yas 25 evlilik zamanı geldi gecti derken

Paranın zekatını veriyor musun deyince yanlış düşündüğün içinutandım.. Evet veriyorum dedim... Konuşmasına ağır ağır devam etti... >> Sizden önce üç kişi ile daha görüştüm hepsi de zengindi, güvendikleri tekşeyleri paralarıydı. Bütün konuşmaları paraya zenginliğe dayanıyordu. Dineait hiçbir bilgileri yoktu ve namaz bile kılmıyorlardı. Size ilk sorumnamaz oldu çünkü namazı doğru olan ve huşu içinde kılan bir insandan zarargelemez. Ailesinin hakkını gözetir haksızlık yapamaz. Herkes için eniyisini en güzelini ister. Kimseyi hor görmez ve ezmez. Böyle insanı bütünmahlukat sever, mahlukatın sevdiğini de Allahü teala sever. Allahü tealanınsevdiği kul ise makbul edilen kuldur... ve devam etti konuşmasına... Sonrazekatı sordum çünkü o parada fakirlerin hakkı da var. Fakirlerin hakkınıgözetmeyen eşinin hakkını da gözetmez. Allahü teala ondan nasıl razı olurki... >> Ne kadar doğru konuşuyordu konuşmaları beni çok mutlu etmişti. Dünyalıkbir şey istemiyorum diye dem etti... Yan taraftaki kitaplığı göstererekokuduğu kitapları gösterdi. Görünce çok mutlu oldum çünkü benim okuduğumEhli sünnet Alimlerinin kitaplarını okuyormuş. Ben kızarıp terliyordumnedense, elimdeki bez mendil de iyice ıslanmıştı. Benim ise kıza soracağımbir şey kalmamıştı,ben sormadan herşeyi anlattı bana. Son olarak annemlekonuşmak isteti, ben dışarı çıkmak için ayağa kalkınca elimdeki mendil yeredüştü. Yere göz gezdirdim ama göremedim dışarı çıktım... >> annemle de on dakika kadar konuştular içeride, annem çıkınca evden izinisteyip ayrıldık. iki tarafta birbirinden memnun olmuştu. Anneme içeride nekonuştuklarını sordum. Anneme nasıl davrandığımı ailemle olan ilişkilerimisormuş. Çünkü anne ve babanın razı olmadığı bir evlattan Allahü teala razıolmazdı. Eve gidince konuyu babamla konuştuk çok sevindi... abdest aldım ikirekat namaz kıldım odamda sonra birkaç gün önce gördüğüm rüya geldi aklıma... Elimdeki sabır kılıcıyla zorlukları aşmak nasip olmuş ve sonuca ulaşmıştım... Bu günden itibaren düğün hazırlıklarına başlayacaktık artık... >> Söz kesilip aileler arasında yüzük takıldı. Düğün konusu biraz sıkıntılıolmuştu... akraba tarafı çalgılı olmasında ısrar ediyor ,ben ise diniyönden olmayacağını anlatmaya çalışıyordum. Ben yumuşak huylu oldukça onlardaha fazla üzerime geliyorlardı. Düğün çalgılı olurmuş onlara göre. Cenazeevi gibi dualar edilip mevlit okutulmazmış... Ne yapacağımı şaşırmış ve iyicebunalmıştım. Defalarca haram olduğunu anlatsam da çalgısız olmasıgerektiğini kabul ettiremiyordum... Bir akşam evde akrabalarla toplandık bukonu hakkında konuşuyorduk. Bir şartla isteğinizi kabul ederim deyincehepsi şaşırdı... herkes gözlerini bana çevirmiş ne diyeceğimi bekliyorlardı.