Son altılı olmuş öncesi banal
uslüp fazla özgür şiir biraz desen ve ahenk ister
biraz uysallaştırman gerek duyguları aceleyle esrime geçmeden
her duygu patlaması olduğu gibi şiire dökülmez şayet Hölderlin değilsen

Kanka bunu sen yazdiysan eger hic ugrasma git sair ol gibtir et aq

Alıyürük yapüyürük ateş edüyürük nedün lan

Kalemine küsüp bu kadar şey yazmışsın. Boş adamsın olum.

Dedi "adanalı batu"

Aynen öyle

Yazmak istersin bazen

Toplumun gürültüsünden kaçıp bir kagida dökmek istersin sözlerini

Söyleyemezsin kimseye, anlamazlar zaten seni

Kalemin sana tercüman olur adeta olmasada bir dili

Bir müzik eşlik eder bazen sana

Ritme kaptirirsin kendini bırakıp herşeyi ardına

Sarhoş misali gezersin ritmin sokaklarinda

Endişe duymazsın ne geçmişine, ne yarinina

Manasız gelir bir noktadan sonra

Ne anlamı vardır ki senden başkası duymadikca

Bir haykırış yaşadın fakat

Kalmakla yetinmisti satirlarinda

Kim bilir belki yine geleceksin

Yine yazacak ve yine sileceksin

Anlamsız gelecek birkez daha

Yine kalemine kuseceksin