yazmaya üşenmeyene karakter testi

yedek gol avcısı

hayata bakışın çok güzel panpa. sen zamanı gelince harika şeylerin olacağını düşünüyorsun. bu umut seni sımsıcak tutuyor. yaşamın tadını çıkaran bir tipsin. yaşamı keyifli hale getirecek olanın kendin olduğunu biliyorsun. sen ne yaparsan, o olacak. geçmişten ağır travmalar almadan kurtulmuşsun. konforuna, keyfne düşkünsün. lakin tehlikelerin de farkındasın. aslında senin en önemli özelliğin, pek çok şeyin farkında olmana rağmen içinde taşıdığın yüksek enerji. hüzün de hayatın bir başka keyfi diye düşünüyorsun. yoksa hüzünsüz değilsin ama melankoliye düşmüyorsun. akılcı yaşıyorsun. ayrıntıları görerek. genel olarak pozitif ve coşkulu birisin. sosyal ve genellikle bir gruba dahil olacak kişiliğin var. Atıyorum, tutkuyla bir takımın taraftarı, yöneticisi, bir davanın adamı olabilecek gibi bir kişilik mesela.

aşk hayatın önemli bir parçası sana göre. ama onu neden derin görmediğini, sığ gördüğünü merak ettim. orda bırakmıyor, yolculukta yanına alıyorsun. onun az bulunduğunu biliyorsun. yoluna çıkarsa mutlaka değerlendirirsin. ama ki yoluna çıksın. kolay değil güvenmek ve biriyle yola çıkmak. bakıyorsun. körlemesine gitmezsin sen. lakin bu güvenmeme durumuna açıklık getireyim ki, sen de çok güvenilir değilsin bir kadın için. mesela ben arkadaşım olsan da sana karşı dikkatli olurdum, öyle bir gizli yüzün var senin. I’m sory, tatlil bu, yanılıyor da olabilirim elbette.

panpa bence çok üzücü, canını yakan bir hikayen var sevgili konusunda. ve o her kimse, ağzına sıçmış farkında değilsin. sana önerim, yaşadığın deneyimin sende önyargı oluşturmasına izin verme! Sana geçmişi hatırlattığı anda birilerini kırıp dökme. ‘bu bitecek’ deyip de hıyar gibi kendin bitirme. bitecek olan biter zaten. hayata bu kadar güzel bakarken, kadına bu kadar işkilli ve güvensiz bakmak sadece sana zarar verir. öfkeni yen. çünkü onu o herkimse, sadece o yaptı. herkes o değil. sana kötü hatıralar bırakması bir yana, o kişi sana bu önyargıyı bırakıp öyle gitmiş. Ve sen karşılaştığın her kızın ağzına sıçmaya adaysın şu anda. (aradasın aslında)

Belki yaşadıklarından dolayı bilmiyorum, belki de doğan gereği, fazla kurnazlık yapıyorsun. bencilleşiyorsun. ama bunların bir nedeni var, eminim ki.

insanlardan zarar görmüşsün. önlemlerini alıyorsun ve gerekirse savaşıyorsun ama seni saran bazı korkular burda açığa çıkıyor. deneyimlerin sana her an her şeyin olabileceğini öğretmiş. bu yüzden de yaşama karşı kalkanların hep açık. kincisin sen. yapılan kötülükleri asla unutmuyorsun. ama nefret yükünü azaltmanı öneririm, geleceğine zararı olur.

ölümden korkuyorsun ama ölüm sonrasıyla ilgili düşüncelerin ve duyguların net değil. içsel yolculuğunu sürdürüyorsun panpa.

yeniden yazdım yap bakalım bi analiz.

1.texas gibi bi yerdeyim kaktüsler falan var etrafımda öle yürüyom. baya kurak bi arazi üzerindeyim bi tane baraka var sıcaktan yandım amk buz gibi bira buldum orda barakanın dibine gölgelik bi yere oturdum hem dinleniyom hem bira yudumluyom. güneş cayır cayır yakıyo ama gölge ve bira iyi geldi. mutluyum baya. bundan önce 4 saat falan durmaksızın yürümüşüm. ayaklarım feci yanıyo ve sızlıyo. ayakkabılarımı çıkarıp biraz dinleniyom. ayaklarım da serinliyo biraz daha iyi hissediyom kendimi. sonra sanki acelem varmış gibi tekrar yola koyuluyom. serinlemiş ve biraz dinlenmiş olduğum için daha dinç oluyorum.

