o gün yine ankara da yagmur vardi. arabami park edip evime girecegim sirada evin onundeki parkta aglayan bir kadin gordum. kadin 30 yaslarindaydi. yanina dogru yurudum benden korktugu belliydi. elimdeki semsiyeyi yanina birakip evime gittim. aradan 15 dk gecmisti ki evimin zili caldi. gelen oydu. semsiyeyi geri vermek icin gelmisti. gir icerde biraz isin istersen dedim. ve kapiyi acik birakip bilgisayarimin basina gectim. urkerek iceri girdi kapiyi kapadi. banyoda havlu var kurulan istersen diye ekledim ve banyoyu elimle isaret ettim dogruca banyoya gitti islak elbiselerinin uzerine havlu almisti. yerimden tekrar kalktim banyodaki temiz bornozu uzattim ve icerideki odada rahatca kapiyi kilitleyerek kurulanabilecegini istedigi kadar kalabilecegini soyledim.odaya gitti ama kapiyi kilitledigini duymamistim.

http://inci.sozlukspot.co...lmak/@bizhamidinpicimiyiz

Hayir cocuk degil.

kendime yagmurun rehavetine karsi bir bardak cay koyup bilgisayarimin basina gectim tekrar. uzum sure calistim onun odadaki varligini bile unutmustum. bi sure sonra verdigim bornozla sessizce yanimda durdugunu farkettim. donup baktigimda gozgoze geldik. ne bicim adamsin sen ya dedi aglamakli. sasirmistim acaba ters bisey mi yaptim diye dusunurken başkasi olsa bunlari yapmazdi tanimadigi birine diye ekledi. yerimden kalktim bi fincan cay da ona verdim tekrar yerime gectim. o ise yan taraftaki tv yi acmis kanallari dolasiyordu. gozlerimin agirlasmasindan saatin hayli gec oldugunu farkettim. odama gectim henuz ismini bile bilmedigim kadina eski sevgililerimden kalma toplama biseyler ayarladim. diger odadaki yatakta uyuyabilecegini soyleyip odama gectim. tam uykuya dalacagim sirada kapinin hafifce acildigini farkettim ama umursamadim heralde odalari karistirdi diyerek devam ettim. sonra usulca yanima yaklasarak yatagin kenarina oturdu. uzerinde eski sevgilim esmanin saks mavisi geceligi vardi. bi an gozumde esma canlandi.

esma benim hem ev arkadasim hem de sevgilimdi. 8 aya yakin birlikte yasamistik. ama yatak haricinde cekilmez bi adam olusumdan olsa gerek sonrasinda anlasamamis ve ayrilmistik. ayriligimizin ardindan esmanin biriyle nisanlandigini duydum sonrasini da onemsemedim zaten. esma da yatakta cok atesliydi. oyle ki libidosu tavan yaptiginda araba surerken elleri rahat durmaz bir an once eve gitmemi saglardi. hatta bi keresinde eve gitmemize gerek bile kalmamisti. neyse evlidir muhtemelen pek ayrintiya girmeyelim esmada ama 1.64 boyu vardi. yesil gozleriyle ates cikardigini sinirliylen de yataktayken de farketmistim. oyleki yesil gozlulerden bir sure tirsmama sebep olmustu. boyuna uygun fizigiyle kucagimda rahat tasiyabildigim bi kizdi. ama o naifligine ragmen yatak kirmisligimiz da vardir. neyse neyse esas konuya donelim...