Öldüğümde mezara benimle girecek olan varsa ve benim yerime hesap vermekisteyen olursa kabul edeceğimi söyledim... Kimse yüzüme bakmıyordu artıkutanmışlardı açıkçası... Bu konu da böylece şekilde kapamış oluyordu... >> Bir Perşembe günü kız tarafıyla sözleşip düğün alış verişine çıktık... Nişanlım sanki yanımda köle gibi duruyordu. Ben ne göstersem olur beğendimdiyordu. Bir insan bu kadar mı mütevazi bu kadar mı ince olabilirdi. Onunbu durumunu gördüğüm zaman ben en kaliteli en güzel olan eşyalarıalıyordum. Onu mutlu etmek için elimden geleni yapmak istiyordum... Evimizidöşemiştik her şey çok güzel gidiyordu... düğün günü gelip çatmıştı... heyecandan ölecek gibiydim elim ayağıma dolaşıyordu adeta. Düğün tamistediğim gibi olmuştu... >> Evliliğimizin ilk yılları diğer evlikler gibi tartışma ya da kavga ilegeçmiyordu. Biz islamın etrafında birleşmiştik. Hiçbir sorunumuz daolmuyordu. Eşimin zekasına güzel ahlakına güler güzüne hayrandım... Onsuzzaman geçmiyordu, işteyken fırsat buldukça arıyordum, sesini duyuncada çokmutlu oluyordum. Konuşmasında içimi rahatlatan bir tesir vardı. Bunu nasılyapıyordu bir türlü anlayamıyordum. Eve gittiğimde beni her zaman güler yüzile karşılardı, o anda bütün yorgunluğum giderdi. Yemek hazırlarken yardımederdim. Sen otur yorgunsun der, ben de içeri gidip otururdum. Onunüzülmesini hiç istemiyordum çünkü. Her ne isterse yerine getirmek için canatıyordum... Benden bir şey istesin diye gözlerinin içine bakardım. Arada birarabamla gezerdik, gezdirince mutlu olurdu... Yine bir gün gezdirmek içinçıkıp arabaya bindik. Dönüp bana baktı. Sabır çok güzeldir, sabır insanı buaraba gibi ulaşmak istediği yere zütürür dedi. Neden böyle bir şeysöylediğini anlamamıştım... biraz gezip eve gelmiştik... Birkaç gün önce yatakodasının kapısı bozulmuş, kilidi zor açılıp kapanıyordu.>> Geçen gün mahallemizde hırsızlık olayı olduğu için odamızın kapısınıkilitliyorduk... Bir haftadır eşimin midesi bulanıyor bunun içinde gecelerisık sık kalkıyordu... benim uykum çok hafif olduğu içinde hemen uyanıyordum... O gece tekrar midesi bulanmış olacak ki kalktı, kalktığını hissedipgözlerimi açtım ama uyandığımı anlamadı. Yavaş yavaş kapıya doğruilerledi... Fakat o anda gözlerime inanamayacağım bir olay gerçekleşti... >> Ben rahatsız olmayım diye kilitli olan kapının anahtarına bile dokunmadı... kapı kilitliydI Eşim Bismillahirrahmanirrahim dedi ve kapıyı açmadan dışarıçıkmıştı. Bu durumu görünce kalbimin atışları hızlandı terlemeye başladım... yataktan kalktım gözlerim, kapıya odaklanmıştı... yatak odasının camındanlavabonun ışığı belli oluyordu... >> Lavaboda elini yüzünü yıkayıp ışığı söndürdü. Ben hemen yatağa yatıpuyuyormuş gibi yaptım. Fakat eşim kapıyı açmadan odaya girdi... Kalpatışlarım iyice artınca dayanamadım uyanmış gibi yaparak Yatakta doğrulupoturdum... Eşimin yüzüne baktım... adeta güzü nurlanmış parlıyordu... Uyandığımıgörünce gülümseyerek yüzüme baktı.

