Bu anlatacaklarım bu sene içinde oldu...
Bu arada kızım 6 yaşına girdi..
Bu sene okula başlayacak ...

Memleketime geldikten sonra yeni dönemde çalışacağım okula ve Milli Eğitim Müdürlüğünden resmi işlemleri yaptım..

1 ay sonra yeni öğrencilerim ve yeni sınıfıma kavuşacaktım... Ve bana yeni kayıt yapılan öğrenciler yani 1. Sınıf öğrencileri vereceklerdi..

Okuldaki ilk dersime girmek için evden çıktım..

Duymuşsunuzdur MEB yeni başlayan 1. Sınıf öğrenciler için uyum süreci ile 1 hafta erken okula başlatıyordu , bu süreçte öğrencileri okul ortdıbına ısınması için eğitim veriyorduk..

Okulun kapısından içeri girdim. Ve çocukalar anneleri ve babarı ile sırada bekliyor ve müdür ise bir konuşma yapıyordu..

Benim öğrencilerimin bulunduğu sıranın arkasında veliler ile konuşurken o anda sağ taraftaki veliler arasında Seda yıda gördüm.
Ve o an çok şaşırmıştım. O beni daha görmemişti... Müdür konuşmayı bitirdi ve bende velilerle konuşmayı kestim ve öğrencilerle sınafa gidecektik...
Ama Seda nın burada ne işi var diye düşünüyordum..

Öğrencilerim ile sınıfa giderken arkamızdan velilerde geliyordu... Ve gelenler arasında Seda da vardı .. Beni fark etti.. O anda orada ne işi var diye düşünürken hayata isyan sebebi olacak durum beliriyordu...

Sınıfa öğrencilerim ile girdim. Veliler ise kapıdan içeri girene kadar bize eşlik etti. Ve bu sırada Seda da veliler ile geldi..
O an anladım ki öğrencilerimden birisinin onun çocuğu olduğunu öğrendim...

Seda da şaşkın bir vaziyetteydi... Öğrencileri sınıfa yerleştirdikten sonra kapının önüne çıkıp velilere bilgi veriyordum... Bu sırada Seda ile birbirimize şaşkın bir vaziyette bakışıyorduk bu durumu üzerimden atmam gerekiyordu..

Velileri gönderdikten sonra Seda ile yalnız kaldık.. Ona "Şu an yaşadığım durum kelimelerle ifade edilecek türden değil ... Bu şekilde olmasaydı keşke ... " dedim
Seda ağlamaklı bir şekilde "Keşke" dedi ve ağlamaklı bir vaziyette gitti..

Benimde biraz gözüm sulandı.. Sonra lavaboya gidip yüzümü yıkadım .. Bu durumu üzerimden atıp kendime gelmeye çalışıyordum.

Kendimi toparlayıp öğrencilerimin yanına sınıfa girdim..

Bu durumu üstümden atmaya çalışsamda olmuyordu...

Ama yapmam gerekiyordu. Öğrencilerim ile ilk günümde yüzümün gülmesi gerekiyordu...

Öğrencilerim ile tanışmaya başladık... Onlarla konuşurken isimlerini ve soy isimlerini soruyordum. Ama Seda evlendiği için soy ismi değişmişti ... Hangi öğrencim onun çocuğu olduğunu bilmiyordum... Sadece tahminde bulunabiliyordum.. Duruma bak ...

Bütün öğrencilerimin yüzünü inceliyor hangisinin gözü Seda nın gözlerine , hangisinin kaşı , hangisinin çenesi Sedaya benziyordu...
Hayat bizi ne duruma getirmişti...

Ders bittikten sonra bir meyhaneye gidip gece yarısına kadar içtim.. Eşim beni aradığında ise biraz canımın sıkkın olduğunu eve biraz geç geleceğimi söyledim..

Gece sarhoş bir vaziyette eve geldim.. Üzerimi değiştirmeden eşime sarılıp uyudum...

Ertesi gün okula gittim.. Seda çocuğu ile konuşuyordu. O anda hangi öğrencimin Seda nın çocuğu olduğunu öğrendim...

O an bütün yaşadıklarıma küfür ediyordum.. bir insan için bundan kötü ne olabilirdi..

Seda benim okulun bahçesinde olduğunu gördü .. O kocaman kahverengi gözleri ile bana doğru hüzünlü bir vaziyette bakmaya başladı..

Herşey intihar gibi ...

Sonra çocuğunu oynaması için bırakıp yanıma doğru geliyordu.. Yaklaşıyordu...