2. güneş tam tepemde olmasa da gene de kavuruyo. her yer sıcak kurak toprakta bazı yerler çatlamış. tektük sıcağa dayanıklı bitkiler var. onlardan birinin dibinde bi su birikintisi görüyorum. sanki biri bitkiye acımış bi bidon su dökmüş gibi geldi bana. yeni dökülmüş gibi bi hali var suyun çünkü daha buharlaşmamış ya da toprak emmemiş hepsini. etrafa bakıyom kimse yok lan nerden geldi bu su diyom. belki de yer altı suyu falandır diyom ama o sıcakta tam da bitkinn altından kaynak suyu çıkacak hali yok. suya elimi sokuyorum. elimi hafif ıslatıyorum demeye kalmadan toprağa karışıveriyo su.güzel bi toprak kokusu alıyorum suyun toprağa karıştığı yerden. çocukluğumu hatırlatıyo bana. içim hafiften kıpır kıpır oluyo 2 saniye falan sonra tekrar yola bakıyorum eğildiğim yerden kalkıp yola doğru yürüyorum.

3.sonra kalktım fincanı gördüm yol kenarında aldım elime biraz inceledim. lan ne işi var kahve fincanının burda diyorum. acaba benim tanıdığım ya da beni tanıyan en azından benim gibi başka insanlar da mı geçti acaba bu yoldan diyorum. neyse çok önemsemiyorum öle elimde fincan yürüyom. baktım yolda bişeyler buluyom ben de yere baka baka ilerliyom belki bişey daha bulurum diye.

4.sonra bi anahtar buluyom.pek alışık olmadığım cinsten değişik bi anahtar. altın kaplamalı gibi bişey. barakanın anahtarı mı ki diye düşünüyom ama bi anahtara bakıyom bi barakayı düşünüyom pek oranın değilmiş gibime geliyo. cebime atıyom ilerde bi ev falan görürsem bi de orada bakarım diyerek devam ediyom.

5.öle yürürken karşıdan ayı gibi bişey geliyo. çölde ayının ne işi var amk diyip tekrar seçmeye çalışıyom baya baya ayı geliyo barakaya doğru kaçmaya başlıyom. ayı yaklaştıkça yaklaşıyo mesafeyi baya kapatıyo. fincanı çıkarıp fırlatıyom ayıya gözüne geliyo ayı gibi bağırıyo.onu yavaşlatıp zaman kazanıyom barakaya doğru koşuyom ayı beni yakalamadan barakaya varmayı düşünüyom. neyse ayı biraz geride kaldı rahat rahat varırım barakaya diyom çok da acele etmeden ama temkinli bi şekilde ilerliyom barakaya varıyom. tekrar bakıyom şöle anahtarlık bi durum var mı diye ama göremiyom. pencereden ayıya bakıyom gözünü ovuşturuyo inliyo falan sonra çekip gidiyo. ben de çıkıyom yola devam ediyom.

6.karşıma bi duvar çıkıyo. upuzun duvar sağa sola balıyom atrafından dolanacağım yer yok. bu ne amk diyom. kapı falan aranıyom. kapısı varsa belki anahtar uyar diye düşünüyom. duvar boyunca kapı arıyom sağ tarafa doğru duvarı takip ediyom. kapı falan göremiyom. duruyom ilersini görmeye çalışıyom göremiyom. sol tarafa bakayım mı ki diye geçiriyom içimden ama sağ tarafa doğru baya yürüdüm sol tarafa gitmeye üşeniyom bi ara hava sıcak zaten amk pestilim çıkmış. duvarın altından toprak kazıp arkasına geçebilirmiyim diye bakıyom. toprak sert geliyo. anahtarla kazmaya çalışıyom toprağı ama küçük geliyo "çok uğraştırır bu" deyip anahtarı cebime atıyom gene. ayakkabımı çıkarıyom ucuyla kazmaya başlıyom duvarın altından baya bi 1-2 saat yavaş yavaş kazıyom arada bi arkamı kontrol ediyom ayı falan geliyo mu ki diye. sonra duvarın öbür tarafına ufak bi delik açıyom şöle bakıyom orası da çöl amk aynı arazi yani.e diyom ne skime yaptınız bu duvarı amk. burası sınır heralde diyom eyaletler ayrılıyo. sonra lan diyom heralde duvarın diğer tarafından biri bu anahtarı bu tarafa var gücüyle fırlattı diyom. geçebileceğim kadar kazıyom toprağı geçiyom duvarın arka tarafına. hafiften de karanlık çökmeye başlıyo tırsıyom hafiften amk yalnızım koca araazide. neyse geçiyom öteki tarafa sığınacak biyer aranmaya başlıyom iyice yoruldum çünkü.

