yazacak başlık bulamayanlar gelsin

@1577 panpa aynı benim kafadasın lan. özetle, hayat hiç bir zevk vermiyor artık bana da ne yapsam boş, yeni yeni şeylerin arayışı içindeyim ama artık yapacak, yaşayacak bir şey kalmadı gibi geliyor sanki, bir de bunun yanına yalnızlık eklenince iyice sıçılıyor hayatımın ağzına, hatta kafana sıkmayı düşünüyorsun birtane ama sıksan da bir şeyin değişmeyeceğinden korkuyorsun, çünkü ne öbür dünyada bir bekleyenin var, ne de bekleyeceğin biri. benim hayatımın kötü kısmı buydu işte, hatta 1-2 ay öncesine kadar bundan başka bir düşüncem, tarzım yoktu ta ki kendime bir söz verene kadar. kendi kendime; "ölene kadar, mutluluğu arayacaksın, sevgiyi bulacaksın, etrafına bakacaksın! etrafında her ne kadar kötü şeyler, hüzün, keder, ölüm olsa da hatırlayacaksın imkansız diye bir şeyin olmadığını
bu dünya da bunlar olsada bir bakacaksın etrafına iyi şeyler de var, bu dünya yaşamaya değer!" dedim. ara sıra, yine gelsede o pesimistik, melankolik tavırlar, hatırlıyorum ve inanıyorum "bu dünya yaşamaya değer!"

anathema time okuyamadı sanırım. en iyisi ben cevap vereyim onun yerine. adam iki gündür çiğ köfte yiyemedi zaten.

bu mutluluğu arayış konusunda haklısın panpa. aslında arayışın kendisi zaten hayat oluyor. anladığım kadarıyla senin durumun iyiymiş yani aileden yana şanslısın zaten bu da çok önemli bir şey. insanların ne dertleri var ya böyle söyleyemezler gerçek derdi olanlar. onların arayışını çok görmemek lazım. ama diğer taraftan gerçekten derdi olmayan ama ergen triplerine girenler daha çok dert anlatırlar bu da böyle bir şey işte. ben ne yazdım ben de bilmiyorum. biraz uykum geldi de saçmalamış olabilirim.

edit: adam okumuş benzetme bile yapmış amk bravo

anathema aslında bütün insanların tek amacı budur inancı tetikleyen de budur üretme isteğini tetikleyen de budur yani mutlu olma isteği fakat insan sınırlıdır vücuduyla sınırlıdır, ömrüyle sınırlıdır bu sınırları aşınca gerçekten mutlu olabilirsin ve bunlar da insanlarda bazı şeyleri tetikliyor yani senin aslında mutluluk dediğin şey kısa süreli sevinç anları ama gerçek bir mutlulukta bedenin olmayacak ömrün olmayacak bir nevi tanrısallaşacaksın işte çocuk yapıp yetiştirmeye çalışmak mesela veya martin'in film çekmek istemesinin nedeni derine indikçe bu tanrısallaşma isteğine çıkıyor kafa gibtiysem kusura bakmayın hafızlar

olm diyorum ki gidin sevişin ne manyak insanlarsınız yok melankoliymiş yok hayat boşmuş

selam panpalar muabbet ne biri bi özet geçsin hemen dahil olalım mevzuya

suyun buharlaşmasını beklerseniz sakin sakin bütün sorunları çözersiniz gibi bence biraz bekleyin

timelife; panpa ben ihtiyacım olan suyu temin edebiliyorum diye düşünüyorum. sonrasında suyun aktığı güzergah, diğerlerinin sudan beklentilerine falan pek karışasım yok anlayacağın...

