Panpa yazmıyon mu? Dün telefonum şarjı %10 uyandım seni beklerken. Ayıptır yahu! Yaz yaz yaaaaaz

panpa bu anlattıkların kaç yıl önce oluyo merak ettim

40.sayfa

laaan nerdesin amk yazsana

1000 nolu entry

rezerved

reklam alınır

lan yazmayacaksan söyle de beklemeyelim

gibecem nazını kitabını bu kadar tripli tripli hikaye mi yazılır lan adam gibi anlat şunu her akşam gibko gibko işim var diyorsun hayır madem meşgulsun hiç anlatma aq

gibecem nazını kitabını bu kadar tripli tripli hikaye mi yazılır lan

tekrar reserved

geldim beyler uyuyosunuzdur şimdi siz.

Ebru ağlamaya başladı o lafımdan sonra kavgaya değmeyecek durumdaydı artık. Sinirle çıktım odasından, o an biraz da olsa sinirlerimi boşaltmış olduğumdan aklıma iş yerinde olduğumuz geldi. Üst katta bulunan genel müdür yardımcısına çoktan laf gitmiştir bile düşüncesi doğmaya başladı kafamda ama ergen atarındaydım artık. Nalanın masasının önünde durdum

-iyi misin

Hala ağlıyodu kız.

+ iyiyim

-bugün izinlisin hadi evine git dinlen yarın gelirsin.

+yok gitmiyim

-amirin olarak söylüyorum, sana sormadım eve git dinlen.

+tamam

O sinirle odama gittim sigaramı yakıp arkama yaslandım. Biraz daha toparlanınca kağıt kalemi çıkarıp istifa dilekçemi yazdım. Elimde bi a4 kağıt üst kata gitmeye karar verip uyguluyodum. Normalde bu kadar ani kararlar vermedim belki hayatımın hiç bi evresinde. Ama bugün nedense farklıydım ve pişman olacağım ihtimali aklımdan bile geçmiyodu. O an bankadaki paramın beni ne kadar idare edeceğini, burdan sonra nerde çalışacağımı ama en önemlisi de nalanâ yakın nerde çalışabileceğimi düşünüyodum sadece.
Üst kata çıktım. Sekretere müsaitse gmy ile konuşmam gerektiğini söyleyip telefonla teyit aldırdıktan sonra gmy nin odasına girdim. Sekreterin meraklı bakışlarından burda tüm ayrıntıların duyulduğunu ama neden tartışıldığının bilinmediğini varsayıyodum. Buna göre de gmy çoktan ayrıntıları öğrenmişti. dıbına koduğumun dekdikoducuları. Ulan o kadar köpek gibi çalıştırıyoruz hala dedikodu yapacak fırsat bulabiliyolar ya hayranım bunlara.

G: hoş geldin bhp

-sağolun efendim

G: hayırdır sen pek çıkmazdın buralara, sevmezdin yönetim katını, hangi rüzgar attı böyle

Aslında rüzgarı biliyodu da rüzgarın nereye zütürdüğünü soruyodu. Ben iş hayatım boyunca benim üstümde olan yöneticilerden uzakta çalışma usulünü sevmişimdir. Daha esnek kendi kurallarımla çalışınca daha verimli olduğumu gördüklerinde kararımın doğruluğunu da her zaman onaylamışlardır. Bunu gmy de iyi bilir ilk tartışmamız bu yüzdendi. Kendisine yalakalananlara alıştığından, benden de öyle bi beklentiye girmiş ama bunun yerine çalıştığımı görünce beklentisinden vazgeçip gizli sempati duyarak, arada bi iğnelemekten de geri kalmamıştı tabi. Sonraları sohbetlerimizde de ortak dostlarımızın olduğunu öğrenince yakınlaşmıştı aslında aramızdaki mesafe.

-efendim bi sorun var duymuşsunuzdur

G: sesini duymayan kalmadı zaten biliyorum

-istifamı vermeye geldim, deyip kağıdı uzattım masasına. Bu arada hala ayaktaydım. Bi an önce dilekçeyi verip nalan’a yetişmem lazımdı. Kız perişan halde.

G: sen niye ayaktasın hala

-istifamı vermeye geldim efendim vaktinizi almayayım fazla

G: otur

Biraz emir kokan bi şekilde söylemişti. ikiletmeden masasının önünde duran deri koltuğa oturdum. Sessizce bekledim. Önüne bıraktığım kağıdı aldı okumaya başladı. Okurken tebessüm ediyodu.

G: özel sebeplerden dolayı istifa ediyosun demek. Bak burda ayıp ettin ben personelimle özel sorunlarını bilmeden mi çalışıyorum

-efendim duymuşsunuz sesleri artık kalmamın anlamı olmaz burda, huzurlu çalışamayız

Bana bakıyodu sadece düşünceli düşünceli. Ne kadar kararlı olduğumu ölçmeye çalışıyodu sanırım.

G: şuna bak ya biz beyefendi için ne düşünüyoruz o hala huzur falan diyo.

