kırıcan o zinciri yeri geldimi en sağlam yerinden

Ulan bazen hayatımı çok sorguluyorum ben kendim için ne yaptım. Çok boş bi hayatım var, monotonlaşmış bir hayat. Her yeni gün önceki günden farksız.

Gelecek hakkında kafamda deli sorular gelecek kaygısı. En sonunda diyorum neden bu kadar uğraşıyorum. insanın hayattan bir beklentisinin olmayışı insanı her geçen gün zehirliyor, bazen düşünüyorum acaba işin sonuna mı geldik bu halde nereye kadar yaşanır. Etrafımdaki insanlara bakıyorum, insanlar hayatlarını yaşayabiliyorlar, canlılar yani, ben ise ruhu bedeninden ayrılmış bir ceset olarak yaşıyorum her günü.

Bi çıkmaz içindeyim sanki, hayatta ne tür şeylerle karşılaşırsam karşılayım üstesinden gelmiyeceğimi bilir gibiyim. Kendi hayatımı düzene nasıl sokabilirim bilmiyorum, hadi bilsem bile bu bilgiyi hayata geçirememde zaten.

Gerçekten bir çıkmazın içindeyim, bu hayatta kendim için yapabileceğim hiç birşey yok galiba, bu iş böyle geldii böyle gidicek...