Arkadaşlarım arıyordu açmıyordum, okula zadece vize finallere gidiyordum. Bazen 1-2 kişiyle konuşuyordum, kendimi kaybetmiştim.
3 AY sonra bana bir sms geldi nasılsın?.numarayı tanımıyordum. kimsin yazdım. fatma yazdı. hemen aradım.
F-alo
B-Neden halimi merak ettin
F-Görüşmemiz lazım
B-Neden
F-görüşünce konuşuruz

bundan sonra nerede buluşacağımızı konuştuk.Bir parkın adresini mesaj olarak attı. hemen ertesi gün dediği parka gittim. hiç değişmemişti, hala yüzü ay gibiydi, tatlıydı.Onu çok özlemiştim. Koşarak geldi bana sarıldı oracıkta ağladık.
Bana üzgün olduğunu söyledi, yaptıklarından pişman olduğunu,ben nolduğunu anlamamıştım, özür dilemesi gerekenin ben olduğumu belirttim. Hala ağlayarak konuşuyordu bana bir albüm uzattı usulca yanıma yaklaştı ve ağlamaklı ses tonuyla
-bunu senden ayrı olduğum zamanda hazırladım umarım beğenirsin.
albüme beraber çekildiğimiz tüm fotoğrafları koymuştu. hepsi ayrı güzeldi. gözlerim doldu ama dişlerimi sıktım ona sarıldım. Birdaha ayrılmayalım demek istiyordum ama ona zarar vereceğimden çok korkuyordum. Sustum hiçbirşey diyemedim.

Herneyse kız arkadaşım aldığı akıllarla bana her kavganın sonunda yol veriyordu, bende ona yol veriyordum ama 2 saat sonra arayıp özür diliyordum.bu bir süre böyle devam etti.Bir kere beni kapısının önünde 6saat bekletmişti ve içeride erkekli kızlı oturuyorlardı anneside yanındaydı. aradığımda hep meşgule attı.6 saat boyunca kapının önünde bekledim aradım aç kapıyı dedim açmadı.6 saat o kapının önünde bekledim beyler, ağlaya ağlaya 6 saat. duvarları yumrukladım, kaldırımlara tekme attım. ellerim yine parçalanmıştı.ve 6 saatin sonunda dışarı çıktığında kolunu kıvırdım ona küfürler ettim.ilk kez suratına küftetmiştim.ona zarar vermiştim. Kendimi tutamıyordum bir yandanda sinirden gözlerimden yaşlar damlıyordu.Bu olaydan sonra benle uzun süre konuşmadı.Ben artık babama iyice benzemiştim. Sevdiğim bir insana nasıl zarar verebildim. Nasıl suratına karşı küfredebildim... Aklıma hemen sakinleştiriciler geldi. kız arkadaşımın yokkuğunda tekrar sakinleştiricilere başladım, günlük almam gerekenden fazlasını alıyordum, zararlıydı ama aklıma başka birşey gelmiyordu. Yokluğu beni mahvetmişti, aradığımda açmıyordu, mesajlarıma geri dönmüyordu.En son bir ayın sonunda bana geri döndü.
Ben - B
Fatma -F

F-Efendim
B-Nasılsın
F-iyiyim sağol sen (çok soğuk bir şekilde)
B-Sensiz nasıl iyi olayım
F-Onu bazı haltları yemeden önce düşünecektin
B-pişmanım
F-Her kavgadan sonra pişmanım diyip aynılarını tekrar yapıyorsun. Bunun nesi pişmanlık!
B-...
Ben cevap vermeyince telefonu suratıma kapadı. kız haklıydı ben babama dönüşmüştüm, saçlarımın önü bile açılmıştı. intihar etmeyi düşündüm, amacım yoktu artık hayatta.Ne olacaktım bu halde insanları kırarak onlara zarar vererek nasıl yaşayacaktım. Böyle birini kim severdi..

Kusura bakma da panpa ben öyle babanın gelmişini geçmişini yolunu yorddıbını kanını canını ölüsünü dirisini gibiyim.

Beyler kusura bakmayın dün arkadaşım hastaneye kaldırıldı, sözlüğe giremedim

Edit : Arkadaşı bugün taburcu ettik yarın üniversite okuduğum şehire gideceğim varır varmaz yazmaya başlayacağım arkadaşlar, telefondan yazdığım için sıkıntı oluyor

Rez pmp üzüldüm

Beğendim panpa iyimis

Yaz birader biz okuyoruz

Reserved

Rez tutar

Okunur kardes