Ee haci bu kadarmi? Bu arada gercekten cok guzel six hikayelerinden bu kadar zevk almamisimdir

Günler böyle geçerken sadece okulda görüşüyorduk. Cesaret edemiyodum dışarı çıkalım demeye. Yanlış biley yapmaktan o kadar korkuyodum ki hep temkinli davranıyodum. insanlar nasıl sevişebiliyo nasıl birlikte olabiliyo diyodum hep. Ben sevdiğimin elini tutamamıştım daha. 1 hafta olmuştu hemde.
Mayıs ayında doğum günü vardı. Öğrenmiştim. Napıcaktım peki. (Tarih vermiyorum çünkü hikayede gerçek ismini verdiğim bi o bide ben varım. ifşa olsun istemiyorum.) Mesaj atmaya karar verdim.
+salı günü dışarı çıkalım mı ? (Evet o gün doğum günüydü)
-bilmem izin alabilir miyim ki?
+almalısın, lütfen.
-tamam bi çaresine bakıcam. Günlerden cumatesi, direk caddeye indim. Ne alabilirim diye bakmaya başladım. Gümüşcünün önünde güzel isimli kolyeler vardı. Klagibtir. Bi liselinin hayal gücü ve maddiyatı sınırlı, hoşuma gitti bu fikir. içeri girdim fiyatını sordum. Param yetmemişti.
+teşekkür ederim abi kolay gelsin.
-senin için önemli biri sanırım.
+sevgilimin doğum günü abi.
-ne kadarın var peki.
Yaklaşık 3 4 tl kadar eksiğim vardı.
+aslan kardeşimizi boş döndürcek değiliz deyip senin için o fiyata olur demişti. Aşırı mutlu olmuştum beyler. ilk sevgilime ilk hediyemi almıştım. Bide yüzük kutularının içine o kadar güzel kıydu ki bozulmasın diye sarsmadan sakladım adeta ona verene kadar.
Çok heycanlıydım beyler. Aşıktım lan. Seviyodum lan işte. Var mıydı ötesi?
Salı günü gelip çatmıştı. Artık eskisi kadar utangaç değildik. En azından zar zor konuşabiliyoduk. Ayça bizi görünce gülüyodu hep nedense. Çok tatlıydık lan.
+beraberiz dimi çıkışta.
-evet, ayçaylayım diye izin alabildim.
+tamammm çok sevindimmm
ilk buluşmamızdı. Okula gelmeden önce öyle bi hazırlandım ki, sınıftaki herkes ne o hayırdır bu ne şıklık diye takıldı hepsi bana. Sevdiğim içindi, azdı bile.
Okul bitmiyordu. Çıldırıcaktım adeta. ilk buluşma için heycandan ölücektim. Zil çaldı sınıfının kapısının önünde beklerken kalp atışlarım koridordaki gürültüyü bastırıyodu.

Yarında burdayım panpam. S.et okursun yine. Benim yüzümden kalmanı istemem. Çok teşekkür ederim

yavaş yavaş binlik tohumlarını ekiyosun bu zamanlarında kardeşim :D

Ben merve.

ee sonra nooldu panpa

Bişey olmaz söylemezler dimi diye diye kafamın etini yedi. Benim aklımsa karmakarşıktı. Söylemezler deyip geçiştirdim. içi tam rahatlamasada kapattık. Bi parkta oturup muhabbet etmeye başladık. Çok dalgındım. Sevdiğime zarar vermekten çok korkuyodum. Durağa kadar bıraktım. Eve çıkmadan önce kaldırıma oturup güzelce düşündüm taşındım. Kararım kesindi. Bu fedakarlığı yapmalıydım. Yemek yicem panpalar. Gelince devam edicem.

Ulan vay aq, 2 saate biter heralde diyodum. Daha 1. Haftayı bitiremedim. Zor işmiş gerçekten hikaye yazma işi. Elimden geldiği kadar seri atmaya çalışıyorum. Bekletiyorsam özür dilerim

Yine bir kardesimizin yaptigi salakligi heycanla bekliyoruz lan niye hiç bir hikaye güzel bitmiyo amk bunun sonuda sıkıntılı bitecekte haydi hayırlısı

Ne cektik be bu mk baykuslarindan.
gagasini gibtigimin baykusu yav, hayattan soguttu yeminle...

