Öncelikle bu entryi girme sebebim sizlerede durumu anlatıp ibret almanız kendimden çok utanıyorum . 2014 yılında lise 4 de aslı adında güzel bi kızla tanıştım okulda sürekli birbirimizi izliyorduk ne zaman derste kafamı başka bi yöne çevirsem aslıyı bana bakarken görüyordum aynı şekilde bende onu izliyordum sürekli bigün okul çıkışında neden sürekli beni izliyorsun şeklinde bi soru sordu bende aynı soruyu aslıya sordum yüzü kızardı. Kendisinin beni izlediğini görmediğimi sanıyordu ben pat diye söyleyince öylece kala kaldı hemen konuyu değiştirdi madem birbirimizi bu kadar çok uzaktan gözetliyoruz kabullendi birbirimizi tanımamız gerek dedi. inanın okadar ruhsuz pasif bi insanım ki konuşmaya dahi üşenir utanır sıkılırım. Nerde oturduğunu ve telini aldım. ordan minübüse binip gittim eve aradım gece 1 de konuştuk babası vefat etmişti o gün telefonda hüngür hüngür ağladı 1-2 hafta okula gelemiyiceğini söyledi ve aniden kapattı telefonu sürekli aradım telefonu çaldığı halde açmadı neyse 4 gün sonra okulda gördüm ve hemen yanına gittim teselli etmeye çalıştım unuttuğunu söyledi. Nazik bi şekilde sinemaya gidebiliriz dedim kafasını dağıtması için bir sürü şey önerdim aslıya . önce istemedi ben 5-6 defa ısrar edince sinemaya gittik. sinemadan sonra bugün için sana teşekkür ederim dedi ve yanağıma masum küçük bi öpücük kondurdu. neyse akşam oldu eve gittim mesaj attı .

okuyan rez alsın

Edit: Beyler hikaye kurmaca ona göre okuyun sonra vay efendim tutarsızlıklar var falandı filandı giberim dalanızı