Rez tutar

rez devam pnp

(bkz: beyleer evde 31 çekerken altııma sıçtıım)

ilk defa bi entry i beğendim amk

O zaman senin anani gibeyim

Rezervasyonelizm belki tutar amk

Yaz pampa

Çocukluğumdada sessizmişim ben. Babaannem bana "bulambaç" (unla sütü karıştırarak) yapar biberonla verirmiş.onu içer hemen yatarmışım. neden annen vermiyormuş diye sorarsanız o daha beni doğururken hayatını kaybetmiş.
Ege'de orta halli bir köy kasabasında büyüdüm. Babam,abim, babaannem ve ben. Babam ayyaşın tekiydi. Babaannem ise emektar bir anneyde beni elleriyle o büyüttü, beni kendi oğlundan daha çok sevdi ama ne fayda..
Daha ilkokula yazılmamıştım önümde 10-15 inekle meraya giderdim inekleri otlatmaya.Ödüm kopardı biri beni tepecek, altında ezileceğim diye. Arkadaşlarım sokakta taso, misket,ciksek oynardı ben önümde ineklerle ağlaya ağlaya meranın yolunu tutardım. Gün geldi ilk okula başladım düşündüm ki artık okula gidiyorum, babam beni inekleri otlatmaya yollamaz bende arkadaşlarımla oynayabilirim... Çocuk aklı işte. Okuldan döndüm daha ilk günüm babam bana oğlum ilk günün nasıldı demek yerine direk üzerini değilştir zütür şu inekleri saat 8.5 olmadanda gelme dedi. Gözlerim doldu beyler, konuşamadım.Tamam baba dedim. ağlaya ağlaya zütürdüm inekleri meraya. Saat geç olmuştu hava kararmıştı korkmaya başladım eve getirdim inekleri korktugum için, saat sekize gelmişti.Eve geldiğimde zincirle dayak yedim inekleri yarım saat erken getirdim diye. Sonra beni samanlığa attı o halde babam dediğim o adam. yine sesim çıkmadı. Sabaha kadar kanımın içinde aç, susuz yattım.

Ha bu arada abin ne yapıyordu diye sorarsanız o zaten okula gidiyordu okuldan dönüncede babama yardım ediyordu,iş olmayıncada arkadaşlarıyla takılıyordu. Bense her gün inek otlatmaya giderdim, hiçbir aktivitem yoktu.

Sabaha kadar kanımın içinde ağladım, kocaman fareler vardı samanlıkta, sürekli takır tukur sesler geliyordu. Sabahın ilk ışıkları gelmeden bir ses geldi babaannem ağlaya ağlaya beni samanlıktan çıkarttı. sarıldık ağladık o gün.
Bizim ev iki katlıydı rahmetli dedem o zamanlar üst katı babam ve anneme alt katı da kendilerine yapmış. babaannemde alt katta kendi evinde yaşardı. bende büyüyene kadar alt katta babannemle yaşadım.
Konuya dönelim, babaannem sobada ıbrıkla su ısıtmış beni sıcak suyla yıkayacaktı ertesi günde okula gönderecekti.bir anda üst kattan ayak sesleri geldi. babam,ağlamamı duymuş hemen aşağı indi,bu saatte ne sobası ne duşu diye babaanneme bağırdı çağırdı. banada sövdü sövebileceği kadar. bana her kızdığında ananı öldürdün lan sen *mına koduğum müsibeti senden hayır mı gelir lan derdi.ben anlamazdım ilk başlarda daha çocuktum ama bir süre anladım ve bu yük ağır gelmeye başladı..Ve o gece babam denilen o herif bana duş bile aldırmadı okula samanlı tezekli kokarak gittim. zaten herkes bana öcü gibi davranırdı, kimse yanına almazdı oyun oynatmazdı.Ben annemi öldürmüşüm o yüzdenmiş meğer..