Karşıma geldi. Üzgün bir vaziyette bana "Sana bunları yaşattığım için çok üzgünüm... Affet beni.. Ama sen beni affetsen bile ben kendimi hayatımın sonuna kadar affetmeyeceğim" ağlamaklı bir vaziyette dedi..

Bu sözlerine karşı söyleyebileceğim çok fazla bir şey yoktu..
"Kelimelerin kifayetsiz kaldığı bir durumdayım. Keşke tayinimi buraya istemeseydim... Bu durum benim için çok acı verici... Hayat bize bir oyun oynuyor.. Sanırım ben bu oyunu başından kaybedeceğim " dedim

Ben bunları derken Seda nın gözlerinden yaş akmaya başladı... Onu öyle görmek Benide kötü etkiledi.. Ağlamaklı bir sesle "Hadi kimse ağladığını fark etmeden bur lavaboya git. Rimellerin akıyor" dedim ve bunları derken bir peçete uzattım.. Ama bende haykıra haykıra ağlamamak için kendimi zor tutiyordum...

O lavaboya gitti.. Bende öğretmenler lavabosuna gidip yüzümü yıkadım ve derse geçtim...

Dersten sonra meyhaneye gittim... içmeye başladım...

Ders bittikten sonra meyhaneye gittim...
Bir büyük rakı açtırdım.. içmeye başladım..

Bu yaşadıklarım bir insan için çok fazlaydı ...
Hayat bizi en acımasız şekillerde konumlandırmıştı..

içiyorum ve ağlıyorum..

O an meyhanede, Seda benden ayrıldığı ve sınava çalışırken çokça dinlediğim bir parça çalmaya başladı..

Müzeyyen Senar dan "Sen kimseyi Sevemezsin" parçası çaldı.

Ve haykıra haykıra ağlıyordum...

Gece meyhaneden sarhoş bir vaziyette eve gittim.
Apartmandan içeri girdim .. Asansöre binip 4. Kata çıktım..
Dairenin kapısını açtım ve içeri girdim...
Evde ışıklar kapalıydı .. Kızımın odasına gidip onun yanağından öpüp açık kalmış üstünü örttüm. Sonra Yatak odasına girdim.. Eşim uyuyordu. Onu hiç uyandırmadan pijamalarımı giydim. Sonra yatağa girip ona sarıldım..
Sarıldığım anda yarı uykulu bir vaziyette
"Aşkım geldin mi?" dedi
Ben "Geldim bitanem" dedim ve ona sarılarak uykuya daldım..

Eşim bu günlerde canımın sıkıldığının farkındaydı ve bir kaç kez bana ne olduğunu sorsada birşeyim olmadığını söylemiştim ama Eşim bir şeylerin kötü gittiğinin farkındaydı... Eşim dünyanın en şefkatli en iyi, en güzel yüzlü, en anlayışlı insanı. Onunla evlendiğime bu olanlara rağmen pişman değildim...
O Bu olanlara rağmen Allah ın bana lutfuydu..

Onu çok seviyorum... iyiki var...

Devam ediyor.. Sigara molası...

Pazar günü saat 12 gibi Seda ile ilk konuştuğum o yere gittim...
O ilk konuşma , herşeyin başladığı .. Büyük çınar ağaçlarının olduğu yer...

20 dk sonra orada oldum.
Etrafa bakmaya başladığım sırada Seda nın bir Bankta oturduğunu gördüm.. Ağlıyordu..

Yanına gittim ...
Tam karşısına geçtim ve beni gördü... Birden boynuma sarıldı... Ve bana "Çok özür dilerim .. Herşeyi ben mafettim .. Seni asla bırakmamalıydım... Çok özür dilerim... Sana ve bana bunları yaşatmamalıydım.." dedi
Ben "Sana ilk kez burada seni sevdiğimi söylemiştim.. O zamanlar 19 yaşlarında bir delikanlıydım. Şu anda 33 yaşına geldim hala seni seviyorum. Evlendim çocuğum oldu ismini Seda koydum ... Ve hep hayatımın sonuna kadarda içimde yaşanamamış ekgib bir aşk olarak kalacaksın.. Ve ömrümün sonuna kadar seni seveceğim " dedim ve ilk günkü gibi öpüşmeye başladık..
Hem öpüşüyoruz hem ağlıyoruz...
Nasıl bir durum...
Ama imkansız ve ekgiblik duygusu çok kötü...

ilk günkü gibi kaburgalarımız kırılırcasına birbirimize sarılıyorduk...