O meyveyi bul gib yoksa bulur ben giberim

Merveyle mesajlaşıyoduk.
-neden o kadar tepki göstermiş ? El ele değildik sarılmıyoduk gördü mü acaba önceden ?
+hayır görmemiş. Alkollüymüş zaten biraz. Elindeki kraker paketini sigara sanmış. Sigara uzatıyosun sanmış. Krakerdi o baba ne sigarası deyince bidaha bişry demedi zaten.

Kesin kararımdı. Ayrılmam gerekiyodu. ilk sefer kendimi frenleywbilmiştim, ama 2.sinde bunun olcağının garantisi yoktu. Duramayabilirdim. Riske atamazdım onun hayatını geleceğini. Kararlıydım. Ama öyle bi ayrılmalıydım ki barışmak istememeliydi. isteseydi barışırdım biliyordum ama bu ilk başta aklıma gelmemişti. Mesaj attım.
-merve ?
+efendim aşkım?
-bişey konuşmam lazım.
+noldu niye soğuk konuşuyosun.
-yapamıyorum. Ayrılmak istiyorum.
+ne demek ayrılmak istiyorum neden ?
-ayçayla arkadaşlığın beni rahatsız ediyo artık. Söylediklerimi dinlemiyosun değer vermiyosun bana. Değer versen beni dinlerdin. Ben yapamıyorum artık. Hiç yerine koyulmak rahatsız ediyo beni.
Mesajı yazarken göz yaşlarıma ebgel olamıyordum. Kalbim lanet ediyordu bana. Beni nasıl hiçe sayarsın diyodu. Yapmalıydım diyordum anlamıyo. Seviyosun onu diyo. Seviyorum ama sevmek yetmiyo. Ona zarar veremem. Zarar verme o zaman. Durabilirmişim gibi söyleme bana. Ne ben ne o engelleyemez kendini. Eminim. Haklıydım başka çarem yoktu. Telefon titremeseyli kendime geldim.
+ne seni hiçe sayması, ne umursamaması. Hayatımsın ömrümsün benim. Saçmalama bitemez falan.
-uzatma işte merve bitti
Dedim ama bende bitmiştim.

hahahahasndjsdk ulan ne babaymış be hem gündüz alkol içiyor hem krakeri sigara sanıyor. Kolay gelsin birader

Artık tenefüslerde yanına gitmiyodum. Buluşma taleplerini geri çeviriyodum. Gelip sırnaşıyodu. Uzaklaştırıyodum. Elimden geldiğince uzaklaştırmaya çalışıyordum. inanın bana çok zordu. En son artık tamamen ayrılmak için son çare geldi aklıma.
-istemiyorum artık seni. Ben amacıma ulaştım. Seni kullandjm. Tek amacım sevişmekti. Anla artık yeter. Ağlamalarım herşey sahteydi. Seni kandırmak içindi. Üzmeden ayrılmak istedim olmadı. Yeter artık. Anla sende beni. Uzatma daha fazla.
+hayır inanmıyorum sana. Yalan söylüyosu beni uzaklaştırmak için söylüyosun ama inanmıyorum bırakmıcam seni.
-inanmıyosan gel yanıma yüzüne karşı gözlerine bakarakta aynılarını söyleyim.
içim parçalanıyordu beyler. 1 yıllık ilişkim bitmek üzereydi. Yanımda olcak dostumda yoktu. Yapayalnızdım artık. Herşeyden önemlisi, meleğim yoktu hayatımda kaybetmiştim ona. Yüzüne karşı karşı gözümü dahi kırpmadan söyledim. Kendi ölüm fermanımı imzaladım adeta. Bian önce kaçıp gitmek istiyordum. Ağlıyodu. Sarılmamak için krndimi zor tutuyordum. Boğulmak üzereydim. Herşey üstüme grliydu. Başım dönüyodu, kulaklarım patlıcak gibi çınlıyodu, iğrenç bi koku vardı. Ağzımda iğrenç bi tat. Ağlarken dönüp arkamı gittim. Eve geldiğimde adeta ölü gibiydim. Canım tek bir lokma yemek dahi istemiyodu. O gün yaklaşık 68 kilo civarındaydım. 1 hafta boyunca okula gitmedim. Gidemedim. Evde ölü gibi yatıyodum sadece. Sabah 1 parça ekmek yiyodum yalnızca. Oda annem üzülmesin diye. Bi ölüden farkım yoktu artık. Kimseyi istemiyodum hayatımda. Sadece yalnız kalmak istiyodum. Okulların kapanmasına az bi zaman kalmıştı. Sabretmeliydim. Ama nasıl yapıcaktım. 1 hafta annem başımda ağladı. 68 kilodan 55 kilo civarlarına düşmüştüm. Canlı canlı eriyodum adeta. Telefonu kırmıştım bana ulaşamasın diye. 1 haftanın sonunda kendimi toparlamaya başladım. okula gitmem gerekiyodu. Tekrar konuşmak baroşmak isticekti biliyodum. Bi çare bulmalıydım.