oylece basimda dikilmeye devam ediyordu. kafami ona dogru cevirdim ve aramizda su diyalog gerceklesti.
-n'oldu
+tesekkur ederim
-rica ederim hadi odana git uyumaya calis sonra konusuruz
+iyi geceler diyerek arkasini dondu kapimi usulca kapatarak odamdan ayrildi. bu davranisiyla hirsizlik gibi biseye yeltenmeyeceginu dusunerek uyumustum. gecenin ilerleyen saatlerinde bi ciglik sesiyle yataktan firladim. odasina dogru gittim. yatakta oturmus hickirarak agliyordu. mutfaga gittim. bir bardak su ve icine biraz buz atarak tekrar odaya dondum. suyu uzattim. bardagi tutamayacak kadar titriyordu elleri. yataginin kenarina oturdum suyu yavasca icirdim. biraz daha sakinlestikten sonra koluna girip lavaboda birlikte yuzunu yikadiktan sonra tekrar yatagina goturdum. hemen uzanmisti bile. uzerini orttukten sonra isigi kapadim. "lutfen kapatma" dedi o bugulu sesiyle. cok sonralari ogrenecektim karanliktan neden korktugunu. kapisini kapatirken burada guvrndesin rahatca uyu, iyi geceler diyerek ayrildim ve salona gectim. uykum kacmisti bi defa uyuyamazdim. sigarami yaktim. karanlikta oylece oturmaya basladim belki uykum gelir diye. aksine uykum gelmiyor gittikce ayiliyordum. saat 5 civariydi. hizlica cay koyup ikinci sigarayi yakmistim bile. bu durumda en iyisi sakinligin tadini cikararak kitap okumakti. gun agarmaya baslamis onu gordugum parktan kus sesleri gelmeye baslamisti pencerenin titreten sogugundan.

demli ve limonlu cayima eslik eden sigaralari sayamazken okudugum kitaba iyice yogunlasmistim.
"mutluluk buysa, mutluydu kenan. gelip bazi geceler odasinda sabahlamaktan, sabaha da cogu kez zeynep'i bile gormeden cekip gitmekten baska ilisigi kalmamisti evle, nermin'le. haftanin en az yarisi, geceleri tesvikiyede günsel le kimi de günselsiz geciyordu. zeynepe karsi da bir sogukluk vardi icinde. bir sabah gelip kahvaltida sarilmisti kenana. o da kucaklayip opmustu ya, sevimli komsu cocugunu oper gibi. yine de burkulma duydu yureginde."(vedat turkali-bir gun tek basina)
boynumda hissettigim ince siziyla basimi kaldirdigim kitabin sayfalarindan ayrilan gozlerim duvarda duran saate ilismisti. 7 ye geliyordu. artik is icin hazirlanmaya baslasam bende ki bu rahat tavirla anca yetisirdim.

yine her zamanki gibi aheste geçirdiğim hazırlanma sürecinde 1 saati devirmiştim bile. neyse ki hazırdım artık bugün geç kalmam diye düşünüyordum. evden çıkacekken içerde uyuyan kız geldi aklıma. aşağıya indim bakkaldan ekmek ve biraz kahvaltılık alıp yukarı çıktım tekrar. yavaşça kapıyı açtım. evde hiçbir zaman kahvaltı yapmadığımdan kızın aç kalması içten bile değildi. mutfakta tezgahın üzerine bıraktım aldıklarımı. salona geçtim masanın üzerinde duran post-it e " derdin ne bilmiyorum ama kendi evin gibi davran, gidecek olursan da kapıyı çekmen yeterli" yazıp tv nin orta kısmına yapıştırdım.
hızlıca evden çıktım arabama bindim yine ağaçların pisliği arabamı görünmeyecek kadar kirletmişti. zaten ne zaman temiz olmuştu ki arabam. kapının açma kolu ağaç reçinelerinden olsa gerek elime yapışarak biraz da iğrenerek açtım kapıyı. arabamın içi de dışı gibi pisti yine. ağaçlara bahane bulduğum içim kendime söverek elimi o kalabalığın içinde bulduğum bilmem ne kebap yazılı ıslak mendille sildim. arabayı çalıştırdım radyoyu açtım. ankarada yaşayanlar bilir. ostim radyo açıktı. temiz bir ilkbahar günü güneşin adeta önündeki engellerden sızarak ışığını yansıttığı taze bir hava vardı. camı açtım sigaramı yaktım. radyoda biten reklamlardan sonra neşet ertaş türküsü kulaklarıma çalınmaya başladı.

https://www.youtube.com/watch?v=1aug9bizYyU

işe gidene kadar düşüncesizliğin girdabında kaybolan zihnimde sadece ezbere birşeyler yaparak arabamı kullandım. trafiğe sövdüm. ve türküye eşlik ettim.

