yatılı okula verilmek ailenin çocuğun daha iyi eğitim görmesini daha fazla şefkat sevgi görmesine tercih etmesidir aslında.

yatılı okul ailenden ayrıldığın an bir daha onları bıraktığın gibi bulamayacak olmaktır. bunun iki sebebi var. birincisi klagib olarak yılların geçmesi ve çocuğun düşüncelerinin huylarının bakış açılarının değişmesi. ikinci ve daha önemli olansa çocuğun kendini o yaşta yalnızlığa bırakan ailesine duyacağı ömür boyu silinmeyecek bir sitem.

yatılı okulda arkadaşlar edinilir can ciğer kuzu sarması olunur. ama hiçbiri anne babanın yanına sokulunca vereceği huzuru veremez. çocuk içinde ukde kalan aile saadetinin acısını kalbini katılaştırmakla çıkarır. bir daha o kalp duygulara kolay kolay açılamaz. bencilleşir aileye topluma insana karşı öfke beslemeye başlar.

yatılı okulda ağlarsın. ağlamadım diyen yalan söylemiş olur. insan neden ağlar, çaresizlikten. ama neyin çaresizliği? yalnızlığın bir daha üzerinden kolay kolay atamayacağın yalnızlığın çaresizliği. ağlarken sesini kimse duymasın küçük düşmeyeyim diye de tuvalette, yalnız kaldığında, yatağında kafanı yastığa bastırarak ağlarsın.

yatılı okul terkedilmişlerin sığınağıdır. bu sığınakta kader ortaklarına güvene güvene güvenmemeyi öğrenirsin. çünkü insanoğlunun en kötü en kahpe yanlarını bizatihi çıplak gözle müşahade edersin. itiraflardan bozuk ruhların hareketlerinden çıkarırsın bunları. bunlar seni korkutur ve insanlardan uzak tutmaya başlar. güven duygusu sıfırlanır.

tekrar evin yolunu tutarsınız yatılı okul bitince. aslında ruhen bir savaş verip yenik ayrılmışsınızdır. artık yalnızlığa mahkum bir insan olarak devam edersiniz hayatınıza. bomtak bir hayat. sadece bomtak.

bi okusaydınız be. bunca yalnızın arasında da yalnız kaldık