yaş 20 üniversiteyi bıraksam

sevgili karşim, bak başlıktakileri okumadım. senin ilk entryne bakarak geldim. ben de 20 yaşında çok sevmediğim ve hatta bunalıma girdiğim bölümümü bırakmak niyetindeydim. hayallerim paris, fakültem dikmen'di. bırakamadım. sonra o okulu ite kaka, sıça bata, ıkınarak altı senede bitirdim. şimdi biraz daha ilgi alanıma giren bi yerde yüksek lisans yapıyorum. peki bunca acıya gerek var mıydı? yoktu. bölümü bırakmıyosam bile yine dört senede hiç değilse bitirebilir, okul bittikten sonra alıcağım virajları iki yıl daha erken alabilirdim. fakat sorun o da değil dıbına koyim. sorun ne biliyo musun? ben hala çalışmıyorum ve o çok koyuyo ya. bi kere geçici bi işte çalışmayı denedim, lisansta okuduğum bölümle alakalı. dıbına koyim o kısa süreli proje bazlı iş beni öyle boğdu ki.

neyse uzatmayayım. sana önerim şu olucak. zaten bölümünü kolayca bırakabiliyo olsaydın, bıraktığında alternatiflerin hazır, ailen de destekler modda olsaydı şimdiye bırakmış olur ve soruna yanıt aramazdın. demek ki zor olucak senin için bırakmak. belli ki sevmiyosun da ama. işte bu noktada, mümkünse git başka alanlarda, yaşın da daha çok genç, part time işlere gir, staj yap. para kazanmasan da tecrübe edinmeye bak. ben şimdi yirmi yaşıma dönsem belki yine aynı bölümü mezun olana kadar okurdum ama bi şeyleri de o kadar farklı yapardım ki. bi sürü imkanımı bunalımdayım diye değerlendirmedim ben o yıllarda. halbuki gerçekten de, atıyorum kendimi bi film setine bile yamayabilirmişim. yapmadım çünkü geri zekalıydım. işte sen benim gibi olma. git mesela yazılım şirketinde ücretsiz staj yap. bi şey yap. çalışma hayatına yönelik tecrübe biriktir yani. ve bölümünü sevmiyosan farklı alanlarda olsun bu. ya hiç değilse barmenlik falan yapmak bile benim gibi senin gibi geçirmekten iyi bence o yılları. çünkü mesela ben bi de entel bi huur çocuğuydum, içsel birikimimi tamamlayacağım derken gerçek hayatta, profesyonel ortamlarda ne yapabileceğimi bulamaz oldum. resmen para kazanamıyorum. o bunalım ve birikimler geçimimi sağlamıyo. hayatım öğrencilikle geçicekmiş gibi, çünkü bunun daha doktorası var. ve karşim, benim ailem bu konuda en mükemmel, raad ailelerden biridir ama insan işe yaramaz hissediyo. ekonomik özgürlüğünü kazan yani, diplomayı da al bi şekilde artık. tabii iyi bi yerde okuduğunu varsayıyorum. büyük bi kentte, iyi bi üniversitedeysen bu dediklerimi yap yani. mezun olunca girilen yoldan bi daha dönülemeyeceği efsanelerinde doğruluk payı var, evet. ama sen de benim gibi ikirciklisin anladığım kadarıyla, bizim gibi insanlar o kadar da sistemin kölesi olmuyo. onun yerine işsiz ve çokbilmiş oluyo. bence çokbilmişlik sevmediğin bi işi yapmaktan.. dur neyse kafanı karıştırmayayım. sen dediğimi yap canım benim.

uzun diye okumazsan ağzını kırarım. sevgiler.