@75 LetmeHealYou

yolu çok iyi gözlemlemiş, detaylandırmışsın panpa. net olmaması, vitrinlere aldanmadığın anldıbına gelir. sen çok akıllı bi adamsın haa, bunu öncelikle söyliim. hiçbir dayatmayı yemezsin sen. sorgular da sorgularsın. kafana yatmayan isterse kuranı kerim olsun farketmez. aga bana uymadı, pardon dersin. buna mukabil çok soğukkanlı, ılıman, sakin ve tartışılabilir adamsın. işte bu nedenle de elbette ki yalnızsın. klagib öğretilere hapsolmuş kalabalığın içinde harika bir sosyal ciks olabilmen na mümkün elbette.
hayata bakışında hüzün var, coşku var, ümit var, üretkenlik var, herbi tak var. farkındalığın yüksek yaşıyorsun. o küçük sincabı fark etmen beni duygulandırdı. savunmasız ve iyi niyetli herkes sana dost, yoldaş olabilir.
aşk’a bakışın da çok güzel. onun ne kadar muhteşem olduğunu biliyorsun. yağmur yağıyor suya. senin kontrolünde olmadığını da biliyorsun. bir kayaya oturup bakıyorsun ona. atlamıyorsun. çünkü sana neler yapabileceğini de biliyorsun. sen onu yaşadığın zaman çok yüksek yaşıyorsun. dile getirmen kolay olmuyor artık ama. boş sandalı yollaman beni hüzünlendirdi. inancını yıkmış birileri. güvenini ezip geçmiş. çok uzun kalmışsın nerde kaldıysan, ağzına sıçmış ve acısı geçse bile önyargıların geçmesi sana bağlı.
bu konuda umudunla deneyimin savaşıyor. harika ve güvenilir birileri olabileceğini düşünmek istiyorsun. lekelerin olmadığı bir şey... ama sonra kırıyorsun onu yerde ve yoluna devam ediyorsun. işte bu önyargı önüne hep çıkabilir ve değerli olabilecek şeyleri sana kaybettirebilir. buna dikkat etmeni öneririm.
bilgiye değer veriyorun. kesinlikle okuyan eden, eli kalem tutan ve güzel şeyler öğretecek, insanlara bir şeyler verecek birisin ya da olacaksın.
düşmanca değilsin ama gerekirse de savaşırsın. ama anahtarı kullanmayı düşünmen, senin her zaman önce bilgiyle savaşılacağına inandığını gösteriyor.

ölümden fobik bir korkun yok. her insan gibi sağlıklı bir korkun var. sonrası ile ilgili düşüncelerin net değil ama huzurlu bir insan olduğun için sen sonrasına bir başka türlü güveniyorsun. bir adalet doğanın içinde, kendisinde var sanki. klagib dini tabulara bağlı olduğunu hiç sanmıyorum. buna mukabil bir dindardan çok daha yüksek enerjili bir inancın var senin. hayata ve sisteme inancın var. neyin olması gerekiyorsa o olacaktır ve sen kendinden eminsindir. çünkü dozların adamısın. içinde hem beyefendi, hem serseri, hem de çocuk var. hepsi de birbiriyle barışık.
tanıştığımıza memnun oldum panpa 

bad motha fucka

çok mu sevgisiz büyüdün bilmiyorum panpa. kızmak yok, bu bir test ve her zaman yanılabilir. ayrıca sen de başka bi kafayla cevaplamış olabilirsin. bunları söyledikten sonra başlıyorum;

hayatın bi gibime benzemiyo. ya da sen benzetemiyosun. acı çekmişsin diye düşünüyorum. derin acılar... ve bu yüzden birilerinin canını yakmak istiyorsun. hiçbir nedeni olmayabilir. sadece birileri daha acı çeksinler işte... sen çektin ya!
niye bitmiyor bu hayatın sorunları? her gün başka bir tak çıkıyor önüne. başka terslikler ve önünü görmeye, adım atmana engel olan başka bir gibim sonik problem çıkıyor. niye hiç şans yardım etmiyor bana diye düşünüyorsun. hedefin yüksekte bir yerde... ama artık umudunu yitiriyorsun ona ulaşmak için. her geçen gün uzaklaşıyor senden o hedef. ve bu daha da öfkelenmene sebep oluyor.

aşka bakışın da doğal olara tuhaf. aslında çok güzel olduğunu görüyorsun. ama içersen tak gibi olacak. yani sen ya aşkı kendine layık görmüyorsun ya da yaşayabileceğine inanmıyorsun kardeşim. bu yüzden de aşkla karşılaşman zor. çünkü sen aslında aşk yaşayabileceğin birini bulsan bile onu kullanırsın. serinlersin, sonra gidersin. çünkü seni yutacağını düşünürsün. bu önyargılar hayatını taka çevirir, söyleyeyim. problemin kendinle, hiç kimseyle değil.

bu öfke fincanda zaten ayyuka çıkmış. yere atmakla yetinmiyor, ayağınla kırıyorsun. sen kadınlardan nefret ediyorsun panpa. sana kim nasıl bir zarar verdi bilmiyorum ama harbiden bu normal değil. ne zaman bir hatun görsen, yaşayamadığın şeyleri hatırlatıyor sanki sana. deli oluyorsun. ama güzel bir şey yaşamıştın sen... güzel bir anın var sanki, sonra ne olduysa, her şey tersine dönmüş.

bilgiye verdiğin değer işine geldiği kadar. yanlış yapıyorsun. kolay yoldan köşeyi dönmek var aklında. tutkularına kim çomak soktu bilmem ama senin hevesle ve tutkuyla yapmak istediğin bir iş yok.

kötümser ve çok kincisin. düşmanına büyük kalleşlik yapabilirsin. sana en ufak bir zarar vermek isteyenleri direk yok etmeyi düşünüyorsun. ve herkesin sana karşı olduğunu, insanların seni arkadan vuracaklarını varsayıyorsun.

