Babamı kaybedeli 1 sene olmuştu, yalnız yaşamak zor geliyordu artık, kafamda tek bir soru vardı annem neredeydi? Hayal meyal hatırlıyorum annemi, babama sorduğumda hep konuyu kapattı, ısrar ettiğimde dövdüğü bile olmuştu, hayatımda kimsede olmamıştı, tek kelimeyle yalnızdım. Yağmurlu bi istanbul akşamıydı saat 8e gelirken sahile inmeyi düşündüm, biramı sigaramı aldım usulca sahile doğru ilerlemeye başladım, bir banka oturdum, yavaş yavaş biramı yudumlarken yan bankta sessizce duran onu gördüm, ayağa kalktım, onun oturduğu banka oturdum sigara paketini uzattım alır mısın dedim. Beyler ilgi olursa devam edeceğim.
Diğer başlığı açarken fotoğraf koymamıştım beyler o yüzden tekrar açtım.

Paketten bir sigara aldı yakmaya çalıştı, daha önce içmediği belliydi, adın ne dedim, döndü adım Eyşan dedi, kumral dalgalı kısa saçlar, kahverengi gözler, çok güzeldi, hayatımda gördüğüm en güzel kızdı belkide. Benim adım portakal memnun oldum dedim. Sonra biramdan bir yudum daha aldım, beraber denizi izlemeye devam ettik, sonra saate baktı benim gitmem lazım sonra görüşürüz deyip oradan uzaklaştı, fakat bi sorun vardı, ne soyadını sormuştum ne de telefon numarasını nerden bulacaktım onu? Bu düşünceler arasında evime doğru yürümeye başladım.
Hadi beyler şukuları ekgib etmeyin.