Yaz birader biz okuyoruz

Rezzzzzzz

Rez bin

Yakıyorum

Ona durumu anlattım rahatsız olduğumu söyledim. direk "gitmeyeceksin!" demedim, çünkü kaybetmek istemiyordum onu.Bir süre tamam gitmem etmem dedi, aramız düzeldi.Çok geçmeden aynı konuları açıp beni kısıtlıyosun ediyosun dedi. Kavgalar işte o zaman başladı,ilk başlarda ufak çaplı sinir krizleri geçiriyordum. Duvarları yumrukluyordum ellerim paramparça oluyordu. kendime zarar vermeye başlamıştım yine. hiçbir derdimi anlatamıyordum ona bu kavgalar yüzünden,bu canımı yakıyordu.
Yazı zar zor geçirdim ve üniversite beklediğim gibi değildi. kız arkadaşımdan ayrı kalmıştım 3-4 haftada bir görüşüyorduk.bir süre sonra bu 3-4 hafta 2-3 ay olmaya başladı ve kavgalar iyice şiddetlendi. kız arkadaşıma ettiğim hakaretler yerini küfürlere bırakmıştı.Ben farketmeden babama mı dönüşüyordum?Bu olamazdı, izin veremezdim.Her kavgada deli gibi bağıyordum, ağzımdan tükürükler fışkırıyordu, suratım mosmor oluyordu bağırırken, kendimden geçiyordum. Güzelce konuşurken bile bir anda sinirleniyordum. Kız ne yapacağını şaşırıyordu.Bir sene böyle geçti... bana nasıl katlanıyordu? Yaşadıklarımı bildiği için mi bana bu kadar iyi davranıyordu, bilmiyorum.
ikinci senemizde kız arkadaşımda üniversiteye yerleşti,ama bana çok uzaktı 9 saat sürüyordu aramız ve yol pahalıydı. Bende ona yakın bir üniversiteye geçiş yaptım. aramız 2saate düşmüştü, herşeyin daha iyi olacağını sanıyordum. olmadı.
Üniversiteye alıştı tabi kız arkadaşım ortamı gördü,ona yavşayan abazaları gördü ve kafası çelindi. arkadaşlarına aramızdaki tartışmaları anlatmış arkadaşlarıda "bunu niye çekiyorsun sen 2 senedir" demişler. Buna akıl vermişler. Kıza hak vermiyor değilim ama o benim hayatımdayken birçok kız bana yavşamıştı ve hepsinin fiziği, yüzü kız arkadaşımdan daha güzeldi.Ben hiçbiriyle konuşmamıştım, gibimde değillerdi, fatmayı üzmek istemiyordum.ben onu fiziği için ya da yüz güzelliği için sevmiyordum. beni kabul ettiği için, beni ben yapmaya çalıştığı için seviyordum.

Herneyse kız arkadaşım aldığı akıllarla bana her kavganın sonunda yol veriyordu, bende ona yol veriyordum ama 2 saat sonra arayıp özür diliyordum.bu bir süre böyle devam etti.Bir kere beni kapısının önünde 6saat bekletmişti ve içeride erkekli kızlı oturuyorlardı anneside yanındaydı. aradığımda hep meşgule attı.6 saat boyunca kapının önünde bekledim aradım aç kapıyı dedim açmadı.6 saat o kapının önünde bekledim beyler, ağlaya ağlaya 6 saat. duvarları yumrukladım, kaldırımlara tekme attım. ellerim yine parçalanmıştı.ve 6 saatin sonunda dışarı çıktığında kolunu kıvırdım ona küfürler ettim.ilk kez suratına küftetmiştim.ona zarar vermiştim. Kendimi tutamıyordum bir yandanda sinirden gözlerimden yaşlar damlıyordu.Bu olaydan sonra benle uzun süre konuşmadı.Ben artık babama iyice benzemiştim. Sevdiğim bir insana nasıl zarar verebildim. Nasıl suratına karşı küfredebildim... Aklıma hemen sakinleştiriciler geldi. kız arkadaşımın yokkuğunda tekrar sakinleştiricilere başladım, günlük almam gerekenden fazlasını alıyordum, zararlıydı ama aklıma başka birşey gelmiyordu. Yokluğu beni mahvetmişti, aradığımda açmıyordu, mesajlarıma geri dönmüyordu.En son bir ayın sonunda bana geri döndü.
Ben - B
Fatma -F