Seda "Kendimi hiçbir zaman affetmeyeceğim.. Hayatımızı bu duruma ben getirdim.. " dedi...

Sonra o kacaman kahverengi gözleri ile gözlerime ağlayarak bakmaya başladı... Benimde gözlerimden yaşlar boşalıyordu...

30 dakika boyunca ağlayarak birbirimize sarılmış bir vaziyetteydik.. Sanki bu durum 14 yıllık reklama girmiş bir aşkın buluşması gibi..
Ona o gittikten sonra olan herşeyi anlattım..

O üniversitedeyken yaşadıklarım, üniversitede yaşadıklarım, atandığımı , nasıl evlendiğimi herşeyi anlattım...

O da bana neler yaşadığını anlattı...

Benden ayrıldıktan sonra üniversitedeki sınıf arkadaşı ile sevgili olduğunu , bu insanın bizim memleketin bir ilçesinden okula geldiğini. Söyledi.. Üniversite bittikten sonrada evlendiklerini söyledi...

Daha sonra ağlayarak oradan ayrıldık...

Eve geldim. Eşim salonda oturuyordu.. Seda ise apartmanın önünde arkadaşları ile oynuyordu...
Bende koltuğa oturdum.. Eşim yanıma oturdu gözlerimin içine bakmaya başladı.. Sonra..

Eşim "Bitanem gözlerin kıpkırmızı ağladın mı sen... Aşkım bu aralar çok kötü görünüyorsun, korkuyorum , birşey varsa söyle .. Endişeleniyorum senin için... " dedi ve bana sarıldı.. Bende ağlamaya başladım.. Aynı anda Eşimde ağlıyordu... Ellerini yüzüme zütürdü ve gözümden akan yaşları silerek bana "Aşkım, bitanem ne oluyor sana , neden ağlıyorsun.. Dur sana bir bardak su getirim " dedi suyu getirdi...

Suyu içtikten sonra daha iyiydim..
Sonra "Bitanem ne oldu sana .." dedi..
Bende olan biten herşeyi ona anlattım...
Anlattığım sırada ikimizde ağlıyorduk... Ağlayarak beni dinliyordu...
Bu olanları anlattığım halde bana hiç tepki göstermedi ... Bana teselli vermeye çalışır cümleler kuruyordu...
Ağlayarak bena sarıldı "Ben hep senin yanındayım.. Seni çok seviyorum" dedi..

Bu olanlara rağmen bir insanın bana bu şekilde yaklaşması , o insanın ne kadar anlayışlı, güzel kalpli, muhteşem bir insan olduğunu gösterir. O an anladım ki ben Dünyanın en iyi insanı ile evlenmiştim..
O benim Aşkım , hayatı., bitanem herşeyim...

...

Final entrysi giricem...

Yıl boyunca Seda yı hep okulda görüyordum.. Konuşuyordukta .. hatta arada kocası da çocuğunu okula getirirdi.. Onunlada biraz muhabbet etme fırsatımız olmuştu.. iyi bir insana benziyordu...

Bütün bir yıl bu zulümü çekiyorum. Arada düştüğüm duruma efkarlanıp meyhanede soluğu alıyorum... Gece sarhoş eve gelip o muhteşem insan , eşime sarılıp uyuyordum..

içmezsemde kızım Seda ile oyunlar oynuyordum. Her yalnız kaldığımda ağlıyorum... Hayatın beni getirdiği bu duruma isyan ediyordum ...

ANLADIM Ki BU AŞK iÇiMDE HEP EKgib KALACAK...

VE BEN ONU HiÇBiR ZAMAN UNUTAMAYACAĞIM...

Hayatımda EKgib YAŞANMIŞ BiR AŞK HiKAYESi gibi kalacak...

AMA EŞiM HAYATIMDA OLMASA BU DURUMLARIN ÜSTESiNDEN GELEMEYEBiLiRDiM.. O BENi AYAKTA TUTUYORDU...

BÜTÜN OLANLARA RAĞMEN YAVAŞ YAVAŞ BU DURUMA ALIŞMAYA BAŞLIYORSUN...
O AŞK EKgib KALSADA EŞiMiN VARLIĞI O EKgibLiĞi KAPATIYORDU...

ONU ÇOK SEViYORUM...

Beni dinlediğiniz için teşekkür ediyorum..

Eyvallah...

Edit: iyi bayramlar kardeşlerim...