Ne yapacağımı ne diyeceğimi bilemedim. Rahatsız mı ettim diye sordu. Yok çıktığını bile duymadım deyince gülümsedive yattı... >> Işe gittiğimde sürekli o anları düşünüp duruyordum. Bu nasılolabilirdi?... Akşam eve gittiğimde zile basmadım ve kapıyı anahtarımlaaçtım. Kapıyı açtığımda eşimi karşımda buldum... işten geldiğimde kapıyıaçmak için bekliyormuş... Selam verip içeri girdim elimi yüzümü yıkayıpsofrayı hazırladık yemeği yedik... Bu gün neden durgunsun bir şey mi oldu? Diye sordu... Cevap veremedim... Dün geceki olayı nasıl sorabilirdim ki... Sanabir şey söyleyeceğim diyerek elimden tutup beni ayağa kaldırdı... gözlerininiçine bakıyordum... buyur söyle dedim... Hamileyim dedi... Ondan sonrasınıhatırlamıyorum zaten... O anda ayaklarım boşaldı... Düşüp kalmışımyerde... Yarımsaat sonra kendime geldiğimde eşim yanı başımda oturuyordu... Yattığım yerdendoğrulup eşime bakınca utanıp yüzünü yere çevirdi... Bu habere o kadarsevinmiştim ki anlatamam... >> Akşamları işten eve gelirken artık bebek eşyaları alıyordum... Geceyattığımızda eşimle hep hayal kurap duruyorduk... Cocuğumuz belli bir yaşageldiğinde ilk hangi kitabı okumalıydı acaba... Ilk önce namaz kitabındakibilgileri öğrenmeliydi. Ondan sonra hangisini okutsak acaba islam Ahlakınımı? Herkese Lazım olan imanı mı okutsaydık... Yok yok ilk önce Halifelerinmenkıbeleriyle yeşertmeliydi kalbini... Benim evladım Ehli Sünneti savunanEhli Sünneti yaymak için çabalayan bir kul olmalıydı onu bu şekildeyetiştirmeliydik... Her akşam belli bir zaman dilimi içerisinde eşimle imam-ıRabbaninin mektubatını okuyorduk. Bir akşam okurken yorgunluktan gözümeağrı girince eşime rica edip sesli okumasını söyledim ve gözlerimidinlendirmek için kapattım.>> 212. Mektubu okuyordu... Bir ara gözlerimi açtım elindeki kitap kapalıydı. Gözlerimi açtığımı görünce hemen kitabı açıp gözlerini kitaba dikti... anladım ki o kadar sayfayı ezberlemiş ve ezberinden okuyordu. Okuduğumektup bitince durdu... mektubatı bu zamana kadar kaç defa okudun diyesorunca bilmiyorum dedi... Peki kitabı bitirmen ne kadar sürüyor? Bir haftadiye cevap verdi.. Anladım ki eşim manevi derecelere yükselmişti.. benirahatsız etmemek için kapıyı açmadan çıkması bir kerametti... >> O günden sonra eşime olan hürmet ve saygım daha da arttı. Eşim bir evliyaidi... Ilmihal okuduğumda anlamadığım yerleri eşime soruyordum. Öyle güzelaçıklayıp anlatıyordu ki hayran kalmamak mümkün değildi... Hikmetinibilmediğim en ufak bir davranışını görsem soruyordum. O da hemen açıklar;ilmihalin şu sayfasında yazıyor diye söylerdi... Her haline sabrediyordu veher haliyle de şükrettiği ortadaydı... islamiyeti yaşayan bir numune vardıkarşımda, bu yüzden Allahü tealaya her saniye şükretsem yine az gelirdi... Eşimin birkaç kerametini daha görünce dayanamadım, artık ne pahasına olursaolsun bu konuyu konuşacaktım kendisiyle... her zamanki gibi işten geldimyemek yedik konuyu konuşmak için eşimi karşıma aldım... giderek büyüyen birheyecanla yavaş yavaş konuşmaya başladım..