aslında haftada en az 2-3 kere tattığımız bir duygu bu sadece banyoya değil tüm şehre tutuluyor duş başlığı. Amaç duş almakta değil zaten.
Ben öylece durmuş gözlüklerimi çıkarıp gözlerimi gökyüzüne dikmiş ellerimi açmış sırılsıklam beklerken. Şemsiyesinin gürültüsüyle yanıma yaklaşıyor bir kadın.
"Napıyorsun Mehmet?"
"Göz yaşlarımı kamufle ediyorum."
Sesim beklediğimden de hüzünlü çıkmıştı. Ona doğru yavaşça bakıp gülümserken neden böyle dediğimi de bilmiyordum. Bir an için onunda benimle aynı şeyleri hissettiğini düşündüm -Bir an önce bu anlamsız sohbete son verme isteği- daha sonra kısılmış gözleri dile gelip bana ne diye haykıracak bende en başında bu soruyu sormanın tamamen anlamsız olması nedeniyle hiç bir şey demeden beklediğim An'ı yaşamaya geri dönecektim. Ama onun yerine.
"Üşüteceksin" diyerek şemsiyesini tuttu başıma.

...

Kesin gibiş var