Sardı kardeşim rez

Babam abimle ben arasında hep ayrımcılık yapardı küçücük çocukken farkettim bunu. Abime hiç küfretmezdi çünkü, bana insan içinde bile sürekli küfreder bağırır çağırır döverdi.Bu ayrımcılığı sadece babam yapmazdı tüm akrabalarım yapardı. Daha 7-8 yaşlarındaydım. Akrabalarım bile beni sürekli dışlarlardı. izmirdeki halam (babamın aynısı dıbınakodugum karısı) abime çikolatalar, bisküviler doldurup getirirdi izmirden. bana bir tanesini vermezdi. abimi yazları yazlığa zütürürlerdi beni almazlardı hep evde bırakırlardı. kuzenlerim (halamın yavşak oğluyla huur kızı) bile dışlardı beni.Özellikle onlar istemezdi beni sebebini bilmediğim şekilde ve ben daha 7 yaşında bi veletken anladım hayatın ne kadar huur çocuğu olduğunu. babam her gün meyhanelerde kerhanelerde sürterdi. bense artık alışmıştım, hayatım olmuştu o meralar, ağaçlar..Bir süre sonra küfre, dışlanmaya alıştım tektim hayatta. Bu küfürler, dayaklar sürmeye devam etti sesim çıkmıyordu hala, insanlarla diyaloğa giremiyordum e haliyle kimseyle konuşmuyordum, konuşamıyordum.sınıfta katil diye dalga geçiyorlardı. çok küçüktüm ama o zaman bile çok koyuyordu be o laf bana.Bir yandan hiç tanımadığım, benim için canını veren annemi istiyordum kokusunu bilmediğim halde. babaannemde bir süre sonra babam ve abimin safına geçti nolduğunu anlamadım daha 11 yaşında Bir velettim.
Daha 11 yaşındayken bir karar aldım bundan sonra sessizlerin sesi olacağım diye, daha 11 yaşında bir veledken dedim ki kendime bundan sonra sesin çıkacak Winchester. Sana değer verilecek.

5-6 yaşından beri inek peşinde koşturduğumdan çok hızlı koşardım.Bu özelliğimi kullanmak istedim aklıma futbol geldi.o yaşlardaki çocuklar hep yiyip içip ev-okul yaptığından haliyle hepsinden fizikli ve fittim. beden dersinde arada bie futbol oynardım beni tek bu konuda dışlamazlardı çünkü köy okulunda erkek yoktu futbol oynayacak, 8 erkek vardı sınıfta 4-4 maç yapardık. Bende babaannemden aldığım bayram harçlığıyla kendime top aldım meraya gittiğimde kendi kendime top oynamaya başlamıştım.bir yandanda kitaplarımı zütürüyordum orada ders çalışıyordum. Artık sıkılmıyordum bu hayata alışmıştım..

Ortaokul çağına gelmiştim.Ama köyde ilkokul olmadığı için en yakın ilçedeki abiminde eğitim aldığı gibimsonik bir ortaokula kaydım yaptırıldı. Hayatımda ilk kez köyden dışarı çıkacaktım ve ben 13 yaşındaydım. Fittim, boyum;omuzlarım iyiydi. Birazda ayıptır söylemesi giderim vardı yani, ama o zamana kadar aynayla hiç aram olmamıştı. insanlarla konuşmayı beceremiyordum ağzına daha küfür almamamış bir veleddim. okulun ilk günü herkes kendini tanıtıyordu. sıra bana yaklaştıkça elim ayağım boşalıyordu.en sonunda sıra bana geldi. Başladım söylemeye
Ö-Öğretmen
B-Ben
B-Adım winchester,*** köyünde yaşıyorum. babam çiftçi.
Ö-Annen?
B-Beni doğururken vefat etmiş
(ağzımdan bu kelimeler dökülürken kıpkırmızı olmuştum, utanılacak birşeymiş gibi, suratımdan terler fışkırıyordu)
Ö-...
Sınıf ani bir sessizliğe bürünmüştü, hocada hiçbir şey söyleyemedi sonra arkadaki arkadaş kendini tanıtmaya başladı. benim başım eğikti hoca bir jest mimik yaptıysa bile görmemiştim.

