Çalışıyoz be reyiz daha yeni okudum yazda okuyak tek eğlencemiz bu

Her insan gibi bende yaz tatiline gitmek istiyordum, ancak o olaydan sonra bırak yaz tatilini evden bile çıkmak istemezdim;

• **
2 yıl önce yaşadığım bu anımda Samsun'dan Sürmeneye doğru yol alıyordum, yaklaşık 6 saatlik bir yoldan sonra Sürmeneye vardım, vardığım sırada muavin beni uyandırdı yarı uyanık şekilde otobüsten indim ve bavulları alıp yola koyuldum.

16.06.2014
---

Teyzem ve çocukları aşağıya indi, teyzem yanıma yaklaştı ve aramızda şu sohbet geçti;

-Oğlum ne bu halin üstün başın çamur olmuş?
+Hiç sorma teyze...

diyerek geçiştirdim ve oturma odasına geçtik. Teyzem bavulumun nerede olduğunu sordu tabii ki de ağaçta asılan kızın yangın çıkarıp tüm ormanı yaktığını söylemeyecektim, "yolda giderken yamaca takıldım ve bavulum dereye uçtu diye" diye geçiştirdim ancak pek inanmamış gibi gözüküyordu, eniştemin bir kaç elbisesini getireçegini söyleyerek yukarı çıktı, bende tam her şeyi unutmuş havasını takinacakken yukarıdan büyük bir ses duydum ve korkuyla yerimden fırladım.

toplanın 1-2 kişi devdıbını getırecem.

Tamamdır panpalar

Patikada topallayarak yürümeye devam ettim, bir an yağmur yağamaya başladı şimşekler çakıyordu adeta tatilim korku filmine dönmüştü.

• **

Neyse ki köprüye ulaştım, tahta köprüden sağ salim geçtim ve biraz daha ilerledikten sonra teyzelerimin evine ulaştım, kapıya iki kez tıkladım, teyzemin kızı kapıyı açtı içeri girdim, bir an rahatladım. Güvende olduğumu hissettim ancak her şey daha yeni başlıyordu...

Geldim bir kişi

Anlat la

1 kişi dinlese yeterdi be, sanırım kendi kendime konuşuyorum...

Hızlıca ormanın derinliklerine doğru koşmaya başladım biraz daha ilerledikten sonra fındıklığı gördüm ve fındıklığa doğru koştum, fındıklıktan patikaya atladım ve ayak bileğimi büktüm, korkmuş ve yaralı vaziyette topallıyarak yürümeye başladım az ileride tahta köprü vardı ve burayı gecersem teyzemin evine ulaşacaktım.

O sırada kücük kızdan kıvılcımlar gelmeye başladı ve ne olduğunu anlamadan tüm orman yanmaya başladı kaçmam gerekiyordu.

Bir an Ağustos böceklerinin sesi kesildi ruh halim yavaşca düşüyordu, korkudan bir an için kendimden geçtim. Gözüm bulanıklaşıyordu yavaş yavaş bayılcak gibi oldum ancak bayılırsam öleceğim hissiyle yavaş yavaş kendime gelmeye başladım, gözümün bulanıklığı geçtiği zaman önümde küçük beyaz bir kızın agaçta asıldığını gördüm, çok korkuyordum ve ne yapacagımı bilemiyordum...

Yürüdüğüm yol patikaydı ve çok sakindi küçük bir kent olduğu için çok nüfus yoktu ve gideceğim yer sürmenenin biraz arkasında ormanlığın içinde dublex müstakil bir evdi ve eniştem yurt dışında olduğu için yürümek zorunda kaldım, yolda derin derin düşünürken arkadan bir çığlık sesi duydum ve hemen çığlığın geldiği noktaya koştum ancak etrafımda hiç kimse yoktu geriye tek kalan şey ağustos böceklerinin lanetli sesleriydi.

Hay amk sanırım sabahlari gibleyen yok diger primcı pıcler gibi sukuda istemiyom niye gelmıyınız lo

Korkuyla yukarıya çıktım, yavaş yavaş, sakin adımlarla. HER an öle bilirdim, neyse ki yukarıya çıktım koridora girdim ilerledim sanki hiç bitmiyordu, bir an elektirikler kesildi, o korkuyu o anı beyninizde canlandırın. Islak pantolunumdan çakmağımı çıkardım ilk denememde yanmadı ancak 3. Denemede başarmıştım, etrafım aydınlandı sevinmiştim ancak o ışık dediğim yer çoktan ele geçirilmişti... bir an önümde yeşil giymiş bir bayan gördüm gözlerim kamaşmıştı ancak öğrenci yurdunda değilde teyzelerimin evinde olduğunu hatırlıyınca arkama dönüp kaçmayı planlıyordum ancak ilk gördüğüm şey o bayanın yüzüydü...