Çok heyecanlı lan

Hizli yaz sokuk , oraya buraya gidip ballandirma bildigim olaylari bile heycanla okuyorum aq seri seri , sende ne yazar yetenegi varmışta farketmemisiz

devam panpa

Okulda ilerlemeye devam ederken birgün derslerden bunaldığını söyledi ve o gün okula gitmedik. Sabahtan akşama kadar gezicektik bizimdi o gün. Öpüşmelerimiz artık biraz daha şehvet kazanmıştı. En ufak fırsatta birbirimizi öper olmuştuk. O günde böyle bitmek üzereyken karnımızın acıktığını fark ettik. Beraber bi çiğ köfteciye girip çiğ köftelerimizş yedik. Daha sonra markete girip kraker aldık. (Kraker önemli beyler) tam durağına doğru gidiyorduk ki arkadan birisi merveye dokundu.
-buraya gel gidiyoruz.
M:tamam baba.
Baba !!! Lan nasıl yani. Başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü.
-sen evine git.
Cevap veremiyodum. Elimde kraker donup kalmıştım. Merve korkmuştu. Çok belliydi. Onu öyle yalnız başına bırakamazdım. Tüm cesaretimi toplayıp gittim yanların
+pardon efendim, bir şey söylicektim.
Dedim. Kafasını hafif çevirip omzunun üstünden bana baktı. Merveyi biraz yana uzaklaştırdı..

Olmuyodu beyler. Başlangıcı bir türlü yapamıyordum. Zaman akıp geçiyordu. Bi parkın yanından geçiyorduk. O kaldırımdaydı ben yolda. Bana seslendi.. ellerimi tuttu. Seni seviyorum diyip yanağıma bir öpücük kondurdu. Donup kalmıştım. Kilitlenmiştim. Ömrüm boyu bu kadar güzel öpülmemiştim ben. ilk sevgilimden, ilk aşkımdan ilk öpücüğümü almıştım. Bu kadar güzel bişey miydi bu öpücük. Oldum olası sevmemiştim öpülmeyi. Ama bu apayrıydı.
Tekrar öptü beni. Kaldırımda olduğumuz için yüzlerimiz aynı hizadaydı. Dayanamadım. Dudaklarına doğru ilerledi dudaklarım. inanamıyordum kendime. Bunu yapabildiğimde. Kendime gelmem için durmam için vücudumda bi savaş vardı ama duramıyodum. Bağımsızlığını ilan etmişti dudaklarım. Gariptir ki merveden bir tepki beklerken oda dudaklarını uzattı. Rüya gibiydi. O an zaman durmuş, etraf tamamen bomboştu. Yep yeni dünyada sadece 2miz gibiydik. ilk defa birbirimizi öpüyorduk 2mizde. Dudaklarımız vücutlarımız acemi. Keşke hep acemi kalsaydı, keşke hiç öğrenmeseydi öpüşmeyi.