gibleyen yoksa yazmıyım

Arkada bahçemin etrafında sıçrayıp oynayan bir palyaço vardı. Kollarıyla, yakasıyla, bol pantolonuyla ve koca ayakkabılarıyla etrafta fırfır ediyordu. Beyaza boyalı suratının büyük bir kısmını koca bir plastik kırmızı top kaplıyordu. Bu, şüphesiz gecenin üçünde görmek isteyeceğim son şeydi.

Sadece çılgın bir adamın veya bir çocuğun anlayabileceği bir bütün sessizlikle adımlar atarak dans ediyordu. Onun oynak tavırları rahatsız ediciydi. Bahçede dönüşlerini yapabileceğim en iyi şekilde görmezden gelmeye çalışırken onun dehşet çekiciliğini izliyordum. Bazen bahçe aletleri ile oynamak için ya da tomurcuklanan çiçekleri koklamak için dansına ara veriyordu. Sonra ektiğim bir meşe fidanının yanına sekerek gitti ve yok oldu. Gözlerimi kırpıştırdım. Bu gerçek olamazdı. Kalın, olgunlaşmamış bitkinin arkasına yürüdü; fakat öteki tarafından çıkmadı. Onu tüm zaman boyunca görmeliydim, fakat göremedim. Sanki palyaço bitki tarafından saklanmış gizli bir kapıdan geçip gitmiş gibiydi.

Yataktan hiç çıkmamalıydım.

O gece doğruca kalktım. Uzun bir süre öylece oturup evin karanlığını izlemeye koyuldum, ta ki uyanık olduğumun farkına varıncaya kadar. Sonra korku geldi, şu göğsünü daraltan ardından da boğazına doğru harekete geçen his. Evimde gözlerim fal taşı gibi açık bir şekilde yalnızdım ve sebepsiz yere korkuyordum. Aşağı katta kırılma ya da sızdıran bir borunun hayali sesleri gibi sahte işaretler duymadım. Korkmam için hiçbir bahanem yoktu ama korkuyordum.

Çok fazla düşünmeden kalktım ve pencereye doğru yöneldim. Bunu neden yaptığımı bilmiyordum. Perdeyi gizlice bakabilecek şekilde araladım ve ay ışığının aydınlattığı arka bahçemi gözetlemeye başladım.

Yataktan hiç çıkmamalıydım.

Böyle şeyler okuyunca gülesim geliyor kusura bakma

Tamam kes cinler gibsin belani

Altıma sıçtım oç

Hiç, bir şeylerin ters gittiği hissine kapıldınız mı? Günün ortasında olanlardan bahsetmiyorum, gecekilerden. Seni uyanmaya sevk eden sebepsiz dehşet hissinden. Komik , sanki gecenin kötülüğü bir şeyler yayar ve beynini uyandırmaya zorlar. Son zamanlarda ben böyle şeylerden birini yaşadım. Beni gecenin üçünde uyandırmaya zorladı. Normalde bunu hissettiğinizde yalandan yatmaya devam ederdiniz, veya maceracı ruhunuz ağır basar ve evin etrafında hızlı bir denetime çıkardınız. Bir şeyler bulmayı başaramayınca kaçınılmaz olarak yatağınıza geri dönerdiniz. Bu seferkinde böyle yapmalıydım.

Bu seferkinde yataktan hiç çıkmamalıydım.