eyv. panpa devam edicem de varmı okuyan?

nerden çalıntı aq.

o da benim güzel kardeşim. buraya alıyorum hikayeyi

şyerinde mecburen arkadaşlık edilen tipler vardır. sabah arabamı park ederken ertan'ın ( ki bu o uyuz tiplerden) arabasının yanına park ettiğimi bile farkmetmemiştim. hala dilimde neşet ertaş türküsü umursamaz indim arabadan. ertanda pis sırıtışıyla "ooo karşim naber" diyerek yavşakça tüm günümü mahfedecek hissi uyandırmıştı bende. günaydın a.ına koyim dedim. bi sigara daha yaktım o gerginlikle.

- söyle lan karşiim falan yavşaklıklarına girme ne istiyosun?
+ya abi ayıp ediyos...
- lan olum uzatma işte söyle hadi daha işlerim var.
ertan yine kendisine verilen işi bana yıkmaya çalışan sorulara yöneldi. o an rahatlamıştım. nasıl olsa geçiştiririm diye yan yana yürümeye başlamıştık. ertan anlatıyor ama ben dinlemiyordum hala aklımda o türkü...

asansörün önüne gelmiştik ki ertan ın yavşak sesi "offf abi şu karıya bitiyorum diyordu" kafamı kaldırdım. ankara'ya adeta izmir'den zekat olarak gönderilmiş kadar güzel nalan duruyordu. bu nalan ilk işe başladığında doğal olarak ofisteki evli bekar tüm erkeklerin ağzının suyu akmış, ama yüz vermemesi sebebiyle hepsinin de "abi bu kaşar ama burda namuslu takılıyo ya izmirli kız bi defa" savunmasıyla çoktan hafızalarda kaşar namuslu damgası yemişti bile.

nalan herkesin aslında hayatında olması gereken bir kızdı. her sabah o neşeli gülümsemesiyle günaydın demesi bile günü aydınlatmaya, afyonunuz henüz patlamadıysa bile ayılmanıza sebep olabilirdi. gülümseyerek yaklaşıyordu giydiği topuklu ayakkabılarından hiç rahatsızlık duymadığını belli edercesine.
o gün üzerinde kırmızı bi elbise vardı hafiften dizinin üstüne gelen, bu kırmızı elbisesinin altında siyah rugan bi topuklu ayakkabı ve siyah çantasıyla o güzel düz saçlarını istemsizce savurarak yürüyordu. yüzünde mavi gözlerinin yansıması adeta, ankaraya hergün yağmur yağsa şehir bu kadar berrak bir maviliğin altında kalsa dedirtecek kadar güzel gözlerinin yansıması... yine herzamanki gibi günaydınıyla ertan yavşağının bütün olumsuzluklarını almıştı üzerimde. asansörde çıkarken ufak tefek hoşbeşten sonra ertanın ineceği kata gelmiştik. ertan inerken görüşürüz diyerek kzıın gözlerine bakmaya çalışıyordu. arkasını döndüğünde o güzel kızın suratındaki iğrenme belirtisi sartre nın bulantısından bile bunaltıcıydı. nihayet kapı kapanıp bana doğru baktığında yine o güzelden de güzel gülümsemesi yüzündeki yerini çoktan almıştı bile.

o an nalan hakkında hiç bir zaman erotik hayallerimin olmadığı geldi aklıma. nalanla havadan sudan konuşurken o tatlı sedasının her tınısını kulaklarımda hapsetmeye çalışırken bunları düşünüyordum. bu kız öyle bişeydi ki saf güzelliğini bir doğa harikası olayı izleyerek hiç bıkmadan ama hep aşkla seyredilerek yaşlanılası bir kızdı. ama ülke şartlarında bu kadar güzel bir kadına sahip olmanın da büyük dezavantajları olduğu bir gerçekti tabiki.