-anlamadım efendim

G: boşver de bahsettiğin kavga mevzusuysa o kolay iş geç onu

-efendim sinirle tartıştık ama ağır hakaret ettim artık orda çalışamam sınırı aştım bi kere

G:sınır derken

-kendi sınırlarım

G: aah senin bu sınırların zaten. Neyse ebruyla zaten rahat çalışmadığını biliyodum önceden de onu gönderelim sen kalırmısın

-efendim hatalı benim başkası işsiz kalırsa benim yüzümden vicdan azabı çekerim

Telefonun ahizesini kaldırdı.

G: bana x beyi bağla, deyip kapadı. Sert adamdı buda sert seviyorum lan ben sanırım. X beyden kastettiği işyerinde olmasa da olur bi gmy likti.

ikimizde susuyoduk sadece. Ne olacağını bekliyodum. Adam napıyodu acaba. Sonra telefon çaldı konuşmaya başladılar. Hal hatır ettikten sonra, “bende ebru diye bi müdür var bahsetmiştim. Onu sana kitlemek istiyorum” dedi. Şaşkınlıkla izliyodum. Futbolcu pazarlığı gibiydi. Sanırım karşı taraf bi personel daha istiyodu kitlemenin karşısında anladığım kadarıyla. Ulan adamlar alttakileri cidden piyon olarak görüyolardı. Konuşma bittiğinde ikna etmişti. Holosko artı bir miktar para pazarlığına geliyodu nerdeyse ama. Tekrar bana döndü:

G: tamam aşağısı senin artık bana pahalıya maloldun ama bunu bil

itiraz edecek gibi oldum. O sırada parmağıyla bi saniye işareti yapıp, sekreteri aradı tekrar. “alt kattan ebru yu çağır” deyip kapadı. Bu sekreter bu kadar emir cümlesine nasıl dayanıyo diye düşünüyodum ki. Telefon tekrar çaldı. Ebru gelmiş içeri girmek için izin istiyodu. Ulan ebru ışık hızıyla mı geldin amk.

Bi süre sonra kapı çaldı. Ebru içeri girdi. Az önce benim ayakta durduğum yerde duruyodu. Ben başımı öne eğdim yüzünü görmeye tahammülüm yoktu sanki artık. Aynı odanın içinde durdukça bile geriliyodum. Ebru masanın üzerindeki kağıdı benim getirdiğimin farkındaymış gibi oraya bakıyodu sürekli mağrur zafer kazanmış gibi bi hali vardı zaten odaya girerken de.

E: beni emretmişsiniz efendim

G: evet, tartışmışsınız

E: efendim anlatabilir miyim

O an adam ses tonunu yükselterek:

G: okul müdürümüyüm kızım ben anlatayım falan. Biliyorum zaten.

Ebru bi anda şok olmuştu. Beklemiyodu bunu çünkü sürekli yalakalandığından çok samimi görünürlerdi gmy ile.

G: birimimde seninle çalışmak istemiyorum, o yüzden x beyle konuştum eşyalarını topla bugün hemen orda başla

Ebru bi süre şaşkınlıkla kalakaldı. Atlatmayı bekliyodu sanırım duyduklarını. Başımı kaldırdım gözgöze geldik gözlerinden kırmızı ışınlar saçacak kadar nefretle bakıyodu bana. O sırada bunu farkeden gmy tekrar söze girdi.

G:boşuna ona bakma o istifasını vermeye geldi. Zaten seni göndermeyi düşünüyodum. Burası ticarethane ebru hanım kim işe yarıyosa o kalır profesyonel hayat böyle. Bundan sonraki hayatınızda başarılar.

Ebru artık kabullenmiş olsa gerek biraz.

E: teşekkür ederim efendim

G: rica ederim gidebilirsin.

Ebru odadan sessizce çıktı. Gmy bana dönüp

reserved

G: bak aşağıda amir kalmadı senin istifanı kabul edemem hadi git devam et işine, diyerek kağıdı yırttı sonra tekrar benim koşmama fırsat vermeden devam etti.

G: bi de özel hayat demiş ya diyerek kahkaha patlattı. Bana baktı gülümseyebildim sadece.

-efendim teşekkür ederim ama sizin de dediğiniz gibi lisede şikayet eden çocuk pozisyonuna düşmüş gibi hissettim.

G: dedim ya profesyonel hayat rahat ol.

-tekrar teşekkür ederim efendim müsaadenizle.

G: müsaade senin.

Yerimden kalktım ceketimin önünü ilikleyip tokalaştık. Kapıya yöneldim ki:

G: bu arada fuatla görüşüyomusun

-evet efendim haftada bi görüşürüz mutlaka, 3 gün sonra tekrar yemeğe gidicez

G:selam söyle beni de çağırsın o zaman

-tamam efendim. Deyip tekrar çıkmaya yeltendim tekrar seslendi. Dingil iyice oynuyodu benle.

G: bugün evine git dinlen. Yarın gelirsin.

-sorun değil efendim çalışayım

G: amirin olarak söylüyorum evine git.

-tamam efendim teşekkür ederim

Deyip odadan çıktım ulan bunu da mı anlatmışlar. Nasıl bi iş ortamımız var bizim.