Yağmurlu bir istanbul akşamıydı. Evde sakince oturuyordum, yavrularımı gurbete gönderecek olmamın hüznü vardı gözlerimde. Biraz rahatlayayım maksadıyla duşa girmeye karar verdim. Evlatlarımı uğurlayıp gönderdikten sonra duşa girdim. Hayatımda geçirdiğim en güzel 10 dakikaydı. Soğuk duşun ardından bayaa bir rahatlamıştım gerçekten. Duştan çıktım ve bornozuma yöneldim. Bir bağırış duydum o an. Bana bağırıyordu yavrularım. "Baba, nasıl kıydın bize, nasıl gönderdin bizi bu tak çukuruna" diyorlardı uzaktan. Arkamı döndüm. Bir de ne göreyim. Sifonu çekmeyi unutmuşum, yavrularım 10 dakika boyunca yüzmüş klozetin içinde. Son bir bakış attım onlara. "Yolunuz açık olsun huur çocukları" diyerek sifonu çektim üstlerine. Acı çekişlerini izledikten sonra salona geçtim. Şu an arkaplanda bana bir masal anlat baba eşliğinde kahvemi yudumluyorum.