kafamda kurduğum bir tez var beyler, çok düşündüm yazıp yazmamakla ilgili ama yazmaya karar verdim. En kötü ihtimalle bundan 5-10 sene sonra sözlükte gezerken görür iç geçiririm ki şu sözlükten ne kadar uzaklaştırmaya çalışsam da kendimi kopamıyorum zaten.

Soru şu Yasak Meyve neydi?
Bana da herkes gibi ilk öğretilen şey Adem ve Havvayı bir yılanın kandırdığı ve yasak meyveden yedikleri için cennetten kovulduğumuz hikayesi oldu. Tamam çocukken buna rahatlıkla inanabiliyodum ama büyüdükçe kafamı kurcalamaya başladı neden bu dünyadayız neden cennetten kovulduk?

-Bu düşünce üzerinde çok kafa yordum beyler, çok fazla kitap okudum ama beni tatmin edebilecek bir şey bulamadım bi türlü sonra gibtiret dedim ya ölünce öğreniriz zaten. Ama kaderin oyunu mu dersiniz artık ne dersiniz bilmem ama geçen gün öylesine okuduğum bi kitap bana yol gösterdi resmen aydınlattı beni:
-Kitapta bir cüzi bir de külli denilen iki farklı aşk olduğu yazmaktaydı, kitap tasavvufi unsurlar içerdiği için açtım biraz tasavvuf okudum ve aynen böyle birşey olduğuna inanıldığını gördüm.

Külli aşk:insanın yaradanına duyduğu aşk
Cüzi aşk:insanın başka bir insana duyduğu aşk.

Peki bütün bu zamanın öncesinde cüzi aşk denen birşey var mıydı? Hayır yoktu. insanlar sadece yaradana aşıktı. Ama Adem babamız Havva anamıza bir şekilde aşık oldu. Artık şeytan mı kandırdı dersiniz, büyü mü yapıldı yoksa kendiliğinden mi böyle bir şey ortaya çıktı onu bilemem ama tam olarak bu gibtiğimin dünyasında neden hapsolduğumuzu şöyle açıklayabilirim:

-Allah Havva'ya duyulan aşkı kıskandığı için Ademi; yani ademoğlunu lanetledi...

-Yasak meyve ilk günahımızdı, ilk günahımız 'aşk'tı...

@2 ben de çok müslüman sayılmam panpa da bir yaratıcının olduğunu düşünüyorum bütün dinler olmasaydı bile ben bi yaratıcı olduğuna inanırdım...

@7 lan oğlum şöyle düşün senin bi çocuğun oldu onun mutlu olabilmesi için gerekli olan herşeyi verdin ona ama o senin yerine başka bi adamı baba olarak sevdi diyelim; yani seni ikinci plana atmış oldu. Neler hissedersin?

@6 panpa yine benim dediğime geliyo olay, ayrıca benim burda bahsettiğim kıskanma eylemi filan tabiki insana özgü duygular ama böyle bakarsak ben Allah'ı herhangi bir eylemle tanımalayamam ki; hani şöyle düşünün çocuğun birine tatlı bi elma veriyosunuz ve sadece 'tatlı' diyosunuz ama elma olduğunu söylemiyosunuz bunun, bu çocuğa içinde 'tatlı' kelimesi geçen bir şeyler söylerseniz nolur? Aklına direk elma gelmez mi? Ha benimki de o hesap...