ölümden de korkun yok lan senin. balyozla geçtin öbür tarafa allaan manyağı. mafya mısın ne taksun anlamadım. ve tekrar bu tarafa dönmen de enteresan. geldiğin yolu geri döneceksin, oysa ki öbür tarafta seni korkutan hiçbir şey olmadı. e o zaman hedefin kaybolunca kendine yeni bir hedef koymakta zorlanıyorsun. hiçbir şeyin anlamı yokmuş gibi davranıyorsun. ama bu koşullardan çok senden kaynaklanıyor.
öfkeni yenmeni, hayata daha güzel bakmanı, empati kurmanı ve insanları sevmeni dilerim.

1. ankara konya yolu gibi bi yol düzlük ve sağı solu karpuz sergisi. yaşım çok ufak ve araba arızalanıp durduğumuzda biri bana karpuz kavun ikram ediyor. gittiğimiz otobüs mercedes 302, sigara içmek serbest. sular naylon ve üçgen p,ramit şeklinde, pipeti batırıp oradan içiyoruz. önmdeki adam koltuğunu yatırmış ve mladan döndüğümüzde muavinin kaldırdığı koltuk rahat etmemi sağlıyor. ufağım çok problem olmuyordu ama bi ferahlık var sanki. afyonda verdiğimiz molada istediğim yemeği yiyorum, kimse pahalı mahalı tınmıyor. fakat varacağımız yer kesinlikle konya değil. ya ankaraya çok sevdiğim bi akrabaya, yada uzun süredir ayrı kaldığım antalyaya ilk girişimiz yolculuğun en zevkli kısmı. binalardan hemen anımsıyorum burası artık ankara değil. (yada tam tersi)

2. suyu sadece görüyorum otobüsle geçtiğimiz için. hava hafif kararmak üzere. yanında reno 12 var. bagajı açık. suyla uğraşan olduysa da o sırada su kendi halinde, çevresindeki insanlar kendi halinde. suya bulaşan yok.

3. fincanı zaten önceden de görmüştüm. gittiğimiz yerde hediye olarak zütürüyoruz. kırılmasın diye annem yanına alıyor. sonra susuyorum.

4. sene 1992 o yüzden beni oyalayacak hiç bi şey yok. okumaktan hemen sıkılıyorum annemin çantasını karıştırıyorum uyurken. belki tavuklu sandviç kalmıştır diye. anahtarı orada görüyorum. tavuk sandviçler çeyrek ekmeğe salata-lık turşusu mayonez ve karabiberle yapılmış. son 1 tane yarısı yenmiş sandviç buluyorum.

5. ayı ormanlık alandan otobüse doğru koşuyor (sen istiyosun diye) ve biz önünden öylece geçip gidiyoruz. olay sadece benim dikkatimi çekiyor. otobüsün tamdıbına yakını uyuyor. sadece babam ve 1 kişi daha sigara içiyolar.

6. ankaraya varıyoruz, eski otobüs garından taksiye biniyoruz. büyük halama gideceğiz. takside uyuya kalıyorum. inince babamın kucağında hafif uyanır gibi oluyorum. karşıda ki inşaatta bu yazıyı görüyorum. şimdi yorgunum ama şartlar müsayit olduğunda kesinlikle o duvarın arkasında ne olduğuna bakmaya karar veriyorum. gece uyurken bi ara uanıyorum. hala antalyada ki evimizdeyim sanıyorum ve ev bi anda yabancı geliyor hatırlıyorum. sabah oluyor kızarmışekmek kokusuyla kalkıyorum. rafadan yumurta reçel tera yağ ve yağlı bi keçi peyniriyle kahvaltımı yapıyorum. daha sonra evin yakınıda ki parka zütürüyorlar. yazılı duvarı parkın bir kısmından görebiliyorum. gidip gitmemekte tereddüt yaşıyorum ve korkarak halamı kontrol ederek usulca duvara yaklaşıyorum. duvara tırmanıyorum tam zirvesinden diğer tarafına kafamı uzatıyorum ve irice bi köpek beni görüp beni ürkütecek bi tonda havlıyor. korkup birazcık titreyerek duvardan inip halamın yanına dönüyorum.