Tenefüs oldu sıraya kafamı koymuştum oturuyordum. emrah diye bir çocuk beni futbol oynamak için çağırdı, gittim ama hiç konuşmuyordum her zamanki gibi öcü gibi takılıyordum, hele kızlarla hiç konuşamıyordum. neyse maç yaptık sonra bana çok iyi oynuyosun falan dediler. hayatımda ilk kez birilerinden övgü aldım, çok gururlanmıştım, özgüvenim artmıştı çok değişik bir duyguydu.

yaz panpa bekliyoruz

Okuldan döndüğümde hala meraya inek otlatmaya gidiyordum. Babam hala olduğu gibiydi insan içinde bile olsa döver söverdi ama artık babamın küfürleri bir kulağımdan girip bir kulağımdan çıkıyordu. dövdüğü zamanda dimdik karşısında duruyordum o yüzden sadece bir ya da ikinci vuruştan Sonra bırakıyordu o da anlamıştı artık büyüdüğümü,ya karşılık verirse diye düşünüyordu belki benim hakkımda.. kimbilir belki yoruluyordu..bir çocuğun düşünmemesi gereken şeyler düşünüyordum. Sırtımdaki sopa, zincir izleri bunun kanıtıydı..

Rutin hayatım devam ederken *** belediyespor scoutları bizim okula seçmelere gelmişti. bende kendimi çok hazır hissediyordum.o gün maça çıktık,iyi oynamıştım.1 ay sonra eve posta geldi.*** belediyespor olarak oğlunuz winchesteri kulübümüzde görmek isteriz,şu gün şu saatte şurda olun, antremana çıksın takıma alalım falan filan..bi ton yazı. Peder postayı okumadan ben okumuştum abime gösterdim o sevinçe ama ağzında bakla ıslanır mı gitmiş hemen babama söylemiş.o da yine sövdü süpürttü gitmeyeceksin lan dedi bana.son sözü buydu. adam pgibopatın önde gideni olunca sözünün üzerine söz söyleyemedim. ağladım sızladım, yalvardım, dayak yedim ama her seferinde tekrar tekrar yalvardım anlattım durumu seçilirsem senide kurtarrım kendimide diye..ama göndermedi beyler. göndermedi dıbınakodugum adamı. sırf kendi rahatı için ineklere ben bakıyorum diye göndermedi beni. sırf her gece meyhaneye gidip rahat rahat eğlencesine bakabilmek için göndermedi.

Yarın 8.30 ceza dersim var beyler dersi 3. Kez alıyorum kusura bakmayın benden bu kadar, zaten okuyan yok * 3-5 kişi daha olursa yarın devam ederim

Rezzzzz baban tam ibineymiş kanka üzüldüm devam et ben okuyorum

Abim..tam bir puşttu. Babam bana okula giderken 1 lira 25 kurus harçlık verirdi beyler, abimeyse 10lira verirdi her gün. abim bu durumu bilirdi ,o oaranın beni doyurmayacağınıda bilirdi ama bana bir kuruşunu vermezdi.ben öğleleri kantinden yemek yiyordum mecburen ve o para benim karnımı doyurmuyordu. çalışmam lazımdı.bir yerlerden para kazanmam lazımdı. aklıma geldi, inekleri zütürdiğüm merada çağla ağaçları vardı ve yeni yeni olgunlaşıyorlardı.her gün gittiğimde bir iki poşet toplamaya başladım ve onları sattım.3 günde 100 liraya yakın para topladım benim için o zamanlar çok büyük paraydı.ama insanoğluyuz istedikçe daha fazlasını istiyoruz, daha fazla sattım ağaçta çağla bitene kadar topladım sattım elimde 350 lira para oldu artık kendime güvenim gelmişti. daha önce hiç elime bu kadar para geçmemişti.ama açgözlülük işte, çağla toplarken inekler bi herifin tarlasına dalmış hemen bekçiler babamı aramış.ben daha olayın farkında değildim çağla ağacının tepesinde para peşindeydim.Bir anda pederin rus motogibletinin sesiyle irkildim. ağaçtan atlıyım derken kazağım ağaca takıldı, düştüm.işler iyice taka sarmıştı napmalıydım. babam bağırmaya başlamıştı korkudan elim ayağım titremeye başladı inekleri tarlada gördüğüm gibi koşmaya başladım. içimden "bu sefer yannanı yedin winchester dedim."babamın küfürleri arasında titreye titreye koşuyordum."nerdesin ulan sen *mına koduğum evladı,*anasını gibtiğim doğurduğu.. seni buraya ne diye gönderiyorum lan ben... "susmuyordu.En son inekleri tarladan meraya çıkarttım.

Rez panpam rez amq

Ceza dersi biter bitmez yazmaya devam edeceğim arkadaşlar