Ben bir hiçtim. istediklerini başaramamış , başardıklarını istememiş , geceleri kendiyle savaşan ve her seferinde yenik düşen biriydim. Lise yıllarıma girmeyeceğim hiç başlıkta son 3 yıl dedim ama üniversite de başladı bu yarın farkındalığım . O yüzden üniversiteyi de anlatacağım. Liseyi yatarak bitirmiş birisi olarak iyi bir üniversitede iyi bir bölümü kazanmıştım ama biliyordum okuyarak zengin olunmayacağını . Zaten hedefimde yoktu zenginlik ama dediğim gibi başardıklarımı istememiştim hiç bir zaman. Biraz heyecan , biraz merak genel olarak büyük bir boşvermişlik le gittim üniversiteye . Kalacağım yeri ayarladım okula yakın , çocukluk yıllarımızda çizdiğimiz bacasından duman tüten eve oldukça benzeyen bir ev di. 2 katlı bahçeli bir yer . Sahibinden ilerde bahsedeceğim hayatımda önemli iz bırakan kişilerden biri olacak zaten . Okuduğum bölümde devamsızlık sıkıntısı olmadığı için iş aramaya başladım 1 hafta dinlendikten sonra. 2 gün aramadan sonra eve yürüyerek 15 -20 dk mesafedeki bir cafe de iş buldum . Kendi halinde çalışan , üniversite lilerin takıldığı hoş , çok emek verdiğim bahçesiyle güzel şirin bir mekandı . Sahibi ise oldukça tanıdık birisiydi. Ev sahibim kemal abiydi . Garsonluğu ilk ve son kez burada yaptım sağolsun çok yardımı dokundu kemal abinin . Kemal abiden biraz bahsedecek olursam 40 yaşında hafif irice siyah uzuna yakın saçlı mavi gözlü birisi. Babası küçükken terk etmiş , annesini 15 yaşında kaybeden tabiri caizse acılar içinde büyüyen bir insan kemal abi . Bir kere evlenmiş , 1. yılında karısını trajik bir olayda kaybetmiş , sonrasında kendini salmış , geçirdiği kaza sonucu 2 ay komada yatmış , ondan sonra hayata yeniden tutunmuş tek başına yaşayan insan sarrafı birisi . Kendimden bahsedecek olursam küçüklüğümde kitap okumayı sevmiş birisiyim fırsat buldukça okurum hala . iyi insan statüsünde olmak isterdim ama liseden sonra bıraktım o işi . insanları severim ama bir müddet sonra boş muhabbete sardıklarında , içimde oluşan sinirle karışık huzursuzluğa dayanamayıp oradan uzaklaşırım . Yalan söyleyerek istediklerimi yaptırabilen birisiyim , işin garibi insanların yalanlarımı farkedemediğini anladığımdan sonra yalanlarım artık benim gerçeklerim oldu . Her kişiye karşı farklı biri olabiliyordum . istediği cevapları aldığını sanan salakların yüzüne baka baka onları kandırmak benim için zevk olmaktan çıkmıştı artık günlük bir ihtiyaca dönüşmüştü . Üniversitede bu özelliğimi değiştirip yarınımı kendim belirlemeye başladım.