>> islamiyetin en ince kurallarına en güzel şekilde dikkat ediyorsun. Konuyuuzatmak istemiyorum dediğim anda eşim konuşmaya başladı... "Sabır güzelşeydir. Sabrederken şükretmek daha güzeldir. insan her haline sabreder veşükrederse Allahü teala ona daha iyilerini ihsan eder"... Artık ağzımdan tekkelime çıkmıyordu, eşimde konuşmasını bitirmişti... O günden sonra ona olandavranışlarım daha dikkatliydi. Onu kırabilecek her şeyden uzak duruyordum... bir akşam annem aradı komşu kızının düğünü varmış iki gün sonra, düğünebeni de davet etmişler. Eşimle birlikte gittik düğüne, her şey islama uygundüzenlenmişti. Erkekler ve bayanların yerleri farklı bölümlerdeydi... düğündeki islama uyma titizliğini görünce çok sevindim. Bir akşam kendisinebalkondan verdiğim Kıyamet ve ahiret kitabı geldi aklıma. On dakika sonraküçük bir çocuk geldi, o kızın kardeşiydi bu. Babası işe giderkenarkasından ağlayan çocuk... Abi eğilir misin dedi.. eğildim kulağımaablasının bana çok teşekkür ettiğini söyledi. Ben vesile olmuşum onun buduruma gelmesinde. Bunu öğrenince çok sevindim... >> Eşim hamile olduğu için fazla kalamadık düğünde eve gittik... Aradan aylargeçmiş ve eşim doğurmuş ve Bir tane oğlum olmuştu... hayatımızdan çokmemnunduk... Eşimle her akşam kitap okumaya devam ediyorduk yine... Eşimeüstadım diye hitap ediyordum... O benim üstadımdı. Dünya ve ahiret saadetimiçin en büyük vesile idi... geceleri rahatsız olmasın diye oğlumuz ağlayıncaçocuğu alıp başka odaya gidiyordum... aradan iki yıl geçmiş oğlumuzbüyümüştü... Eşim her fırsatta sabır ve şükretmemi telkin ediyordu... bir zamansonra eşim hastalandı. Zamanımızın çoğu hastanede geçiyordu... eşiminhastalığı artmış, benim ise elimden bir şey gelmiyordu. Bir akşam işten evegeldiğimde kapıyı çalmama rağmen açmadı. içeri girdim içeriden bilemediğimmükemmel bir koku geliyordu. içeri girdim eşim yatıyordu ilk önce uyuyorzannettim. Uzun zaman uyanmayınca gidip uyandırmaya çalıştığımda vefatettiğini anladım. O anda yıkılmıştım. içim yanmıştı. Gözlerimden yaşlarakmaya başladı. Annemi aradım gelmesini istedim... Eşimi diğer gün defnettik... >> Eve girdiğimde burnuma gelen o güzel koku mezardan gelmeye başladı... Hergittiğimde o kokuyu duyardım... giremiyordum. Onu özlüyordum sadece.. Canımeşim, üstadım vefat etmişti. Söylediği gibi yapmaya çalışıyor sabretmektenbaşka çare bulamıyordum... her an onu düşünüyordum... Aylar sonra eve girmecesareti gösterdim... gözlerim doldu ağlamaya başladım. Balkonda çıkıpsandalyeye oturdum. Dolunay vardı... Alinin beni aradığı o akşam geldiaklıma... O akşamda aynı dolunay vardı... gözlerimden yaşlar akarak dışarıyaçıktım... doğru üstadımın, eşimin mezarına gittim. Saatlerce ağladım... Ogüzel kokuyu hissetmeye başladım tekrar... arkamdan bir el omzuma dokundu. Arkama döndüm eşim nurlar içinde arkamda duruyordu... Heyecandan bir şeysöyleyemiyordum.. Başım dönmeye başladı ve bayılmışım sonra... >> Uyandığımda sabah ezanı okunuyordu... Kalktım etrafıma baktım... Eşimigördüğüm anda... sabret dediğini hatırladım... Camiye gidip sabah namazınıkıldıktan sonra dışarı çıkarken cebimde bir şey olduğunu fark ettim... Elimicebime attım bir tane mendil vardı... Eşimin evinde ilk konuştuğumuz zamanavucumun içindeki mendil ayağa kalkarken yere düşmüştü bulamamıştım daha... demek ki eşim bulup saklamış... Mendilin bilmediğim şekilde çok güzel birkokusu vardı... >> BU GERÇEK BiR HiKAYEDiR BU HiKAYENiN YAZARI YAZININ SONUNA EKLEDiĞiCÜMLELER iSE ŞÖYLEDiR... (Bu yaşananları babamın günlüklerinden derleyereksadeleştirdim... Hikayede anlattığım kişiler annem ve babama aitti. Doğan oçocuk bendim. Sabır ve şükür insanı en üst derecelere yükseltecekkanatlardır.