nalan la aynı katta çalışıyorduk bazen öğle yemeklerini birlikte yiyor, gün içinde sık sık görüyorduk. nalan la asansörden inerken "öğlen birlikte dışarda yiyelim mi sizinle konuşmak istediğim şeyler var" dedi. yüzümde bir şaşkınlık ve soru ifadesiyle başımla onaylayarak kolay gelsin dedim ve odama yöneldim. çaycıyı arıyordu gözlerim çay içmem lazımdı. nihayet bulmuştum. bu adam çaycı remzi, her masanın huursu gibi herifti. gittiği yerden bi dedikodu toplamadan ayrılmazdı puşt. ama işime de yarıyordu. birlikte nalana beslenen aşk ve reddediliş hikayeleriyle kahkaha atmışlığımız çoktur. neyse elimle işaret ettim o anladı zaten bana her sabah olduğu gibi kahvaltılık ve duble çay hazırlaması gerektiğini.
çok geçmemişti ki tost ve fincanda çayla geri dönmüştü.

- lan olm şunu su bardağında getir amk.
+abi yıkaması zor oluyo
-lan s.ktirtme yıkamasını su bardağıyla içilir çay bu ne ingiliz kraliyet ofisi mi kodumun yeri
yüzümdeki ekşimenin gitttikçe arttığını farkeden remzi abi sen içedur hemen getiririm onu dedi koşarak ayrıldı.

ulan ankarada ya simit ya tost yenecek kahvaltıda ankaranın içtüzüğü sanki kodumun kuralı.

kahvaltı iş vs derken öğlen olmuştu. ceketimi alıp yürürken hem gymeye çalışıyor hemde ofisten kaçmak istiyordum sanki. tam asansöre yönelmiştim ki nalan seslendi arkamdan duraksadım. sahi bu kız konuşalım demişti öğlen. ne konuşacaktı. yine kendisini çok bunalttıklarından müdürü ebru'nun kaprislerini mi şikayet edecekti. bunları düşünürken nalan yetişmişti bile topuklu ayakkabılarının yankısından önce.
birlikte indik. benim arabamla gitme teklifimi reddetmedi. keşke reddetseydi kızı kendimden iğrendirecektim arabamın pisliğiyle. arabaya doğru yürürken "koluna girebilirmiyim ayakkabı zorluyor da biraz" dedi ve daha cevap vermeden koluma girdi bile. ulan bu kız napıyor böyle...
arabanın kapısını açtım tam binecekti ki manita koltuğunda oluşmuş pet şişe öbeğinden rahatsız oldu ve bi saniye diyerek narin koltuğun etrafına saçılmış pet şişeleri topladı ve çöpe attı. bunları yaparken biraz hayret biraz da mutlulukla onu izliyordum. arabaya bindi kapıyı kapattı. o esnada yine aynı radyo dan türkü sesleri gelmeye başlamıştı bile.

http://www.youtube.com/watch?v=LWJVkSIcPBM

n: bu ne ya böyle için geçmiş senin.

dedi ve ben arabayı kullanırken radyoları gezinmeye başladı.

beyler biraz uzun sürecek bi hikaye incin görünebilir giriş aşamasında sakin...

@35 eyvallah panpa.

var mı okuyan???

nalan'la balgattaki kebapçıların birine gelmiştik. sipariş hoş beş derken artık merakıme yenik düşmüştüm.

- benimle bi konuda konuşmak istediğini söylemiştin? dedim soran gözlerle ona bakarak.

bi an duraksadı o esnada yemeklerimiz gelmiş servisin bitmesini bekliyor ve susuyorduk. hala cevap bekliyordum.

+ evet, konuşmak istedim sizinle dedi. bu kızın aniden siz moduna geçmesi ciddi bişeyler konuşacağı imajı çizmişti bende.

-buyrun nalan hanım dedim dalga geçer bir edayla. (eda da güzel isim lan)

+ ofise geldiğimden beri neredeyse bütün erkekler tarafından taciz boyutuna varan tekliflere maruz kaldığımı biliyosunuzdur zaten.

- n'oldu birisi sana kötü bişey mi yaptı

gibtir git iddia oyna amk. eyleşme buralarda