F-Efendim
B-Nasılsın
F-iyiyim sağol sen (çok soğuk bir şekilde)
B-Sensiz nasıl iyi olayım
F-Onu bazı haltları yemeden önce düşünecektin
B-pişmanım
F-Her kavgadan sonra pişmanım diyip aynılarını tekrar yapıyorsun. Bunun nesi pişmanlık!
B-...
Ben cevap vermeyince telefonu suratıma kapadı. kız haklıydı ben babama dönüşmüştüm, saçlarımın önü bile açılmıştı. intihar etmeyi düşündüm, amacım yoktu artık hayatta.Ne olacaktım bu halde insanları kırarak onlara zarar vererek nasıl yaşayacaktım. Böyle birini kim severdi..

Reserved

rezerve

Rez devam sayfa 5

Rez okurum

Rezevvv

Ben kestim zaten

Resmen 2 yılın sonunda birbirimizden kopmuştuk .Her yeni gün aramız düzelir diye umdum. Okula gitmedim, sakinleştiricilerle aram iyiydi. Derslerim iyice taka sardı,bir dönemim sarktı, daha 2. sınıftan bir dönem uzatmıştım.Bir umutla hep beni arar diye bekledim. Tüm günümü evde sakinleştiricilerle geçiriyordum devletten aldığım burs vardı ve bazı yerlerden burs ayarlamıştım.650 lira burs alıyordum ve bu bana yetiyordu, evden dışarı çıkmıyordum.
Arkadaşlarım arıyordu açmıyordum, okula zadece vize finallere gidiyordum. Bazen 1-2 kişiyle konuşuyordum, kendimi kaybetmiştim.
3 AY sonra bana bir sms geldi nasılsın?.numarayı tanımıyordum. kimsin yazdım. fatma yazdı. hemen aradım.
F-alo
B-Neden halimi merak ettin
F-Görüşmemiz lazım
B-Neden
F-görüşünce konuşuruz

bundan sonra nerede buluşacağımızı konuştuk.Bir parkın adresini mesaj olarak attı. hemen ertesi gün dediği parka gittim. hiç değişmemişti, hala yüzü ay gibiydi, tatlıydı.Onu çok özlemiştim. Koşarak geldi bana sarıldı oracıkta ağladık.
Bana üzgün olduğunu söyledi, yaptıklarından pişman olduğunu,ben nolduğunu anlamamıştım, özür dilemesi gerekenin ben olduğumu belirttim. Hala ağlayarak konuşuyordu bana bir albüm uzattı usulca yanıma yaklaştı ve ağlamaklı ses tonuyla
-bunu senden ayrı olduğum zamanda hazırladım umarım beğenirsin.
albüme beraber çekildiğimiz tüm fotoğrafları koymuştu. hepsi ayrı güzeldi. gözlerim doldu ama dişlerimi sıktım ona sarıldım. Birdaha ayrılmayalım demek istiyordum ama ona zarar vereceğimden çok korkuyordum. Sustum hiçbirşey diyemedim.

Albüm oturduğumuz bankta duruyordu biz sarılmıştık bir anda gözlerini sildi, beni çok sevdiğini ama benle birlikte olamayacağını söyledi. Arkasına döndü hıçkıra hıçkıra ağlayarak gitti.az önce sarılıp beraber oturduğumuz banka tek başıma çöktüm kaldım. yanımda bir albüm.. Gitme diyemedim.O gün o parkta birinin hayatı söndü,ama dünya dönmeye devam etti. saatlerce orada oturdum. Albüme tekrar bakmaya cesaret edemedim. Bankta otururken bir kız çocuğu geldi beyaz elbiseli, sarı saçları omuzlarından ne güzelde dökülmüştü. ipini aldı ve tam önümde atlamaya başladı.

Rezervullahül Azim

Hacı bi el csgo atayım devam et üzdün zamqi babanın dıbına koyayim seni gibmis degiatirmis iyi biri iken

Rezervatuar

Rez
Babanın dıbına koyim

Baban benim

devam*)" >**)" >*