@1608: panpa dünya elbet yaşamaya değer bir yer. hele de biz türklerde şöyle bi algı var; o yaptıysa ben de yaparım.. yani başkaları mutlu olabiliyosa, biz hayli hayli mutlu olabiliriz değil mi *

yapacak bişey, peşinden koşulacak bir hayal, her daim bulunur. düşünsene, adamın ayakları yok. ama tekerlekli sandalye basketbol takımı ile dünya şampiyonu olmayı hayal ediyor. ya da elleri yok ve ayak parmaklarıyla hayallerindeki resmi tuvale aktarmaya çalışıyor. insan böyle bişey işte, her ne şartta olursa olsun, yaşama tutunmanın bir yolunu kolayca bulabilir...

ayrıca dünya nefret edilecek bir yer de değil. ne kadar kötü olursa olsun, burada sevdiğimiz insanlar, sevdiğimiz ve zaman zaman yapmaktan hoşlandığımız şeyler de var...

http://tinyurl.com/2dpaxrk

@larva bilir misin tencereye koyduğun su hep aynı noktadan kaynamaya başlar. veya çaydanlığa işte neye koyduysan işte orda tenceren veya çaydanlığında hata vardır. ya incedir ya gözle görülemeyen bir delik falan vardır ya da pürüzlüdür falan filan. işte bir de bu gözle izle buharlaşacak suyu hadi bir de böyle dene olmadı pi yi üç al.

@damat katıl işte muhabbete istediğin yerden

panpalar o zaman size "hayatta kaybedecek birşeyiniz kalmadığında , kaybedecek yeni şeyler elde edin" diyebilirim kendimden imzalı olarak. sonuçta herkes kendi amaçlarını yaratıyor. suyun akışı işin teferruatı, teferruatı ne kadar az bilir kafayı ne kadar az yorarsanız o kadar dertsiz olur . suyun aktığı güzergahta çok fazla daş vardır kafanıza gelebilir. çok susamak gibi hayat , susuzluktan gebericek gibi olursun koskoca gölü bulur içersin suyunu sonra döner arkanı gidersin 2 km sonra gene susarsın ama geri dönmezsin ilerde bulma umuduyla devam edersin. işte o umudun getirisi ulaşana kadar cekeceğin sıkıntıları atlatmaktır.

anathema biz kendi hayatımızdan memnun isek başkaları da bize uymak zorundadır.(alakadar olduğumuz insanlar) bu sayede kendimize yakın insanları ayırt edebiliriz.

su=h2o
bu da böyle bir anımdır.

http://tinyurl.com/6mx5f8s

timelife aslında başkalarının bize uymasınada gerek yok, işin özünde kendi hayatından bir şekilde memnun oluyorsan diğerlerinin olması yada olmaması memnun olanı ilgilendirmez kanımca. yani sen memnunsan ben değilsem gibinde olmaz olmamalı yani.

herşeyin başı su beyler

http://tinyurl.com/timesanagelsin

graviton; benim de kendimi çok dertli hissettiğim, hatta kaldıramayacak hale geldiğimi düşündüğüm çok oldu. dünyayı sırtıma yüklenip gidiyomuşum gibi geldi. sonra baktım bu böyle olmuyo, dünyayı bıraktım olduğu yere ve dünya beni taşısın madem dedim. çoğu insanın hayattan beklentisinin olmaması aslında buna dayanıyo. ben kendi derdime mi yanayım yoksa dünyanın derdine mi ? işte bu soruya o kadar kafa yordum. baktım, herhalükarda dert bitmiyo, bırakalım zaman aksın dedim amk. tasavvufta şey vardır ya; görelim mevlam neyler, neylerse güzel eyler... biraz o manaya vardı bizim iş. ama değişimime en büyük katkı yaşadıklarımla, yusuf suresi arasında ilişki kurmaya çalışmam oldu.

ramazanda hz. yusuf isimli bi dizi oynuyodu televizyonda, ordan mevzuya ayıktım. sonra bi ayet vardı o surede, hz.yusuf un başından geçenler kıssaların en güzelidir diye. okudukça böyle bi yaklaşımım oldu diyelim.

not: herkes birbirine hafız diyo ya, ben abartmadım demi olayı *

su olmadan hayatta yok amk bunu nasıl açıklıycaksınız pis ateistler

larva benim dediğim birbirimizle alakadar olmamız anlaşmamız. insanları yalnızlaştıran sebeplerden birisi de bu değil mi?