yatılı okula verilmek ailenin çocuğun daha iyi eğitim görmesini daha fazla şefkat sevgi görmesine tercih etmesidir aslında.

yatılı okul ailenden ayrıldığın an bir daha onları bıraktığın gibi bulamayacak olmaktır. bunun iki sebebi var. birincisi klagib olarak yılların geçmesi ve çocuğun düşüncelerinin huylarının bakış açılarının değişmesi. ikinci ve daha önemli olansa çocuğun kendini o yaşta yalnızlığa bırakan ailesine duyacağı ömür boyu silinmeyecek bir sitem.

yatılı okulda arkadaşlar edinilir can ciğer kuzu sarması olunur. ama hiçbiri anne babanın yanına sokulunca vereceği huzuru veremez. çocuk içinde ukde kalan aile saadetinin acısını kalbini katılaştırmakla çıkarır. bir daha o kalp duygulara kolay kolay açılamaz. bencilleşir aileye topluma insana karşı öfke beslemeye başlar.

yatılı okulda ağlarsın. ağlamadım diyen yalan söylemiş olur. insan neden ağlar, çaresizlikten. ama neyin çaresizliği? yalnızlığın bir daha üzerinden kolay kolay atamayacağın yalnızlığın çaresizliği. ağlarken sesini kimse duymasın küçük düşmeyeyim diye de tuvalette, yalnız kaldığında, yatağında kafanı yastığa bastırarak ağlarsın.

yatılı okul terkedilmişlerin sığınağıdır. bu sığınakta kader ortaklarına güvene güvene güvenmemeyi öğrenirsin. çünkü insanoğlunun en kötü en kahpe yanlarını bizatihi çıplak gözle müşahade edersin. itiraflardan bozuk ruhların hareketlerinden çıkarırsın bunları. bunlar seni korkutur ve insanlardan uzak tutmaya başlar. güven duygusu sıfırlanır.

tekrar evin yolunu tutarsınız yatılı okul bitince. aslında ruhen bir savaş verip yenik ayrılmışsınızdır. artık yalnızlığa mahkum bir insan olarak devam edersiniz hayatınıza. bomtak bir hayat. sadece bomtak.

bi okusaydınız be. bunca yalnızın arasında da yalnız kaldık

okumadım ama ben de yatılı anadolu öğretmen lisesindeydim
çok zor ve karanlık dönemlerdi

hayata yenik başlarsın kanka hayat kurallarını bılemezsin geriden gelirsin. bende 6.7.8 de yatılı okudum. ranzanın altında ki çocuk sabaha kadar aglardı be baba hep uyuma numarası yapardım çocuk utanmasın diye. daha çok şaşırtıcı anılarım var

ağlayasım geldi bin yazmayın olm böyle şeyler. insanın zaten yeteri kadar derdi var.

derdini giberim senin yatılı okul yalnızlığıymış 9 yaşında annemi ve babamı kaybettim huur evladı ne yalnızlığından bahsediyorsun derdini gibtiğim evladı

Bayburt fen lisesinde okudum bende. .hayatımın en kötü yılları orada geçti. .tak gibiydi yurdu da okulu da..hocalar yobaz ın tekiydi..en kötüsü de yatılı okullarda yapılan öğrenci ayrımcılığıydı.. kendimi huur çocuğu gibi bin gibi hissettirirdi bu yaptıkları ..şuan kendime güvenim yok ve itiraz edebilme kendimi savunanbilme yetimi kaybettimysem onlar yüzünden. .gene sinirle karışık ağlama hissi... offf of
Hepiniz Doğuş un küfürlü videosuna gulersiniz ama ben hep haklı görürüm yaşadıklarından dolayı.. Gülemem onunla birlikte söverim.. insanların küçükken pgibolojisini bozacak hareketler Tüm hayatına mal olabiliyor..

yatılı okulda okudum.bu kadar uzun bi yazıyı ne yazacak ne de okuyacak kadar yalnızlık çekmedim.

herkes ezikliğinin açıklaması olarak farklı bir şeyleri bahane etmiş, kimisi diyor ki ailemden kopamadım ezik oldum, kimisi de diyor yurtta ezik oldum itiraz etme yeteneğimi kaybettim.
demek ki ezikliğin aslında bunlarla hiç alakası yok, bi çaba gösterin dıbına koyayım. şunu kaybettim bunu kaybettim ben eziğim vb. demeyerek değişime bi adım atın.

Ben de liseyi yatılı okudum pampa ve hayatımın en güzel yılları olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Bunun zenginlikle alakası yok. Hatta fakirdik biz ve yatılı okul yaşayabileceğim en ucuz hayattı. Haftasonları para harcamamak için eve gitmediğimi bilirim.
Ve bir zamanlar körfez fen lisesinde gerçek kardeşlikler vardı. Herkesi kucaklayan gerçek bir mutluluk ve kardeşlikti o.
Liseye beşlayana kadar oturduğumuz mahallenin dışına tek başıma çıkmamış olan ben, liseye koşarak gittim ve iyi ki gitmişim.

Sevgi koyim ben üniye gelirken zor ayrıldım ailemden (şu an annem kız kardeşim yaşıyorlar ) ilk yıl zangır zangır ağladığımı bilirim o yıllar sıkıntılı bir dönem geçirmiştim olum Allah yardımcınız olsun lan hepiniz çok iyi yerlere gelirsiniz

ailen zenginse bi gibim olmaz.

ben isteyerek gitmiştim yurda, hiç de öyle olmadı

Aileme niye sitem ediyim aq

ama yatılı okuldan çıkınca da, hele lisedeysen yatılıyken, seneler geçer anlarsın ki en çok aradığın duyguların lise yatılısında be @1. yatılı herşeyi öğretir insana. hele de izmir atatürk lisesinde yatılıysan zamanında, dünya hem düşmanın, hem sana güzel. özledim amk.

panpa üşendim okumadım ama şukuladım. çok duygu sömürüsü çektiğin hissiyatına kapıldım